Death Note สมุดสิ้นรัก

เช้านี้ครูที่โรงเรียนประชุมกันจึงไม่มีการเรียนการสอนในช่วงเช้า นักเรียนจึงสามารถมาสายได้ และขณะที่โทโมะจะเดินขึ้นอาคารนั้นเองเขาก็หันไปเจอแก้วที่กำลังนั่งเครียดกับการท่องอะไรบางอย่างอยู่จึงเข้าไปทักเผื่อจะช่วยอะไรได้บ้าง
โทโมะ: แก้ว
แก้ว: อ้าวโทโมะ
โทโมะ: ทำอะไรอยู่เหรอดูเครียดจัง
แก้ว: เสียงนายเย็นชาอีกแล้วน๊ะ ไม่ยิ้มด้วยอะ  ยิ้มหน่อยซิ น๊าๆๆ
โทโมะ: เหรอ...อืม...(ว่าแล้วก็ยิ้มหวานๆที่มุมปากให้แก้ว)
แก้ว: เฮ้อ เห็นรอยยิ้มของนายชั้นค่อยมีความสุขหน่อย
โทโมะ: แล้วแก้วทำอะไรอยู่เหรอ มีอะไรให้ช่วยมั๊ย
แก้ว: ก็กำลังนั่งท่องคำสอนของพระเยซู 170ข้ออยู่อะ แก้ต้องสอบท่องเที่ยงนี้อะ แต่ท่องยังไงมันก็ไม่เข้าหัวเลยอะ
โทโมะ: ชั้นช่วยเอามั๊ย
แก้ว: อืมๆๆ ดีจังฮิๆ
แล้วโทโมะก็นั่งช่วยแก้วท่องจำ ทั้งคู่ยิ้มกันอย่างมีความสุข
โทโมะ: ~เทอทำไมทำให้ชั้นมีความสุขได้น๊ะ ทั้งๆที่เมื่อก่อนชั้นไม่เคยยิ้ม ไม่เคยหัวเราะ~ แก้ว...
แก้ว: หือ...มีอะไรเหรอ
โทโมะ: เที่ยงแล้วหิวยัง
แก้ว: ยังหรอก~จ๊อกๆ~ อุย แหะๆ หิวก็ได้
โทโมะอดที่จะขำกับความโกะของแก้วไม่ได้ก่อนจะพากันเดินไปทานข้าว
โทโมะ: จำได้ยัง
แก้ว: อือ ขอบคุณนะที่เลี้ยงข้าว อือ ใช่พรุ่งนี้วันเสาร์ไปเที่ยวกันปะ
โทโมะ: ชั้นไม่มีเวลาเที่ยวหรอก ชั้นต้องอ่านหนังสือ
แก้ว: น๊าๆๆๆ โทโมะสุดหล่อ น๊าพาแก้วไปเที่ยวน๊าๆๆๆ
โทโมะ: คิกๆๆ เทอเนี่ย เด็กชะมัด อืม ไปก็ได้ที่ไหนละ
แก้ว: เดี๋ยวก็รู้พรุ่งนี้เจอกันหน้าโรงเรียนน๊ะ อุ๊ย ต้องไปเรียนแล้วไปน๊ะ
โทโมะ: อืม
.....เช้าวันรุ่งขึ้น....
แก้ว: โทโมะรอนานมั๊ย
โทโมะ: อืม พึ่งมาน๊ะ
แก้ว: งั้นไปกัน อ๊ะแท็กซี่มาแล้ว จอดค่ะจอด(แก้วโบกรถแท็กซี่)
คนขับ: จะไปไหนครับ
แก้ว: อืม สวนสนุกค่ะ ปะ โทโมะ ขึ้นรถเร็ว
โทโมะ: อืม
....ที่สวนสนุก....
แก้ว: กรี๊ดดดดดดดดดดด ผีๆๆๆๆๆ แก้วกลัวผี(ว่าแล้วก็กระโดดกอดคอโทโมะจนร่างสูงหายใจไม่ออก)
โทโมะ: โอ้ย แก้ว แคกๆ หายใจไม่ออก ปล่อยก่อนแค่กๆ
แก้ว: อูยขอโทด แก้วกลัวผีอะ
โทโมะ: แล้วจะเข้ามาบ้านผีทำไม
แก้ว: ก็อยากเห็นผีอะ
โทโมะ: โอ้ยงง จะเล่นอะไรอีกเนี่ย
...
แก้ว: กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยย
โทโมะ: อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หลังจากที่เครื่องลงจอด
แก้ว: เฮ้อ หนุกจังเลยเนอะโทโมะ อะอ้าวโทโมะ
โทโมะ: อ้วกๆๆๆๆๆๆๆ อืมหนุกมากอ้วกๆๆๆๆ
โทโมะเมาเครื่องเล่น แก้วจึงประคองไปนั่ง
แก้ว: โทโมะจะกลับมั๊ย
โทโมะ: ไม่เป็นไร ยังไหว จะเล่นอะไรอีกละ
แก้ว:งั้นแก้วเล่นเครื่องเล่นที่เบาๆก็ได้เนอะ
โทโมะ: อืม
....
แก้ว: ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
โทโมะ: ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เครื่องจอด
โทโมะ: อ้วกๆๆๆๆ นี่เบาแล้วเหรอ (หันมาพูดด้วยใบหน้าที่ซีดๆ)
แก้ว: อึ๋ย แหะๆ ก็แก้วอยาดเล่นเรือไวกิ้งอะ โอเคๆครั้งนี้เบาๆแล้ว
โทโมะ: จิงน๊ะ
แก้ว: อื้อ
แก้วจะพาโทโมะเล่นอะไรต่อติดตามต่อน๊ะ