love ฉันคือเทอยัยตัวแสบ
3.2
17) เป้นห่วง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันต่อมา
ก๊อก!! ก๊อก!!
ฟาง : พี่ป๊อป พี่ป๊อป
แม่ฟาง : ป๊อปยังไม่ตื่นอีกหรอลูก
ฟาง : ค่ะแม่ ฟางเรียกตั้งหลายรอบแล้วก็ยังไม่ตื่น
แม่ฟาง : แต่ปกติป๊อปไม่ใช่คนตื่นสายนิ
ฟาง : พี่ป๊อปจะเป็นอะไรหรือป่าวค่ะแม่
แม่ฟาง : ใจ ใจ
แม่บ้าน : คร้า คุณผู้หญิงมีอะไรให้รับใช้หรอค่ะ
แม่ฟาง : ไปเอากุญแจสำรองห้องป๊อปปี้มาทีสิ
แม่บ้าน : ค่ะ
โทโมะ : มีอะไรกันแต่เช้าครับคุณน้า
แม่ฟาง : ก็ตาป๊อปนะสิเรียกเท่าไรก็ไม่ยอมตื่นน้าก็เลยให้แม่บ้านไปเอากุญแจสำรองมาเปิดดู
แม่บ้าน : กุญแจได้แล้วค่ะ คุณผู้หญิง
แล้วแม่ฟางก็ไขกุญแจเข้าไปเจอป๊อปปี้นอนตัวสั่นอยู่บนเตียง
ฟาง : พี่ป๊อป
แล้วฟางก็เข้าไปดูอาการป๊อปปี้
ฟาง : แม่พี่ป๊อปตัวร้อนจี๊เลย สงสัยจะไม่สบาย
แม่ฟาง : ไปโรงบาลไหมลูก
ฟาง : ค่ะ
โรงพยาบาล
ฟาง : หมอค่ะพี่ป๊อปเป็นไงมั่งค่ะ
หมอ : คนไข้เป็นหวัดนะครับ เดี๋ยวหมอจะให้นอนพักรอดูอาการอยู่ที่โรงบาลซักพักนึงก็กลับบ้านได้
ฟาง : ค่ะ ขอบคุณค่ะ
ห้องพักฟื้น
แม่ฟาง : ฟางเดี๋ยวแม่ไปทำธุระก่อนนะ อยู่กับพี่โมะไปก่อนนะ
ฟาง : ไม่เอา
แม่ฟาง : ทำไมละลูก
โทโมะ : คุณน้าไปทำธุระเถอะครับ เดี๋ยวผมดูแลน้องฟางให้เป็นอย่างดีเลยครับ
แม่ฟาง : จ๊ะ ฟางน้องด้วยนะโทโมะ
โทโมะ : ครับ
แล้วแม่ฟางก็ออกไป
โทโมะ : เมื่อคืนทำพี่ไม่ไหวแสบมากเลยนะฟาง
แล้วโทโมะก็เริ่มเดินเข้าไปใกล้ๆฟาง เมื่อคืนขอโทษนะ พี่ชอบพี่แก้วอะ แต่พี่อยากหอมแก้มแต่ไม่กล้าเลย ทำยังงั้ง
ฟาง:อืม
แก้ว:ดีแล้วที่ดีกัน
มาตอนไหนวะ ตอนที่ฟางอืม โทโฒะตกใจสุดขีดนึกว่าแก้วจะรู้555+
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
1.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ