this is mine ขอโทษทีผู้ชายคนนี้ขอฉัน tk.

\"อะ...เอ่อ น้องแก้วครับ\" นายแว่นเอ๋อท่าทางเด็นเรียนจัดเดินเข้ามาหาฉันด้วยท่าทางเงอะงะ เห็นแล้วอยากขำซะให้ได้
แต่คงช้าไปเพราะผู้คนบริเวณใกล้ๆเห็นนายแว่นเดินมาพร้อมกับดอกบัว! ย้ำอีกครั้งว่า ดอกบัว!!! และที่พวกนั้นขำคงเพราะเดาสถานการณ์
ออกว่านายนั่นเดินเข้ามาหาฉันเพราะต้องการสารภาพรัก ซึ่ง! ไม่เคยมีใครใจกล้าหน้าด้านถ้าไม่มีความเพอร์เฟ็กต์พอ แล้วถ้าฉันจะให้คะแนน
ความเพอร์เฟ็กต์ของนายคนนี้ก็คงจะติดลบ
ฉันเลิกคิ้วเป็นเชิงถามว่ามีอะไรผู้คนแถวนั้นเริ่มเงียบ....เพราะนางร้ายไฮโซอย่างฉันก็เป็นนางเอกจำเป็นได้เหมือนกันไง
"อะ...เอ่อ คือ..."
นายแว่นก็ดูจะเอ๋อรับประทานยกกำลังสองเมื่อเห็นฉันไม่เชิดใส่
"พี่มีอะไรกับแก้วหรือเปล่าค่ะ
ชิ้ง บทนางเอกหนึ่งดอกถูกปล่อยออกไป ผู้คนบริเวณรอบข้างต่างฮือฮาที่เหตุการณ์กลับตาลปัตรไม่เป็นอย่างที่คิดไว้
ทุกคนต่างงงงวยกับคำพูดอันไพเราะของฉัน 555+
"คือว่า...พี่ชื่อกวินนะครับ คือพี่เอาดอกบัวมา.."
"มาไห้วพระที่โรงเรียนงั้นเหรอคะ"
เอ่ออออออ...ปะ..เปล่า ไม่ใช้ครับ"
"อิ อิ แก้วรู้แล้วค่ะ เอามาให้แก้วใช่มั้ย ขอบคุณนะคะ