รักใสๆของยัยพี่เลี้ยงกับเด็กฝึกหัดดดดดดด

“ไหนวะ!.....เอ่อหวัดดีครับน้อง มาหาใครครับ!”
เขื่อนที่เพิ่งแข่งเลขกับเคนตะเสร็จก็โพล่หัวออกมาทันที
“อ้อ ผมมาหาพี่โทโมะครับ”
ไอ้หน้าเด็กมันเอยขึ้น
“น้องเป็นอะไรกันโทโมะนะครับ”
เขื่อนยังคงไม่หยุดถามมัน
“อ้อผมแค่จะมารู้ข้อมูลพี่โทโทโมะนิดหน่อยเพื่อไปให้ใครบ้างคนนะครับ ผมบอกไหมได้^^”
มันยิ้มให้พวกผมบางๆ
“จับแก้ผ้าไหมวะ?” เขื่อนมันมากระซิบผม “ไม่ก็ให้ไอ้ป็อปประทืบสักแปดรอบแล้วค่อยถามความจริงมัน” ความคิด
“มันตายก่อนจะถามนะสิไม่ว่า” ผมตอกใส่มัน “เราว่าเริ่มใช่แผนจงเบดีหว่านะ” ผมบอกแล้วหันไปขยิบตาให้จงเบ
“เอ่อ...น้องครับพี่อยากทราบว่าน้องจะมาถามเพื่อนพี่ทำไม มันไม่มีอะไรให้น้องหรอกนะครับ”
จงเบพูดอย่างใจเย็น
“ก็ผมมีหน้าที่นี้นะครับ ถ้าผมไม่ทำ ผมก็ไม่รู้จะทำงานไหนแล้วนิครับ พวกพี่อย่ารั้งพี่โทโมะไว้เลยนะครับ ให้พี่เค้าไปตอบคำถามผมเหอะนะครับ พี่รู้ไหมผมตามพี่โทโมะตั้งแต่ที่พี่เค้าเข้ามาออดิชั่นครั้งแรกเลยนะครับ ผมต้องหาข้อมูลของพี่โทโมะจาก เว็บ kamikaze ผมอุสาลงทุนเสียเงินรายเดือนให้ ดอกจันสามสามเก้า เพื่อที่จะล่วงรู้ความลับของพี่โทโมะให้ได้ ผมจำเป็นนะครับ ให้ผมเถอะนะครับ”
ไอ้หมอนั้นพูดอย่างน่าสงสาร
“พี่ก็จำเป็นเหมือนกัน แกอยากรู้ไปทำไมวะ แค่คนๆเดียวเท่านั้น ข้อมูลให้ kamikaze ไม่มีเหรอไง ในkamikaze มันบอกหมดเลยไม่ใช่หรือไง แกนะควรที่จะหาข้อมูลแค่นั้นพอ เพื่อโทโมะมันแจ้งตำรวจละ ว่าล่วงเกินสิทธิส่วนบุคคล แกนะจะได้ติดคุกมากกว่าไดข้อมูลไอ้โทโมะนะเว้ย! แกต้องคิดไว้สิวะว่าไม่มีดาราคนไหนเค้าไม่รำคาญหรอกนะที่มีคนมาตามแจตลอดเวลาอย่างนี้นะ ถ้าเป็นฉัน ฉันก้จะต่อยไอ้คนที่ตามหงายหลังไปเลยละ แกกลับใจไปเหอะนะ มันไม่ได้อะไรหรอกเพราถึงแกตามยังไง ไอ้โทโมะมันก็ไม่ไปบอกไปตามที่แกขอหรอก”
ป็อปพูดใส่ไอ้หมอนั้น มันนิ่งไปเลยละครับ
“ผมจำเป็นครับ ผมบอกก็ได้ว่าผมมาจากองค์กรไหน แต่พี่ต้องตอบคำถามผมมาหนึ่งข้อแลกมากับชื่อองค์กรของผมนะครับ”
มันต่อรองพวกผม ตอนนี้พวกผมมองหน้ากันอย่างงงมีแต่ไอ้จงเบเท่านั้นที่มันอ่านหน้าตาคนออกถึงแม่จะโกหกแนบเนียนขนาดไหน (ผมเคยเอาไอแพดมันไปซ่อน แต่มันก็ดูออกอยู่ดีว่าผมเอาไป)
“ก็ได้.......พวกพี่ตกลง”
จงเบบอกออกไป
ไอ้หมอนั้นมันแสย่ยิ้มออกมา
“พี่คือแฟนเก่าพี่จินนี่.....หึว่าไง ใช่ไหมครับ!”
“แกก็บอกองค์กรฉันมาก่อนสิ”
ผมร้องออกไป
“ได้ผมมาจากองค์กรของพี่จินนี่ Jinny Love Me mine หรือ JLM”
องค์กรปัญญาอ่อนมาก
“เหรอ” จงเบบอกออกไป “แต่องค์กรนี้มันถูกล้มไปนานมากแล้วนะ ประมาณ สี่ปีว่าได้”
“เอ่อ.......”
มันพูดไม่ออกเลยครับคราวนี้ เจอเจ้ารู้ทันเข้าไปจนได้
“ผมบอกความจริงก็ได้ว่าผมอยู่องค์กร Me mine Be mine And JinnY หรือ M BAJY”
มันบอกพวกผม ผมจะไปหาใน Googleว่ามีไหม เอามาได้ไงชื่อนี้ -_-
“เอ่อ....” เสียงจงเบครางออกมาเบาๆ “องค์กรนี้เพิ่งถูกตั้งไปเมื่อสองเดือนที่แล้ว สมาชิกมีอยู่ยี่สิบคน ประกอบ จินนี่ ลิน เซน มาลี่ คะลาเมล เบส เพลย์ พู่ เพชร วาวา เวย์เน่ น้ำตาล เบิร์นเน่ กั้ง เบียร์ ใบหม่อน มอน ไบโอ ดีเซล และเบนซิน อืม! นายคงชื่อ ดีเซลสินะ”
มันอึ้งไปสักพักใหญ่ๆ ถูกเพ่งละสิ
“พี่รู้ได้ไง”
มันย้อนมาถามจงเบที่ตอนนี้ขยับแว่นไปมาคงหาองศาความร้ายการของมันละมั้ง?
“Google ไง ไม่รู้อะไรถามมันเลย ใช่ไหม? น้องดีเซล”
จงเบจอบไปพร้อมยิ้มออกมา
“งั้นผมถามพี่โทโมะบ้าง” มันพูดออกมา “พี่กับพี่จินนี่เป็นอะไรกัน....หืม?”
“แฟนเก่านะ”
ผมตอบออกไป แล้วหันหน้านี้ทันที
“แค่นี้และครับ”
ผัวะ!
“พี่ต่อยผมทำไม”
มันย้อนถามป็อปที่ต่อยมันไป
“แผนสูงตายละแก ฉันเห็นว่ามีใครแอบถ่ายวิดิโอด้วย ออกมานะเว้ยไม่งั้นไอ้นี้ตาย”
ป็อปชักปืนออกมาขู่
“เข้าใจผิดแล้วครับ ผมมาคนเดียวนะ”
มันบอกป็อปที่ตอนนี้หน้ามันแดงก่ำเลยละครับ
“โกหก ถ้าแกไม่อยากตาย”
ปัง!
ลูกกระสุนของป็อปเฉียดแก้มของไอ้หมอนั้นตนเลือดไหลเป็นทาง
“คิดว่ามีคนเดียวหรือไงกัน”
มันชักปืนออกมาชูใส่ป็อป
“ตายก็ตายละวะ เฮ้! แต่แบบนี้มันไม่ใช่ลูกผู้ชายสักหน่อยเรามาต่อยกันดีไหม”
ป็อปยื่นข้อเสนอให้มันที่ตอนนี้ยิ้มออกมา
“ดีเหมือนกัน”
พูดจบมันกับป็อปก็ถอดเสื้อออกมากองอยู่ที่พื้น
“มาเลย!”
ผัวะ!
พลักะ!
ผัวะ!!!
ผัวะ!!!!!!
“หยุดนะ!!!!!!!!!!!!!!”
“ระวัง”
ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!
 
 
 
ไม่เม้นไม่บอกว่าใครถูกยิง อิบิๆ ติดตามนะค่ัะ ขอโทษที่อัพช้า (หนึ่งวัน)