พลังจิต วิกิตรัก

ในที่สุดฉันก็มีพลังจิตจริงๆ ทำไมมันดูมืดๆน่ะ ไม่ไหวแล้วยืนไม่ไหวแล้ว ตุ๊บ!!!! น้ำเงี้ยว
"เป็นไงมั้งน้ำเงี้ยว"   เสียงของเจนที่เรียกฉันมันทะลุโสนประสาทเข้ามาในสมองจนทำให้ฉันลืมตาขึ้น
"นี่ฉันเป็นอะไรไปหน่ะ ทำไมมันมึนอย่างนี้น่ะ"  ฉันพูดอย่างอ่อนแรง
"อยู่ดีๆเธอก็สลบไปไม่มีอะไรหรอก"
"หรอ ฉันสลบไปหรอแล้วคนร้ายหล่ะตำรวจจับไปยัง"
"จับไปแล้ว พอตำรวจเขาจับคนร้ายเสร็จ หลังจากนั้นเธอก็สลบไปอ่ะ เออแล้วก็คนที่โดนจับเป็นตัวประกันหน่ะเขา
ฝากฉันมาขอบคุณเธอด้วย คือเขาไม่ค่อยกล้าบอกไอเรื่องแบบนี้น่ะมันเหมือนจะเสียอะไรสักอย่างอ่ะพูดไม่ถูก"
"ไงตื่นแล้วหรอจ๊ะ แม่พลเมืองดี" เสียงเห่าหอนของอีฟายมันเอ่ยขึ้น
"ยังไม่ตื่นเว้ยนอนอยู่"
"เอ้ายังไม่ตื่นหรอ เห้ยกวนนี้หว่ากวนนี่หว่า"
"นี่!! แล้วนายเห็นฉันแบกน้ำตาลมาหรอย่ะ"
"ถามงี้หมายความว่าไงเธอไม่ได้แบกมาส่ะหน่อย"
"อืม งั้นก็แสดงว่าฉันไม่ได้กวนนายโอเค ไปเหอะเจนไปเรียนต่อเถอะ"
"คิคิคิ  อืมไปไปเรียนกันเดินไหวแล้วหรอ"
"เผอิญฉัันไม่อยากอยู่ป่าช้าต่อมีแต่เสียงหมาเห่าหอนน่ะ"
"นี่เธอ  ยัยน้ำเยี้ยวหาว่าฉันเป็นหมาหรอ"
"เห้ย เข้าใจผิดอะไรป่าวห่ะไอฟาย ฉันไม่ได้ว่านายน่ะพูดลอยๆ จะรับก็รับไปสิ ไปกันเถอะ"
"เออ ขอโทษน่ะครับไม่ทราบว่าคนที่ชื่อน้ำเงี้ยวคนไหนหรอครับ"  นักศึกษาชายคนหนึ่งหน้าตาดูดีมีสไตล์แต่ไม่
ค่อยจะพูดหรือพูดนิสนึ่งวิ่งเข้ามาถามยัยเจน
"เออคนนี้ค่ะ ทำไมหรอค่ะแล้วคุณเป็นใครหน่ะ"
"อ๋อ คนนี้หรอคือผมเป็นประธานนักเรียนอ่ะครับ ชื่อ อาร์ม (เขื่อน) อาจารย์เขาขอพบเธอคงเป็นเด็กใหม่สิน่ะถึงได้
ไม่รู้จักผมหน่ะ"
"อ๋อ หรอค่ะขอบคุณมากเลยค่ะ ไปกันเจน"
"เอ้า พี่อาร์มมาทำไรอ่ะ มาเซอเวหาดาว/เดือน โรงเรียนหรอ"
"ป่าวหรอกไอไฟ พี่มาหาน้องที่ชื่อน้ำเงี้ยวหน่ะอาจารย์ขอพบ"
"ยัยน้ำเยี้ยว สงสัยอาจารย์จะเรียกไปเพื่อที่จะ เอ้าเห้ยไม่ฟังกันเลย" ฉันเดินสบัดตูดหนีไอหมอนั้นตอนที่ยัง
สาธยายไม่จบสักที
 
ห้องปกครอง
"นี่ที่ครูเรียกเธอมาก็ไม่มีอะไรหรอกแค่เรียกมาดูหน้าดูตานักเรียนนิสัยดีเท่านั้เองแหละ"
"แต่หนูยังไม่ได้ทำอะไรเลยน่ะค่ะก็แค่..."
"อะๆ ไม่ต้องพูดต่อเธอก็เรียนที่นี่มาเกือบเดือนแล้วน่ะ เดี๋ยวก็มีงานประกวดดาว/เดือน มหาลัยแล้วสนใจลงเข้า
ประกวดหน่อยมั้ย"  เวลาผ่านไปเร็วอย่างเว่อร์
"ห่ะ  ไม่ไหวหรอกค่ะหนูว่าให้ยัยเจนสิค่ะคนนี้ค่ะ" ฉันลากยัยเจนเข้าไปหาครูทันที
"ไม่เอาหรอกค่ะหนูเกรงใจให้คนอื่นเถอะน่ะค่ะ"  ฉันอ้อนวอนครูเพื่อไำม่ให้ฉันเข้าประกวด
"เอ้า ทำไมหล่ะนี่ครูอยากให้เธอเข้าประกวดจริงน่ะ เนี้ยอาร์มหน่ะเขาก็กำลังเซอเวหาอยู่เหมือนกันน่ะ"
"พวกเธอหน่ะอย่าดื้อสิ ที่ครูเขาเรียกเธอมาหน่ะก็เห็นแก่ความดีของเธอน่ะ"
"เอ้า อุ้ยขอโทษครับครู" ไอฟายยกมือขอโทษครูปรกๆ
"เออ ไอไฟมาพอดี นี่พวกเธอไอไฟมันก็เข้าประกวดน่ะ" พี่อาร์มกอดคอไอฟายแล้วก็ตีไหล
"ไอฟายเนี้ยน่ะใช่อะไรดูหน่ะพี่อาร์ม" ฉันถามด้วยความสงสัย
"ก็ไอไฟหน่ะมันเป็นขวัญใจสาวๆในมหาลัยหน่ะ พวกนั้นก็เลยเสนอตัวมา"
"อ่ะ พวกเธอออกไปได้และถ้าตัดสินใจได้เมื่อไหร่ก็มาบอกครูน่ะน้ำเงี้ยว"  ครูเค้าไม่ยอมตัดใจสะทีแถมยังเดินมา
จับมืออ้อนวอนอีกแล้วก็ทำตาเชื่อมเชียว ครูขาหนูแพ้สายตาแบบนั้นน่ะ
"งั้นก็ได้ค่ะ หนูยอมแพ้ค่ะ"  ในที่สุดฉันก็ต้องยอมจำนนต่อฟ้าดิน