Love drama บทร้ายให้นายรัก

Tomo talk
.../ว่าไงน่ะฮะแม่!
ผมกำลังคุยโทรศัพท์กับแม่ของผมซึ่งท่านและพ่อของผมอยู่ต่างประเทศ..และผมก็ได้รับข่าวร้ายว่าพ่อผมเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง
แม่โทโมะ/ลูกต้องมาที่นี่น่ะ..พ่อ..ฮึกๆ.ของลูกอยากเจอลูก..ฮึกๆ
โทโมะ/แม่อย่าเพิ่งร้องไห้น่ะครับ
หลังจากที่ผมได้รับข่าวร้ายว่าพ่อของผมเกิดอุบัติเหตุร้ายแรง..ผมยังรู้อีกว่าพ่อของผใเป็นมะเร็ง
แม่โทโมะ/ลูกมาหาแม่กับพ่อได้รึป่าว??...
โทโมะ/แต่เรื่อง.....
แม่โทโมะ/เรื่องเรียนแม่จัดการให้ลูกได้อยู่แล้ว..เพียงแต่ลูกบอกว่าจะมา
โทโมะ/เอ่อ...ก็ได้ครับผมไปได้
แม่โทโมะ/อ่ออีกอย่างนึงลูกอาจจะต้องมาอยู่กับแม่อย่างถาวรน่ะ...ลาครูและก้เพื่อนให้เรียบร้อยน่ะแล้วแม่จะส่งตั๋วเครื่องบินไปให้
โทโมะ/ครับๆสวัสดีครับ
แล้วผมก็วางสายไป...ไปอยู่อย่าง'ถาวร'งั้นหรอ
.
.
.
.
โทโมะ/เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหล่ะ
แก้ว/....แล้วนายจะบอกเลิกฉันทำไมเพราะนายอยู่ต่างประเทสเราก็ยังติดต่อกันได้..อีกอย่างทำไมนายไม่บอกฉันเพราะหลังจากวันนั้นนายก็หายไปเลย
โทโมะ/ฉันไม่อยากให้เธอรอเพราะยังไงตอนนั้นฉํนรู้เพียงว่าฉันต้องไปอยู่ที่นั่นอย่างถาวร...ฉันกลัวเธอเสียใจ
และที่ฉันไม่บอกเธอฉันกลัวเธอรับไม่ได้
แก้ว/หรอ!นายกลัวฉันรับไม่ได้งั้นหรอแล้วที่นายบอกเลิกฉํนนายกลัวฉันเสียใจนายคิดบ้างมั้ยว่าฉันรับเรื่องนี้ได้หรือไม่ได้....เอาเถอะ!ฉํนจะฟังนายต่อแล้วทำไมนายถึงกลับมาอยู่เมืองไทยได้หล่ะ
โทโมะ/พ่อของฉันเสียชีวิตแล้วจริงๆแม่ของฉันกะจะให้ฉันเรียนต่อที่นั่นแล้วบริหารจัดกาารธุรกิจที่นั่นเลยแต่พอหลังจากที่พ่อของฉันตายไปได้สักพักแม่ของฉันก็เลยย้ายมาประจำสาขาที่ประเทศไทยแทน....แต่ถึงฉันจะอยู่ที่ไหนฉันยังคิดถึงเธอตลอดน่ะ
แก้ว/......
โทโมะ/แก้ว!(ผมเรียกชื่อแก้วพลางเขย่าแขนเธอเบาๆ)
โทโมะ/ฉันเล่าเรื่องทุกอย่างให้เธอฟังหมดแล้วเธอกลับมาคืนดีกับฉันได้รึป่าว...
แก้ว/ไม่!โทโมะเรื่องของเรามันเป็นอดีตไปแล้วปัจจุบันของนายคือฟางไม่ใช่ฉัน!
โทโมะ/ไม่ตอนนี้ฉันเลิกกับฟางแล้ว
แก้ว/เหอะ!...อ่อฉันถามอะไรอีกอย่างสินายบอกว่านายรักฉันมาตลอดแล้วนายมาคบกับเพื่อนฉันทำไม
โทโมะ/ฉันเห็นว่าฟางเป็นเพื่อนกับเธอ...
แก้ว/อ่อหรอ!เหอะแล้วคราวนี้นายมาบอกรักฉันเพราะเห็นฉันเป็นเพื่อนกับใครอีกหล่ะ
โทโมะ/แต่ฉัน.....
แก้ว/นายไม่ต้องพูดอะไรแล้วต่อไปนี้เราต่างคนต่างอยู่!หวังว่าคงไม่ได้มาเจอกันอีกลาก่อน!
Kaew talk
เมื่อพูดเสร็จฉันก็ลุกขึ้นไปแล้วเดินไปทางประตู
แต่....
โทโมะ/แก้ว!..เธออย่าจากฉันไปเลยน่ะฉันๆรักเธอจริงๆ
แก้ว/.......(โทโมะเดินเข้ามากอดฉันจากทางด้านหลัง)
โทโมะ/เธอจะให้ฉันทำอะไรก็ได้..ฉันยอมเพื่อเธอเพื่อคนเดียว
(ถึงแม้โทโมะจะกอดฉันจากทางด้านหลังแต่ฉันก็รู้ว่าเขา.."ร้องไห้")
แก้ว/แล้วนายจะทำยังไง
โทโมะ/ฉันทำยังไงก็ได้ขอให้เธอกลับมารักฉันเหมือนเดิม
(โทโมะพูดแล้วจับตัวฉันให็หันหน้าไปหาเขา)
โทโมะ/ฉันรักเธอน่ะ......
อุ๊บ!
เขาจูบฉัน..
แก้ว/อื้อ...อื้ออ๋อย
ฉํนพยายามขัดขืนแต่มันก็ไม่เป็นผลสำเร็จ
จูบของเขาเริ่มอ่อนหวานและอ่อนโยนแบบที่ฉันไม่เคยได้สัมผัส....
มือของฉันเริ่มที่จะโอบรอบคอของเขาไว้
เราทั้งสองเดินไปที่เตียงด้วยกันโดยที่เขาอุ้มฉันแต่ริมฝีปากของเรายังสัมผัสกันอยู่
จนหลังของฉันสัมผัสกับเตียงแล้วเราก็.........................................................
ฉันยอมเขาได้ยังไงกันน่ะ...
สุดท้ายก็เป็นฉันเองสิน่ะที่ปากแข็ง...
ฉันก็รักนายโทโมะ...
ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้พูดให้เขาได้ยินแต่ชื่อของเขาจะดังอยู่ในหัวใจของฉัน...
ตลอดไป...
................................................THE  END................................................................
จบแล้วๆ><
จบสักที
แต่ยังไม่แฮปปี้น่ะค่ะ
อ่อ!แต่ยังมีตอนพิเศษอีกตอนนึงแถมให้ๆกลัวไม่เข้าใจ
แล้วเจอกันตอนพิเศษค่า