พลังจิต วิกิตรัก

ในที่สุดฉันก็มีพลังจิตจริงๆ ทำไมมันดูมืดๆน่ะ ไม่ไหวแล้วยืนไม่ไหวแล้ว ตุ๊บ!!!! น้ำเงี้ยว

"เป็นไงมั้งน้ำเงี้ยว"   เสียงของเจนที่เรียกฉันมันทะลุโสนประสาทเข้ามาในสมองจนทำให้ฉันลืมตาขึ้น

"นี่ฉันเป็นอะไรไปหน่ะ ทำไมมันมึนอย่างนี้น่ะ"  ฉันพูดอย่างอ่อนแรง

"อยู่ดีๆเธอก็สลบไปไม่มีอะไรหรอก"

"หรอ ฉันสลบไปหรอแล้วคนร้ายหล่ะตำรวจจับไปยัง"

"จับไปแล้ว พอตำรวจเขาจับคนร้ายเสร็จ หลังจากนั้นเธอก็สลบไปอ่ะ เออแล้วก็คนที่โดนจับเป็นตัวประกันหน่ะเขา

ฝากฉันมาขอบคุณเธอด้วย คือเขาไม่ค่อยกล้าบอกไอเรื่องแบบนี้น่ะมันเหมือนจะเสียอะไรสักอย่างอ่ะพูดไม่ถูก"

"ไงตื่นแล้วหรอจ๊ะ แม่พลเมืองดี" เสียงเห่าหอนของอีฟายมันเอ่ยขึ้น

"ยังไม่ตื่นเว้ยนอนอยู่"

"เอ้ายังไม่ตื่นหรอ เห้ยกวนนี้หว่ากวนนี่หว่า"

"นี่!! แล้วนายเห็นฉันแบกน้ำตาลมาหรอย่ะ"

"ถามงี้หมายความว่าไงเธอไม่ได้แบกมาส่ะหน่อย"

"อืม งั้นก็แสดงว่าฉันไม่ได้กวนนายโอเค ไปเหอะเจนไปเรียนต่อเถอะ"

"คิคิคิ  อืมไปไปเรียนกันเดินไหวแล้วหรอ"

"เผอิญฉัันไม่อยากอยู่ป่าช้าต่อมีแต่เสียงหมาเห่าหอนน่ะ"

"นี่เธอ  ยัยน้ำเยี้ยวหาว่าฉันเป็นหมาหรอ"

"เห้ย เข้าใจผิดอะไรป่าวห่ะไอฟาย ฉันไม่ได้ว่านายน่ะพูดลอยๆ จะรับก็รับไปสิ ไปกันเถอะ"

"เออ ขอโทษน่ะครับไม่ทราบว่าคนที่ชื่อน้ำเงี้ยวคนไหนหรอครับ"  นักศึกษาชายคนหนึ่งหน้าตาดูดีมีสไตล์แต่ไม่

ค่อยจะพูดหรือพูดนิสนึ่งวิ่งเข้ามาถามยัยเจน

"เออคนนี้ค่ะ ทำไมหรอค่ะแล้วคุณเป็นใครหน่ะ"

"อ๋อ คนนี้หรอคือผมเป็นประธานนักเรียนอ่ะครับ ชื่อ อาร์ม (เขื่อน) อาจารย์เขาขอพบเธอคงเป็นเด็กใหม่สิน่ะถึงได้

ไม่รู้จักผมหน่ะ"

"อ๋อ หรอค่ะขอบคุณมากเลยค่ะ ไปกันเจน"

"เอ้า พี่อาร์มมาทำไรอ่ะ มาเซอเวหาดาว/เดือน โรงเรียนหรอ"

"ป่าวหรอกไอไฟ พี่มาหาน้องที่ชื่อน้ำเงี้ยวหน่ะอาจารย์ขอพบ"

"ยัยน้ำเยี้ยว สงสัยอาจารย์จะเรียกไปเพื่อที่จะ เอ้าเห้ยไม่ฟังกันเลย" ฉันเดินสบัดตูดหนีไอหมอนั้นตอนที่ยัง

สาธยายไม่จบสักที

ห้องปกครอง

"นี่ที่ครูเรียกเธอมาก็ไม่มีอะไรหรอกแค่เรียกมาดูหน้าดูตานักเรียนนิสัยดีเท่านั้เองแหละ"

"แต่หนูยังไม่ได้ทำอะไรเลยน่ะค่ะก็แค่..."

"อะๆ ไม่ต้องพูดต่อเธอก็เรียนที่นี่มาเกือบเดือนแล้วน่ะ เดี๋ยวก็มีงานประกวดดาว/เดือน มหาลัยแล้วสนใจลงเข้า

ประกวดหน่อยมั้ย"  เวลาผ่านไปเร็วอย่างเว่อร์

"ห่ะ  ไม่ไหวหรอกค่ะหนูว่าให้ยัยเจนสิค่ะคนนี้ค่ะ" ฉันลากยัยเจนเข้าไปหาครูทันที

"ไม่เอาหรอกค่ะหนูเกรงใจให้คนอื่นเถอะน่ะค่ะ"  ฉันอ้อนวอนครูเพื่อไำม่ให้ฉันเข้าประกวด

"เอ้า ทำไมหล่ะนี่ครูอยากให้เธอเข้าประกวดจริงน่ะ เนี้ยอาร์มหน่ะเขาก็กำลังเซอเวหาอยู่เหมือนกันน่ะ"

"พวกเธอหน่ะอย่าดื้อสิ ที่ครูเขาเรียกเธอมาหน่ะก็เห็นแก่ความดีของเธอน่ะ"

"เอ้า อุ้ยขอโทษครับครู" ไอฟายยกมือขอโทษครูปรกๆ

"เออ ไอไฟมาพอดี นี่พวกเธอไอไฟมันก็เข้าประกวดน่ะ" พี่อาร์มกอดคอไอฟายแล้วก็ตีไหล

"ไอฟายเนี้ยน่ะใช่อะไรดูหน่ะพี่อาร์ม" ฉันถามด้วยความสงสัย

"ก็ไอไฟหน่ะมันเป็นขวัญใจสาวๆในมหาลัยหน่ะ พวกนั้นก็เลยเสนอตัวมา"

"อ่ะ พวกเธอออกไปได้และถ้าตัดสินใจได้เมื่อไหร่ก็มาบอกครูน่ะน้ำเงี้ยว"  ครูเค้าไม่ยอมตัดใจสะทีแถมยังเดินมา

จับมืออ้อนวอนอีกแล้วก็ทำตาเชื่อมเชียว ครูขาหนูแพ้สายตาแบบนั้นน่ะ

"งั้นก็ได้ค่ะ หนูยอมแพ้ค่ะ"  ในที่สุดฉันก็ต้องยอมจำนนต่อฟ้าดิน