นิยายเรื่อง Just For You ร้ายนักนะยัยทอม
8.7
pare
แชร์นิยายฟิคชั่น
5) ความรู้สึกแปลกๆของโทโมะ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความในห้องส่วนตัวของ3หนุ่ม
โทโมะ- แกจะมคิดถึงยัยทอมได้ไงเนี่ย ผู้หญิงในสต็อคเราก็มีตั้งเยอะ
ป็อบปี้- คิดอยู่ว่ะไอ้โมะ นั่งทำหน้าเครียดขนาดนั้น
โทโมะ- ฉันรู้สึกสับสนว่ะ ฉันไม่รู้ว่าฉันกำลังเป็นบ้าอะไร
เขื่อน- หรือว่าแกชอบแก้ว แกถึงได้มานั่งหน้าเครียดแบบนี้
โทโมะ- ไม่รู้สิ เวลาไปไหนฉันจะคิดถึงเค้าไม่อยากหาเรื่องและฉันก็ชอบจูบของเค้าด้วย
ป็อบปี้- อะไรว่ะ หนุ่มเพลย์บอยระดับเทพมาหยุดกับสาวที่ออกทอม
โทโมะ- ฉันว่าเธอไม่ใช่ทอมหรอก แค่เธออาจจะมีอะไรที่เราไม่รู้
เขื่อน- แล้วยัยพิมของแกล่ะเอาไปไว้ที่ไหน
โทโมะ- พิมอ่ะหรอ ก็ปล่อยไปไงเพราะเค้าก็ไม่ได้มีฉันแค่คนเดียวนิ
เขื่อน- ระวังเถอะจะมีปัญหาทีหลัง
โทโมะ- ไม่หรอกมั้ง มีปัญหาอะไรฉันปกป้องแก้วได้
ป็อบปี้- ตกลงแกชอบแก้วใช่ไหมเนี่ยไอ้โมะ
โทโมะ- ฉันว่าฉันคงชอบแล้วล่ะ แล้วพวกแกล่ะชอบ2คนนั้นใช่ม่ะ
เขื่อน- แน่นอน ฉันอ่ะชอบเฟย์อยู่แล้วน่ารักซะขนาดนั้น
ป็อบปี้- ฉันก็ด้วย ฟางอ่ะเป็นคนที่ใช่เลยล่ะ
โทโมะ- แล้วมีล่า หวาย พวกแกทำไงเนี่ย
ป็อบปี- ก็คงต้องปล่อยว่ะ ถ้าไปบอกให้เลิกยุ่งก็คงไม่ยอม
โทโมะ- ของฉันก็เหมือนแกไม่มีทางยอมแน่ ฉันล่ะเบื่อ
เขื่อน- พวกเราคงต้องรีบๆจัดการเลย ไม่งั้นแฟนพวกเราอันตรายแน่
โทโมะ- เราต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับที่สุดอย่าให้ใครรู้
ป็อบปี้- แน่นอน จนกว่าเราจะจัดการให้เสร็จ
เขื่อน- ฉันไปหาเฟย์เย่ก่อนนะคิดถึงเดี๋ยวฉันจะไปจัดการเรื่องฉันก่อยน
ป็อบปี- ไปด้วยฉันจะไปหาฟางคิดถึง แล้วแกล่ะไอ้โมะ
โทโมะ- ฉันขอนั่งคิดอะไรๆก่อนบอกแก้วด้วยนะว่าให้เจอกันที่ห้องสมุด
ป็อบปี้- เออ เดี๋ยวบอกให้
โทโมะ- แก้วฉันไม่น่าเชื่อเลยนะว่าเธอจะมาทำให้ฉันเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้(โทโมะนั่งคิดแล้วก็ยิ้ม)
เขื่อน- ไอ้โมะรีบไปดิว่าเดี๋ยวแก้วรอนาน
โทโมะ- แกยังไม่ไปอีกหรอว่ะ
เขื่อน- ฉันให้ไอ้ป็อบไปก่อนฉันเห็นแกนั่งยิ้มอยู่คนเดียวนึกว่าบ้า
โทโมะ- รีบๆไป
โทโมะ- แกจะมคิดถึงยัยทอมได้ไงเนี่ย ผู้หญิงในสต็อคเราก็มีตั้งเยอะ
ป็อบปี้- คิดอยู่ว่ะไอ้โมะ นั่งทำหน้าเครียดขนาดนั้น
โทโมะ- ฉันรู้สึกสับสนว่ะ ฉันไม่รู้ว่าฉันกำลังเป็นบ้าอะไร
เขื่อน- หรือว่าแกชอบแก้ว แกถึงได้มานั่งหน้าเครียดแบบนี้
โทโมะ- ไม่รู้สิ เวลาไปไหนฉันจะคิดถึงเค้าไม่อยากหาเรื่องและฉันก็ชอบจูบของเค้าด้วย
ป็อบปี้- อะไรว่ะ หนุ่มเพลย์บอยระดับเทพมาหยุดกับสาวที่ออกทอม
โทโมะ- ฉันว่าเธอไม่ใช่ทอมหรอก แค่เธออาจจะมีอะไรที่เราไม่รู้
เขื่อน- แล้วยัยพิมของแกล่ะเอาไปไว้ที่ไหน
โทโมะ- พิมอ่ะหรอ ก็ปล่อยไปไงเพราะเค้าก็ไม่ได้มีฉันแค่คนเดียวนิ
เขื่อน- ระวังเถอะจะมีปัญหาทีหลัง
โทโมะ- ไม่หรอกมั้ง มีปัญหาอะไรฉันปกป้องแก้วได้
ป็อบปี้- ตกลงแกชอบแก้วใช่ไหมเนี่ยไอ้โมะ
โทโมะ- ฉันว่าฉันคงชอบแล้วล่ะ แล้วพวกแกล่ะชอบ2คนนั้นใช่ม่ะ
เขื่อน- แน่นอน ฉันอ่ะชอบเฟย์อยู่แล้วน่ารักซะขนาดนั้น
ป็อบปี้- ฉันก็ด้วย ฟางอ่ะเป็นคนที่ใช่เลยล่ะ
โทโมะ- แล้วมีล่า หวาย พวกแกทำไงเนี่ย
ป็อบปี- ก็คงต้องปล่อยว่ะ ถ้าไปบอกให้เลิกยุ่งก็คงไม่ยอม
โทโมะ- ของฉันก็เหมือนแกไม่มีทางยอมแน่ ฉันล่ะเบื่อ
เขื่อน- พวกเราคงต้องรีบๆจัดการเลย ไม่งั้นแฟนพวกเราอันตรายแน่
โทโมะ- เราต้องเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับที่สุดอย่าให้ใครรู้
ป็อบปี้- แน่นอน จนกว่าเราจะจัดการให้เสร็จ
เขื่อน- ฉันไปหาเฟย์เย่ก่อนนะคิดถึงเดี๋ยวฉันจะไปจัดการเรื่องฉันก่อยน
ป็อบปี- ไปด้วยฉันจะไปหาฟางคิดถึง แล้วแกล่ะไอ้โมะ
โทโมะ- ฉันขอนั่งคิดอะไรๆก่อนบอกแก้วด้วยนะว่าให้เจอกันที่ห้องสมุด
ป็อบปี้- เออ เดี๋ยวบอกให้
โทโมะ- แก้วฉันไม่น่าเชื่อเลยนะว่าเธอจะมาทำให้ฉันเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้(โทโมะนั่งคิดแล้วก็ยิ้ม)
เขื่อน- ไอ้โมะรีบไปดิว่าเดี๋ยวแก้วรอนาน
โทโมะ- แกยังไม่ไปอีกหรอว่ะ
เขื่อน- ฉันให้ไอ้ป็อบไปก่อนฉันเห็นแกนั่งยิ้มอยู่คนเดียวนึกว่าบ้า
โทโมะ- รีบๆไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
