ข้ามขอบฟ้ามาหารัก
10.0
10) ข้ามขอบฟ้ามาหารัก ตอน10
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ อือ..อือ...อือ(ร่างบางที่ยังไม่ทันตั้งตัวโดนร่างสูงจูบจึงทำให้สำลักข้าว)
แก้ว...นายทำบ้าอะไรห๊ะ!!!
โทโมะ...ก็ฉันถามเธอแล้วว่าเธอจะกินดีๆหรือจะให้ฉันป้อนด้วยปาก(ร่างสูงตอบร่างบางที่ตอนนี้หน้าแดงไม่รู้ว่าโมโห
หรือว่าเขินกันอยู่แน่)
แก้ว...แต่ฉันไม่ได้บอกนายให้ป้อนฉันวิธีแบบนี้(ร่า่งบางที่ตอนนี้ทั้งเขินทั้งโมโหพูดกับร่างสูง)
โทโมะ...ฉันจะไปรู้หรอเห็นเธอไม่พูดอะไรฉันก็เลยคิดว่าเธออยากให้ฉันป้อนด้วยปาก(ร่าสูงที่กำลังยั่วโมโหร่างบาง
อยู่พูดด้วยน้ำเสียงที่บอกให้รู้ว่ากำลังยั่วร่าบบางให้โมโหเป็นแน่)
--------------------------ฉันชอบหน้าเธอเวลาโมโห---------------------------------------------
แก้ว...ไอผู้ชายบ้า!!! (ร่างบางด่าร่างสูงที่นั่งยิ้มอยู่ตรงหน้า)
โทโมะ...555+แกล้งเธอเนี้ยสนุกจริงๆ เอายาไปกินซะจะได้หายส่วนนี้ยาทาแก้ช้ำ(ร่างสูงยื่นยาแก้ปวดกับยาแก้ช้ำ
ให้กับร่างบาง)
แก้ว...หลังจากทายาแก้ช้ำเสร็จ...แล้วฉันจะทายายังไงเนี้ยก้มทาก็ไม่ได้เพราะรอยช้ำอยู่ตรงบริเวณท้อง
โทโมะ...กินยาเสร็จยัง(ร่างสูงถามร่างบางหลังจะลงไปเก็บถ้วยข้างต้มด้านล่าง)
แก้ว...เสร็จแล้ว(ร่างบางตอบร่างสูงด้วยสีหน้าที่ดูกังวล)
โทโมะ...เป็นอะไรหรือป่าว? ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ(ร่างสูงถามร่างบางที่ตอนนี้หน้าตาผิดไปจากปกติ)
แก้ว...ป่าวไม่มีอะไร
โทโมะ...แน่ใจ?
แก้ว...แน่ใจ
โทโมะ...ฉันว่าฉันรู้นะว่าเธอเป็ฯอะไร(ร่างสูงมองหน้าร่างบาง)...เธอทายาไมได้ใช้ไม
แก้ว...(ไอบ้านี้รู้ได้ยังไงเนี้ย)...มะ...ไม่ใช้สักหน่อยฉันทาได้นายก็ออกไปก่อนสินายอยู่แล้วฉันจะทายายังไงละ
โทโมะ...ฉันว่าเธอทายาเองไม่ได้หลอกเพราะเธอก้มไปทายาไม่ถึง(ร่างสูงพูโแล้วมองหน้าร่างบางที่นั่งอยู่ตรง
หน้า) นอนลงเดี่ยวฉันถ้าให้
แก้ว...ไม่เอาฉันจะทาเองนายออกไป(ร่างบางยังคงดื่อดานที่จะทายาเอง)
โทโมะ...จะนอนดีๆหรือจะให้ฉันช่วยจับเธอนอน(ร่างสูงก็ไม่ยอมแพ้จึงบังคับให้ร่างบางนอนลงให้ได้)ได้ถ้าเธอไม่
นอนลงดีๆฉันจะช่วยเธอเอง(ร่างสูงว่าแล้วง้างมือกำลังจะจับร่างบางนอนลงบนโซฟาแต่...
แก้ว...ฉันนอนเองก็ได้ นายนิชอบบังคับฉันจังเหมือนเฮียป๊อปเลยว่าแล้วทำไมถึงเป็นเพื่อนกันได้ฉันล่ะไม่แปลกใจ
เลย(ร่างบางพูดพลางนอนลงกับโซฟา)
โทโมะ...บ่นจบแล้วใช้ไม?ฉันจะได้ทายาให้(ร่างสูงจัดการลอกเสื้อตัวบางของร่างบางขึ้นเผยให้เห็นผิวขาวเนียน
กับหน้าท้องที่แบนราบ)
แก้ว...โอ้ยเบาๆหน่อยสิ
โทโมะ...โทดที(ร่างสูงที่ตอนนี้กำลังทายาให้ร่างบางอยู่โดยไม่รู้เลยว่าการกระทำของร่างสูงทำให้ร่าบางหน้าแดง
เพราะความเขินขนาดไหนแล้ว)เสร็จแล้วร่างสูงพูดพร้อมกับดึงเสื้อลงมาปิดหน้าท้องให้ร่างบาง
แก้ว...ขอบคุณ
โทโมะ...ไม่เป็นไร
-------------------------แก้ว--------------------------------------
ตายแล้วหัวใจเอ๋ยทำไมถึงได้เต้นแรงขนาดนี้มันจะหลุดออกมาอยู่แล้วที่หัวใจเต้นแรงอย่างนี้เพราะเราอยู่ใกล้นายนั้นแน่เลย หรือเราจะชอบนายนั้นเข้าแล้วเนี้ย คงจะไม่ใช้หลอกมั้งเราเกลียดขี้หน้ากันจะตายแล้วเราจะชอบนายนั้นได้ยังไง...หัวใจจ๋าอย่าเต้นแรกนักสิสงสารแก้วหน่อย
-------------------------จบแก้ว-------------------------------------
โทโมะ...ไม่สบายหรือป่าวทำไมหน้าแดง(ร่างสูงถามร่าบบางที่ตอนนี้นอนหน้าแดงอยู่บนโซฟา
แก้ว...ป่าวฉันไม่ได้เป็นอะไรแค่อากาศมันร้อนนะหน้าเลยแดง(ร่างบางโกหกคำโตออกไปไม่ใช้เพราะอากาศร้อน
แต่เป็นเพราะเขินคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าต่างหาก)
........ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว(เสียงโทรศัพท์ของร่างสูงดังขึ้น)
โทโมะ...ฮาโหลมีไรว่ะไอป๊อป(ร่างสูงกรอกเสียงลงในโทรศัพท์แต่สายตายังคงมองหน้าร่างบางอยู่)
ป๊อปปี้...ไอโมะแกรู้ไมว่ะว่ายัยแก้วอยู่ไหน เมื่อคืนก็ไม่กลับบ้านโทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้)
โทโมะ...แกไม่ต้องห่วงน้องสาวแกอยู่กับฉัน เดี่ยวจะพาไปส่ง
ป๊อปปี้...แล้วยัยแก้วไปอยู่กับแกได้ยังไงว่ะ
โทโมะ...เรื่องมันยาวเดี่ยวข้าค่อยเล่าให้ฟังแล้วกันว่ะ ถ้าไม่มีไรแล้วแค่นี้นะ
ป๊อปปี้...เออ...ตู๊ด...ตู๊ด..
แก้ว...เฮียป๊อปโทรมาหรอ(ร่างบางถามร่างสูงหลังจากว่าโทรศัพท์)
โทโมะ...อืมแลล้วนี้จะกลับบ้านหรือจะอยู่บ้านฉันต่อล่ะ
แก้ว...กลับบ้านสิจะอยู่ทำไมไม่ใช้บ้านฉันสักหน่อย แล้วนายต้องเป็นคนไปส่งฉันด้วย
โทโมะ...ยังไงฉันก็ต้องไปส่งเธออยู่แล้วไม่ต้องขอหลอก
แก้ว...ฉํฯไม่ได้ขอฉันสั่งนายต่างหาก(ร่างบางพูดกับร่างสูงเสร็จก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องไปปล่อยให้ร่างสูงนั่งแค้น
อยู่คนเดียว แสบนักนะฉันจะกำหลายเธอให้อยู่เลยค่อยดู
-------------------------------------------------------
กลับมาอัพแล้วจร้าหลังจากหายไปหลายวัน
แก้ว...นายทำบ้าอะไรห๊ะ!!!
โทโมะ...ก็ฉันถามเธอแล้วว่าเธอจะกินดีๆหรือจะให้ฉันป้อนด้วยปาก(ร่างสูงตอบร่างบางที่ตอนนี้หน้าแดงไม่รู้ว่าโมโห
หรือว่าเขินกันอยู่แน่)
แก้ว...แต่ฉันไม่ได้บอกนายให้ป้อนฉันวิธีแบบนี้(ร่า่งบางที่ตอนนี้ทั้งเขินทั้งโมโหพูดกับร่างสูง)
โทโมะ...ฉันจะไปรู้หรอเห็นเธอไม่พูดอะไรฉันก็เลยคิดว่าเธออยากให้ฉันป้อนด้วยปาก(ร่าสูงที่กำลังยั่วโมโหร่างบาง
อยู่พูดด้วยน้ำเสียงที่บอกให้รู้ว่ากำลังยั่วร่าบบางให้โมโหเป็นแน่)
--------------------------ฉันชอบหน้าเธอเวลาโมโห---------------------------------------------
แก้ว...ไอผู้ชายบ้า!!! (ร่างบางด่าร่างสูงที่นั่งยิ้มอยู่ตรงหน้า)
โทโมะ...555+แกล้งเธอเนี้ยสนุกจริงๆ เอายาไปกินซะจะได้หายส่วนนี้ยาทาแก้ช้ำ(ร่างสูงยื่นยาแก้ปวดกับยาแก้ช้ำ
ให้กับร่างบาง)
แก้ว...หลังจากทายาแก้ช้ำเสร็จ...แล้วฉันจะทายายังไงเนี้ยก้มทาก็ไม่ได้เพราะรอยช้ำอยู่ตรงบริเวณท้อง
โทโมะ...กินยาเสร็จยัง(ร่างสูงถามร่างบางหลังจะลงไปเก็บถ้วยข้างต้มด้านล่าง)
แก้ว...เสร็จแล้ว(ร่างบางตอบร่างสูงด้วยสีหน้าที่ดูกังวล)
โทโมะ...เป็นอะไรหรือป่าว? ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ(ร่างสูงถามร่างบางที่ตอนนี้หน้าตาผิดไปจากปกติ)
แก้ว...ป่าวไม่มีอะไร
โทโมะ...แน่ใจ?
แก้ว...แน่ใจ
โทโมะ...ฉันว่าฉันรู้นะว่าเธอเป็ฯอะไร(ร่างสูงมองหน้าร่างบาง)...เธอทายาไมได้ใช้ไม
แก้ว...(ไอบ้านี้รู้ได้ยังไงเนี้ย)...มะ...ไม่ใช้สักหน่อยฉันทาได้นายก็ออกไปก่อนสินายอยู่แล้วฉันจะทายายังไงละ
โทโมะ...ฉันว่าเธอทายาเองไม่ได้หลอกเพราะเธอก้มไปทายาไม่ถึง(ร่างสูงพูโแล้วมองหน้าร่างบางที่นั่งอยู่ตรง
หน้า) นอนลงเดี่ยวฉันถ้าให้
แก้ว...ไม่เอาฉันจะทาเองนายออกไป(ร่างบางยังคงดื่อดานที่จะทายาเอง)
โทโมะ...จะนอนดีๆหรือจะให้ฉันช่วยจับเธอนอน(ร่างสูงก็ไม่ยอมแพ้จึงบังคับให้ร่างบางนอนลงให้ได้)ได้ถ้าเธอไม่
นอนลงดีๆฉันจะช่วยเธอเอง(ร่างสูงว่าแล้วง้างมือกำลังจะจับร่างบางนอนลงบนโซฟาแต่...
แก้ว...ฉันนอนเองก็ได้ นายนิชอบบังคับฉันจังเหมือนเฮียป๊อปเลยว่าแล้วทำไมถึงเป็นเพื่อนกันได้ฉันล่ะไม่แปลกใจ
เลย(ร่างบางพูดพลางนอนลงกับโซฟา)
โทโมะ...บ่นจบแล้วใช้ไม?ฉันจะได้ทายาให้(ร่างสูงจัดการลอกเสื้อตัวบางของร่างบางขึ้นเผยให้เห็นผิวขาวเนียน
กับหน้าท้องที่แบนราบ)
แก้ว...โอ้ยเบาๆหน่อยสิ
โทโมะ...โทดที(ร่างสูงที่ตอนนี้กำลังทายาให้ร่างบางอยู่โดยไม่รู้เลยว่าการกระทำของร่างสูงทำให้ร่าบางหน้าแดง
เพราะความเขินขนาดไหนแล้ว)เสร็จแล้วร่างสูงพูดพร้อมกับดึงเสื้อลงมาปิดหน้าท้องให้ร่างบาง
แก้ว...ขอบคุณ
โทโมะ...ไม่เป็นไร
-------------------------แก้ว--------------------------------------
ตายแล้วหัวใจเอ๋ยทำไมถึงได้เต้นแรงขนาดนี้มันจะหลุดออกมาอยู่แล้วที่หัวใจเต้นแรงอย่างนี้เพราะเราอยู่ใกล้นายนั้นแน่เลย หรือเราจะชอบนายนั้นเข้าแล้วเนี้ย คงจะไม่ใช้หลอกมั้งเราเกลียดขี้หน้ากันจะตายแล้วเราจะชอบนายนั้นได้ยังไง...หัวใจจ๋าอย่าเต้นแรกนักสิสงสารแก้วหน่อย
-------------------------จบแก้ว-------------------------------------
โทโมะ...ไม่สบายหรือป่าวทำไมหน้าแดง(ร่างสูงถามร่าบบางที่ตอนนี้นอนหน้าแดงอยู่บนโซฟา
แก้ว...ป่าวฉันไม่ได้เป็นอะไรแค่อากาศมันร้อนนะหน้าเลยแดง(ร่างบางโกหกคำโตออกไปไม่ใช้เพราะอากาศร้อน
แต่เป็นเพราะเขินคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าต่างหาก)
........ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว(เสียงโทรศัพท์ของร่างสูงดังขึ้น)
โทโมะ...ฮาโหลมีไรว่ะไอป๊อป(ร่างสูงกรอกเสียงลงในโทรศัพท์แต่สายตายังคงมองหน้าร่างบางอยู่)
ป๊อปปี้...ไอโมะแกรู้ไมว่ะว่ายัยแก้วอยู่ไหน เมื่อคืนก็ไม่กลับบ้านโทรศัพท์ก็ติดต่อไม่ได้)
โทโมะ...แกไม่ต้องห่วงน้องสาวแกอยู่กับฉัน เดี่ยวจะพาไปส่ง
ป๊อปปี้...แล้วยัยแก้วไปอยู่กับแกได้ยังไงว่ะ
โทโมะ...เรื่องมันยาวเดี่ยวข้าค่อยเล่าให้ฟังแล้วกันว่ะ ถ้าไม่มีไรแล้วแค่นี้นะ
ป๊อปปี้...เออ...ตู๊ด...ตู๊ด..
แก้ว...เฮียป๊อปโทรมาหรอ(ร่างบางถามร่างสูงหลังจากว่าโทรศัพท์)
โทโมะ...อืมแลล้วนี้จะกลับบ้านหรือจะอยู่บ้านฉันต่อล่ะ
แก้ว...กลับบ้านสิจะอยู่ทำไมไม่ใช้บ้านฉันสักหน่อย แล้วนายต้องเป็นคนไปส่งฉันด้วย
โทโมะ...ยังไงฉันก็ต้องไปส่งเธออยู่แล้วไม่ต้องขอหลอก
แก้ว...ฉํฯไม่ได้ขอฉันสั่งนายต่างหาก(ร่างบางพูดกับร่างสูงเสร็จก็ลุกขึ้นเดินออกจากห้องไปปล่อยให้ร่างสูงนั่งแค้น
อยู่คนเดียว แสบนักนะฉันจะกำหลายเธอให้อยู่เลยค่อยดู
-------------------------------------------------------
กลับมาอัพแล้วจร้าหลังจากหายไปหลายวัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ