เพริงสีรุ้ง (Rainbow Flame)

ตอนที2: สิทธิของฉัน!!!
@เกาะร้างแห่งหนึ่ง
"ครับพ่อ.."เสืยงทุ้มของชายร่างสูงพูดผ่านทางโทรศัพท์ "ถ้าผมเสร็จธุระทางนี้เมื่อไรแล้วผมจะรีบกลับนะครับ...ผมสัณญาว่ากลับไปคราวนี้ทุกอย่างจะกับมาเป็นเหมือนเดีมแน่นอน..พ่อพักผ่อนเยอะฯนะครับ...แค่นี้ก่อนนะครับ...ผมก็รักพ่อครับ" มือหนาเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋ากางเกงทันทีที่วางสาย หางตาปลายมองไปที่หน้าต่างของห้องฯหนึ่งที่มีผ้าม่านปิดอยู่ จากนั้นก็เดีนออกจากที่ที่เพิ่งคุยโทรศัพท์เมื่อกี้
ปลายเท้าร่างสูงเดีนมาอยุดรงหน้าประตูของห้องฯหนึ่งแล้วก็หยิบกุลแจออกจากกระเป๋ากางเกงเพื่อที่จะเปีดไขกุลแจที่ตัวเองนั้นได้ล็อกไว้เมี่อวาน 
แกร็ก..(เสียงเปีดประตู)
หลังจากที่ประตูถูกเปีดออก ก็ปรากฏว่าร่างบางกำลังนั่งอยู่บนเตืยง ปลายตากำลังจ้องมองบางอย่างอยู่โดยที่ยังไม่ได้สังเกตเห็นร่างสูงที่กำลังเดีนก้าวเข้าไปหาตัวเองที่เตียง
"ตื่นแล้วหรอ" ร่างสูงเอ่ยถามร่างบางที่เอาแต่นั่งเหม่อ
"..." แต่เธอก็ยังไม่ได้ยิน
"นี่เธอ! ฉันถามไม่ได้ยินหรือไงห่ะ! เธอ!" เสียงของร่างสูงทำเอาร่างบางสดุ้งพร้อมกับหันหน้าไปมองร่างสูงด้วยความตกใจ
"O_o นี่นายเข้ามาทำไม!"พลัก! ร่างบางตวาดก่อนจะใช้หมอนโยนไปโดนตัวร่างสูงเข้าอย่างจังจนทำให้สีหน้าเขาเปรี่่ยนสีขึ้นมาทันที
"นี่! เกีดบ้าอะไรขึ้นมาห่ะ! เธอจำไม่ได้หรอว่าเธอเป็นนักโทษฉัน และ นี่ก็บ้านฉันเพราะฉนั้นถ้าฉันจะเข้าหรือจะออกก็สิทธิของฉัน! ส่วนเธอมานี่กับฉัน!"
"โอ๊ย!" พูดเสร็จร่างสูงก็กระชากร่างบางออกไปจากห้องทันที..."นี่จะพาฉันไปไหน! ปล่อย!" ร่างบางพยายามสบัดแขนออกจากกานกระชากของร่างสูง...แต่ก็ไม่เป็นผล
"ลงไป!"
 
**วันนี้เอาแค่นี้ก่อนนะ ง่วงมากฯ เดียวตอนหน้าจะพยายามเอาให้ยาวกว่านี้คะ จุบฯ**