นิยายเรื่อง Just For You ร้ายนักนะยัยทอม

8.7

เขียนโดย pare

วันที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 00.59 น.

  13 ตอน
  23 วิจารณ์
  19.70K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) เข้าใจผิด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากที่แก้วกับโทโมะแต่งตัวเส็จแล้วก็มุ่งหน้ามาที่ร้านอาหารที่โทโมะจองไว้

โทโมะ- วันนี้แก้วแต่สวยมากเลยนะ

แก้ว- แล้วไง

โทโมะ- โมะอยากให้แก้วแต่งตัวแบบนี้ทุกวันเลย

แก้ว- แก้วไม่ชอบอ่ะแบบนี้ มันยังไงไม่รู้

โทโมะ- งั้นเรามาสั่งอาหารกันดีกว่า

แก้ว- อื้ม

แล้วหลังจากที่สั่งอาหารเสร็จแล้วชายหนุ่มก็หันไปตามเสียงที่เรียก

......- พี่โมะ

แล้วโทโมะก็หันไปตามเสีกที่เรียก

โทโมะ- เกล!

เกล- พี่มากลับใครหรอค่ะ(เกลซึ่งรู้อยู่แล้วว่าคนตรงหน้าเป็นใครแต่ทำเป็นไม่รู้เพื่อแกล้งบุคคลที่อยู่ตรงหน้า)

โทโมะ-นี่แก้ว แฟนพี่เอง(โทโมะชี้ไปทางแก้วแนะนำให้รู้จัก)

เกล- เสียดายจังเกลก็นึกว่าพี่จะแต่งกับเกลซะอีก

โทโมะ-......................(โทโมะไม่สามารถอะไรได้)

เกล- พี่แก้วคงไม่ว่าอะไรนะค่ะ ถ้าเกลจะมาเอาพี่โมะคืน(เกลถามแก้วตอนนี้หน้าแก้วซีดมากที่คนตรงมาพูดจากับเธอแบบนี้)

แก้ว- พี่ก็คงว่าไม่ได้หรอก ถ้าโทโมะเค้าเลือกที่จะไป งั้นฉันขแตัวเลยนะ(แล้วแก้วก็เดินออกมาพอเดินออกมาได้สักพักน้ำแก้วก็ไหลออกมาไม่หยุด)

โทโมะ-เกล มีอะไรกับพี่หรือเปล่า แก้วเค้าเป็นแฟนพี่นะ

เกล-ก็เกลอยากได้พี่โมะคืนนิค่ะ พี่ก็รู้ว่าเกลรักพีจะตาย

โทโมะ- แต่พี่ไม่ได้รักเราเราก็รู้

เกล- พี่โมะค่ะเกลขอยืมโทรศัพท์หน่อยได้ไหมค่ะคือว่าของเกลแบตหมดอ่ะค่ะ

โทโมะ- อ่ะนี่คับ(แล้วโทโมะก็ยืนโทรศัพท์ให้แก้ว)

แล้วเกลก็เดินมาแล้วก็กดเบอร์แก้วแล้วก็เดินกลับมานั่งที่โต๊ะแล้วยืนโทรศัพท์ให้ชายหนุ่ม

โทโมะ- โทรเสร็จแล้วหรอ ทำไมแปบเดียว

เกล- คือไม่ติดอ่ะค่ะ

โทโมะ- อื้ม

ในระหว่างเกลยิงคำถามไปก่อนแก้วก็เลยกดรับ

แก้ว-ฮัลโหล มีอะไรอีก(แล้วแก้วก็ตอบไปถามปลายสาย)

โทโมะ- รักสิ ทำไมจะไม่รัก รักมาก และจะรักคนเดียวตลอดไป

เกล- เกลได้ยินแบบนี้เกลดีใจจัง

โทโมะ- พี่ก็ดีใจนะที่เกลเข้าใจ งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่ง

พอแล้วได้ยินแบบนี้ก็ถึงกับทรุดเพราะไม่คิดว่าคนที่บอกตัวเองว่ารักจะเป็นคนแบบนี้

แก้ว- ทำไมนายต้องทำให้ฉันรักทั้งๆที่นายไม่ได้รักฉัน นายมีคนที่รักแล้วทำไมไม่บอกฉํน(แก้วคิดในใจสับสนไปหมด)

แก้วดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา

แก้ว- ฮัลโหลค่ะ

เกล- จำกันได้ไหมค่ะ

แก้ว- เธอเป็นคนใครเอาเบอร์ฉันมาจากไหน

เกล- ก็คนที่พี่เจอเมื่อกี้ไงค่ะ พี่คงจะได้ยินที่พี่โทโมะบอกแล้วค่ะ

แก้ว- เรื่องอะไร(แก้วถามกลับทำเป็นไม่รู้เรื่อง)

เกล- ก็ที่พี่โมะพูดไงค่ะ พี่เค้าบอกว่า รักสิทำไมจะไม่รักรักมาก และจะรักตลอดไปไงค่ะ

แก้ว- แล้วไง มาบอกฉันทำไม แค่นี้นะ

แล้วแก้วก็กดวางสายไปแล้วก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนักและก็นั่งคืดอะไรจนเพลินเลยหลับไปพร้อมคาบน้ำตา

เกล- สะใจเป็นบ้าเลย แบบนี้พี่โมะก็กลับมาหาฉํน(เกลก็นั่งคุยกับโทรศัพท์คนเดียวที่ตัวเองเป็นฝ่ายชนะ)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา