ยอมเธอ เพราะใจรัก(tk)

ก๊อกๆๆ เสียงเค๊าะประตูดังขึ้น แก้วรีบลุกขึ้นไปเปิดประตู ก็พบว่าโทโมะยืนอยู่หน้าห้อง

แก้ว// มีอะไรหรือปล่าวค่ะ?คุณโทโมะ

โทโมะ// แก้ว เธอไม่ต้องเรียกฉันว่าคุณก็ได้ เรียกฉันว่าโทโมะเฉยๆก็พอ เราอายุเท่ากันหนิ

แก้ว//อ๋อ ค่ะ เอ่อ โทโมะ แก้วพูดแล้วยิ้มให้บางๆ

โทโมะ//อืม นั่งแหละ เรียกแบบนั้นแหละ โทโมะพูดแล้วยิ้มบางๆก่อนจะดึงร่างบางออกมาจากห้องของเธอ

แก้ว//เดี๋ยวๆ! จะพาแก้วไปไหน

โทโมะ//เดี๋ยวก็รู้เองแหละ โทโมะพูดแล้วดันแก้วเข้าไปในรถ

4ช.ม.ผ่านไป

ซู่ซ่า เสียงน้ำทะเลกระทบกับชายหาด ท้องฟ้าสีท้องของยามเย็น อากาศที่เย็น บรรยากาศที่โรแมนติค บอกว่าทั้งคู่

มาถึงทะเลแล้ว

โทโมะ//เธอชอบที่นี้ไหม

แก้ว// ชอบสิ ที่นี่สวยดี ฉันชอบ 

โทโมะ// อืม เธออยู่ที่นี้ก่อน1วัน พรุ่งนี้ค่อยกลับนะ

แก้ว//แต่ฉันไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนนะ แล้วอีกอย่างตอนนี้จะหาห้องพักที่ไหน?

โทโมะ//พ่อกับแม่ของฉันเป็นเจ้าของโรงแรมแถวนี้ ส่วนเรื่องเสื้อผ้าเดี๋ยวไปหาซื้อกัน

แก้ว//อื้ม งั้นไปตอนนี้เลยก็ได้นะ

โทโมะ//อืม ไปสิ โทโมะพูดแล้วเดินไปที่รถของตนเอง ก่อนจะขับรถตรงไปที่ห้าง

ณ ห้าง

ทั้งคู่เดินซื้อเสื้อผ้ากันไปเรื่อยๆ แต่แก้วก็สะดุดตากับสร้อยข้อมือเส้นหนึ่ง

แก้ว//โห น่ารักจัง 

สร้อยเส้นนั้นลูกปัดรูปหัวใจสีชมพูกับฟ้าสลับสีกันไปมา มีนาฬิกาซ่อนอยู่ในลูกปัดรูปหัวใจดวงใหญ่

โทโมะ// ทำไม อยากได้หรอ? เห็นมองจัง

แก้ว//เอ่อ ป่าว แค่มองเฉยๆเห็นมันน่ารักดี แก้วพูดแล้วก็เดินเลือกเสื้อผ้าต่อไป

โทโมะ//แก้ว ฉันไปเลือกเสื้อผ้าก่อนนะ โทโมะพูดแล้วเดินไปที่ร้านสร้อยข้อมือ ไปซื้อสร้อยที่แก้วมองๆอยู่

10นาทีผ่านไป

แก้ว//อ่าว มาแล้วหรอ

โทโมะ//อืม เธอได้เสื้อผ้าแล้วใช่ไหม

แก้ว//อื้ม แล้วนายหล่ะ

โทโมะ//อยู่นี้ไง โทโมะพูดแล้วชูถุงเสื้อผ้าให้แก้วดู

แก้ว//อื้ม งั้นกลับเหอะ ฉันง่วงแล้ว

โทโมะ//อื้ม โทโมะพูดแล้วยิ้มบางๆให้

********************************************

แค่นี้ก่อนนะ ไรต์เตอร์ง่วงแล้ว บายยยยยยย