Bad boy แบดบอยติดรัก ฉบับเอนซี

“เธอเดินมาทำไม”

“จะไม่ให้ชั้นเดินได้ไงหละ ก็ชั้นนอนอยู่บนเตียงของนายจ้างชั้นชัดๆ”

“แต่ถ้าชั้นเต็มใจให้นอนมันจะทำไม”ฮึ้ย ตาบ้านี่

“มานี่”เค้าพูดจบก็รวบตัวชั้นอุ้มแล้วเอามือชั้นคล้องคอ ความจริงก็อยากขัดขืน แต่พอชั้นฟื้นขึ้นมาชั้นรู้สึกว่าเค้าคือคนดี และชั้นบอกตามตรงนะว่าชั้นหวั่นไหวกับเขามาก อาจเป็นเพราะเค้าหล่อขั้นเทพหรือไม่ก็อาจเป็นเพราะว่า....ความคิดตัวเอง เค้าพาชั้นไปที่เตียงแล้ววางลงช้าๆ ชั้นยันศอกมองเขา

“....”ชั้นมองเขาโดยไม่พูดแต่ในใจแอบนึกอยู่ว่าทำไมเขาดีกับชั้นจัง

“มองอะไรของเธอ”

“เอ่อ...ปล่าว”ชั้นพูดจบก็หย่อนตัวลงนอน

“ชั้นขอโทดนะที่แกล้งเธอ”ขอโทดหรอ...ฟังคำนี้แล้วชั้นรู้สึกว่าชั้นให้อภัยเค้าตั้งแต่อุ้มชั้นในห้องนั้นแล้วหละ

“นายน่ากลัวชะมัด”ชั้นพึมพำแล้วหันหน้าหนี

“ชั้นก็แค่จะแกล้ง เธอรู้ไว้นะว่าถ้าชั้นจะทำเธอจริงๆชั้นทำไปนานแล้ว และทำไมชั้นจะทำไม่ได้ ชั้นให้ลูกน้องทุบหัวเธอแล้วส่งมาให้ชั้นก็ยังได้ และชั้นก็สามารถทำให้เธอยอมชั้นได้เหมือนกัน แต่ชั้นไม่ทำ เพราะชั้นรู้ว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น”ซึ้งเว่อร์....แต่มันไม่ซึ้งไอตรงที่ให้ลูกน้องทุบหัวชั้นนี่แหละ แต่ที่นายพูดมันทำให้ชั้นหวั่นไหวไปทั้งใจเลยหละ หรือว่าชั้นจะแอบชอบนาย....

“เธอนอนพักผ่อนไปก่อนก็ได้ ชั้นจะออกไปทำธุระข้างนอก”

“นี่นายไว้ใจชั้นหรือไง เพิ่งรู้จักกัน2วัน ไม่กลัวชั้นจะยกเค้าห้องนายหรอ”

“เธอจำไว้อีกอย่างนะว่าชั้นไว้ใจเธอมาก และก็จะไว้ใจเธอตลอดไป ฉันให้ความไว้ใจเธอแล้ว อยู่ที่เธอนั่นแหละ ว่าจะรักษาความไว้ใจของชั้นได้หรือเปล่า”โอ้ววววซึ้งอีกแล้ว นายไว้ใจชั้นงั้นหรอ ไว้ใจตลอดไปคืออะไร นาย....คิดอะไรกับชั้นหรือเปล่า หรือชั้นคิดไปคนเดียว

“ชั้นไปก่อนนะ ฝันดีนะ”ตอนแรกก็อยากจะอินกับคำว่าฝันดี แต่นายบอกว่าขนาดมดนายยังบอกฝันดี ชั้นไม่อินละ

“เดี๋ยว แล้วนายจะกลับมาเมื่อไหร่”

“เมื่อเธอต้องการให้ชั้นมา ชั้นก็จะมาเองนั่นแหละ”

“ชั้นงง”

“เดี๋ยวเธอก็รู้เองนั่นแหละ”พูดอย่างกับว่าเป็นฮีโร่ พบกันเมื่อชาติต้องการ งั้นแหละ

“อืมๆๆ”ชั้นพยักหน้าแล้วหลับตา เค้าเดินเข้ามาใกล้แล้วลูบผมชั้นเบาๆ ชั้นลืมตาขึ้นแล้วถอยหัวน้อยๆ

“อย่าเป็นอะไรนะ”งง อีกละ

“เป็นอะไรหรอ”

“ปล่าวหรอก แล้วชั้นจะรีบไปรีบมาแล้วกัน”เค้าพูดจบก็เดินออกจากห้องไปปล่อยให้ชั้นนอนงงคนเดียวอยู่ในห้อง

ปิ๊ป ลิป

“ฮะ...ฮัลโหลว่าไง”ชั้นฝืนรับสายลิป

(เคมี เธออยู่ที่ไหน อยู่กับใคร)

“เอ่อ.....ชั้นอยู่บ้านเพื่อน”

(แล้วบิสกิสหละ)

“ไม่รู้สิ ชั้นไม่ได้อยู่กับเค้า”

(ชั้นไม่รู้นะว่าเธอโกหกชั้นหรือเปล่าเพราะชั้นไม่เห็นหน้าเธอ แต่ถ้าเธอโกหกชั้น ชั้นขอบอกเธอเลยนะว่าถ้าเธออยู่ที่ห้องของบิสกิสให้รีบออกมาอย่างเร็วที่สุด เพราะว่าคนของค่ายlaibarnaจะไปตามเก็บบิสกิส เพราะบิสกิสไปเอาเด็กในสังกัดที่เป็นผู้หญิง ดารานักแสดงดังๆของเขามาอยู่สังกัดตัวเองซะหมด มันไม่ใช่แค่คนเดียว แต่มันคือทั้งค่าย ดาราหญิงของค่ายนั้นพากันฉีกสัญญาแล้วมาเซ็นสัญญากับค่าดาโมได เธอต้องรีบออกมาเพราะตอนนี้พวกนั้นอาจซุ่มอยู่แถวนั้น)

“อะไรกัน”ชั้นงงกึกๆแต่แล้วก็....

(เธอเชื่อชั้นนะเคมี รีบออกมาจากที่นั่นให้เร็วที่สุด แต่ถ้าเธอไม่อยู่ก็ไม่เป็นไร)ลิปจะรู้ไหมว่าตอนนี้ชั้นโดนไอโม่งชุดดำจับตัวชั้นอยู่ มันปิดปากชั้นสนิทด้วยผ้าสีดำดูสกปรกๆ หยีๆๆหยะแหยง ชั้นพยายามสะบัด แต่พวกมันมากันมาและลากชั้นลงจากเตียงอย่างทุลักทุเล โอ๊ย เจ็บขาเป็นบ้า โทรศัพชั้นถูกกดตัดสายแถมยังปิดเครื่องแล้วโยนไปบนเตียง

“อ้วก แอ อ้อง อาน อา อัย”(พวกแกต้องการอะไร)ชั้นพูดอย่างทุลักทุเล

“ไอบิสกิสไม่อยู่ครับ”ไอโม่งอีกคนเดินมาบอกไอโม่งที่ใส่ชุดดีสุดดูภูมิฐานแล้วคาดว่าจะเป็นหัวหน้า คนชุดดำมีประมาณ10กว่าคนได้ เยอะจัง ชั้นกลัวนะเนี้ย

“บิสกิสอยู่ไหน”ถามใคร ถามชั้นหรอ ชั้นไม่รู้ เค้าไม่ได้บอก ถ้าจะให้ดี เปิดปากชั้นสิ

“ไอ่อู้”

“ไม่รู้ได้ไงก็เธออยู่กับไอหมอนี่”

“อ้ออั้นไอ้อู้”

“เธอต้องรู้!!”เพี้ย...!! โอ๊ย แกจะตบหน้าชั้นทำไมฟ่ะ ถ้ามือว่างนะ แกโดนต่อยกระเด็นแน่

“เอ็บอะเอ้ย”

“เจ็บก็บอกมาสิว่ามันอยู่ไหน”

“อ้ออั้นไอ้อู้ไออ๊ะ”

“เฮ้ย เอาปืนมา”ตายยยยย ชั้นเนี้ยแหละจะตาย ตายแน่เลย แงแง บิสกิส นายอยู่ที่ไหน ช่วยด้วยยยย T^T

“ยิงเลย เล็งๆดีๆ อย่าทิ้งร่องรอย ชั้นมีโอกาสสุดท้าย นับ1-3ถ้ายังไม่บอก ก็ลาโลกซะเถิด”

“1.........2.........”โอ๊ย ชั้นไม่รู้ไงว่ะ พูดไม่รู้เรื่องหรอ

“3.....”

“หยุดนะ เจ้าหน้าที่ตำรวจล้อมไว้หมดแล้ว”โอ้...เสียงสวรรค์ และก็ตามมาด้วยเสียงวุ่นวายจนชั้นตัดสินใจแกล้งเป็นลมและก็เป็นลมไปจริงๆ

ชั้นลืมตามาอีกครั้งฟ้าก็มืด นี่บ้านชั้นเองหนิ ชั้นค่อยๆมองไปรอบๆบ้านก็เจอบิสกิสนั่งดูโทรทัศน์อย่างสะบายใจเชิบ

“นี่นาย นายทำชั้นเกือบตายนะรู้ตัวบ้างไหม”

“ชั้นขอโทดแล้วกันนะ ที่ไม่ได้บอกเธอ แต่ชั้นก็ไปช่วยเธอได้ทันนะ”ทันก็จริงแต่ชั้นแทบหัวใจวายแหนะ

“แล้วทำไมนายมาอยู่บ้านชั้นได้”

“ก็มาส่งเธอไงหละ”

“ก็กลับไปได้แล้ว”

“ไล่หรอ”บิสกิสหันมามองหน้าชั้นแล้วปิดทีวีก่อนจะเดินมาใกล้ชั้นที่นั่งกึ่งนอนเอามือยันเตียงไว้อยู่บนที่นอน

“ไม่ได้ไล่ แต่เดี๋ยวนายก็เป็นข่าวพอดี”

“ชั้นไม่ใช่ดารา ชั้นไม่ซีเรียส”

“แต่นายต้องซี เพราะว่านี่บ้านชั้น”

“แต่ชั้นยังไปที่นั่นไม่ได้ เพราะว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจใช้เป็นสถาณที่เกิดเหตุ ตอนเธอเป็นลม ชั้นเข้าไปแบกเธอและพวกนั้นก็ถูกจับกุม เข้าใจไหม”

“แล้วนายจะนอนกับชั้นที่นี่งั้นหรอ”

“ใช่ชั้นจะนอนกับเธอ แต่ไม่ใช่ที่นี่”เค้าพูดจบก็รวบตัวชั้นอีกเช่นเคย

“จะพาชั้นไปไหน ปล่อยนะ”ชั้นพยายามขัดขืนแต่เขาก็ไม่สนใจยัดชั้นใส่รถเหมือนจะส่งหมูไปโรงฆ่าสัตว์ ชั้นนั่งงงอยู่สักพักก็เอ่ยปากถาม

“จะพาชั้นไปไหน”

“โรงแรม”

“โรงแรมอะไรที่ไหนไปทำไม”

“เดี๋ยวถึงก็รู้เอง”

“นี่นายพิศวาสอะไรชั้นห๊ะ”

“ไม่เลย แค่จะพาไปนอนด้วย”

“ไม่เลยแต่จะพาไปนอนด้วยเนี้ยนะ”

“ใช่”อร้าย อะไรของนายเนี้ย ไอบ้าเอ้ย

และแล้วก็ถึง....โรงแรมที่หมอนั่นว่า เป็นโรงแรมหรูระดับห้าดาว ว้าว ใหญ่โตอะไรอย่างงี้ ชั้นจะกล้าเดินเข้าไปไหน บิสกิสเปิดประตูลงไปจากรถชั้นก็เปิดตามลงไป เราถูกต้อนรับอย่างดิบดี ใหญ่โตเสียจริงๆโรงแรมอะไรเนี้ย

“นี่นาย โรงแรมอะไรหรอ”

“แบล็ควนิลา”

“ห๊ะ....นี่มันชื่อวงนักร้องหนิ”

“ใช่ นักร้องสังกัดชั้นด้วย แฟนคลับเค้าทุ่มทุนเอาชื่อวงมาตั้ง”

“ว้าวววว หรูชะมัด”

“อย่าชักช้า มานี่”แล้วจะบอกให้มานี่ทำไมในเมื่อนายดึงจนแขนชั้นแทบกระเด็นออกจากไหล่

“สวัสดีคะคุณบิสกิส จองห้องไว้แล้วใช่ไหมคะ รอสักคู่นะคะ”พนักงานหน้าฟ้อนต์ใส่ชุดสีแดงผ้ากำมะหยี่มีผ้าพันคอพูดทักแล้วหยิบคีย์การ์ดให้กับบิสกิส บิสกิสรับแล้วเดินจูงมือชั้นไปที่ลิฟก่อนจะขึ้นไปที่ห้อง ป้ายห้องเขียนว่า VIP30 ห้องวีไอพีหรอเนี้ย สงสัยจะหรูน่าดูเลยหละ ชั้นเข้าไปด้านในก็ยิ้มออกแล้วเดินไปหาห้องนอน

“หา....นี่ห้องวีไอพีประสาอะไรกันมีห้องนอนห้องเดียว”

“ชั้นบอกแล้วว่าเธอต้องนอนกับชั้น วีไอพี2เตียงก็มี แต่ชั้นไม่เลือก ชั้นเลือกห้องนี้ เพราะต้องการให้เธอนอนกับชั้น”ทำไปเพื่ออะไรกันเนี้ย

“นี่นายอย่าคิดจะทำอะไรชั้นนะ อย่ามาลามกใส่ชั้น เข้าใจไหม”ชั้นขู่ออกไป

“เธอเห็นชั้นเป็นคนน่ากลัวอย่างนั้นเลยหรอ”

“ใช่สิ ก็นายคิดแต่เรื่องพรรนี้ไปวันๆ”

“เธอรู้หรอว่าชั้นไม่จริงจังกับใคร”ชั้นก็อยากให้นายจริงจังกับชั้นอ่านะ แต่นี่เราเพิ่งรู้จักกันสองวัน มันไวไปหน่อยนะ

“ชั้นไม่รู้ แต่ที่รู้ๆนายอย่าแตะต้องชั้น”

“ได้สิ ชั้นจะไม่แตะต้องเธอ งั้นเธอก็นอนโซฟาด้านนอก ชั้นจะนอนบนเตียง เอ้าถอยไป”หนอยๆๆ ไล่ชั้นใช่ไหม ไอ้บ้า

“ชั้นไม่ไป นายนั่นแหละต้องไป ผู้ชายหรือเปล่าห๊ะ”

“ผู้ชายก็คน ผู้หญิงก็คนเหมือนกันนั่นแหละ”

“งั้นชั้นจะนอนบนเตียง อย่ามายุ่ง ชิส์”ชั้นจิ๊ปากแล้วนอนบนเตียงอย่างสบายแต่แล้ว

“ปล่อยนะๆๆๆ”มือหนักของบิสกิสก็มาวางทับบนท้องชั้น ไอบ้าๆๆๆ

“เอ้า นึกว่าหมอนข้าง ตัวเล็กอย่างกับลูกแมว”โห...บังอาจ ตัวเล็กแต่แรงเยอะนะเฟ้ย

“นี่ ออกไปสิ ชั้นจะนอน”ชั้นผลักตาตัวหนักนี่แรงๆ

“นี่เตียงชั้น ชั้นก็จะนอน จะทำไม ถ้าคิดจะนอนบนเตียงก็ต้องเจอแบบนี้แหละ ชั้นจะบอกให้ว่าชั้นเป็นคนนอนดิ้นมาก และชอบละเมอ”ละเมอ....ละเมอเดินออกจากห้องไปเลยก็ดีสิ

“นั่นมันก็เรื่องของนาย แต่ชั้นจะนอน นายจะดิ้นก็ดิ้นไป ชั้นก็ดิ้นของชั้น นายจะละเมอเดินตกตึกไปก็เรื่องของนาย ชั้นไม่เกี่ยว”

“ได้....เธอต้องอยู่ที่นี่กับชั้นเป็นเวลา1เดือนเพื่อให้ข่าวของลิปซาและอีกอย่างเพื่อให้ชั้นรอให้คดีซา เราสองคนคอเดียวกันก็ต้องอยู่ด้วยกัน เข้าใจนะ นอนได้ละ”ชั้นกำลังจะอ้าปากปรามแต่ตาบ้านี่ก็เอาปากตัวเองมาประกบกับปากชั้นทันที อะไรกัน จูบแรกของชั้น โอ้ไม่ แต่ตอนนี้ชั้นรู้สึกร้อนวาบไปถึงขั้วหัวใจ หน้าชั้นคงแดงก่ำไปหมดแล้วมั้ง ชั้นลืมตากว้างปากที่ถูกประกบมันก็ยิ่งซึมซับลึกซึ้งเข้าไปมากขึ้น ลิ้นที่เข้ามาพัวพันหยอกล้อกับลิ้นชั้นมันทำให้ชั้นขนลุกซู่ ทำไมชั้นไม่ผลักหรือไม่ก็ถีบเค้าให้กระเด็นไปเลยนะ ชั้นทำไม่ได้จริงๆ ทำไมชั้นถึงทำไม่ได้หละ แค่สองวันชั้นจะมารักตาบ้าบิสกิสนี่แล้วหรอ เค้ากลั่นแกล้งชั้นสารพัด แต่ชั้นกลับรักหัวปลักหัวปลำ โอ๊ยยยย ชั้นไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลยนะ มือเรียวยาวของบิสกิสค่อยๆเอื้อมไปที่หลังของชั้นเป็นเชิงกอด ตาที่โตแทบถล๋นของชั้นค่อยๆปิดลงช้าๆ ชั้นกำลังเคลิ้มตามจังหวะของบิสกิส มือของชั้นจากที่เคยยันไหล่ของบิสกิสก็ค่อยๆล่นลงมาอยู่ที่เอวหนาของบิสกิส เราอยู่ในท่านอนตะแคงหันหน้าชนกัน หมอนของชั้นและบิสกิสเกยกันอยู่เหลื่อมๆ บิสกิสค่อยๆเลิกเสื้อชั้นขึ้นก่อนจะลูบไล้หลังเนียนของชั้น มือไม้ค่อยๆชักนำไปตามจังหวะของเพลงรัก

(biskis talk)

ชั้นรู้สึกว่าชั้นเริ่มหายใจไม่ออกแล้วหละ แต่เพื่อการแกล้งยัยตัวเปี๊ยกนี่ชั้นก็พยายามหายใจทางจมูกให้มากขึ้น แต่ทำไมยัยนี่ไม่ขัดขืนเหมือนในความคิดของชั้นเลยหละ กลับจำยอมซะงั้น ทำไมหละ ขัดขืนหน่อยสิชั้นยังไม่อยากมีอะไรกับเธอนะ ชั้นไม่ได้ซื้อถุงยาง ถ้าเกิดท้องขึ้นมาจะทำไงเล่า ขัดขืนหน่อยเถอะ ชั้นพยายามล้วงมือเข้าไปในกางเกงขายาวที่เป็นผ้ายืดของเคมีให้เธอรู้สึกว่ากำลังถูกรุกรามแล้วต่อต้าน แต่การรุกรานกลับเป็นไปได้ง่ายมากกว่าที่คิด เธอยอม.... ทำไมถึงยอมหละ ขัดขืนบ้างก็ได้หนิ ชั้นล้วงนู่นจับนี่ คลำนั่น ยัยคนนี้ก็รู้สึกจะยอมหมด ตอนนี้ชั้นรู้สึกว่าลิ้นเริ่มจะหมดแรงและตายด้าน ก็เคมีเล่นไม่ตอบโต้อะไรเลย นอนแข็งเป็นหุ่น หลับไปรึยังก็ไม่รู้ ชั้นค่อยๆถอนจูบออกแล้วเอามือขึ้นมากอดเคมีไว้ ชั้นลืมตามองเคมี เคมีค่อยๆลืมตาตอบ ยังไม่หลับนี่หว่าแล้วทำไมยอมซะขนาดนี้

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

โอ้วววววววว ใครขอหื่นๆ อ่ะเอาไป 5555+

เด็ดพอไหมเนี้ย ไม้ตายเลยนะ มีเด็ดกว่านี้ แต่รอตอนหน้า อุ๊บ ฮิฮิ

สนุกไหมๆๆๆ muah!!