จำเลยแค้น

แก้ว//เฮ้อ....กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!

~ฟุ่บ~

หลังจากที่แก้วรับโทรศัพท์เสร็จก็จะขึ้นไปข้างบนเพื่อพักผ่อนแต่เกิดสะดุดบันไดแล้วก็ตกลงมา

......//เฮ้..เซอไพรส์ไอ้พี่ชายผมกลับมาแล้ว พี่โมะหายไปไหนเนี่ย เฮ้ยใครเนี่ย(เห็นแก้วสลบอยู่ที่บันใดเลยไปดู)คุณเป็นไรไหม(พลิกตัวแก้วขึ้นมาแล้วเอามือปัดผมที่หน้าออก)สวยซะด้วยสิหึ(หัวเราะในลำคอนิดๆก่อนจะอุ้มแก้วเข้าห้องไป)

ในห้อง

......//สวยอย่างนี้ไม่รอดมือผมหรอก(พูดจบก็คร่อมตัวแก้วแล้วเอาหน้าลงไปซุกไซร้กับลำคอขาว)

แก้ว//อือ..เฮ้ย!!(ตื่นมาก็พบคนแปลกหน้ากำลังไซร้คอเธออยู่)ปล่อยนะ ไอ้บ้า ปล่อย(ทั้งทุบ ทั้งตี)

.....//ตื่นแล้วหรอคนสวย

แก้ว//นายเป็นใคร

....//ฉันเป็นน้องชายพี่โมะ เธอล่ะเป็นใคร

แก้ว//ฉัน ฉัน ฉัน

....//ช่างเหอะ เรามาต่อกันดีกว่า(พูดจบก็คร่อมแก้วไว้)โอ๊ย ยัยบ้า(แต่แก้วไหวตัวทันเลยเตะเข้าที่น้องชายของคนแปลกหน้าเข้าเต็มๆ)

แก้ว//เอาโทรศัพท์มา

....//จะเอาไปทำไม

แก้ว//จะเอามาดีๆหรือต้องเจ็บตัวก่อน

.....//นี่(ยื่นโทรศัพท์ให้)

แก้ว//เบอร์โทโมะเบอร์อะไร

....//08X-XXXXXXX

แก้ว//ฮัลโหล โทโมะเหรอ

โทโมะ//(ใช่มีอะไร)

แก้ว//นายกลับมาได้ไหม

โทโมะ//(มีอะไรรึเปล่า)

แก้ว//มีคนเข้ามาในบ้านแล้วบอกว่าเป็นน้องชายนาย

โทโมะ//(เอาอีกแล้ว)(พูดเบาๆ)

แก้ว//อะไรนะ

โทโมะ//(ไม่มีรัยเดี๋ยวฉันจะรีบกลับไป)

โทโมะ//เดี๋ยวผมกลับก่อนนะครับหวายเดี๋ยวคืนนี้เจอกัน

หวาย//ค่ะ

บ้านโทโมะ

โทโมะ//ไหนน่ะคนที่เธอบอก

แก้ว//อยู่บนห้องว่างข้างห้องนาย

โทโมะ//จะยืนอะไรอยู่ล่ะขึ้นไปสิ

แก้ว//รูุ้แล้วน่า

ห้อง

....//พี่โมะ ช่วยด้วยยัยนี่มันเตะน้องชายผม

แก้ว//แล้วใครบอกให้นายมาลวนลามฉันล่ะ

....//นี่เธอ

โทโมะ//หยุดทั้งคู่เลย พิชชี่นายมาได้ไง

พิชชี่//ก็ผมจะกลับมาอยู่กับพี่

โทโมะ//ร้อยวันพันปีไม่เห็นจะมา

พิชชี่//ชั่งเหอะ แต่คนเนี้ยผมขอนะ

โทโมะ//..........