จำเลยแค้น

1ปีต่อมา
เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้หญิงสาวรู้ใจตัวเองและถินหมั้นกับกวิน ตลอดเวลาที่ผ่านมาหญิงสาวดูเปลี่ยนไป จากหญิงสาวที่เคยร่าเริงกับกลายมาเป็นคนที่เงียบๆไม่ค่อยพูดค่อยจากับใคร ตอนนี้เฟย์เขื่อน ป๊อบปี้ฟางได้แต่งงานกันไปแล้ว
เฟย์และเขื่อนมีลูกคนหนึ่งชื่อ เฟรนด์ และวันนี้พวกเขาก็ตั้งใจมาพาหญิงสาวไปเที่ยว
เฟรนด์//น้าแก้ว
แก้ว//ว่าไงคะ น้องเฟรนด์(อย่างน้อยหญิงสาวก็พยายามทำตัวร่าเริงต่อหน้าหลานของเธอ)ว่าไงเฟย์ ฟางฉันขอโทษนะที่ไม่ได้ไปงานแต่งน่ะ
เฟย์//ไม่เป็นไรหรอกน่า เฟย์กับฟางเข้าใจ
ฟาง//วันนี้แก้วไปเที่ยวกับเรานะ
แก้ว//อืม ก็ดีเหมือนกัน ที่ไหนล่ะ
เขื่อน//ทะเล
เฟย์//ใช่แล้ว
เฟรนด์//น้าแก้วต้องลงไปเล่นน้ำกับน้องเฟรนด์ด้วย
แก้ว//ได้จ๊ะ หลานรัก(ลูบหัวหลานสาวอย่างเอ็นดู)แต่ก่อนไปทะเลฉันขอไปที่ที่นึงก่อนนะ
ป๊อบปี้//ได้สิ
บ้านโทโมะ
หญิงสาวก้าวเข้ามาในบ้านที่เขาเคยจับเธอมา แม้ว่าสองหนุ่มอย่างป๊อบปี้และเขื่อนจะเดินตามมาอย่างกล้าๆกลัวๆก็ตาม
เขื่อน//กะ..แก้ว หะ...ห้องน้ำอยู่ทางไหนน่ะ
แก้ว//ทางนู้นน่ะ
ป๊อบปี้//ไอ้เขื่อน รอตูด้วย
หญิงสาวยืนอยู่ในตัวบ้านไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็เจอแต่ความทรงจำดีๆ ห้องครัวที่เธอเคยทำอาหารให้เขา เสาหน้าบ้านต้นนั้นที่เขาเคยผูกเธอไว้ ชิงช้าตัวนั้นที่เขาเคยสั่งให้เธอนั่งรอจนกว่าเขาจะกลับ ดอกไม้พวกนั้นที่เขาเคยให้เธอปลูกตอนนี้มันเติบโตขึ้นมาก หญิงสาวเปิดประตูไปที่หลังบ้านแล้วก็เจอกับสระน้ำขนาดย่อมที่เขาเคยโยนเธอลงไปถึง2ครั้ง หญิงสาวเริ่มมีน้ำตาคลอนิดอย่างเห็นได้ชัด หญิงสาวกลับเข้ามาในตัวบ้านอีกครั้งและเดินไปหน้าบ้าน 1ปีผ่านไปที่นี่ยังคงเหมือนเดิม เหมือนเดิมทุกอย่างจริงๆ หญิงสาวมองไปทุกที่จนมาหยุดที่ตรงนี้ ที่ๆเขาตาย หญิงสาวน้ำตาไหลออกมาอย่้างห้ามไ่ม่ได้ และโผเข้ากอดเพื่อนสาวทั้งสองคน
เฟย์//ไม่เป็นไรนะ
เฟรนด์//น้าแก้วเป็นอะไรคะแม่
เฟย์//น้าแก้วเค้าเสียใจน่ะค่ะ น้องเฟรนด์เค้าคิดถึงเจ้าของบ้านนี้
แก้ว//ฮึก ทำไม ทำไม ฮึก เขาต้องจากฉันไปด้วยทำไม
ฟาง//เป็นธรรมดาของมนุษย์นะแก้ว แกต้องเข้าใจ มีเกิดก็ต้องมีตาย
แก้ว//ฮึก ฉันรักเขา ฮึก ฉันรักเขาฉันยัง ฮึก ไม่ได้บอกเขาเลย
.....//เสียงใครน่ะ
แก้ว//ทะ...โทโมะ
โทโมะ//แก้ว(แล้วทั้งคู่ก็โผเข้ากอดกัน)
แก้ว//นายยังไม่ตาย โทโมะ นายยังไม่ตาย
โทโมะ//ใช่ ฉันยังไม่ตาย
แก้ว//ฉันคิดถึงนายมาก นายรู้มั๊ย นายมันใจร้ายไม่บอกฉันสักคำ ว่านายไม่ตาย
โทโมะ//ฉันก็คิดถึงเธอ แต่ฉันติดต่อเธอไม่ได้
เขื่อน//ที่รักจ๋า แก้ว ฟางไปกันยั.... เฮ้ย ผีหลอก
ป๊อบปี้//ผีหลอกอะไรของแกวะ เฮ้ย ผี ฮือ ไอ้โมะแกอย่ามาหลอกกันเลยนะเว้ย แกอยากได้อะไรแกบอกมา เดี๋ยวฉันทำบุญ ไปให้(ป๊อบปี้และเขื่อนี่เดินออกมาพบโทโมะก็คิดว่าเป็นผี เลยยกมือไหว้ และขาสั่นเป็นการใหญ่)
เขื่อน//ใช่ๆ ไอ้โมะตูรู้นะเว้ยว่ามุงรักตูแต่เราอยู่คนละโลกแล้วนะเว้ย บอกมาจะเอาอะไร แกงจืดลูกเงาะของโปรดแกไหม เดี๋ยวฉันทำบุญไปให้เยอะๆเลย แกอย่ามาหลอกกันเถอะ
โป๊ก~
เขื่อน/ป๊อบปี้//โอ๊ย (ทั้งสองร้องออกมาอย่างเจ็บปวดทันทีเพราะโดนโทโมะเอาหัวทั้งสองโขกกัน)
โทโมะ//รู้ยังว่าตูไม่ใช่ผี
เขื่อน//ไว้ใจไม่ได้(เขื่อนเอามือมาจับมือโทโมะ แล้วหยิกแรงๆ)
โทโมะ//โอ๊ย มุงหยิกตูทำแพะไรวะ
ป๊อบปี้//มุงยังไม่ตายโทโมะ มุงยังไม่ตาย(แล้วเขื่อนและป๊อบปี้ก็โผเข้ากอดโทโมะ)
โทโมะ//พอเว้ย เดี๋ยวฟ้าผ่า(แกะมือชายหนุ่มทั้งสองออกจากตัว)
ป๊อบปี้//ไหงวันนั้นแก้วบอกว่ามุงโดนยิงที่หน้าอกข้างซ้ายไงวะ ทำไมเป็นงี้เนี่ย
เขื่อน//เล่ามาเดี๋ยวนี้นะเว้ย
โทโมะ//เรื่องมันมีอยู่ว่า
ย้อนไปวันนั้น
บรื้น บรื้น
กริ๊ง กริ๊ง
เคนตะ//ไมไอ้โมะโมะไม่มาเปิดวะ
จงเบ//ปีนเข้าไปเลย(หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ปีนเข้ามา)
เคนตะ//เฮ้ย ไอ้โมะ ไอ้เบ รีบพามันไปโรงบาลเร็ว
จงเบ//เออๆ แกหามมันไปที่รถเร็วๆเลย เดี๋ยวมันก็ได้ไปเฝ้ายมบาลแทน
ที่โรงพยาบาล
หน้าห้องผ่าตัด
จองเบ//เป็นไงบ้างครับคุณหมอ
หมอ//โชคดีนะครับที่หัวใจก็คนไข้อยู่ข้างขวาเลยไม่ได้เป็นอะไรมาก อาการโดยรวมตอนนี้ปลอดภัยแล้วครับ
เคนตะ//ขอบคุณมากครับคุณหมอ
หมอ//งั้นหมอขอตัวนะครับ
เคนตะ//จงเบ//ครับ
ปัจจุบัน
แก้ว//นายไม่เคยบอกฉันเลยว่าหัวใจนายอยู่ข้างขวา
โทโมะ//ก็มันมีเวลาให้บอกซะที่ไหนล่ะ รอไว้แต่งงานก่อนจะบอกทุกเรื่องเลย
ป๊อบปี้//หวานเกินไปล่ะ อายน้องเฟรนด์เค้าบ้าง เนาะเฟรนด์เนาะ
เฟรนด์//น้าแก้วคะ นี่ใครหรอคะ
แก้ว//น้าโทโมะจ๊ะ
โทโมะ//แฟนน้าแก้ว
แก้ว//บ้าน่า(ตีแขนโทโมะเบาๆไปทีนึง)
หลังจากที่ทั้งหกคนไปเที่ยวเสร็จก็กลับมา และนี่แหละคือด่านหฤโหดของโทโมะ
บ้านแก้ว
พ่อแก้ว//กลับมาแล้วเหรอลูก ไอ้โมะ
โทโมะ//สวัสดีครับ คุณอา
พ่อแก้ว//แกออกไปจากบ้านฉันเลยนะ(พ่อแก้วชี้หน้าพร้อมกับไล่เสียงดัง)
แก้ว//พอได้แล้วค่ะพ่อ แก้วจะแต่งงานกับเค้า
ไทชิ//ยัยแก้วแกจะบ้าหรอ นั่นมันศัตรูของเรานะ(มาตอนไหนเนี่ย---ไรเตอร์)
แก้ว//แก้วไม่สน คุณพ่อกับพี่ไทชิเลือกเอาละกันค่ะ ว่าจะให้แก้วแต่งงานกับเขาแบบถูประเพณีหรือจะให้แก้วหนีตามเขาไป(หญิงสาวพูดพร้อมทำหน้าจริงจัง)
พ่อแก้ว/ไทชิ//แก้ว/ยัยแก้ว
แก้ว//ไปโทโมะไปช่วยแก้วเก็บของ(หญิงสาวทำท่าจะลากชายหนุ่มเข้าไปช่วยเก็บของ)
พ่อแก้ว//อย่า โอเคพ่อยอมให้ลูกแต่งงานกับมันก็ได้ แก ไอ้โมะถ้าแกทำลูกฉันเสียใจเมื่อไรฉันเอาแกตายแน่
ว่าไงไทชิ
ไทชิ//พ่อว่ายังไงผมก็ว่ายังงั้นล่ะครับ ผมตามใจน้องอยู่แล้ว(หรอออออ---ไรเตอร์)
โทโมะ//ผมสัญญาครับ
วันแต่งงาน
ตอนนี้เป็นช่วงฉลองงานแต่ง โทโมะอยู่ในชุดเจ้าบ่าวสีขาวเหมาะสมกับสีผิวของเขา ส่วยแก้วอยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวเป็นเกาะอกกระโปรงยาวลากพื้นบริเวณกระโปรงถูกตกแต่งด้วยลูกไม้อย่างสวยงาม
แก้ว//วันนี้เป็นวันที่แก้วมีความสุขที่สุดเลย
โทโมะ//โทโมะัก็เหมือนกัน
ป๊อบปี้//ว่าไงเพื่อนรัก
โทโมะ//ดีเว้ย
เขื่อน//มีลูกให้ทันฉันนะเว้ยไอ้โมะ ไอ้ไม่มีน้ำยา
โทดมะ//เออไอ้เขื่อน เดี๋ยวจัดลูกแฝดเลย
แก้ว//โทโมะบ้า พูดอะไรก็ไม่รู้
เฟย์//พอได้แล้วยัยแก้วหน้าแดงยิ่งกว่าลิปติกพี่ฟางอีก
ฟาง//ยัยเฟย์ ฉันทาลิปสีแดงแล้วมันผิดตรงไหนยะแขวะฉันตั้งแต่หน้างานแล้วนะเนี่ย
ทุกคน//555+
งานเลิก
พ่อแก้ว//ดูแลลูกฉันให้ดีๆด้วย ไม่งั้นแกตาย
โทโมะ//เดี๋ยวครับ เมื่ออาทิตย์ก่อนผมไปเจอจดหมายนี่ในบ้านผม มันจ่าหน้าซองถึงคุณผมเลยเอามาให้
ข้อความในจดหมาย
หวัดดีไอ้เกียรติเพื่อนรัก ตอนนี้ข้าอยากจะมาขอโทษแกเรื่องที่ข้าเคยทำไม่ดีกับแกไว้ ข้าขอโทษนะเว้ยเพื่อน ข้าไม่ได้อยากทำมันหรอก ถ้าข้ารู้ว่าเป็นแกที่เป็นเจ้าของฉันก็คงไม่ทำหรอกเว้ย ฉันเอาสร้อยมาคืนแกด้วย สร้อยนี้มันล้ำค่ากว่าจะอยู่กับคนอย่างฉัน ลาก่อนนะไอ้เพื่อนยาก
                                                                    เกียรติ
พ่อแก้ว//ไอ้เกียรติข้าขอโทษข้าไม่น่าใช้อารมณ์เลย(พูดพร้อมหยิบส้อยที่อยู่ในซองจดหมายขึ้นมา)นี่เป็นสร้อยที่พ่อรักมากพ่อขอมอบให้เป็นของขวัญงานแต่งงานให้ลูก แก้ว(ยื่นสร้อยให้โทโมะ)ใส่ให้น้องเขาสิ
โทโมะ//ครับ(สวมสร้อยให้แก้ว)
พ่อแก้ว//เรียกข้าว่าพ่อสิ
โทโมะ//คะ...ครับ อะไรนะครับ
พ่อแก้ว//ข้าบอกให้เรียกข้าว่าพ่อ
โทโมะ//ครับ...คุณพ่อ
พ่อแก้ว//ดีมากดูแลลูกข้าให้ดีๆล่ะ
โทโมะ//ครับ
ห้องหอ
โทโมะ//โมะรักแก้วนะ
แก้ว//แก้วก็รักโมะเหมือนกัน
ความแค้นเป็นแค่กริยาอย่างหนึ่งที่แสดงออกไม่ได้ และความแค้นครั้งนี้ก็จบลงไปได้เพราะความรัก
จบบริบูรณ์
************************************
จบกันไปแบบงงๆ 555+ ไรเตอร์แต่งสดเลยมึนนิดๆเนื่องจากว่าไรเตอร์เผลอลบไฟล์ นิยายเรื่องนี้เลยเป็นเรื่อง เรื่องนี้จบไปแล้วเรื่องใหม่รออยู่ ชื่อเรื่องว่า sorry โทษทีฉันไม่ใช่นางเอก จะปล่อยออกมาเร็วๆนี้แหละ เกริ่นไว้ก่อนว่าเรื่องนี้ม๊าแก้วของเราร้ายพอๆกับนางร้ายแต่เป็นนางเอก555+ไปแล้วนะงับไปเล่นแองกรี้ส์ เบิร์ดก่อน555+(ท่าจะบ้า)
ขอบคุณทุกคนทีเม้นและเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ตลอดมานะคะสุดท้ายนี้เหมือนเดิมค่ะ
เม้นกันด้วยเน้อ