LoVe AhOliC ..TK
10.0
9)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้ว/ แม่ๆๆ ฮือๆๆ
โมะ/ พอเถอะแก้ว
แก้ว/ จะพอได้ไง แม่แก้วน่ะ
โมะ/ แม่แก้วเค้าไปสบายแล้ว
แก้ว/ แม่...
โมะ/ คุณอาเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย
แก้ว/ แล้วทำไมพี่ไม่บอกแก้ว
โมะ/ พี่ไม่อยากให้แก้วไม่สบายใจ
แก้วพยุงแม่ขึ้นบนเตียง
โมะ/ เดี๋ยวพี่จะจัดการเองน่ะ
แก้ว/ ค่ะ
จากนั้นก็จัดงานศพให้แม่แก้วและเผาในวันต่อมา
แก้ว/ แม่ค่ะ แก้วจะอยู่กับใครล่ะค่ะ(จ้องรูปแม่อยู่)
ก๊อกๆๆ
โมะ/ พี่เอง
แก้ว/ มีไรค่ะ
โมะ/ แก้วไปอยู่กับพี่มั้ย
แก้ว/ ไม่เป็นไรค่ะ
โมะ/ เถอะ น้าา
แก้ว/ แก้วไม่ใช่แฟนพี่ ไปชวนพิมเถอะค่ะ
โมะ/ ก็ ได้
แก้ว/ ไม่มีไรแล้ว ออกไปได้แล้วค่ะ
โมะ/ ไปแล่ว ไม่ต้องไล่
แก้ว/ อืม
ที่โมะถามแก้วอย่างนั้นเพราะ มรดกทั้งหมดเป็นของพิมคนเดียว เพราะพิม เป็นลูกติดของภรรยาคนใหม่
แก้วไปเช่าคอนโดอยู่
โมะ/ แก้ว
แก้ว/ เฮ่่ย
โมะ/ งงล่ะซิ
แก้ว/ มาได้ไง
โมะ/ ขับรถมาซิครับ
แก้ว/ ไม่พาพิมไปเที่ยวหรอ
พิม/ อ๋อ พอดี จะมาห้องแก้วก่อนจ้ะ
แกล้งดี อีกแล้วน่ะยัย พิม
แก้ว/ ตาม สบาย
โมะ/ จ้ะ
พิมเดินไปหยิบน้ำ น้ำก็หก ล้างมือ ก็แชะแมะเต็มอ่าง ปั่นน้ำผลไม้ก็เละตุ่มเปะ
แก้ว/ พิม
พิม/ ไรหรอ แก้ว
แก้ว/ เธอ ทำอะไร
พิม/ ทำที่เธอเห็นไง
แก้วเดินไปที่โซฟา แล้วถอนหายใจ
โมะ/ มีไรหรอแก้ว
แก้ว/ ป่าว
โมะ/ ขอโทษที่ทำให้มันเป็นแบบนี้
โมะ/ พอเถอะแก้ว
แก้ว/ จะพอได้ไง แม่แก้วน่ะ
โมะ/ แม่แก้วเค้าไปสบายแล้ว
แก้ว/ แม่...
โมะ/ คุณอาเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย
แก้ว/ แล้วทำไมพี่ไม่บอกแก้ว
โมะ/ พี่ไม่อยากให้แก้วไม่สบายใจ
แก้วพยุงแม่ขึ้นบนเตียง
โมะ/ เดี๋ยวพี่จะจัดการเองน่ะ
แก้ว/ ค่ะ
จากนั้นก็จัดงานศพให้แม่แก้วและเผาในวันต่อมา
แก้ว/ แม่ค่ะ แก้วจะอยู่กับใครล่ะค่ะ(จ้องรูปแม่อยู่)
ก๊อกๆๆ
โมะ/ พี่เอง
แก้ว/ มีไรค่ะ
โมะ/ แก้วไปอยู่กับพี่มั้ย
แก้ว/ ไม่เป็นไรค่ะ
โมะ/ เถอะ น้าา
แก้ว/ แก้วไม่ใช่แฟนพี่ ไปชวนพิมเถอะค่ะ
โมะ/ ก็ ได้
แก้ว/ ไม่มีไรแล้ว ออกไปได้แล้วค่ะ
โมะ/ ไปแล่ว ไม่ต้องไล่
แก้ว/ อืม
ที่โมะถามแก้วอย่างนั้นเพราะ มรดกทั้งหมดเป็นของพิมคนเดียว เพราะพิม เป็นลูกติดของภรรยาคนใหม่
แก้วไปเช่าคอนโดอยู่
โมะ/ แก้ว
แก้ว/ เฮ่่ย
โมะ/ งงล่ะซิ
แก้ว/ มาได้ไง
โมะ/ ขับรถมาซิครับ
แก้ว/ ไม่พาพิมไปเที่ยวหรอ
พิม/ อ๋อ พอดี จะมาห้องแก้วก่อนจ้ะ
แกล้งดี อีกแล้วน่ะยัย พิม
แก้ว/ ตาม สบาย
โมะ/ จ้ะ
พิมเดินไปหยิบน้ำ น้ำก็หก ล้างมือ ก็แชะแมะเต็มอ่าง ปั่นน้ำผลไม้ก็เละตุ่มเปะ
แก้ว/ พิม
พิม/ ไรหรอ แก้ว
แก้ว/ เธอ ทำอะไร
พิม/ ทำที่เธอเห็นไง
แก้วเดินไปที่โซฟา แล้วถอนหายใจ
โมะ/ มีไรหรอแก้ว
แก้ว/ ป่าว
โมะ/ ขอโทษที่ทำให้มันเป็นแบบนี้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ