แอบรักนายเพื่อนสนิทจอมซื่อ

ป๊อบ ตอนนี้เขารู้สึกไม่แน่ใจในความรู้สึกที่มีต่อเธอ เขาไม่รู้ว่ามันคืออะไร เขารีบเดินหนีปล่อยให้ฟางที่กำลังร้องไห้อยู่คนเดียว เธอรีบวิ่งเข้าบ้านทันที ตอนนี้เธออยู่บนห้องของเธอ ซึ่งเขาเองก็อยู่บนห้องของเขาเช่นกัน เธอนอนร้องไห้จนหลับไป
เช้าวันรุ่งขึ้น
ป๊อป เดินมารับฟางที่หน้าบ้าน เพราะเขาไปหาเธอทางระเบียงแล้วแต่ไม่เห็น พอไปถึงแม่ของฟางก็บอกว่าเธอออกไปแล้ว หลังเลิกเรียนเขาเดินไปหาเธอ แต่อันเดินมาเรียกเขาก่อน
อัน : ป๊อบ เรากลับกันนะ
ป๊อบ : ครับ
หลังจากที่รีบไปส่งอันเสร็จ เขาก็รีบไปหาฟางที่โรงเรียน แต่เธอกลับไปแล้ว
ที่ห้องของเขา
เขามองไปที่ห้องของฟางเขาที่จะเรียกเธอแล้วก็พยายามหาเรื่องคุยกับเธอ เมื่อฟางเห็นหน้าเขาเธอตกใจและรีบลุกไปปิดม่านทันที เขาได้แตมองห้องของเธอทั้งคืน และพยายามคิดว่าสิ่งที่เขามีต่อเธอนั้นมันคืออะไร
จากวันนั้น เขาไม่ได้คุยกับเธอมา 2 อาทิตย์แล้ว เขาคิดถึงเธอเหลือเกิน ทั้งๆที่บ้านอยู่ใกล้กัน เขาสามารถที่จะคุยกับเธอได้ตลอดเวลาแท้ๆ แต่เธอก็ไม่ยอมแม้แต่จะสนใจว่าเขาทำอะไร ไม่ยอมแม้แต่จะฟังเสียงเรียกของเขา เขารู้สึกเจ็บเมื่อรู้ว่าเธอพยายามหลบหน้าเขาทุกครั้ง เขารู้สึกไม่ชอบทุกครั้งที่เธอใกล้กับเกมหรือผู้ชายคนอื่น เขาเริ่มรู้สึกแน่ใจแล้วตอนนี้ว่าเขารู้สึกยังไงกับเธอ เขารีบนัดอันออกมาคุย
อัน : มีอะไรเหรอค่ะ ป๊อป
ป๊อป : อัน คือ เรา…. เลิกกันเถอะนะครับ
เธอก้มหน้าลง อย่าผิดหวัง
อัน : อันว่าแล้วหล่ะค่ะ ว่าต้องเป็นแบบนี้
ป๊อป : คือ ผมขอโทษนะอัน ผมไม่ได้รักอัน ผมแค่รู้สึกสับสนกับตนเอง
อัน : แล้วตอนนี้ป๊อปรักใคร
ป๊อป : ผม… เอ่อ ผม…รักฟาง ผมก็ไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นตอนไหน ผมรู้สึกไม่ชอบเวลาที่เธอใกล้กับผู้ชายคนอื่น ผมรู้สึกคิดถึงเวลาไม่เจอหน้าเธอ ผมเจ็บปวดทุกครั้งที่เธอหลบหน้าผม…
อันอมยิ้มออกมา
อัน : ยินดีด้วยนะป๊อป อันรู้นานแล้วหล่ะ
แล้วอันก็ส่งยิ้มไปให้กับคนข้างหลังของป๊อป นั้นก็คือเกม
เกม : นานใช้ได้เลยนะนายหน่ะ ฉันกับอันวางแผนที่จะทดสอบนาย ว่านายคิดยังไง ซึ่งนั่นก็ได้ผลจริงๆ แต่กว่าผลตอบรับจะออกมาอย่างนี้ได้เล่นเอาเหนื่อยเลยนะ
ป๊อป ทำท่าทางงง
อัน : ไม่ต้องงงหรอกป๊อป เราสองคนวางแผ่นไว้เองแหละ
เกม : เอ้า นายไปได้แล้วหล่ะ ไปบอกเธอสิ อย่าให้เธอเข้าใจผิดไปมากกว่านี้เลย
ป๊อป รีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว พอถึงบ้าน เขารีบวิ่งขึ้นไปบนห้องของตนเอง แล้วปีนขึ้นไปในห้องของฟาง เขารีบเข้าไปในห้องฟาง ทันทีที่เขาเห็นฟางอยู่ในห้อง
ฟาง : ป๊อป เขามาได้ยังไง (เธอตกใจเมื่อเห็นหน้าเขา ตอนนี้เธอกำลังร้องไห้เพราะนึกถึงเขาอย่างพอดี)
ป๊อป : ฟาง อย่าร้องไห้เลยนะ(เขาพูดพร้อมกับเข้าไปกอดปลอบเธอ) ฉัน มีอะไรจะบอก ฉันรักเธอนะฟาง
เธอตกใจทันทีเมื่อได้ยิน น้ำตาค่อยๆไหลออกมาอีกครั้ง
ฟาง : ฮึก…. ฮือ………………
ป๊อป : ฉันเลิกกับอันเรียบร้อยแล้วนะ ฟางนี้เลิกร้องได้แล้ว
(พอพูดจบ เขาก็ก้มลงจูบเธออย่างอ่อนโยน แล้วก็ถอนจูบออก)ฟาง เธอคิดยังไงกับฉัน ยังรักฉันอยู่รึเปล่า
ฟาง : อืม
ป๊อป : แปลว่าอะไรเหรอ
ฟาง : ก็…..รักไง ฟางรักป๊อปนะ (เธอพูดอย่าเขินอาย)
เขาและเธอโอบกอดกันอย่างมีความสุข เขาดีใจมากที่เธอยังคงรักเขา แม้เขาจะทำให้เธอเจ็บขนาดไหน
ป๊อป : งั้นเราเป็นแฟนกันนะ ฉันรักเธอที่สุดเลยนะฟาง
ฟาง : อืม ฟางก็เหมือนกัน
เขาและเธอจะรักและอยู่เคียงข้างกันตลอดไป
THE END