รักใสๆของยัยพี่เลี้ยงกับเด็กฝึกหัดดดดดดด

All that's awesome.

“เฮ้ย! มันคงไม่ใช่.......”

ฟู่!

พรึ่บบ!

“เฮ้ยยยยย เล่นไรวะเนี๊ยยยยย”

อีตาโทโมะร้องออกไป

โธ่! ไอ้เขื่อนเอยยยยยยย เอะ! ว่าแต่มันมาไง

“ฉันนะแอบเข้ามา นึกว่าจะฉี่แตกนะเนี๊ยยยย”

ผัวะ!

“ขำตายนะสิ ไอ้เขื่อนบ้า ฉันตกอกตกใจหมดนึกว่ามันจะออกมาจริงๆ”

ฉันตบเขื่อนไปทีนึก

“เอาน้า~ และอย่าริอาจร้องนะว่ามีคนอยู่ในนี้ไม่งั้นแกตายยยย”

เขื่อนหันมาพูดพร้อมทำมือเชือดคอให้กลัว ชิ! ไม่กลัวหรอกย่ะ!

“เออๆ ฉันจะปฏิบัติภารกิจแล้ว ว่าแต่ไอ้ไอเมื่อแต่กี้อะไรวะ?”

“อ้อไอน้ำนะ”

เขื่อนตอบพร้อมหยักไหล่

“หึ ไปเถอะโทโมะ เดี๋ยวโดนผีหลอก บรื้อออ”

ฉันลากโทโมะไปที่ที่ทางรายการจัดให้

กลางเวที! เวทีที่เต็มไปด้วยคราบเลือดสีแดงฉาดดด ยังกะไม่เคยถูกทำความสะอาด ยี๋! เดินไปก็ยังได้กลิ่นเลือด ไหนอีตาทีมงานบอกว่าล้างแล้วไงวะ! ยังมีกลิ่นอยู่เลยยยยยย กลิ่นสาบของเลือดที่มันลอยล่องกลางอากาศ

“นี้นาย เค้าให้ทำอะไรก่อนอ่ะ?”

“อ้อขั้นแรกให้เราไปหยิบคัดเตอร์มาขีดเป็นคำว่า ‘Are you happy about?’”

“มันแปลว่า ‘ท่านมีความสุขไหม’ งั้นเหรอ”

“ทำน่องนั้นนะ”

แล้วอีตาโทโมะก็ลงมือหยิบคัดเตอร์แล้วขีดลงไปอย่างเบามือ

‘AER YOU HAPPY ABOUT?’

ครืดๆ

สะ สะ เสียงอะไรอ่ะ

“เขื่อนนายเล่นอะไรอีก”

ฉันถามเขื่อนที่ยืนอยู่ด้านหลัง

“เปล่านะ ฉันเปล่า”เขื่อนปฏิเสธเสียงแข็ง “เฮ้ยย โทโมะ แก้ว ดูนั้นดิ ตัวหนังสือมันมีเลืดติดด้วยอ่ะ ไอ้โทโมะ แน่ใจนะเว้ยว่าแกขีดเวที ไม่ได้ขีดร่างใครเข้านะ”

เขื่อนถามและมาเกาะฉัน

“ไม่เว้ย ฉันขีดเวทีจริงๆ ดูดิตรงที่ฉันขีดรอบๆไม่มีเลือดเลยนะเว้ย”

โทโมะพูดพร้อมชี้ให้ดูอย่างจังๆ

แปะ!

“เฮ้ย โทโมะ มันมาจากด้านบนวะ เห็นไหมช่องตรงนั้นนะ เราต้องไปดูนะเว้ยย”

เขื่อนบอกอย่างกะจะมาสืบคดี

ถ้ามันหลอกแกคนแรกจะหัวเราะจนฟันหลุดเลยค่อยดู!

“เราต้องปฏิบัติตามรายการ”

โทโมะบอกเขื่อนเป็นเชิงห้าม เป็นไงละย่ะ!

“เราอ่านต่อไปดีกว่าว่าให้ทำอะไร”

ฉันบอกแบบรีบๆ ใครมันจะไปอยากอยู่ในนี้นานละ จู่ๆถ้าอีตาเขื่อนถูกผีเข้าจะไม่ตายหมู่เลยเหรอ!

“อ่านละนะ ‘ให้เงยหน้าไปดูช่องตรงเพดานกลางเวที ที่มันโหวอยู่ ให้มองไปที่ช่องโหวนั้น แล้วเดินไปที่ชั้นสอง แล้วไปจุดเทียนพร้อมถ่องคาถาที่อยู่ข้างผนัง แล้วไปหยิบกระดานและแก้วมา แล้วเล่นผีถ้วยแก้ว ถามผีตนที่มาเข้าสิงแก้ว’” โทโมะอ่านจบก็ปิดลง “ไอ้รายการบ้า ค่อยดูนะ ฉันจะเปิดตลาดรายการแข่งกับมัน ให้มันตกส้วมไปเลย กรอดด~ดด”

“เอานาเว้ย ไปขึ้นไปชั้นสอง”

เขื่อนพูดปลอบใจอย่างลูกผู้ชาย ยังไงตูก็ไม่อยากให้มันปลอบอยู่ดี!

ตึก ตึกๆๆๆๆๆๆๆ

ที่นี้ดูเงียบยังไงไม่รู้อ่า ไม่ชอบเลย แต่เพราะมีเสียงรองเท้า Convers ของอีตาเขื่อนเลยทำให้มันไม่เงียบเอาซะเลย ไอ้ตัวทำเสียบรรยาการ!

“เฮ้ยๆ นั้นไงตรงนั้นไง”

เขื่อนชี้มือไปที่ช่องเล็กช่องหนึ่งที่มันไม่สามารถไปทีละสองคนได้ เราทั้งสามจึงเดินต่อแถวกันไป

ข้อดีของไอ้เขื่อนคือ ตาดีเกินไป! ถ้าไม่มีมันฉันกับโทโมะคงต่องหากันแทบตายแน่ๆ (อันนี้ชมจากใจเลยละ อิอิๆ)

แล้วพวกฉันก็ค่อยๆเดินเข้าไป ดีนะที่รองเท้าไอ้เขื่อนมันไม่ส่งเสียงเหมือนคนปวดขี้ออกมา ไม่งั้นไม่น่ากลัวแน่ๆ

“เอาละ แก้วเธอถือไฟฉายไว้ ฉันจะท่องคาถานี้ เขื่อนแกอยู่กับแก้วนะเว้ย”

เขื่อนกับแนพยักหน้ารับคำ

“!@#$%^&*)*&^%”

แครดดดดดดๆๆ

O____O

OoO

O_o