รักวุ่นๆของยัยทอมกับนายซุปเปอร์สตาร์

บันทึกพิเศษโทโมะ

เมื่อผมวิ่งขึ้นมาถึงห้องก็พบว่ายัยทอมกำลังนอนเล่นโน๊คบุ๊ตอยู่ผมจึงเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมา เเล้วผมก็ถอดเสื้อผ้าจนเหลือเเต่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว (ให้ยัยเเก้วสระผมให้ดีกว่า 555) เมื่อผมคิดบทลงโทดเสร็จเเล้ว บทจึงเดินไปหาเเก้ว

โทโมะ:เเก้วสระผมให้หน่อย

เเก้ว:ได้ไงอ่ะ มีมือก็สระเองดิ

โทโมะ:อ่ะรัยอ่ะ ก็มันเป็นบทลงโทษ

เเก้ว:เออๆ ก็ได้

โทโมะ:เตรียมน้ำอุ่นด้วยนะ 

เเก้ว:อืมๆ พูดจบเเก้วก็เดินไปเตรียมน้ำอุ่น

    เมื่อได้รับคำตอบโทโมะจึงนั่งรอเพื่อให้เเก้วเตรียมน้ำอุ่นให้ก่อน

เเก้ว:โทโมะเสร็จเเล้ว

โทโมะ:ครับๆ โทโมะเดินมาในห้องน้ำเเล้วลงไปเเช่น้ำอุ่น เเก้วก็จัดการสระผม (ผมรู้สึกหวั่นไหว ใจเต้นรัวยังไงไม่รู้ ผมว่าเเล้ว เเก้วนี่เเหละต้องเป็นคนที่ใช่ ผมว่าที่ผมเจอกับเเก้วมันเป็นเพราะพรมลิขิตหรือป่าว ทุกครั้งที่ผมเห็นเเก้วดีใจ ทำตัวเเบบเด็ก ผมจะรู้สึกหวั่นไหวทั้งๆที่ผมเป็นมาเฟียเเละไม่เคยหวั่นไหวกับใครมาก่อนก็ต้องมาหวั่นไหวกับเเก้วทุกครั้งเเละไม่สามารถเเสดงอาการเย็นชาเหมือนที่ผมเคยทำได้กับเธอ ผู้หญิงอ่ะรัยไม่รู้เก่งไปทุกเรื่อง ทั้งสูงขาวน่ารักเเถมยังมือนิ่มอีก ผมสัญญาจะดูเเลผู้หญิงคนนี้ให้ดีที่สุดถ้าเธอเป็นอ่ะรัยไปผมคงไม่ให้อภัยตัวเองเเน่)

พอผมอาบน้ำเสร็จผมใส่เสื้อกล้ามกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวไหม่นอน ผมให้เเก้วนอนเตียงส่วนผมนอนโซฟาถึงเเม้จะเป็นมาเฟียเเต่ผมก็เป็นสุภาพบุรุษพอนะครับ ผมเห็นเเก้วนอนหลับผมจึงเดินไปเเอบดูเวลาเธอหลับนั้นน่ารักมาก ในมือข้างหนึ่งถือโทรศัพท์เครื่องที่ผมซื้อให้ เเล้วทั้ง2เเขนกอดตุ๊กตาโดเรม่อนที่ผมให้ เมื่อผมเห็นภาพนี้ก็ทำให้หัวใจผมเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ ผมจึงพยายามเอาโทรศัพท์ในมือเเก้วออกเเละอุ้มเธอไปนอนกลางเตียงเพราะตรงที่เธอนอนอยู่เป็นขอบเตียงเกือบตกเตียง ผมรู้สึกภูมิใจที่ผมได้ดูเเลเเก้วเเละมันทำให้ผมนอนหลับ ก่อนที่ผมจะไปนอนผมก้มลงไปหอมเเก้มเธอ (เธอเป็นคนเเรกที่ผมหอมเเก้ม) เเล้วผมก็ห่มผ้าให้เธอ มันทำให้ผมรู้สึกร้อนไปที่หน้าก่อนที่ผมจะไปนอน

จบบันทึกของโทโมะ

บันทึกพิเศษป๊อปปี้

ผมเดินไปถึงห้องผมก็เจอยัยฟางนอนเล่นBBอยู่ผมจึงเดินไปหาฟาง

ป๊อปปี้:ฟางเธอทำอ่ะรัยอยุ่อ่ะ

ฟาง:ก็เล่นโทรศัพท์ไง

ป๊อปปี้:อืมๆ (เเกล้วฟางดีกว่า 555)

ป๊อปปี้:ฟาง ฉันหิวข้าวอ่ััะ

ฟาง:นายยังไม่อิ่มอีกไง

ป๊อปปี้:ก็ฉันรีบกินอ่ะเลยไม่อิ่ม (ไม่ได้กินเลยตัวซ้ำ)

ฟาง:เเล้วจะให้ฉันทำไง

ป๊อปปี้:ทำกับข้าวให้ฉันกินหน่อย

ฟาง:ไมต้องทำอ่ะ 

ป๊อปปี้:บทลงโทษไง

ฟาง:ก็ได้ พูดจบฟางก็เดินลงไปทำอาหาร ไม่นานนักฟางก็เดินมาพร้อมข้าวต้ม"ป๊อปปี้ เปิดประตูให้หน่อย"ฟางตะโกนอยู่หน้าประตูห้องป๊อปปี้ เเล้วประตูก็เปิดออก ฟางจึงเดินไปข้างในเเล้ววางเข้สต้มไว้ตรงโต๊ะหัวเตียง ฟางทำท่าจะเดินไปนอน 

ป๊อปปี้:ฟาง ผมเรียกฟางเเล้วทำหน้าอ้อน

ฟาง:จะเอาอ่ะรัยอีกล่ะคุณชาย

ป๊อปปี้:ป้อนหน่อยสิ

ฟาง:จะบ้าหรอ มีมือกินเองได้

ป๊อปปี้:นะๆ วันนี้อุตส่าห์ไปซื้อของมาให้ปวดมือ

ฟาง:ก็ได้ พอพูดจบก็เดินมาป้อนข้าวผม (ทำไมผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่กับฟาง เเต่พอผมอยู่กับคนอื่นผมจะรู้สึกเบื่อ ภายนอกร่าเริงก็จริงอ่ะ เเต่ภายในเบื่อ เเต่อยู่กับฟางผมก็หวั่นไหวเเละรู้สึกเเบบที่ผมไม่เคยรู้สึกกับใครมาก่อน ผมว่า ฟางนี่เเหละคือคนที่ผมเกิดมาเพื่อคู่กับเธอ ผมสัญญาจะดูเเลฟางไม่ให้ฟางร้องเเละเสียใจ)พอผมกินเสร็จ ผมก็ลุกไปอาบน้ำ ออกมาอีกทีก็เจอฟางหลับอยู่เเล้วกำลังกอดตุ๊กตาที่ผมซื้อให้ ผมเลยเดินไปห่มผ้าให้เเล้วหอมเเก้มเธอ (เธอเป็นคนเเรกที่ผมหอมเเก้ม) ผมจึงพูดออกมา ผมรักคุณ เเต่ผมไม่รู้ว่าเธอจะได้ยินหรือป่าว ผมจึงเดินไปนอนที่โซฟา

จบบันทึกพิเศษป๊อปปี้

บันทึกพิเศษเขื่อน

 ผมวิ่งมาถึงห้องก็ต้องตกใจผมเห็นยัยเฟย์นั่งกอดตุ๊กตาเหมือนคนบ้า(เเต่ก็น่ารักดี)ผมนึกอยากเเกล้งยัยเฟย์เลยเดินไปหายัยเฟย์

เขื่อน:ยัยเฟย์ ทำอ่ะรัยอยู่

เฟย์:กอดตุ๊กตา

เขื่อน:ชอบตุ๊กตาหรอ

เฟย์:ก็ตั้งเเต่เกิดมาพี่เเก้ว พี่ฟาง เเล้วก็ฉันไม่เคยได้ตุ๊กตาจากใครนิ

เขื่อน:อ๋อ อืม งั้นเดี๋ยวฉันซื้อให้เยอะๆเลย

เฟย์:จิงๆนะ อย่าโกหกนะ เฟย์ดีใจจนลืมตัวเลยกระโดดกอดผม

เขื่อนๆ:อืมๆสัญญาเลยเเล้วผมก็ยื่นนิ้วก้อยไป เฟย์ก็ยื่นนิ้วก้อยมาเกี่ยวนิ้วก้อยผม เเล้วก็ยิ้มซึ่งนั้นทำให้ผมหวั่นไหวกับการกระทำของเฟย์ที่เหมือนเด็ก (ทำไมผมต้องหวั่นไหวด้วย หรือว่าเธอจะเป้คนที่ใช่จิงๆ ทำให้ผมต้องสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ทำให้เฟย์เสียใจร้องไห้)

ผมจึงเดินไปอาบน้ำ ส่วนเฟย์ก็นั่งกอดตุ๊กตาเเละเล่นโน๊ตบุ๊คอยู่ตรงโต๊ะทำงานผม พอผมอาบน้ำเสร็จเเล้วออกมาก็เจอเฟย์นั่งเล่นคอมเเละในเเขนก็กอดตุ๊กตาหมีตัวที่ผมซื้อให้ ผมเห็นเเล้วผมก็รู้สึกพอใจ ผมไม่อยากดวนเธอผมเลยลงไปนั่งกินนมเเล้วดูทีวีอยู่ข้างล่างจนผ่านไปครึ่งชัวโมงผมก็ปิดทีวีเเล้วขึ้นมาบนห้อง ผมเห็นเฟย์นอนหลับคาโต๊ะทำงานผมเเล้วกอดตุ๊กตาด้วย ผมก็เลยเดินไปอุ้มเฟย์เบาๆมาวางลงบนเตียงนุ่มๆเเล้วห่มผ้าให้เธอ ผมเลยก้มลงไปหอมเเก้มเธอ (เธอเป็นคนเเรกที่ผมหอมเเก้ม) เเ้ล้วผมก็ไปนอน

-----------------------------------------------------------------------------------------------

พรุ่งนี้จะเป็นวันที่เฟย์ฟางเเก้วไปโรงเรียนวันที่2 จะเป็นอย่างรัยบ้างนะ

เจอกันตอนต่อไปค่ะ เม้นเยอะๆนะค่ะ