Bad boy แบดบอยติดรัก ฉบับเอนซี

“สวัสดีครับคุณเคมี ผมตี๋”(ขอแนะนำตัวละครเสริม ตี๋หรือตี่ตี๋จากเรื่องMe and casting.เอ๋ออย่างเธอต้องเจออย่างฉัน จำได้ป่าวๆๆ)เค้ายื่นมือมาทักทาย ชั้นไม่กล้าจับ ชั้นกลัว ชั้นเลยสวัสดีเค้าโดยการไหว้แทน เค้าเลยไหว้ตอบ

“อ่อๆ งั้นเชิญตามสบายนะครับ ไม่ต้องอะไรมากมายหรอก ผมไม่เรื่องมาก”เค้าพูดขึ้นชั้นยิ้มแล้วทำความสะอาด ดูเป็นมิตรจัง

เย็น

“ทานอาหารเย็นกันครับ”เค้าชวนชั้นหรอ เค้าทำอาหารเองด้วย เก่งจัง เค้าเสริฟอาหารที่โต๊ะ

“ไม่เป็นไรคะ”นี่คือคำแรกที่ชั้นพูดกับเข้าตั้งแต่เช้า

“ไม่ได้ครับ คุณยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้า มากินก่อนเถอะครับเดี๋ยวแรงหมดเป็นลมไปผมจะจ้างใครแทนคุณหละ”เค้าพูดแล้วอมยิ้มจนชั้นยอมรามือไปทานอาหารกับเขา

“เคมี”ชั้นกำลังจับช้อนเค้าก็เรียกขึ้น ชั้นมองหน้าเขา

“คุณลืมล้างมือนะ”ใช่สิ ชั้นลืม เขายิ้มมุมปาก ชั้นเดินไปล้างแล้วมานั่งกินอย่างอายๆที่ลืมล้างมือ เค้านิสัยดี น่ารักดีจัง

1เดือนผ่านไป

ชั้นสนิทกับเขามากๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยหลังเลิกงาน แต่ไม่ได้เกินเลยอะไรกันนะ เค้าเป็นคนนิสัยดีร่าเริง ปากหวาน ชอบพูดหยอดชั้น วันนี้เขาพาชั้นไปเที่ยวพัทยา เราเพิ่งจะมาถึงกัน ชั้นลงไปด้านล่างแล้วสูดลมหายใจ อยากเล่นน้ำจังแต่ไม่มีชุดว่ายน้ำ ถึงมีก็ไม่กล้าใส่หรอก ไม่ชอบอะไรหวิวๆ อ่าว แล้วตี๋หายไปไหนหละเนี้ย

“จ๊ะเอ๋”เฮ้ย ฟู่ๆๆ ชั้นฉากตัวเตรียมจะต่อยแต่หันไปเห็นเป็นตี๋กำลังถือดอกไม้สีชมพูช่อใหญ่แล้วเค้าเอียงตัวหลบ

“ตกใจหมด”ชั้นถอนหายใจแล้วมองทะเล

“อ่ะ นี่ดอกไม้ ให้”เค้ายื่นดอกไม้ให้ชั้น ชั้นรับมันไว้ก่อนจะอมยิ้มนิดๆ

“เล่นน้ำกัน”เค้าดึงมือชั้นไป

“ไม่เอา ไม่มีชุด”ชั้นพูดขึ้น

“มันมีขายนะ แต่ชั้นไม่ให้เธอใส่หรอก มันวาบหวิวไป เล่นมันทั้งชุดนี่แหละ เรียบร้อยดีออก”ชั้นใส่ชุดสีฟ้าเข้มเป็นเอี้ยมขาสั้นประมาณตาตุ่ม (สั้นหรอ) ไม่สั้นหรอก ล้อเล่น ฮ่าๆๆ เสื้อมีแขนออกมานิดหน่อย ส่วนตี๋อยู่ในชุดเสื้อสีขาว กางเกงสแล็กสีดำ ชั้นกับเค้าลงเล่นน้ำด้วยกัน จู่ๆตี๋ก็ดึงชั้นเข้าไปกอดแล้วเอาหน้าเข้าไปใกล้ บริเวณนั้นไม่มีใครเล่นน้ำ แม้แต่รถผ่านยังไม่ค่อยมี ช่วงนี้จรเข้หลุด ชั้นกลัวๆไงไม่รู้ ตี๋เอาหน้าผากชนกับชั้นแล้วบรรจงจูบลงบนปากชั้นเบาๆแล้วค่อยๆลงมาประกบที่ปากล่างของชั้น เค้ากอดชั้นไว้แน่น ชั้นเผลอใจไปกับจูบนั้นแต่เมื่อนึกถึงหน้าของบิสกิสขึ้นน้ำตาชั้นมันก็ไหลลงปนกับน้ำของทะเลที่เปียกหน้าชั้นเป็นละออง ชั้นร้องไห้ออกมาแต่ก็พยายามเก็บอาการให้เหมือนมันเป็นน้ำทะเล ตี๋ถอนจูบออกช้าๆแล้วมองหน้าชั้น

“เป็นแฟนกับชั้นนะเคมี”ตี๋พูดขึ้น

“...”ชั้นเงียบงำ นึกถึงบิสกิสแต่เพียงผู้เดียว

“ได้สิ”ชั้นก็อยากให้เค้ารู้เหมือนกันว่าเค้าไม่ได้ทำแบบนี้ได้คนเดียว ชั้นก็ทำได้ และชั้นก็รู้สึกผูกพันธ์กับตี๋เหมือนกัน ชั้นกำลังประชดคนที่ไม่สนใจชั้นเลยอยู่หรอ คงงั้น ถึงแม้เค้าจะไม่รับรู้ก็ช่างเขาเถอะ

“ขึ้นกันเถอะ เดี๋ยวจะหนาวเอานะ”เค้าบอกก่อนที่จะพาชั้นขึ้นไปด้านบน ลมเย็นพัดโดนหน้าชั้นมันเหมือนกับบิสกิสที่กำลังผ่านลอยจากใบหน้าชั้นไป น้ำตาชั้นไหลออกมาเรื่อยๆแต่ชั้นก็ปาดมันออกเรื่อยๆเหมือนกัน จนตี๋ขึ้นจากฝั่งชั้นก็หยุดร้องไห้พอดี ตี๋พาชั้นไปหาชุดเปลี่ยนแล้วพากันกลับบ้าน เค้าชวนให้ชั้นนอนด้วยแต่ชั้นปฏิเสธลูกเดียว

“อ่ะๆๆ ชั้นให้เธอนอนอีกห้องก็ได้ ไม่ต้องนอนห้องชั้น ชั้นไม่ทำอะไรเธอหรอกน่า ไม่เชื่อใจชั้นเลย”เค้าพูดขึ้น ชั้นยิ้มออกเมื่อเขาจะให้ชั้นนอนอีกห้อง

“ก็ได้”ชั้นยิ้ม เขาเสริฟอาหารและเมื่อชั้นนั่งลงที่โต๊ะโทรศัพท์ของตี๋ก็ดังขึ้น เขาเดินออกไปคุยห่างๆชั้น พอคุยจบก็มากินข้าวกับชั้น ชั้นไม่ต้องรู้ว่าใครโทรหาเค้าหรอก เพราะเค้าบอกชั้นก็ไม่รู้จักอยู่ดี กินหมดชั้นก็ลาเค้าไปนอน

“ฝันดีนะครับ รักนะ”ตี๋พูดขึ้น ชั้นยิ้มหวานให้เขาแล้วโบกมือบ๊ายบายก่อนเข้าห้องนอน

Ty talk

ผมนัดเพื่อนเอาไว้สองคนมาคุยเรื่องงานกัน กริ่งๆ และแล้วก็มา ผมออกไปเปิดประตูเชิญเค้าเข้ามา

“ไม่เจอกันนานคิดถึงหว่ะตี๋ เรียนจบยังว่ะ”

“ยังเลย มาเรียนเมืองไทยละ”

“โฮ๊ะ ไอ้เด็กน้อย”ผมอ่อนกว่าพวกมันหลายปีอยู่แต่ก็ถือว่าเป็นเพื่อนกันนั่นแหละเพราะรู้จักกันมาตอนเด็กแล้วผมก็ไปต่างประเทศ

“ไงว่ะมึงสองคน”ผมทักบ้าง

“กายอ่ะสบาย แต่ใจแม่งเครียดชิบ”

“เครียดอะไรว่ะบิสกิส มึงออกจะรวยจะหล่อ”ผมพูดขึ้น เพื่อนผมชื่อบิสกิสอีกคนชื่อฟินิกซ์

“จู่ๆแฟนกูก็หายไป”

“เอ้า มึงไปทำอะไรให้เค้าหละ”

“ก็เค้าขอกูเลิกเพราะกูไปเที่ยวคาราโอเกะ กูเลยบอกเค้าว่าตกลง ตั้งแน่นั่นมาเค้าก็ล่องหนย้ายบ้านเปลี่ยนเบอร์เปลี่ยนทุกอย่างไปเลยหวะ”

“มึงอะผิด ไอควาย เชี้ยจริงๆ”

“เอ้า ก็กูกำลังจะเตรียมเซอไรส์ให้เค้า ก็จะจองตัวไปเมาดีฟและขอเค้าแต่งงาน ก็กูเลยต้องเจียดเวลาไปเตรียมงานกับไอ้ลิปเพื่อนกูอีกคน เลยแกล้งไปคาราโอเกะ แต่ที่กูตอบตกลงเค้าไปเพื่อให้เค้าเงียบๆไปก่อนสักพักจะได้เตรียมการเสร็จ แต่มันก็เงียบจริงๆแหละวะ เงียบนานเลยทีเดียวเชียวหละ”มึงโง่จริงๆเลยไอ้นี่

“มึงโง่มากมาย”

“เออ โง่ก็โง่ ถ้ากูเจอเค้านะกูจะกอดเค้าไม่ปล่อย ไม่ยอมเสียให้ใครเลยหละเว้ย ไม่รู้ป่านนี้จะมีคนอื่นหรือยัง แล้วมึงอ่ะ มีแฟนยังว่ะ”

“ระดับกูแล้ว ฮ่าๆๆ นอนอยู่ในห้องหนะ”ผมพูดแล้วชี้ไปห้องที่เคมีนอน

“โห อยากเห็นหน้า ขอดูหน่อยดิว่ะ”บิสกิสพูดแล้วลุกไปพร้อมกับไอ้นิกซ์ที่ทำหน้าขรึมยังไม่ยอมพูดตั้งแต่มา ผมลุกตามไปเปิดประตู เห็นเคมีกำลังหวีผมอยู่หน้ากระจก หันหลังให้ผม

“ยังไม่นอนอีกหรอ”ผมเข้าไปกอดข้างหลังของเคมีแล้วเอาคอตั้งบนบ่าเคมี

Keame talk

ชั้นมองผ่านกระจกเห็นผู้ชายสองคน มั่นใจว่านั่นคือบิสกิส ชั้นตกใจมากๆ ชั้นสลัดตี๋ออกแล้วหันไปมองบิสกิสอย่างอึ้งๆ บิสกิสมองหน้าชั้นแบบอึ้งๆเช่นกัน ก่อนที่เค้าจะปรี่วิ่งเข้ามาเหมือนจะกอดแต่ชั้นผลักเค้าเต็มแรง

“เฮ้ย ทำไรว่ะไอ้บิส”ตี๋ถามขึ้น

“นี่ไง แฟนกูที่กูบอกมึง”บิสกิสพูดขึ้นแล้วปรี่เข้ามากอดชั้นเต็มที่จนชั้นแทบสลาย แต่ชั้นก็อยากกอดเค้าเหมือนกัน แต่เมื่อย้อนเวลาไปชั้นก็สะบัดตัวออกอย่างแรง

“ออกไปนะ ชั้นไม่รู้จักนาย”

“แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเธอโกหกเคมี เธอจะไม่รู้จักบิสกิสไม่ได้ เป็นไปไม่ได้หรอก เพราะบิสกิสเป็นดาราดัง เป็นผู้จัดการดังที่ได้รับพระราชทานรางวัลทรงเกรียติผู้บริหารดีเด่น เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะไม่รู้จัก”เพื่อนของบิสกิสที่มาด้วยขาวหล่อพูดขึ้น เขาดูเงียบๆและรอบรู้มากๆเลยหละ

“เอ่อ...”ชั้นเถียงไม่ขึ้น

“บ้านชั้นไม่มีโทรทัศน์ชั้นไม่รู้ว่านายนี่เป็นเจ้าของค่ายดาโมได ไม่รู้ว่านายนี่ดัง ชั้นไม่รู้”ชั้นพูดแล้วสะบัดตัว

“ไหนเธอบอกไม่รุ้ แล้วรู้ได้ไงว่าบิสกิสเป็นเจ้าของค่ายดาโมได”นายนี่รู้อีกแล้ว เพื่อนนายบิสกิสเก่งไม่ใช่เล่นเลยนะเนี้ย

“ก็ได้ ชั้นยอมรับก็ได้ว่าชั้นรู้จัก แต่เรื่องของเรามันจบไปแล้วไม่ใช่หรอบิสกิส นายเลิกกับชั้นแล้ว เพราะฉะนั้นชั้นก็มีสิทธิ์ของชั้นที่จะเลือกคนรักใหม่ ชั้นยังไม่ได้แก่หงำเหงือกจนไม่มีสิทธิ์เลือกคนรักได้นะ”ชั้นพูดแล้วสะบัดตัวออกจากบิสกิสแล้วเดินไปหาตี๋ที่ยืนงงอยู่

“นี่ไง ตี๋ แฟนใหม่ของชั้น”ชั้นพูดขึ้นแล้วเกาะแขนตี๋ทำหน้าตาเฉย

“ชั้นอธิบายได้นะเคมี”บิสกิสพยายามจะพูดแต่ชั้นทำท่าหาว

“ชั้นนอนละ ฝันดีนะ จุ๊บ”ชั้นหอมแก้มตี๋แล้วกระโจนขึ้นที่นอนเอาผ้าห่ม ห่มทั้งตัวขึ้นไปยันหัวแล้วน้ำตามันก็ไหลออกมาเรื่อยๆ ฮือๆๆ ทำไม...ชั้นร้องไห้ให้ผู้ชายคนนี้อีกแล้วนะ ไม่สิ ฮือๆ

“เคมีคือว่า...ชั้น....ชั้นขอโทด”ขอโทดทำไม นายเลิกพูดอะไรที่ทำให้ชั้นหวั่นหวได้ไหม ชั้นเอาหมอนข้างๆขึ้นมาปิดหู

“เธอรู้ใช่ไหมเคมี ว่าชั้นรักเธอ รักมากๆและชั้นไม่ได้เจ้าชู้เหมือนไอ้บิสกี้ ชั้นไม่มีทางทิ้งเธอแน่แต่ที่ชั้นทำไปทั้งหมดก็เพราะ....เพราะ...”เพราะ...เพราะเบื่อชั้นใช่ไหม ชั้นเข้าใจ

“เพราะมันจะขอเธอแต่งงานแต่มันเตรียมการกับไอ้ลิปดาแฟนเก่าของเธอไงหละเคมี”เสียงเหมือนเพื่อนของบิสกิสพูดขึ้น...ฮะ!! แต่งงาน ชั้นเด้งขึ้นจากที่นอนอัตโนมัติ ดวงตาชั้นยังมีน้ำตา แต่ชั้นจะเด้งขึ้นมาทำไมฟ๊ะเนี้ยยย ชั้นมองหน้าบิสกิสค้างจู่ๆมันก็....ก็.....ฟุ่บ!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

แต่งจบแล้ว เดี๋ยวอัพให้หมดเลยน้าาา เอาไหมๆ ^^

muah!!