หยุดหัวใจนายPlayboy ไว้กะยัยทอมหน้าหวาน

ปัจจุบัน
แก้ว:เรื่องมันก็เป็นอย่างที่เล่าให้ฟังเนี่ยแหละ
ฟาง:แล้วแก้วยอมได้ไงอ่า
แก้ว:ก็แก้วทำไรไม่ได้นิ
พิมที่เดินมาได้ยินพอดีก็นึกแค้นวางแผนที่จะทำให้แก้วแท้ง
พิม:หึ!!!นังแก้วแกท้องได้ไงอ่า ฉันจะทำให้แกแท้ง!!!คอยดู
มาด้านแก้วบ้าง
แก้ว:โทโมะไม่กลับบ้านหรอ
โทโมะ:ไม่อ่า โมะเป็นห่วงแก้ว
แก้ว:แต่หมอเค้าให้ออกจากโรงบาลแล้วนะ
โทโมะ:งั้นก็ไปเลยโมะไปส่ง นี่แหละเหตุผลที่โมะไม่กลับ
แล้วโทโมะก็พาแก้วกลับบ้าน
บ้านแก้ว
กิ่ง:แก้วแกเป็นไงบ้าง
แก้ว:ฉันไม่ได้เป็นไรแล้ว ฉันไปพักก่อนนะ
กิ่ง:โทโมะ ตกลงแก้วเป็นไรอ่า
โทโมะ:ท้องไง จบไหม
กิ่ง:อ้อท้องหรอ อืมๆๆๆ ห๊ะ!!!ท้อง นี่แกทำน้องฉันท้องหรอไอบ้าไอเลว
โทโมะ:โอ้ยๆๆๆๆเจ็บไม่อยู่แล้วไปแล้วโว้ย!!!แล้วก็วิ่งไปบนห้องแก้ว
ก๊อกๆๆๆๆๆ เข้ามาเลย
โทโมะ:โอยๆๆๆๆเจ็บๆๆอ่า
แก้ว:ไปโดนไรมาอารัยมาอ่าแดงเลย(แก้วเหงที่หน้าผากโทโมะแดงมาก เลยเป่าให้)
โทโมะ:ก็ยัยกิ่งบ้าอ่ามาตีโมะอ่า แก้วจ๋าช่วยโมะด้วย
แก้ว:สมน้ำน่า โมะแก้วอยากไปเที่ยวอ่าพาไปหย่อนดิ
โทโมะ:ไปได้ไง เดี๋ยวก็แท้งหรอก
แก้ว:อะไรพาตัวเล็กไปเปิดหูเปิดตาบ้างสิ
โทโมะ:เออ ก็ดีเหมือนกัน
หน้าบ้านแก้ว ซึ่งพิมรออยู่เห็น2คนกำลังออำกไปขัางก็ตามดูจนมาถึงห้างแห่ง1
แก้ว:โทโมะ เดี๋ยวแก้วไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
โทโมะ:ครับ เดินดีๆๆนะ
พิมเห็นแก้วเดินไปห้องน้ำก็ตามเข้าไป
พิม:หึๆๆ นังแก้ว วันนี้แกแท้งแน่
แก้ว:เธอจะทำอะไรอ่า
พิมไม่รอช้า ต่อยท้องแก้ว ตบ เตะถีบ จนแก้วลงไปกองกับพื้น
พิม:หึ สมน้ำน่า
แก้ว:โอ้ยๆๆ~ โมะช่วยแก้วด้วย(เลือดออกมาเต็มไปหมด)
โทโมะได้ยินเสียงแก้วก็วิ่งเข้าไปดูเห็นเลือดออกมาเต็มขาก็พาไปส่ง โรงบาล
ห้องฉุกเฉิน
หมอออกมากับสีหน้าไม่สู้ดีนัก
โทโมะ:หมดครับ แก้วเป็นไงบ้างครับ
หมอ:เสียใจด้วยนะครับ เด็กในท้องไม่มีชีวิตอยู่ได้แล้วครับ
โทโมะ:ไม่จริงๆๆใช่ไหมหมอไม่จริง
หมอ:หมอเสียใจด้วยครับ
แก้วฟื้นแล้วรีบถามโทโมะว่าลูกเป็นไงลบ้าง
แก้ว:โทโมะลูกเป็นไงบ้าง ฮึก ลูกสบายดีใช่ไหมฮึก
โทโมะ:แก้ว ลูกตายแล้ว
แก้ว:ไม่จริงอ่า โมะอย่าหลอกแก้วสิฮึก มันไม่ดีนะ ฮึกฮืออออ
โทโมะ:แก้วทำใจดีๆๆไว้นะ
แก้ว:ไม่ๆๆจริงไม่ๆๆ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
โทโมะ:แก้วๆๆๆๆๆๆแก้ว แก้วววววววววววววววววววว
แก้วเป็นอะไรไปดูกันตอนหน้านะ เม้นๆๆๆๆเยอะๆๆๆๆ