นิยายเรื่อง Just For You ร้ายนักนะยัยทอม
8.7
10) เป็นแฟนกันมั้ย?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโทโมะ- แก้ว เป็นไงบ้างดีขึ้นแล้วใช่ไหม
แก้ว- เริ่มดีขึ้นแล้วล่ะ แล้ววันนี้ทำไมนายไม่ไปเรียนล่ะ
โทโมะ- ก็วันนี้ผมลามาเฝ้าที่รักไงคับ
แก้ว- นายพูดอะไรของนาย ใครที่รักนาย
โทโมะ-โถ แก้ว แก้วก็น่าจะรู้นิว่าผมอ่ะรักแก้ว
แก้ว- นี่นายเป็นเพลย์บอยนะไม่ใช่คนธรรมดาที่เรียบร้อย ไม่ฟันแล้วทิ้ง
โทโม- เค้าไม่ได้ฟันแล้วทิ้งนะ เค้าอ่ะรักตัวเองนะคับ
แก้ว- เกิดนายหลอกฉันขึ้นมาฉันก็เสียใจสิ ฉันไม่อยากเสี่ยง
โทโมะ- นะคับให้โมะได้ดูแลแก้วนะคับที่รัก
แก้ว- นี่อย่ามาเรียกแบบนี้ได้ไหมมันเลี่ยน
โทโมะ- แก้วตกลงเป็นแฟนกับโมะนะคับโมะจะดูแลอย่างดี
แก้ว- หน้าอย่างนายเนี่ยนะ ไม่ต้อง ฉันดูแลตัวเองได้ เชิญนายไปกับผู้หญิงอื่นเถอะ
โทโมะ- นะคับขอร้องล่ะนะ เมื่อวานก็พิสูจน์แล้วนิว่าเค้ารักตัวเองจะตาย
แก้ว- ก็ได้ เซ้าซี้อยู่ได้ เป็นก็เป็น
โทโมะ- โมะดีใจที่สุดเลยที่แก้วยอมให้โอกาสโมะ
แก้ว- แต่นายต้องสัญญากับฉันก่อนว่านายจะไม่เจ้าชู้ ไม่นอกใจ ไม่ทำให้ฉันเสียใจ ว่าไง
โทโมะ- ตกลงคับที่รัก
แก้ว- อย่าเรียกแบบนี้อยากจะอ้วก
โทโมะ- เรายังไม่ได้มีอะไรกันแก้วท้องแล้วหรอ
แก้ว- ฉันเนี่ยจะท้องกับนายฝันไปเถอะย่ะ
โทโมะ- ชาตินี้แน่นอนคับที่รัก(แล้วโทโมะก็หอมแก้มแก้ว ) เสร็จไปแล้วล่ะคู่นี้เถียงกันไม่เว้นวันหยุดเลย
ป็อบปี้- ฟางเป็นไงบ้าง
ฟาง- ก็ดีแล้วล่ะ แล้ววันนี้นายมาเฝ้าฉันแล้วไม่มีเรียนหรอ
ป็อบปี้- ป็อบโทรไปลาครูแล้วล่ะก็เลยมานั่งเฝ้าฟางไง
ฟาง- ไม่เห็นต้องเฝ้าเลย ฟางอยู่คนเดียวได้
ป็อบปี้- แล้วเมื่อวานใครกันที่พูดว่าฉันกลัวหรืออะไรอีกนะ
ฟาง- ก็ตอนนี้ปลอดภัยแล้วนิจะกลัวทำไม
ป็อบปี้- ฟางป็อบมีเรื่องที่ค้างคาใจมานานแล้วนะป็อบอยากได้คำตอบ
ฟาง- อะไรล่ะที่ป็อบอยากได้คำตอบ
ป็อบปี้- ก็อย่างที่ป็อบเคยบอกไงว่าป็อบรักฟางแต่ฟางก็ไม่เชื่อ
ฟาง- แล้วป็อบจะให้ฟางเชื่อได้ไงในเมื่อเราไม่ถูกกันทะเลาะกันและมีวางแผนต่างๆนานาที่เราต้องทำให้กันและกัน
ป็อบปี้- ฟางให้ป็อบได้พิสูจน์ตัวเองได้ไหม ป็อบเชื่อว่าฟางต้องเชื่อในสิ่งที่ป็อบจะทำ
ฟาง- ถ้าป็อบคิดว่าป็อบทำได้ฟางก็ยินดีที่ให้โอกาสป็อบได้ลองปฎิบัติ
ป็อบปี้- ป็อบรักฟางที่สุดเลย(แล้วป็อบก็จับมือฟางขึ้นมาจูบ)
เขื่อน- เฟย์ ที่รักเป็นไงบางคับ ยัมึนอยู่ไหม
เฟย์- ไม่แล้วล่ะ อ่าวแล้วนายไม่ไปเรียนหรือไงมาอยู่ทำไมที่นี่
เขื่อน- ก็ผมเป็นห่วงที่รักไงคับเลยมานั่งเฝ้า
เฟย์- แล้วนายมานั่งเฝ้าแบบนี้อาจารย์ไม่ว่าหรือไงกลับไปมีหวังบ่นยาว
เขื่อน- ผมโทรไปบอกอาจารย์เรียบร้อยแล้ว อาจาย์บอกว่าไม่เปนไร
เฟย์- นี่นายฉันเป็นนะไม่นายเป็นสักหน่อยจะมาลาเพื่ออะไรของนาย
เขื่อน- ก็มาเฝ้าที่รักไงคับ ผมเป็นห่วงรู้ไหม
เฟย์- มาเป็นห่วงฉันทำไม ไปเป็นห่วงผู้หญิงของนายสิ
เขื่อน- ก็เฟย์ไงผู้หญิงของเขื่อน
เฟย์- ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของนาย
เขื่อน- แต่เขื่อนรักเฟย์นิ เป็นแฟนกันนะคับที่รัก
เฟย์- เป็นแฟนกับนายเพลย์บอยหน้ากบเนี่ยนะ
เขื่อน- นะนะนะคับ ขอร้องล่ะ(ทำหน้าตาอ้อนสุดฤทธิ์)
เฟย์- ก็ได้ย่ะ แล้วอย่าทำฉันเสียใจล่ะไอ้กบ
เขื่อน- คับที่รัก ไม่มีแน่คับ
แก้ว- เริ่มดีขึ้นแล้วล่ะ แล้ววันนี้ทำไมนายไม่ไปเรียนล่ะ
โทโมะ- ก็วันนี้ผมลามาเฝ้าที่รักไงคับ
แก้ว- นายพูดอะไรของนาย ใครที่รักนาย
โทโมะ-โถ แก้ว แก้วก็น่าจะรู้นิว่าผมอ่ะรักแก้ว
แก้ว- นี่นายเป็นเพลย์บอยนะไม่ใช่คนธรรมดาที่เรียบร้อย ไม่ฟันแล้วทิ้ง
โทโม- เค้าไม่ได้ฟันแล้วทิ้งนะ เค้าอ่ะรักตัวเองนะคับ
แก้ว- เกิดนายหลอกฉันขึ้นมาฉันก็เสียใจสิ ฉันไม่อยากเสี่ยง
โทโมะ- นะคับให้โมะได้ดูแลแก้วนะคับที่รัก
แก้ว- นี่อย่ามาเรียกแบบนี้ได้ไหมมันเลี่ยน
โทโมะ- แก้วตกลงเป็นแฟนกับโมะนะคับโมะจะดูแลอย่างดี
แก้ว- หน้าอย่างนายเนี่ยนะ ไม่ต้อง ฉันดูแลตัวเองได้ เชิญนายไปกับผู้หญิงอื่นเถอะ
โทโมะ- นะคับขอร้องล่ะนะ เมื่อวานก็พิสูจน์แล้วนิว่าเค้ารักตัวเองจะตาย
แก้ว- ก็ได้ เซ้าซี้อยู่ได้ เป็นก็เป็น
โทโมะ- โมะดีใจที่สุดเลยที่แก้วยอมให้โอกาสโมะ
แก้ว- แต่นายต้องสัญญากับฉันก่อนว่านายจะไม่เจ้าชู้ ไม่นอกใจ ไม่ทำให้ฉันเสียใจ ว่าไง
โทโมะ- ตกลงคับที่รัก
แก้ว- อย่าเรียกแบบนี้อยากจะอ้วก
โทโมะ- เรายังไม่ได้มีอะไรกันแก้วท้องแล้วหรอ
แก้ว- ฉันเนี่ยจะท้องกับนายฝันไปเถอะย่ะ
โทโมะ- ชาตินี้แน่นอนคับที่รัก(แล้วโทโมะก็หอมแก้มแก้ว ) เสร็จไปแล้วล่ะคู่นี้เถียงกันไม่เว้นวันหยุดเลย
ป็อบปี้- ฟางเป็นไงบ้าง
ฟาง- ก็ดีแล้วล่ะ แล้ววันนี้นายมาเฝ้าฉันแล้วไม่มีเรียนหรอ
ป็อบปี้- ป็อบโทรไปลาครูแล้วล่ะก็เลยมานั่งเฝ้าฟางไง
ฟาง- ไม่เห็นต้องเฝ้าเลย ฟางอยู่คนเดียวได้
ป็อบปี้- แล้วเมื่อวานใครกันที่พูดว่าฉันกลัวหรืออะไรอีกนะ
ฟาง- ก็ตอนนี้ปลอดภัยแล้วนิจะกลัวทำไม
ป็อบปี้- ฟางป็อบมีเรื่องที่ค้างคาใจมานานแล้วนะป็อบอยากได้คำตอบ
ฟาง- อะไรล่ะที่ป็อบอยากได้คำตอบ
ป็อบปี้- ก็อย่างที่ป็อบเคยบอกไงว่าป็อบรักฟางแต่ฟางก็ไม่เชื่อ
ฟาง- แล้วป็อบจะให้ฟางเชื่อได้ไงในเมื่อเราไม่ถูกกันทะเลาะกันและมีวางแผนต่างๆนานาที่เราต้องทำให้กันและกัน
ป็อบปี้- ฟางให้ป็อบได้พิสูจน์ตัวเองได้ไหม ป็อบเชื่อว่าฟางต้องเชื่อในสิ่งที่ป็อบจะทำ
ฟาง- ถ้าป็อบคิดว่าป็อบทำได้ฟางก็ยินดีที่ให้โอกาสป็อบได้ลองปฎิบัติ
ป็อบปี้- ป็อบรักฟางที่สุดเลย(แล้วป็อบก็จับมือฟางขึ้นมาจูบ)
เขื่อน- เฟย์ ที่รักเป็นไงบางคับ ยัมึนอยู่ไหม
เฟย์- ไม่แล้วล่ะ อ่าวแล้วนายไม่ไปเรียนหรือไงมาอยู่ทำไมที่นี่
เขื่อน- ก็ผมเป็นห่วงที่รักไงคับเลยมานั่งเฝ้า
เฟย์- แล้วนายมานั่งเฝ้าแบบนี้อาจารย์ไม่ว่าหรือไงกลับไปมีหวังบ่นยาว
เขื่อน- ผมโทรไปบอกอาจารย์เรียบร้อยแล้ว อาจาย์บอกว่าไม่เปนไร
เฟย์- นี่นายฉันเป็นนะไม่นายเป็นสักหน่อยจะมาลาเพื่ออะไรของนาย
เขื่อน- ก็มาเฝ้าที่รักไงคับ ผมเป็นห่วงรู้ไหม
เฟย์- มาเป็นห่วงฉันทำไม ไปเป็นห่วงผู้หญิงของนายสิ
เขื่อน- ก็เฟย์ไงผู้หญิงของเขื่อน
เฟย์- ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของนาย
เขื่อน- แต่เขื่อนรักเฟย์นิ เป็นแฟนกันนะคับที่รัก
เฟย์- เป็นแฟนกับนายเพลย์บอยหน้ากบเนี่ยนะ
เขื่อน- นะนะนะคับ ขอร้องล่ะ(ทำหน้าตาอ้อนสุดฤทธิ์)
เฟย์- ก็ได้ย่ะ แล้วอย่าทำฉันเสียใจล่ะไอ้กบ
เขื่อน- คับที่รัก ไม่มีแน่คับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ