บันทึกรัก บันทึกร้าย
8.1
6) สงครามตบ (จะจบยังง้ายย)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้ว : เฮ้ย ใจเย็นหน่อยดิฟาง
ฟาง : นี่ จะให้ฉันทนอะไรมากมายกันห่ะกัดกันอย่างนี้
ป็อบปี้ ช : นี่ยัยไม่โตพูดีๆ หน่อยได้ม่ะ ไม่ได้กัดกันสะหน่อย
ฟาง : นี่ฉันไปด่่านายตอนไหนไม่ทราบย่ะร้อนรน สะจิง
ป็อบ ช : พูดงี้ !หมายความว่าไง
ฟาง : ก็หมายถึงยังที่คิดแหละย่ะ (หน้าตาเฉย)
ป็อบ ช : นี่ เธอ
แก้ว : เฮ้ย จะกัดกันเอาโล่หรือไงย่ะ
((^..^ ) ฟาง ( ^..^)) ป็อบ
แก้ว : สมัคคีกันจิง
พิม : เรื่องของแกกับฉันมันยังไม่จบน่ะ เพี๊ยะ !!
แก้ว : โมโห โมโห ตุ๊บ!!
พิม : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด แกกล้ามากเลยน่ะรู้มั้ยฉันลูกใคร
แก้ว : จะไปรู้ได้ยังไงย่ะ ห่ะขนาดตัวเธอเองยังจำพ่อจำแม่ตัวเองไม่ได้เลย !! แล้วฉันจะไปรู้ได้ไงเนี้ย (ตะคอกนิสนึ่ง)
พิม : แก !! เพี๊ยะ พิมตบแก้วอีกครั้งแต่โชคดีที่แก้วหลบทันจนทำให้ พิมเสียหลักล้มไป
แก้ว : 555+ เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับฉัน คิดผิดอย่างแรงเลยเจ๊ ^Q^ 555+
ฟาง : ไม่กงไม่กินมันแล้วโว้ยหมดอารมณ์อย่างแรง ฟางที่โมโหมากกำลังจะเดินกลับแต่ว่า .... เพี๊ยะ !!
ป็อบ ญ : แกบังอาจ นั้นไม่ใช่เด็กทอมนี้ (ตบผิดคน)
ฟาง : นี้ยัยป้า ตบฉันทำแมวไรห่ะ ตุ๊บ !!
ป็อบ ญ : โอ้ย เจ็บๆๆๆๆ
ฟาง : สมน้ำหน้ามายุ่งกับฉันเองสมควร แก้วกลับกันเถอะ
แก้ว : อืม ไปกลับ
เฟย์ : T^T T^T T^T T^T แงงงงงงงง ฉ้านนนนม้ายยยย มีบท
ฟาง : เฟย์ยืนเอ๊อไรกลับ
เฟย์ : จ้า เย้มีบทแล้ว
โมะ : พิมเป็นไงบ้าง
พิม : เจ็บสิค่ะถามได้
ป็อบ ญ : โอ้ยเจ็บปวดอย่างแรงส์
พิม : ส น น แกด้วยน่ะย่ะตบผิดคนเอง
ป็อบ ญ : ให้กำลังใจกันมากเลยน่ะแก ^^"
หวาย : สงครามจบแล้วไปกันเถอะค่ะ
จอง : ครับไปกินกันต่อเถอะ ^^
ฟาง : นี่ จะให้ฉันทนอะไรมากมายกันห่ะกัดกันอย่างนี้
ป็อบปี้ ช : นี่ยัยไม่โตพูดีๆ หน่อยได้ม่ะ ไม่ได้กัดกันสะหน่อย
ฟาง : นี่ฉันไปด่่านายตอนไหนไม่ทราบย่ะร้อนรน สะจิง
ป็อบ ช : พูดงี้ !หมายความว่าไง
ฟาง : ก็หมายถึงยังที่คิดแหละย่ะ (หน้าตาเฉย)
ป็อบ ช : นี่ เธอ
แก้ว : เฮ้ย จะกัดกันเอาโล่หรือไงย่ะ
((^..^ ) ฟาง ( ^..^)) ป็อบ
แก้ว : สมัคคีกันจิง
พิม : เรื่องของแกกับฉันมันยังไม่จบน่ะ เพี๊ยะ !!
แก้ว : โมโห โมโห ตุ๊บ!!
พิม : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด แกกล้ามากเลยน่ะรู้มั้ยฉันลูกใคร
แก้ว : จะไปรู้ได้ยังไงย่ะ ห่ะขนาดตัวเธอเองยังจำพ่อจำแม่ตัวเองไม่ได้เลย !! แล้วฉันจะไปรู้ได้ไงเนี้ย (ตะคอกนิสนึ่ง)
พิม : แก !! เพี๊ยะ พิมตบแก้วอีกครั้งแต่โชคดีที่แก้วหลบทันจนทำให้ พิมเสียหลักล้มไป
แก้ว : 555+ เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับฉัน คิดผิดอย่างแรงเลยเจ๊ ^Q^ 555+
ฟาง : ไม่กงไม่กินมันแล้วโว้ยหมดอารมณ์อย่างแรง ฟางที่โมโหมากกำลังจะเดินกลับแต่ว่า .... เพี๊ยะ !!
ป็อบ ญ : แกบังอาจ นั้นไม่ใช่เด็กทอมนี้ (ตบผิดคน)
ฟาง : นี้ยัยป้า ตบฉันทำแมวไรห่ะ ตุ๊บ !!
ป็อบ ญ : โอ้ย เจ็บๆๆๆๆ
ฟาง : สมน้ำหน้ามายุ่งกับฉันเองสมควร แก้วกลับกันเถอะ
แก้ว : อืม ไปกลับ
เฟย์ : T^T T^T T^T T^T แงงงงงงงง ฉ้านนนนม้ายยยย มีบท
ฟาง : เฟย์ยืนเอ๊อไรกลับ
เฟย์ : จ้า เย้มีบทแล้ว
โมะ : พิมเป็นไงบ้าง
พิม : เจ็บสิค่ะถามได้
ป็อบ ญ : โอ้ยเจ็บปวดอย่างแรงส์
พิม : ส น น แกด้วยน่ะย่ะตบผิดคนเอง
ป็อบ ญ : ให้กำลังใจกันมากเลยน่ะแก ^^"
หวาย : สงครามจบแล้วไปกันเถอะค่ะ
จอง : ครับไปกินกันต่อเถอะ ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ