รักใสๆของยัยพี่เลี้ยงกับเด็กฝึกหัดดดดดดด
8.2
2) ห้อง 222
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความห้อง222 คอนโดฯRUMENT
ก็อกๆๆๆๆๆๆ
ฉันเคาะประตูเป็นสัญญาว่า ‘ฉันมาแล้ว’ แต่ไม่มีท่าทีว่าอีตาคนในห้องมันจะมาเปิดประตูเลย หรือว่ามีคนฆ่ายัดหมอน หรือว่ามันยังไม่มา เอาอีกทีเพื่อว่ามันจะมาเปิด
ก็อกๆๆๆๆๆๆ
.......... เงียบ หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้กรุณาเคาะใหม่อีกครั้งค่ะ!
“นี้นายยยยยยยย ตายแล้วเหรอ ทำไมไม่มาเปิดห้องห๊ะ!!!!”
ฉันลองตะโกนดู เพื่อมันจะมาเปิด
“.......”
ไม่มีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าโทโมะอยู่ในห้อง
มันยังไม่มา!
“หายไปไหนของเค้า บอกให้มารอก็ไม่มา”
ฉันพูดพลางมองซ้ายขวา (-_- )( -_-)
“หาใครอยู่?”
“ก็หาคนที่ชื่อ......โทโมะ! นายหายไปไหนมาบอกให้มารอทำไมไม่มารอ! รู้ไหมนึกว่าโดนฆ่าหมกหมอนไปแล้วนะ!!! ที่หลังฉันสั่งอะไรนายต้องฟังฉันเข้าใจไหม เปิด!!! ฉันไม่มีกุญแจ”
“คนอะไรขี้บ่นชะมัด”
อีตาโทโมะบ่นอุบแล้วเปิดประตูให้ฉันแต่โดยดี
ฉันลากกระเป๋าตามนายนี้ไปที่ห้องนอน อร้าย ใหญ่เป็นบ้าเลยอ่า ใหญ่กว่าห้องนอนฉันอีก
“นี้เธอ!”
“อะไร”
“เธอนะนอนตรงนี้ ฉันจะแบ่งห้องออกเป็นสองส่วน ส่วนของเธอตั้งแต่ตรงนี้ไปจนถึงตรงนู่น ส่วนของฉันตรงนี้ถึงตรงนั้น”
“เออๆ”
ตกลงฉันเป็นคนดูแลมันหรือมันดูแลฉันเนี๊ยยยยย!
“นี้เธอ....วันแรกฉันต้องทำอะไรบ้าง”
“ก็ไม่ได้ทำอะไรหรอกวันนี้พักผ่อนไป พรุ่งนี้ทางท่านประธานจะเอาข้อมูลมาให้”
ฉันตอบโดยที่กำลังก้มหน้าก้มตาเก็บของเข้าตู้เสื้อผ้าที่ถูกแบ่งครึ่ง เอ๊ะ! นั้นมันไรหว่าในตู้ ของไอ้โทโมะหรือป่าววเนี๊ยยย!
ฟึ่บ!...
ฉันหยิบมาดู O___O สร่างเลยค่ะพี่น้องงงงงง มันคือ ‘คอนดอม’ ใครมันกล้าเอามายัดไว้ในตู้เสื้อผ้าวะ หรือมันมีอะไรกันในตู้เสื้อผ้า เอ๊ะ แล้วอะไรอีกละนิ! ผ้าอนามัย ‘ลอลิเอะ’ ยี๋ มีอันเก่าที่ใช้แล้วไม่ทิ้งด้วยอ่า เหม็นเป็นบ้าเลยยยยยย >o< แล้วอะไรอีกละเนี๊ยยยยยยยย เสื้อชั้นในขาด กางเกงในถูกมดเจาะ อี๋ รับไม่ด้ายยยยยยย ใครเอายัดว้ายยยยยยยยยยย ฉันรีบจัดการเอาที่คีบมาคีบเอาชิ้นส่วนในนั้นออก
พอเอาออกฉันก็ยังคนได้กลิ่นเหม็นของผ้าอนามัยที่ใช้แล้วไม่ทิ้งอยู่ อ้ากกก อยากตายยยย ใครก็ได้เอาไม้หน้าสามมาตีหัวทีT^T
“เธอทำอะไรนะ”
โทโมะหลังจากที่อาบน้ำเสร็จเค้าก็ค่อยเดินมาหาฉัน
“นายก็ดูสิ ใครไม่รู้เอาไอ้คอนดอม ลอลิเอะ และอะไรหลายๆอย่างที่ผู้หญิงใจแตกใช้มาไว้ในตู้เสื้อผ้า”
“สงสัยคงคึกอย่างลองในตู้เสื้อผ้ามั้ง ว่าแต่เธออยากลองไหม เดี๋ยวฉันพาทำ”
“กรี๊ดดด ไอ้บ้า! ไปใส่เสื้อผ้าเลยนะ>//////////<”
ทั้งเขินทั้งอายยยยยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดด
“ฮ่าๆๆๆ.....ดูนี้สิ ซิกส์แพ็กค์ฉันมันช้ำอ่าตรงนี้ เอายามาทาให้หน่อยสิ”
“นะ นายทาเองสิ”
“ไม่เอาอ่า มือฉันหนัก นะๆๆ ทาให้หน่อยสิ”
“เออๆ เอายามา>//<”
“เขินเหรอ กิ้วๆ”
“ไอ้บ้าเดี๋ยวไม่ทาให้เลย”
“อืมๆ ทาๆ”
ว่าแล้วอีกตาหมอนี้ก็เดินมาหาฉันพร้อมยื่นหน้าให้ อร้ายยยยย ขนากพอฉัน ฉันยังไม่เคยทาให้แล้วนี้ไม่ใช่พ่อฉี่จะแตกตายไหมเนี๊ยยยยยยยยยย ฉันค่อยๆลงมือทาที่บริเวณเขียวๆของอีตาหมอนี้ทันที กรี๊ดดดด อะไรจะแพ็กค์ขนาดนี้สงสัยเข้าฟิกแน็กเป็นว่าเล่นแน่ๆเลย แบกช้างได้ทั้งโคลงแล้วละมั้งป่านนี้
ก็อกๆๆๆๆๆๆๆ
“.......”
ก็อกๆๆๆๆๆๆ
ฉันเคาะประตูเป็นสัญญาว่า ‘ฉันมาแล้ว’ แต่ไม่มีท่าทีว่าอีตาคนในห้องมันจะมาเปิดประตูเลย หรือว่ามีคนฆ่ายัดหมอน หรือว่ามันยังไม่มา เอาอีกทีเพื่อว่ามันจะมาเปิด
ก็อกๆๆๆๆๆๆ
.......... เงียบ หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้กรุณาเคาะใหม่อีกครั้งค่ะ!
“นี้นายยยยยยยย ตายแล้วเหรอ ทำไมไม่มาเปิดห้องห๊ะ!!!!”
ฉันลองตะโกนดู เพื่อมันจะมาเปิด
“.......”
ไม่มีสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าโทโมะอยู่ในห้อง
มันยังไม่มา!
“หายไปไหนของเค้า บอกให้มารอก็ไม่มา”
ฉันพูดพลางมองซ้ายขวา (-_- )( -_-)
“หาใครอยู่?”
“ก็หาคนที่ชื่อ......โทโมะ! นายหายไปไหนมาบอกให้มารอทำไมไม่มารอ! รู้ไหมนึกว่าโดนฆ่าหมกหมอนไปแล้วนะ!!! ที่หลังฉันสั่งอะไรนายต้องฟังฉันเข้าใจไหม เปิด!!! ฉันไม่มีกุญแจ”
“คนอะไรขี้บ่นชะมัด”
อีตาโทโมะบ่นอุบแล้วเปิดประตูให้ฉันแต่โดยดี
ฉันลากกระเป๋าตามนายนี้ไปที่ห้องนอน อร้าย ใหญ่เป็นบ้าเลยอ่า ใหญ่กว่าห้องนอนฉันอีก
“นี้เธอ!”
“อะไร”
“เธอนะนอนตรงนี้ ฉันจะแบ่งห้องออกเป็นสองส่วน ส่วนของเธอตั้งแต่ตรงนี้ไปจนถึงตรงนู่น ส่วนของฉันตรงนี้ถึงตรงนั้น”
“เออๆ”
ตกลงฉันเป็นคนดูแลมันหรือมันดูแลฉันเนี๊ยยยยย!
“นี้เธอ....วันแรกฉันต้องทำอะไรบ้าง”
“ก็ไม่ได้ทำอะไรหรอกวันนี้พักผ่อนไป พรุ่งนี้ทางท่านประธานจะเอาข้อมูลมาให้”
ฉันตอบโดยที่กำลังก้มหน้าก้มตาเก็บของเข้าตู้เสื้อผ้าที่ถูกแบ่งครึ่ง เอ๊ะ! นั้นมันไรหว่าในตู้ ของไอ้โทโมะหรือป่าววเนี๊ยยย!
ฟึ่บ!...
ฉันหยิบมาดู O___O สร่างเลยค่ะพี่น้องงงงงง มันคือ ‘คอนดอม’ ใครมันกล้าเอามายัดไว้ในตู้เสื้อผ้าวะ หรือมันมีอะไรกันในตู้เสื้อผ้า เอ๊ะ แล้วอะไรอีกละนิ! ผ้าอนามัย ‘ลอลิเอะ’ ยี๋ มีอันเก่าที่ใช้แล้วไม่ทิ้งด้วยอ่า เหม็นเป็นบ้าเลยยยยยย >o< แล้วอะไรอีกละเนี๊ยยยยยยยย เสื้อชั้นในขาด กางเกงในถูกมดเจาะ อี๋ รับไม่ด้ายยยยยยย ใครเอายัดว้ายยยยยยยยยยย ฉันรีบจัดการเอาที่คีบมาคีบเอาชิ้นส่วนในนั้นออก
พอเอาออกฉันก็ยังคนได้กลิ่นเหม็นของผ้าอนามัยที่ใช้แล้วไม่ทิ้งอยู่ อ้ากกก อยากตายยยย ใครก็ได้เอาไม้หน้าสามมาตีหัวทีT^T
“เธอทำอะไรนะ”
โทโมะหลังจากที่อาบน้ำเสร็จเค้าก็ค่อยเดินมาหาฉัน
“นายก็ดูสิ ใครไม่รู้เอาไอ้คอนดอม ลอลิเอะ และอะไรหลายๆอย่างที่ผู้หญิงใจแตกใช้มาไว้ในตู้เสื้อผ้า”
“สงสัยคงคึกอย่างลองในตู้เสื้อผ้ามั้ง ว่าแต่เธออยากลองไหม เดี๋ยวฉันพาทำ”
“กรี๊ดดด ไอ้บ้า! ไปใส่เสื้อผ้าเลยนะ>//////////<”
ทั้งเขินทั้งอายยยยยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดด
“ฮ่าๆๆๆ.....ดูนี้สิ ซิกส์แพ็กค์ฉันมันช้ำอ่าตรงนี้ เอายามาทาให้หน่อยสิ”
“นะ นายทาเองสิ”
“ไม่เอาอ่า มือฉันหนัก นะๆๆ ทาให้หน่อยสิ”
“เออๆ เอายามา>//<”
“เขินเหรอ กิ้วๆ”
“ไอ้บ้าเดี๋ยวไม่ทาให้เลย”
“อืมๆ ทาๆ”
ว่าแล้วอีกตาหมอนี้ก็เดินมาหาฉันพร้อมยื่นหน้าให้ อร้ายยยยย ขนากพอฉัน ฉันยังไม่เคยทาให้แล้วนี้ไม่ใช่พ่อฉี่จะแตกตายไหมเนี๊ยยยยยยยยยย ฉันค่อยๆลงมือทาที่บริเวณเขียวๆของอีตาหมอนี้ทันที กรี๊ดดดด อะไรจะแพ็กค์ขนาดนี้สงสัยเข้าฟิกแน็กเป็นว่าเล่นแน่ๆเลย แบกช้างได้ทั้งโคลงแล้วละมั้งป่านนี้
ก็อกๆๆๆๆๆๆๆ
“.......”
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ