Love drama บทร้ายให้นายรัก

เช้าวันต่อมา....
แก้ว/หาววววววววแห้ว<<<เอ่อ..แก้วเธอบอกฉันสินั่นคือคำหาวของเธอหรอ-.-
ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับความงัวๆเพลียๆอยู่นิดหน่อย....
หลังจากนั้นฉํนก็ไปอาบน้ำ..จนกระทั่ง
กีอก ก๊อก ก๊อก
เอ่ะ!ใครมาน่ะ
แก้ว/ออกไปดูหน่อยดีกว่า
ก๊อก ก๊อก ก็อก
แก้ว/ค่ามาแล้วค่า
ฉัและเมื่อฉันเปิดประตูไปก็พบกับ..
.../เอ่อ..เธออะ..อาบน้ำ.อยู่หระ..หรอ?
ตาบ้านั่นพูดพลางหันไปทางหันเพราะคงเห็นฉันอยู่ในสภาพแบบนี้สิน่ะ>//<
ฉันก็เขินเป็นน่ะ(ก็ฉันมีผ้าขุนหนูพันร่างกายอยู่ผืนเดียวนี้TT)
แก้ว/นายมีไรหล่ะโทโมะ..รีบๆพูดมาฉันจะได้ไปอาบน้ำต่อ
โทโมะ/เอ่อ..ฉันแค่จะมาดูว่าเธอตื่นรึยังน่ะ
 
แก้ว/โอเค..ทีนี้นายก็รู้แล้วนิว่าฉันตื่นแล้วกลับห้องนายไปได้แล้วส่วนถ้าฉันจัดการธุระของฉันเสร็จเมื่อไหร่ฉันจะไปหานายเอง..เข้าใจ๋?
โทโมะ/เข้าใจก็ได้..อือว่าแต่ห้องเธอมีไรกินรึป่าวอ่ะฉันหิว..ถ้ารอกินกับเธอฉันคงตายก่อน-.-
แก้ว/ก็มีมาม่าอยู่อ่ะ..กินรองท้องไปก่อนหล่ะกันฉันไปอาบน้ำแหล่ะ
หลังจากนั้นฉันก็ปล่อยให้ตานั่นเข้าห้องมา..ส่วนฉันก็เดินไปอาบน้ำ
แต่เหตุมันอยู่ที่ว่า...
โทโมะ/โอ๊ะ!
แก้ว/ว้าย!
ตาบ้าเอ่ย....อยู่ๆก็มาสะดุดล้มแต่สะดุดตรงไหนไม่ว่าสะดุดทับฉันอ่ะสิTT
แก้ว/นี่ตาบ้าลุกไปเดี๋ยวนี้น่ะฉันหนัก
แต่ดิ้นไปดิ้นมาก็ดันไปสะดุดกับดวงตาของเขาซะได้....ตั้งแต่วันนั้นฉันยังไม่เคยได้มองดวงตาเขาใกล้ๆเลย..
ฉันรู้สึกลมหายใจอุ่นๆของโทโมะกำลังรดอยู่ที่ต้นคอ..และฉันรู้สึกได้ว่าปากของฉันเหมือนกำลังสัมผัสกับอะไรบางอย่างมันทั้งอบอุ่น..นุ่มนวลแต่ในรอยจูบนั้นมันทำให้ฉันคิดถึงอะไรบางอย่าง.....
.
.
.
.
.
.
.
โทโมะ/แก้ว.....เราเลิกกันเถอะ
.
.
.
.
เมื่อฉันนึกถึงคำๆนั้น..สติของฉันก็กลับมาทันที...
ฉันผลักโทโมะออก..
โทโมะ/เอ่อ..ฉันขอโทษน่ะ..ฉัน...
แก้ว/ไม่เป็นไร.ฉันไปอาบน้ำน่ะนายเชิญตามสบาย
ฉันลุกขึ้นและเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ
ทุกสิ่งทุกอย่างมันประเดประดังเข้าไปในหัวฉันจนฉํนคิดไม่ออกเลยว่าฉันจะรับมันไหวมั้ย.....
ตั้งแต่เหตุการณ์ในครั้งนั้นทำให้ฉันไม่กล้ารักใครอีกเลย..ฉันรอแต่เขาคนเดียวรอเขา(ทั้งๆที่เขาบอกว่าอย่ารอทั้งๆที่ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไม)จนกระทั่งผ่านมา2ปีฉันรู้ว่าเขามาเป็นแฟนกับเพื่อนฉันฉันจึงพยายามตัดใจจากเขา..แต่มัน..ทำไม่ได้จริงๆ
.
.
.
.
.
.
@วันวาเลนไทน์
กรี๊ดดดดดๆดีใจจังเลยวันนี้ก็มาถึงแล้ว
ฉันน่ะรีบตื่นเช้ามาเพื่อทำช็อกโกแลตให้แฟนของฉันเลยน่ะอ่า....แฟนของฉันจะว่ายังไงบ้างน่ะ
เขาจะให้อะไรฉันและเขาจะบอกอะไรฉันน่ะ><
เอ๋!เมื่อไหร่เขาจะมาสักทีนะสายแล้ว
เฮ้อ!ต้องเข้าเรียนแล้วด้วยให้ตอนกลางวันก็ได้....
@ห้องเรี๊ยนห้องเรียน
ขณะที่ฉันกำลังควานหาหนังสือใต้โต๊ะอันแสนจะเละเทะของฉันฉันก็พบกับ....จดหมาย
ถึง แก้ว
    ..ผมโทโมะเองน่ะครับ^^...กลางวันนี้ผมมีอะไรจะบอกที่รักแล้วเจอกันหลังตึก3
      ตอนพักน่ะครับที่รัก...แล้วเจอกันครับ^^
                                                                          จาก โทโมะ
ว้ายๆๆรอไม่ไหวแล้วน่ะเมื่อไหร่จะถึงสักที..เขาจะให้อะไรกับฉันกัน><
@กลางวัน..หลังตึก3
เมื่อไหร่จะมาน้า..อยากรู้ๆ
โทโมะ/แก้วครับ
แก้ว/เอ่อ่..โมะมีไรรึป่าวนัดแก้วมาน่ะ><
โทโมะ/เรา....
แก้ว/จะขอแต่งงานหรอ...เร็วไปแล้วเพิ่งจะม.ปลายเอง
แต่ถ้าเขาขอฉันรับเลยหล่ะ..อิอิ><
โทโมะ/เราเลิกกันเถอะ
ถ้าประโยคนี้..ฉันขอไม่รับได้มั้ย
แก้ว/ทำไมหล่ะโมะทำไมๆบอกแก้วได้รึป่าว...แก้วไม่ดีตรงไหนหรือโมะมีคนอื่น....
ฉันตะโกนอย่างบ้าคลั่ง
โทโมะ/รู้แค่ว่าเราเลิกกันก็พอ
หลังจากนั้นโทโมะก็หันหลังไป..
ฉันเห็นเพียงแผ่นหลังเขาที่หายไปพร้อมกับน้ำตาของฉันที่มันเอ่อล้นท่วมหัวใจ..ทำไมน่ะเขาถึงเลิกกับฉัน
รู้บ้างมัย...ฉันเสียใจมากเพียงใด....
.
.
.
.
.
กลับมาในโลกปัจจุบันสักที....
รู้บ้างมั้ย..ฉันยังเสียใจไม่หายเลย
เฮ้อ!แต่เรื่องนั้นช่างมันเถอะ
เมื่ออาบน้ำเสร็จฉันก็แต่งตัวเรียบร้อยและพยายามทำให้เหตุการณ์เป็นปกติทุกอย่าง
แก้ว/โทโมะ
ฉันเรียกโทโมะ..เมื่อเขาได้ยินเขาก็เงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับมาม่าที่ยังอยู่ในปาก
แก้ว/นายกินให้เสร็จก่อนหล่ะ
จากนั้นฉันก็รอจนตานี่จนกินเสร็จ
แก้ว/เอาหล่ะกินเสร็จแล้วทีนี้เล่าเรื่องให้ฉันฟังรึยัง
โทโมะ/เล่าก็ได้ๆ..เรื่องมันมีอยู่ว่า
.
.
.
.
.
.
...............................................................................................................................
ตอนต่อไปมาแล้วค่า><
อีกประมาณ2-3ตอนก็จะจบแล้ว
เป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะค่ะ
รักรีดเดอร์ทุกคนค่า
เจอกันตอนหน้าน่ะค่ะ...^3^
บ๊าย บาย