รักวุ่นๆของยัยทอมกับนายซุปเปอร์สตาร์

เช้าวันต่อมา

 ฟางเเละเฟย์ทเเละตื่นช้าำทำให้ป๊อปปี้กับเขื่อนต้องมามหาลัยพร้อมกัน วันนี้ป๊อปปี้นั่งรถของเขื่อนมาเนื่องจากตื่นสายกันหมด

ฟาง:อ่าว? พี่เเก้วทำไมมาไวจัง ฟางทักเเก้วเมื่อเห็นเเก้วนั่งอยู่กับโทโมะ

เเก้ว:ไวอ่ะรัยล่ะ ฉันก็พึ่งมาถึงเมื่อกี้นี่เอง

เเก้ว: เเล้วนี่พวกเธอกินรัยมายังเนี่ย?

ฟาง:ยังเลย ก็นายป๊อปปี้นะสิทำนาฬิกาปลุกพัง ฉันเลยตื่นสาย เลยไม่ได้กินอ่ะรัย

เฟย์:เหมือนกันเลย เเต่นายเขื่อนเอานาฬิกาปลุกไปซ่อน 

เเก้ว:ฉันก็เหมือนกัน โทโมะก็เอานาฬิกาปลุกไปทิ้ง ดีนะที่วันนี้อารมณ์ดีเลยตื่นเช้าอ่ะ เเต่ก็มามหาลัยสายอ่ะ<น่าสงสารนาฬิกาปลุกอ่ะ:ไรเตอร์><ก็ฉันจะเเกล้งยัยทอมอ่ะ:โทโมะ><ไม่มีทางหรอก:เเก้ว> 

ป๊อปปี้:งั้นไปกินข้าวกัน

กริ๊ง~ กริ๊ง~ เสียงออดเข้าเรียน

ฟาง:ใช่ๆฟางก็หิวข้าว

เขื่อน:งั้นก็โดดเรียนเลยดีกว่า

เฟย์:อืม ก็ดีนะ เฟย์ก็หิวอ่ะ

โทโมะ:ไม่เอาอ่ะ เรียนดีกว่า อีกไม่กี่ชั่วโมงก็เรียนเเล้ว เเละอีกอย่างพวกมาเฟียฝ่ายขาวมันชอบออกเพ่นพ่านเเถวนี้ด้วย เดี๋ยวพวกเธอจะมีอันตราย โทโมะพูดด้วยน้ำเสัยงโหด

ป๊อปปี้:พวกเราก็ปกป้องได้นิ

โทโมะ:บอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้ไง โทโมะตะคอกป๊อปปี้ทำให้ป๊อปปี้ไม่กล้าเถียวต่อ (ทำไงได้ล่ะก็ฉันเป็นห่วงเเก้วนิ)

เฟย์:ก็เฟย์ิหิวอ่ะ

เขื่อน:โทดทีนะเฟย์ เราคงไปกินกันไม่ได้ เพราะเฮียโมะไม่ให้ไป เราก็ไปไม่ได้ต้องเชื่อฟังคำสั่งน่ะ

ฟาง:โอโห

ป๊อปปี้:ก็อย่างที่เข้าใจเเหละเฟย์ เฮียโมะไม่ให้ไปคือไม่ให้ไป

ฟาง:ทำไงดีอ่ะพี่เเก้วยัยเฟย์กับฉันก็หิวนะพี่ เเล้วทุกคนก็ยังไม่ได้กินข้าวเช้าด้วย ฟางพูดจบก็ำทำหน้าอ้อนวอนใส่เเก้ว ทำให้เเก้วใจอ่อน ยอมขอร้องให้

เเก้ว:โทโมะ ให้พวกฉันไปกินข้าวเถอะนะ เเก้วพูดเเล้วทำหน้าอ้อนให้โทโมะ

โทโมะ:ไม่ได้นะ มันอันตรายเดี๋ยวพวกมันมาจับตัวพวกเธอเเล้วพวกฉันจะทำยังไง(ทำไมเธอต้องดื้อรั้นด้วยเนี่ย ฉันเป็นห่วงเธอนะ ไม่ได้ห้ามอ่อนไหวเด็ดขาด)

เเก้ว:นะๆพวกฉันก็หิวนะ เเก้วทำหน้าอ้อนให้โทโมะอีกครั้ง

โทโมะ:ไม่ได้ไง(อย่าทำบ่อยสิฉันก็อ่อนไหวเป็นนะ) โทโมะจึงตัดสินใจเดินหนีจากตรงนั้นเพื่อไม่ให้ตัวเองอ่อนไหวกับการกระทำของเเก้ว

เเก้วเห็นเลยฟุบหน้าลงไปกับโต๊ะเเล้วทำท่าร้องไห้ดัง เมื่อโทโมะได้ยินเลยวิ่งเข้ามาหาเเก้ว

โทโมะ:เธอต้องการอ่ะรัย ยัยเเก้ว

เเก้ว:ฉันหินข้าวอ่ะน้องฉันก็หิวน้องนายก็หิว

โทโมะ:ก็ได้ พาไปกินข้าวก็ได้ เเก้วดีใจเลยโผล่เข้ากอดโทโมะโดยไม่รู้ตัว ทำให้หัวใจของโทโมะเต้นรัวไม่เป็นจังหวะเหมือนจะออกมาเต้นระบำข้างนอก

เฟย์ฟางเเก้ว:

เขื่อน ป๊อปปี้:<จะดีใจกันทำไมเเค่ได้ไปกินข้าว:ไรเตอร์><ก็ไม่ได้เรียนนะสิ:เขื่อน><ใช่ๆพวกฉันขี้เกลียดแอ่ะ ถ้าไม่ติดว่าเฮียโมะให้มาเรียน ฉันก็ไม่มาหรอก:ป๊อปปี้>

โทโมะ:

จากนั้นโทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อนก็ตกลงกันว่าจะมาร้านของเเก๊งตนเพื่อความปลอดภัยของเฟย์ฟางเเละเเก้ว ทุกคนจึงมุ่งหน้ามายังKmKz restaurant เมื่อเข้าไป โทโมะก็พาทุกคนมานั่งที่โต๊ะมุมนึงที่ตรงเเต่งสวยงามสำหรับผู้หญิงที่ไม่มีใครนั่งมาก่อนนอกจากโทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อนเเล้วเฟย์ฟางเเก้วก็เป็นผู้หญิงที่ได้นั่งเป็นครั้งเเรกด้วย

โทโมะ:เดี๋ยวฉันมานะ

เเก้ว:นายจะไปไหนนะ

โทโมะ:เออ น่า(ฉันก็ไปหาคนมาป้องกันไง ยัยบ๊อง) ไม่ทันที่เเก้วจะได้พูดต่อโทโมะก็เดินไปข้างในห้องๆหนึ่งซะเเล้วที่มีป้ายติดว่า ห้ามบุคคลภายนอกเข้า

เเก้ว:พวกนายรู้ไหมว่าโทโมะจะไปไหน เเก้วหันมาถามป๊อปปี้ เขื่อน

ป๊อปปี้:ไม่รู้สิ เขาไม่ค่อยบอก 

เขื่อน:ยัยเเก้ว ฉันจะเล่าอ่ะรัยให้ฟัง จะฟังไหมเกี่ยวกับเฮียโมะ

เเก้ว:ฟังดิ เล่ามาเลย

ป๊อปปี้:เดี๋ยวเขาเล่าสั่งอาหารก่อน ใครจะกินอ่ะรัย

เฟย์:สุกี้ เอามาเป็นชุดเลยนะ จะได้กินด้วยกัน

ฟาง:อืมๆ ไม่ได้กินสุกี้นานเเล้ว

ป็อปปี้:ได้ๆ   พูดจบป๊อปปี้ก็เรียกพนักงานมา

พนักงาน:รักอ่ะรัยดีค่ะ พนักงานพูดพลางยิ้มๆ เหมือนจะจีบ

ป๊อปปี้:สุกกี้ เอาเป็นชุดเลยนะครับ หม้อนึง เเล้วยิ้มหวานให้

พนักงาน:ค่ะๆ เเต่พนักงานก็ยังไม่เดินไปไหนมัวเเต่ยิ้มหวานให้ป๊อปปี้ เเล้วป๊อปปี้ก็ยิ้มหวานตอบ ฟางที่นั่งอยู่ข้างๆป๊อปปี้เห็นจึงรู้สึกไม่พอใจมากกกก

ฟาง:ไปได้หรือยังค่ะ คนหิวอยู่ ก่อนที่ฉันจะโมโหเเล้วฆ่าคนเเถนนี้เเทน ฟางพูดพลางทำหน้าโกรธใส่ป๊อปปี้เเล้วหันไปทำหน้าดุใส่พนักงาน พนักงานเห็นจึงรู้สึกกลัวเลยเดินจากไป

เฟย์เเก้ว:

ระหว่างรออาหาร โทโมะก็ยังไม่มา ป๊อปปี้กับฟางก็ขอตัวไปเดินเล่นในสวนสาธารณะตรงข้ามกับร้าน ส่วนเฟย์ก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ทิ้งให้เขื่อนกับเเก้วนั่งรออยู่2คน

เขื่อน:ฉันจะเล่าได้ยัง

เเก้ว:เล่ามาเลยรอฟังตั้งนานเเล้ว

-----------------------------------------------------------------------------------------------

เขื่อนจะพูดอ่ะรัยเกี่ยวกับโทโมะบ้างนะ

ติดตามในตอนต่อไปค่ะ

เม้นๆเยอะนะค่ะ