รักอลเวง ของยัยทอมซ่ากะผีหน้าหวาน
8.8
21) ออก รพ. ไกลกังวล...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้ว: อารายๆ ชั้นทำอาราย
โทโมะ: นึกดีๆซิ
แก้ว: ชั้นนึกไม่อะ.......
แก้วยังไม่ทันที่จะพูดจบร่างสูงก็จูบแก้วอย่างนุ่มนวล อ่อนหวาน และยาวนาน ก่อนที่จะถอนจูบออกอย่างช้าๆ.......
โทโมะ: (กระซิบข้างๆหูแก้ว) นี่ไง จำได้ยัง
แก้ว: นะ นี่ นายหลอกชั้นเหรอ ไอ้บ้า
โทโมะ: ไม่ได้หลอกนะ บ้า แล้วรักป่าว??
แก้ว: เอ่อ....
โทโมะ: ว่าไงละ ...รักป่าว ...ตอนนี้ชั้นเป็นคนแล้วนะ
แก้ว: ทวงเหรอ....เชอะ ....รักก็ได้
โทโมะ: ดีมาก รักที่สุดเลยแก้วใจของโมะเนี่ย
แล้วร่างสูงก็กอดร่างบางอีกครั้ง
โทโมะ: ขอบคุณนะที่รักชั้น
แก้ว: อืม ขอบคุณนายเหมือนกันที่ไม่ลืมสัญญา...ขอบคุณนะที่รักชั้น
3 อาทิตย์ ผ่านไปไวเหมือนโกหก ((ก็โกหกอานะ =_=!!))
หมอ: กลับบ้านได้แล้วนะครับ แล้วหมอจะนัดให้มาตรวจอีกทีเดือนหน้านะครับ เดี๋ยวไปรับยาและใบนัดที่แผนกจัดยาแล้วกลับบ้านได้เลยนะครับ
แก้ว: ค่ะ ขอบคุณค่ะหมอ
หมอ: งั้นหมอขอตัวนะครับ
หลังจากหมอออกไปโทโมะก็เข้ามา
โทโมะ: หมอมาทำไมเหรอแก้ว??
แก้ว: หมอให้กลับบ้านได้แล้ว
โทโมะ: จิงดิ
แก้ว: โกหกมั๊ง
โทโมะ: 555555+ งั้นแก้วไปเปลี่ยนเสื้อผ้านะ เดี๋ยวโมะ จะเก็บของให้
แก้ว: อืม ขอบใจ
หลังจากที่รับยาแล้ว
โทโมะ: แก้งโทรบอกแม่ยังว่าออกจากรพ.แล้วอะ
แก้ว: ยังเลยอะ เดี๋ยวโทรบอกแม่ก่อนนะ
แม่แก้ว: (มีไรจ๊ะลูก)
แก้ว: แม่ แก้วออกจากรพ. แล้วนะ อีกกี่วันแม่จะกลับเนี่ย?? แก้วคิดถึงแม่อะ แก้วอยากเจอแม่
แม่แก้ว: (แหมๆๆ อยากได้อะไรละถึงอยากเจอแม่เนี่ย แม่จะกลับมาอีก 2 อาทิตย์)
แก้ว: ไม่อยากได้อะไรอะ แก้วอยากอยู่กับแม่ อยากเที่ยวกับแม่อะ
แม่แก้ว: (อืม แม่มีงานอีก 2 อย่างถ้าทำเสร็จแม่จะได้พักร้อน 3 อาทิตย์ แล้วเราค่อยไปเที่ยวกัน)
แก้ว: ค่ะ สวัดดีค่ะแม่~~~~ตู๊ตๆๆ
โทโมะ: เทอนี่ ขี้อ้อนชะมัด
แก้ว: พูดมาก ไปขับรถ
โทโมะ: คร๊าบบบบบบบบบบ
ณ. บ้านแก้ว
โทโมะ: แก้วหิวอะ
แก้ว: หิวไรของนาย ในห้องน้ำอะไปหากินเอง
โทโมะ: ได้ๆ ไปกินก่อนนะ อะ เฮ๊ย!!!! โห เอาซะเคลิ้มเลยอะ
แก้ว: 55555+ อยู่ในตู้อะ อุ่นเองนะ
โทโมะ: กินแก้วมะด้ายเหยอ??(พูดแล้วก็ทำตาหวานให้แก้ว((แบบว่า...ปิ๊งๆๆๆๆๆๆ...555+))เพื่อเรียกร้องความสนใจ)
แก้ว: ไม่เอานะ วันนี้ชั้นเหนื่อย อยากพัก(ร่างบางพูดพร้ออมทำหน้าอ้อนๆใส่โทโมะ)
โทโมะ: 5555+ โอ๋ๆๆ ไม่แกล้งก็ได้ ปะ ชั้นพาไปนอน
แก้ว: อืม แล้ววันนี้นายไม่ไปเรียนเหรอ??
โทโมะ: โดด
.....เพี๊ย....
เอ๊ะ เสียงไรนะ คิดดูละกัน (ตามสัญญาคืออีก 2 ตอน เม้นกันด้วยนะเด๋วจะสะกดจิตอีกถ้าไม่เม้น55555+)
โทโมะ: นึกดีๆซิ
แก้ว: ชั้นนึกไม่อะ.......
แก้วยังไม่ทันที่จะพูดจบร่างสูงก็จูบแก้วอย่างนุ่มนวล อ่อนหวาน และยาวนาน ก่อนที่จะถอนจูบออกอย่างช้าๆ.......
โทโมะ: (กระซิบข้างๆหูแก้ว) นี่ไง จำได้ยัง
แก้ว: นะ นี่ นายหลอกชั้นเหรอ ไอ้บ้า
โทโมะ: ไม่ได้หลอกนะ บ้า แล้วรักป่าว??
แก้ว: เอ่อ....
โทโมะ: ว่าไงละ ...รักป่าว ...ตอนนี้ชั้นเป็นคนแล้วนะ
แก้ว: ทวงเหรอ....เชอะ ....รักก็ได้
โทโมะ: ดีมาก รักที่สุดเลยแก้วใจของโมะเนี่ย
แล้วร่างสูงก็กอดร่างบางอีกครั้ง
โทโมะ: ขอบคุณนะที่รักชั้น
แก้ว: อืม ขอบคุณนายเหมือนกันที่ไม่ลืมสัญญา...ขอบคุณนะที่รักชั้น
3 อาทิตย์ ผ่านไปไวเหมือนโกหก ((ก็โกหกอานะ =_=!!))
หมอ: กลับบ้านได้แล้วนะครับ แล้วหมอจะนัดให้มาตรวจอีกทีเดือนหน้านะครับ เดี๋ยวไปรับยาและใบนัดที่แผนกจัดยาแล้วกลับบ้านได้เลยนะครับ
แก้ว: ค่ะ ขอบคุณค่ะหมอ
หมอ: งั้นหมอขอตัวนะครับ
หลังจากหมอออกไปโทโมะก็เข้ามา
โทโมะ: หมอมาทำไมเหรอแก้ว??
แก้ว: หมอให้กลับบ้านได้แล้ว
โทโมะ: จิงดิ
แก้ว: โกหกมั๊ง
โทโมะ: 555555+ งั้นแก้วไปเปลี่ยนเสื้อผ้านะ เดี๋ยวโมะ จะเก็บของให้
แก้ว: อืม ขอบใจ
หลังจากที่รับยาแล้ว
โทโมะ: แก้งโทรบอกแม่ยังว่าออกจากรพ.แล้วอะ
แก้ว: ยังเลยอะ เดี๋ยวโทรบอกแม่ก่อนนะ
แม่แก้ว: (มีไรจ๊ะลูก)
แก้ว: แม่ แก้วออกจากรพ. แล้วนะ อีกกี่วันแม่จะกลับเนี่ย?? แก้วคิดถึงแม่อะ แก้วอยากเจอแม่
แม่แก้ว: (แหมๆๆ อยากได้อะไรละถึงอยากเจอแม่เนี่ย แม่จะกลับมาอีก 2 อาทิตย์)
แก้ว: ไม่อยากได้อะไรอะ แก้วอยากอยู่กับแม่ อยากเที่ยวกับแม่อะ
แม่แก้ว: (อืม แม่มีงานอีก 2 อย่างถ้าทำเสร็จแม่จะได้พักร้อน 3 อาทิตย์ แล้วเราค่อยไปเที่ยวกัน)
แก้ว: ค่ะ สวัดดีค่ะแม่~~~~ตู๊ตๆๆ
โทโมะ: เทอนี่ ขี้อ้อนชะมัด
แก้ว: พูดมาก ไปขับรถ
โทโมะ: คร๊าบบบบบบบบบบ
ณ. บ้านแก้ว
โทโมะ: แก้วหิวอะ
แก้ว: หิวไรของนาย ในห้องน้ำอะไปหากินเอง
โทโมะ: ได้ๆ ไปกินก่อนนะ อะ เฮ๊ย!!!! โห เอาซะเคลิ้มเลยอะ
แก้ว: 55555+ อยู่ในตู้อะ อุ่นเองนะ
โทโมะ: กินแก้วมะด้ายเหยอ??(พูดแล้วก็ทำตาหวานให้แก้ว((แบบว่า...ปิ๊งๆๆๆๆๆๆ...555+))เพื่อเรียกร้องความสนใจ)
แก้ว: ไม่เอานะ วันนี้ชั้นเหนื่อย อยากพัก(ร่างบางพูดพร้ออมทำหน้าอ้อนๆใส่โทโมะ)
โทโมะ: 5555+ โอ๋ๆๆ ไม่แกล้งก็ได้ ปะ ชั้นพาไปนอน
แก้ว: อืม แล้ววันนี้นายไม่ไปเรียนเหรอ??
โทโมะ: โดด
.....เพี๊ย....
เอ๊ะ เสียงไรนะ คิดดูละกัน (ตามสัญญาคืออีก 2 ตอน เม้นกันด้วยนะเด๋วจะสะกดจิตอีกถ้าไม่เม้น55555+)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ