รักอลเวง ของยัยทอมซ่ากะผีหน้าหวาน

หลังจากที่การผ่าตัดผ่านไปด้วยดี ด้วยความเป็นห่วงโทโมะจึงมาเฝ้าแก้วทุกวัน
โทโมะ: เฮ้ออออออออ เมื่อไหร่เทอจะตื่นนะ ชั้นอยากคุยกับเทอจัง  เทอหลับมา 7วันแล้วนะ ขี้โกงชะมัดเลย
อยู่ๆแก้วก็ลืมตาขึ้น
โทโมะ: เฮ้ย แก้ว แก้วฟื้นแล้ว
แก้ว: อืม นี่ขอน้ำหน่อย
โทโมะ: ได้คร๊าบ อะ ป้อน
แก้ว: อืม พอแล้ว
โทโมะ: ทำไมเทอไม่บอกชั้นเรื่องที่เทอป่วย
แก้ว: ชั้นก็แค่ไม่อยากให้ใครเป็นห่วงอะ ชั้นขอโทดนะ
แล้วโทโมะก็กอดแก้วอย่างดีใจ
โทโมะ: อย่าทำแบบนี้อีกนะ ชั้นเป็นห่วง
แก้ว; อืม ขอบใจนะ แล้วแม่ชั้นละ
โทโมะ: แม่เทอมีงานด่วนเลยไปเมื่อวานเย็นอะ
แก้ว: เหรอ ชั้นควรขอโทดแม่
โทโมะ: เอาน่าอย่าคิดมากชั้นจะดูแลเทอจนกว่าเทอจะหายเลย
แก้ว: ขอบใจนะ
โทโมะ: แก้ว
แก้ว: ฮะ มีไร
โทโมะ: ตั้งแต่วันนั้นเรายังไม่เคยคุยกันถึงเรื่องของเราเลยนะ  เทอยังเก็บสร้อยเส้นนั้นไว้อยู่รึเปล่า?
แก้ว: เก็บไว้เป็นอย่างดีเลยแหละ
โทโมะ: แล้วทำไมเทอไม่ใส่
แก้ว: เพราะชั้นทนไม่ได้เวลามองสร้อยเส้นนั้นที่ไรชั้นกลับคิดว่านายจากไปแล้วจะไม่กลับมาอีก
โทโมะ: อืม ขอโทดนะ เอะ เหมือนเทอจะสัญญาอะไรกับชั้นอีกอย่างนะ
แก้ว: ไม่มีนี่
โทโมะ: ก็.......................เทอบอกว่าถ้าชั้นเป็นคน....เทอ.........
โทโมะจะทวงอารายทายกันดีกว่า

ทวงจูบ
ทวงสร้อย
ทวงคำบอก”รัก”

ทายกันเยอะน๊าแล้วตอนหน้ารู้กัน เม้นด้วย อิอิ
(คำตอบมันก็อยู่ในนี้แหละ อิอิ)
ถ้าตอบถูกกันเยอะพรุ่งนี้อัพ 3 ตอนเลย55555+
~~~~~ฝันดีทุกๆคนโฮ๊ะๆๆๆๆๆๆ~~~~~~