Maid Lover บริการแม่บ้านส่งรัก

ตอนที่2
เอี้ยดดดดดดดดดดดด!!!
เฟย์-ฟาง:กรี๊ดดดดดดด!!
เขื่อน-ป๊อปปี้:เฟย์ฟางกรี๊ดทำไม??เกิดอะไรขึ้น??(สามหนุ่มวิ่งมาดูสองสาวที่กรี๊ด)
เฟย์:ก็รถคันข้างหน้านะสิอยู่ก็ขับมาจอดหน้าพวกเรา!
ฟาง:นั้นสิมันอันตรายจะตายยขับมาได้
เฟย์:ถ้าเกิดอุบัติเหตุทำไงเนี่ย
เอี้ยดด!(เสียงเปิดกระจกรถ)
อาร(นามแฝง):ไงวะ!!ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าห้างหรูแบบนี้พวกแกมีปัญญามาซื้อด้วย  กลับบ้านกระตอกของแกไปเว้ยย!!!
ป๊อปปี้:มีปัญญาแล้วจะทำไม คุณจะทำไรพวกผมได้
อาร์:พวกแกฉันขยี้นิดเดียวก็ตายแล้วเว้ยย อะโด่ไม่หล่อริมากับสาวสวยขนาดนี้ สาวๆครับมากับผมดีกว่า พวกนี้ไม่เห็นจะดีตรงไหนเลย
เฟย์:นาย!!
แก้ว:เฟย์ฟางเกิดอะไรขึ้น??(แก้วเดินผ่านมาเห็นเฟยืฟางเลยมาทัก)
เฟย์:ก็ตาเนี่ย ขับรถภาษาอะไรไม่รุ้ จะชนเราอยู่แล้ว!!- -*
อาร์:โอโฮ้สาวสวยอีกคนแล้วครับนั่นมากับพี่เถอะไปกับพวกนั้นสามคน ไม่ได้อะไรหรอกครับพี่ออกจะรวยกว่าหล่อกว่าตั้งเยอะ555+สะใจวะ
เฟย์(กระซิบ):พี่ฟางพูดแบบนี้แก้วฟิวขาดชั่วชั่ว55+
ฟาง(กระซิบ):มั่นใจร้อยเปอรืเซ็นเลยอะ55+
แก้ว:พวกนั้นที่ว่าหมายถึงสามคนนี้อะหรอ จะบ้าไปแล้วหรอ!! อย่างแกเนี่ยนะหล่อกว่ารวยกว่า เหอะ!!ไปขับรถกับพวกสาว...ไปไป๋ ชิ่วชิ่ว พวกนี้นะเขาเป็นคนดีมีความสามารถและก็หล่อกว่าแกหลายร้อยเท่าเว้ย!! เฟย์ฟางปะ
แล้วแก้วก้ลากเฟยืฟางเข้าไปในห้าง
ป๊อปปี้:เห็นมั้ยครับสาวๆยังเลือกพวกเราเลย
โทโมะ:อย่างพวกคุรกลับบ้านไปเถอะ
อาร์:ยังไงซะแนก็มีสาวเยอะกว่าแกเว้ย
เขื่อน:เขามาเพราะรักหรือมาเพราะเงินดุด้วยนะครับ คุณลูกชายเจ้าของบริษัทผลิดเครื่องใชไฟฟ้า
อาร์:หน่อยคอยดูสักวันแนจะกลับมาเอาสาวๆของพวกแก ดูแลให้ดีๆละกัน
ป๊อปปี้:สงสัยลูกเจ้าของบริทนี้จะไม่รุ้จักพวกเรา คงจะได้เจอกันตามงานเลี้ยงนะครับ
โทโมะ:เมื่อถึงตอนนั้นกรุณาจำหน้าพวกเราให้ดีดีด้วยนะครับ
ปรึ้นนนนน!!(เสียงรถขับออกไป)
แก้ว:พวกนั้นไปยัง(สามสาววิ่งกลับมา)
โทโมะ:กลับไปแล้ว
เฟย์:สาธุของให้ชาตินี้อย่าได้พบเจอกันอีก
ฟาง:จริงๆ คนคนนี้ไม่ค่อยเห้นหน้าตามงานเลี้ยงเท่าไรอะ
ป๊อปปี้:ว่าแต่คุณคือ??
ฟาง:นี่แก้วเป็นเพื่อนพวกเราและก็ทำงานที่ชมรมเหมือนกันค่ะ
เฟย์:เรารู้จักกันตั้งแต่เด็กๆแถมอยู่ห้องเดียวกันตลอดเลยย><
เขื่อน:ทำไมไม่เคยเห็นที่ชมรม
ฟาง:เขามาทำงานพร้อมพวกเราคะแต่ตอนพวกคุณมาแก้วออกไปซื้อของ
ป๊อปปี้:โมะรุ้จักปะ??
โทโมะ:อืมไม่รู้จักเป็นการส่วนตัวแต่เคยเห็นหน้าแล้ว
เขื่อน:ตอนไหนอะ
โทโมะ:ก็ตอนที่เขาไปช่วยดันประตูร้านไม่ให้แฟนคลับเราเข้ามาไง
เฟย์:ค่ะ นี่ๆเรายังไม่รู้จักชื่อพวกคุณเลย 55+คุยมานานแล้ว
ฟาง:นั่นสิค่ะ
ป๊อปปี้:ป๊อปปี้ครับ
โทโมะ:โทโมะครับยินดีที่ได้รู้จักครับ
เขื่อน:เขื่อนคร้าบบบสาวๆเอาเบอร์โทรอีเมลล์ด้วยมั้ยครับ
เฟย์:ไม่เอาค่ะเก็บไว้เองเถอะ- -
ฟาง:555+ฟางค่ะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
เฟย์:เฟย์ค่ะเป้นน้องพี่ฟางยินดีที่ได้รู้จัก
แก้ว:แก้วค่ะยินดีที่ได้รุ้จักค่ะ
ป๊อปปี้:ทำไมพี่น้องถึงมาเรียนปีเดียวกันละ
ฟาง:ท่านพ่ออยากให้เรียนด้วยกันนะค่ะ^^
แก้ว:แล้วนี่เฟย์ฟางไม่กลับบ้านไปทำกับข้าวหรอ
เฟย์:อ้า!!สายแล้วววพีฟางไปเถอะ แล้วก็วิ่งไปขึ้นรถ
ฟาง:แล้วเจอกันที่โรงเรียนน้ะ
ปรึ้นนน!!
แก้ว:เฮ้อ จริงๆเลย
โทโมะ:แล้วแก้วมาทำไรครับ
แก้ว:ก็มาซื้อของนะ
โทโมะ:ซื้ออะไรหรอ
แก้ว:ซื้อหนังสือวิชากฏหมายนะ
โทโมะ:ซื้อไปทำไมมีสอบหรอ
แก้ว:ก็..อ่านเองและก้ไว้อ่านสอบด้วยพี่สาวยืมอ่านบ้างนะ
โทโมะ:ขอดูหน่อยได้มั้ย
แก้ว:อะ??
โทโมะ:โฮ้ เนื้อหาแน่นดีนะ
เขื่อน:อะแหมๆ คุยกันอยู่สองคนเนี่ยหมายความว่าไงคร้าบบบ
ป๊อปปี้:คุยเหมือนอยุ่บนโลกกันสองคน
แก้ว-โทโมะ:ไม่ใช้สะหน่อย!!!/ไม่ใช้สะหนอย!
แก้ว-โทโมะ:อย่ามาพูดตามกันนะ!!/อย่ามาพูดตามกันนะ!!
เขื่อน:ใจตรงกันจัง เป็นฟนมาตั้งแต่ชาติปางก่อนอะเปล่า
แก้ว:ไม่ใช้นะ!!!
ป๊อปปี้:อะเย็นมากแล้ว แก้วกับไงหรอ
แก้ว:วันนี้คนขับรถเขาไม่สบายนะคงกลับเองมั่ง
ป๊อปปี้:พวกเราไปส่งมั้ย
แก้ว:จะดีหรอ
เขื่อน:พี่เราต้องไปเอาเอกสารก่อนไม่ใช้หรอ
ป๊อปปี้:อะจริงด้วย โทโมะไปส่งแก้วหน่อยได้มั้ย
โทโมะ:ทำไมต้องไปด้วย??
แก้ว:ไม่ต้องก็ได้
โทโมะ:เห็นมะ
ป๊อปปี้:ไปเถอะ มันอันตรายผุ้หยิงกลับบ้านคนเดียว
เขื่อน:ไม่มีน้ำใจเลยย
โทโมะ:ก็ได้!!!
(แล้วโทโมะก็ลากแก้วไปขึ้นรถ)
ปรึ้นนนน!!!
เขื่อน:ฮิ เหมือนไม่ยากไปแกก็ยอมเนอะ
ป๊อปปี้:นั่นสิ อาจจะเข้ากันได้ดีน้ะ
ด้าน ในรถ
โทโมะ:เฮ้อ
แก้ว:ไม่ยากไปส่งก้ไม่เป็นไรนะ
โทโมะ:ขึ้นมาแล้วก้ต้องไปส่งถึงบ้านนั่นละ(ความคิด:เฮ้อเราเป็นไรไปเนี่ยทั้งที่รุ้ว่าป๊อปกับเขื่อนมันวางแผนก็ยังอุสารับมุกเฮ้อ)
แก้ว:....
โทโมะ:กำลังคิดอยู่อะสิว่าแนสวยถึงได้มาส่งนะ ชิ ผู้หยิงก้แบบนี้ละน่า!!!
แก้ว:ไม่ได้คิดนะ ผุ้หยิงไม่ได้เป้นอย่างนี้ทุกคนหรอก เชอะ!! ฉันไม่เหมือนพวกแฟนคลับของนายหรอกเอาแต่กรี๊ดด ผู้ชายไปวันวัน น่าเบื่อจะตาย
โทโมะ:ทีเมื่อกี้ยังชมพวกเราอยุ่เลยนี่นา ที่งี้ทำฟอร์ม
แก้ว:ก้ถ้าเทียบกับกับคนนั้น นายก้ดีกว่าอะแหละ เชอะ!!
เอี้ยดดดดด!!!ว้ายย!
เบรกจอดรถหน้าบ้านทำให้แก้วเสียหลักล้อลงไปนอนบนตักโทโมะ
แก้ว:นี่ปล่อยนะ!!
โทโมะ:ไม่ปล่อย
แก้ว:ปล่อย
ผลัก!!!
แล้วแก้วก็วิ่งหนีไป
โทโมะ:น่ารักดีเหมือนกันนี่ฮิ
...............................
โปรดติดตามตอนต่อไป