นิยายเรื่อง Just For You ร้ายนักนะยัยทอม
8.7
pare
แชร์นิยายฟิคชั่น
9) กลับมาอย่างปลอดภัย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความก๊อกๆ
โทโมะ- เธอเอาแฟนของพวกฉันไปไว้ที่ไหนพิม
พิม- ไหนๆคุณก็มาล่ะฉันจะพาไปหา คุณจะต้องเสียใจที่ไม่รักฉัน
ป็อบปี้- อย่ามาลีลา พวกฉันชักจะไม่รับรองความปลอดภัยเธอแล้วนะ
พิม- ก็ลองดูสิถ้าพวกนายทำไรฉันแฟนนายโดนแน่
เขื่อน- รีบๆพาไปสิว่ะ ชักช้าอยู่ได้
พิม- เข้ามาสิ แฟนพวกนายอยู่ในห้องเนี่ยแหละ
มีล่า- พวกแกจับตัว3คนนั้นไว้
โทโมะ- ปล่อยนะเว้ย(โทโมะดิ้นเพื่อให้รุด)
หวาย- ไหนๆก้อยู่กันครบล่ะก็ถึงเวลาที่ฉันต้องฉายหนังให้แล้วสิ
เขื่อน- ฉายหนังอะไร เธอก็ปล่อยพวกฉันและก็แฟนพวกฉันมา
มีล่า- ไม่มีทาง นายต้องรอดูว่าที่แฟนนายตกไปเป็นของคนอื่นไง
ป็อบปี้- เธออย่าคิดทำอะไรพวกนั้นเด็ดขาด
หวาย- ถ้ารักมากงั้นก้ดูเลยแล้วกัน จัดการได้
แล้วชายฉกรรจ์ก็เดินจู่โจมเข้ามาหาหญิงสาวทั้งสามคนแล้วก็เอาหน้าไปวนเวียนตรงซอกคอของสาวๆทั้งสาม
โทโมะ- เฮ้ย หยุดสิว่ะ แกอย่ายุ่งกับแฟนฉัน
แก้ว- อย่า.....ปล่อย......ชั้น.......ฉัน..........โทโมะ........ช่วย.........ฉัน......ด้วย
ฟาง-ป็อบ.......ช่วย......ฟาง.........ด้วย
เฟย์- เขื่อน......ช่วย.......นะ
แล้วในขณะนั้นตำรวจก็มาและประกาศเพื่อให้ผู้ร้ายในห้องได้ยิน
ตำรวจ- ยอมมอบตัวเดี๋ยวนี้ ตอนนี้เราได้รอบไว้หมดแล้ว
หวาย- ทำไงดีพิม ตำรวจรอบไว้หมดแล้วอ่ะ
พิม- ก็จับพวกมันเป็นตัวประกันสิจะได้รอด
ตำรวจ- ยอมมอบตัวแต่โดยดีโทษหนักจะได้เป็นเบา
มีล่า- ไม่ได้แล้วนะพิม เราคงหนีไม่รอดแล้วล่ะ
ไม่ทันทีจะพูดไรต่อตำรวจก็บุกเข้ามาในห้องแล้วก็กับใส่กุญแจมือทั้งหมดแล้วตำรวจก็แก้มัดให้กับสามหนุ่ม
พิม- แล้วฉันจะกลับมาจัดการพวกแก
ตำรวจ- มีอะไรเดี๋ยวค่อยไปคุยที่โรงพัก
โทโมะ- แก้วไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม ฉันอยู่กับเธอแล้วนะ ไม่ต้องกลัว(กอดปลอบแก้ว)
แก้ว- นายอย่าทิ้งฉันนะ ฉันกลัว ฮ์่อ ฮื่อ
โทโมะ- เรากลับบ้านกันดีกว่านะ ไม่มีะไรแล้ว(แล้วโทโมะก็อุ้มร่างบางไปที่รถแล้วพากลับบ้าน)
ฟาง- ป็อบ ฟางกลัว ป็อบจะไม่ทิ้งฟางใช่ไหม(แล้วฟางก็เข้าไปกอดป็อบปี้)
ป็อบปี้- ป็อบจะอยุ่กับฟางตลอดไปตอนนี้หยุดนะ
ฟาง- ป็อบ พาฟางกลับบ้านนะ ฟางกลัว ฮื่อ ฮื่อ ฮื่อ(แล้วป็อบปี้ก็อุ้มฟางไปจากสถานที่ตรงนั้น)
เขื่อน- ไม่เปนไรนะ เขื่อนอยู่ตรงนี้แล้ว(เขื่อนวิ่งเข้าไปดูเฟย์)
เฟย์- เฟย์กลัวอ่ะเขื่อน เฟย์..........(แล้วเฟย์ก็สลาบไป)
เขื่อน- เฟย์! (แล้วเขื่อนก็อุ้มเฟย์ไป)
โรงพยาบาล
โทโมะ- หมอคับแฟนผมเป็นไงบ้างคับหมอ
ป็อบปี้- แล้วแฟนผมล่ะคับ เปนไง
เขื่อน- แฟนผมล่ะเปนไงหมอ
หมอ- ใจเย็นๆนะคับตอนนี้ปลอดภัยทั้ง3คนคับตอนนี้ให้พักผ่อนก่อนนะคนไข้อย่างเพลียอยู่
3หนุ่ม- ขอบคุณคับ
แล้วสามหนุ่มก็ขึ้นไปห้อง555
โทโมะ- แก้ว โมะอยู่ข้างแก้วเสมอนะและก็จะปกป้องตลอดไป
แก้ว- ........................................
ป็อบปี้- ฟาง ป็อบจะคอยดูแลฟางนะ ไม่ให้ฟางเปนอะไร
ฟาง- ............................................
เขื่อน- เฟย์ ผมจะคอยดูแลไม่ให้เฟย์เป็นไรเลยนะคับ
เฟย์- .................................................
เรามาลุ้นกันดีกว่านะว่าป๊าและม๊า ฟาง ป็อบปี้ เฟย์ เขื่อน จะเป็นแฟนกันหรือไหม ต้องคอยติดตาม
โทโมะ- เธอเอาแฟนของพวกฉันไปไว้ที่ไหนพิม
พิม- ไหนๆคุณก็มาล่ะฉันจะพาไปหา คุณจะต้องเสียใจที่ไม่รักฉัน
ป็อบปี้- อย่ามาลีลา พวกฉันชักจะไม่รับรองความปลอดภัยเธอแล้วนะ
พิม- ก็ลองดูสิถ้าพวกนายทำไรฉันแฟนนายโดนแน่
เขื่อน- รีบๆพาไปสิว่ะ ชักช้าอยู่ได้
พิม- เข้ามาสิ แฟนพวกนายอยู่ในห้องเนี่ยแหละ
มีล่า- พวกแกจับตัว3คนนั้นไว้
โทโมะ- ปล่อยนะเว้ย(โทโมะดิ้นเพื่อให้รุด)
หวาย- ไหนๆก้อยู่กันครบล่ะก็ถึงเวลาที่ฉันต้องฉายหนังให้แล้วสิ
เขื่อน- ฉายหนังอะไร เธอก็ปล่อยพวกฉันและก็แฟนพวกฉันมา
มีล่า- ไม่มีทาง นายต้องรอดูว่าที่แฟนนายตกไปเป็นของคนอื่นไง
ป็อบปี้- เธออย่าคิดทำอะไรพวกนั้นเด็ดขาด
หวาย- ถ้ารักมากงั้นก้ดูเลยแล้วกัน จัดการได้
แล้วชายฉกรรจ์ก็เดินจู่โจมเข้ามาหาหญิงสาวทั้งสามคนแล้วก็เอาหน้าไปวนเวียนตรงซอกคอของสาวๆทั้งสาม
โทโมะ- เฮ้ย หยุดสิว่ะ แกอย่ายุ่งกับแฟนฉัน
แก้ว- อย่า.....ปล่อย......ชั้น.......ฉัน..........โทโมะ........ช่วย.........ฉัน......ด้วย
ฟาง-ป็อบ.......ช่วย......ฟาง.........ด้วย
เฟย์- เขื่อน......ช่วย.......นะ
แล้วในขณะนั้นตำรวจก็มาและประกาศเพื่อให้ผู้ร้ายในห้องได้ยิน
ตำรวจ- ยอมมอบตัวเดี๋ยวนี้ ตอนนี้เราได้รอบไว้หมดแล้ว
หวาย- ทำไงดีพิม ตำรวจรอบไว้หมดแล้วอ่ะ
พิม- ก็จับพวกมันเป็นตัวประกันสิจะได้รอด
ตำรวจ- ยอมมอบตัวแต่โดยดีโทษหนักจะได้เป็นเบา
มีล่า- ไม่ได้แล้วนะพิม เราคงหนีไม่รอดแล้วล่ะ
ไม่ทันทีจะพูดไรต่อตำรวจก็บุกเข้ามาในห้องแล้วก็กับใส่กุญแจมือทั้งหมดแล้วตำรวจก็แก้มัดให้กับสามหนุ่ม
พิม- แล้วฉันจะกลับมาจัดการพวกแก
ตำรวจ- มีอะไรเดี๋ยวค่อยไปคุยที่โรงพัก
โทโมะ- แก้วไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม ฉันอยู่กับเธอแล้วนะ ไม่ต้องกลัว(กอดปลอบแก้ว)
แก้ว- นายอย่าทิ้งฉันนะ ฉันกลัว ฮ์่อ ฮื่อ
โทโมะ- เรากลับบ้านกันดีกว่านะ ไม่มีะไรแล้ว(แล้วโทโมะก็อุ้มร่างบางไปที่รถแล้วพากลับบ้าน)
ฟาง- ป็อบ ฟางกลัว ป็อบจะไม่ทิ้งฟางใช่ไหม(แล้วฟางก็เข้าไปกอดป็อบปี้)
ป็อบปี้- ป็อบจะอยุ่กับฟางตลอดไปตอนนี้หยุดนะ
ฟาง- ป็อบ พาฟางกลับบ้านนะ ฟางกลัว ฮื่อ ฮื่อ ฮื่อ(แล้วป็อบปี้ก็อุ้มฟางไปจากสถานที่ตรงนั้น)
เขื่อน- ไม่เปนไรนะ เขื่อนอยู่ตรงนี้แล้ว(เขื่อนวิ่งเข้าไปดูเฟย์)
เฟย์- เฟย์กลัวอ่ะเขื่อน เฟย์..........(แล้วเฟย์ก็สลาบไป)
เขื่อน- เฟย์! (แล้วเขื่อนก็อุ้มเฟย์ไป)
โรงพยาบาล
โทโมะ- หมอคับแฟนผมเป็นไงบ้างคับหมอ
ป็อบปี้- แล้วแฟนผมล่ะคับ เปนไง
เขื่อน- แฟนผมล่ะเปนไงหมอ
หมอ- ใจเย็นๆนะคับตอนนี้ปลอดภัยทั้ง3คนคับตอนนี้ให้พักผ่อนก่อนนะคนไข้อย่างเพลียอยู่
3หนุ่ม- ขอบคุณคับ
แล้วสามหนุ่มก็ขึ้นไปห้อง555
โทโมะ- แก้ว โมะอยู่ข้างแก้วเสมอนะและก็จะปกป้องตลอดไป
แก้ว- ........................................
ป็อบปี้- ฟาง ป็อบจะคอยดูแลฟางนะ ไม่ให้ฟางเปนอะไร
ฟาง- ............................................
เขื่อน- เฟย์ ผมจะคอยดูแลไม่ให้เฟย์เป็นไรเลยนะคับ
เฟย์- .................................................
เรามาลุ้นกันดีกว่านะว่าป๊าและม๊า ฟาง ป็อบปี้ เฟย์ เขื่อน จะเป็นแฟนกันหรือไหม ต้องคอยติดตาม
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
