เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ เพื่อนที่ฉันรู้ใจ

ตอนที่ 6
“แก้วร้องไห้หรอ ?”เฟย์ถาม

“ฉันจะเซอร์ไพร์สพวกนาย เล่นกับพวกนายไม่ได้เลยงั้นใช่มั้ย ?”แก้วถามต่อพร้อมกับหลบหน้าโทโมะ

เพราะเธอไม่อยากให้เขาเห็นว่าเธอกำลังร้องไห้อยู่ เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่น

“ได้ ถ้าฉันเล่นกับนายไม่ได้ เซอร์ไพร์สนายไม่ได้ ฉันก็จะไม่ทำมันอีก!!!”แก้วพูดพร้อมกับวิ่งหนีไป

“ฟาง”ป็อปปี้เรียก

“เฟย์”เขื่อนเรียกอีกคน

“ยะ..อย่าเข้ามานะ นายไม่ใช่ป็อปคนเดิม”ฟางพูด

“นายด้วย อย่าเข้ามานะ ฮือๆ”เฟย์พูดพร้อมวิ่งหนีไป

ทางด้านแก้ว

“แก้ว หยุดมาคุยกันให้รู้เรื่องสิ”โทโมะตะโกน

“ไม่”แก้วพูดแล้ววิ่งต่อไป

“นี้ ฉันบอกให้หยุดไง”โทโมะพูดพร้อมกับวิ่งมาจับข้อมือแก้วไว้

“”ปล่อยฉันนะ ไอ้คนใจร้ายฮือๆ”แก้วพูดพร้อมร้องไห้ออกมา

“ฟังฉันก่อนสิ ยัยบ๊อง!”โทโมะพูด

“ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ”แก้วพูด

“ไม่ แก้วฉันขอโทษก็ฉันเป็นห่วงเธอนี้หน่า”โทโมะพูด
“ถ้านายไม่ชอบให้ฉันเซอร์ไพร์สนาย ไม่ชอบให้เล่นกับนาย ได้ฉันจะไม่ทำมัน”แก้วพูดพร้อมกับเอามืออีกข้างปาดน้ำตาแบบลวกๆ

“ไม่ใช่อย่างนั้น แต่คือ...”โทโมะพูดยังไม่ทันจบเพราะ

“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ ปล่อยสิเว้ย!”แก้วพูดแล้วผลักโทโมะจากนั้นวิ่งหนีไป

ณ ที่พัก

“แก้วทำไรอ่ะ ?”เฟย์ถาม

“จัดกระเป๋าน่ะสิ”แก้วพูดพร้อมกับยัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋า

“จัดทำไม ?”เฟย์ถามต่อ

“กลับกรุงเทพ”แก้วพูด
“ทำไมอ่ะ ? ยังเหลืออีกตั้งวันนึงแหนะ”เฟย์ถามต่อ

“เบื่อ ไม่มีอารมณ์เที่ยวแล้ว เข้าใจป่ะ ?”แก้วพูด
“งั้นพวกเราจัดด้วยดีกว่า ไม่อยากอยู่ต่อแล้วอ่ะ”เฟย์พูด
“เอ้อ แล้วฟางละ ?”แก้วถาม

“อยู่ในห้องอ่ะ”เฟย์พูด
“อ๋อออออ”

ตกดึก
“แก้วๆ ไม่บอกพวกนั้นมันจะดีหรอ ?”ฟางถามแบบเบาๆ

“ดีสิ เอาเหอะน่า”แก้วพูด
“แล้วแก้วกลับถูกหรอ ?”เฟย์ถาม
“ถูกสิ แก้วซะอย่าง”แก้วพูด

ตอนเช้า

“เฟย์ เขื่อนขอโทษคร้าบบบ”เขื่อนตะโกนอยู่หน้าบ้านพัก
“ฟางจ๋า ป็อปขอโทษ”ป็อปปี้พูด
“ไม่เห็นตอบเลยว่ะ ยังไม่ตื่นหรอ ?”ป็อปปี้ถาม

“เข้าไปกันมั้ย ?”เขื่อนพูด
“บ้าหรอ ? ถ้าพวกนั้นกำลังแต่งตัวอยู่ละ”ป็อปปี้พูด

“ก็ดีดิ 5555”เขื่อนพูด
“ไอ้ทะลึ่ง!”ป็อปปี้พูด

หลังจากนั้นป็อปปี้พูดเปิดประตูเข้าไป แต่ปรากฏว่า...

สามสาวไม่อยู่แล้ว

“ไอ้โมะๆ เกิดเรื่องแล้ว”ป็อปปี้พูด
“อะไรว่ะ ?”โทโมะถาม

“สามสาวไม่อยู่แล้ว”ป็อปปี้พูด
“เล่นไรอีกเนี้ย ?”โทโมะบ่น

“ไม่เว้ยๆ คราวนี้เสื้อผ้าก็ไม่อยู่ ไปถามพนักงาน พนักงานบอกว่า check out ออกไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว”เขื่อนพูด

“ให้ตายสิ แก้ว!”โทโมะพูดแล้วรีบวิ่งออกไป

ทางด้านแก้ว

“ทำไมกลับมาเร็วจังเลยพวกเธอ”

“ทำไมทำหน้างั้นละแก้ว ? ไม่สนุกหรอ ?”

“ป่าวหรอกเบล แก้วก็แค่เซ็ง!”แก้วพูด
“ทำไมล่ะ ?”เบลถามต่อ

“ช่างเถอะ ว่าแต่ว่าทำไมเธอมาอยู่นี้ได้ล่ะ ?”แก้วถาม
“พอดีว่าคู่หมั้นฉนเรียนอยู่ที่คณะนี้น่ะ นั้นไงๆ”เบลพูดพร้อมชี้ไปที่...

“พี่ฟิล์ม/ยัยแก้ว”แก้วและฟิล์มพูด
“รู้จักกันด้วยหรอ ?”เบลถาม

“ผมต่างหากที่ต้องถาม ว่าเบลไปรู้จักกับยัยทอมนี้ได้ไง ?”ฟิล์มพูด
“พี่ฟิล์ม!”แก้วพูด
“เพื่อนสมัยมัธยมอ่า”เบลตอบพร้อมกับเดินไปควงแขนฟิล์ม
“ว่าแต่ฟิล์มเถอะ ยังไม่ตอบคำถามเบลเลยนะ”เบลคาดคั้น
“ก็ยัยยนี้อ่ะ ลูกพี่ลูกน้องผมเอง”ฟิล์มพูด
“เบลแน่ใจหรอ ? ว่าจะหมั้นกับไอ้พี่บ้านี้อ่ะ”แก้วพูด
“ทำไมอ่ะ ?”เบลถาม
“ก็อีพี่บ้าเนี้ย ปากเสีย นิสัยไม่ดี”แก้วพูด
“พอเลยๆ ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นซะหน่อย”ฟิล์มพูด
“แก้วๆๆ ฉันว่าฉันไปดีกว่า มีคนมาหาเธอแล้วนู่น รังสิอำมหิตมาเชียว ไปนะ เคลียร์กันดีดีละ”เบลพูดพร้อมกับรีบวิ่งไป

“แก้ว มาคุยกันให้รู้เรื่อง”
“ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย”แก้วพูด
“อะไรเนี้ย ฉันต้องเป็นฝ่ายงอนเธอไม่ใช่หรอ ?”

“ปล่อยนะ โทโมะ”แก้วพูด
“ไม่จนกว่าเราจะเคลียร์กันได้”โทโมะพูด

“ว่ามา”แก้วพูด
“ฉันไม่ได้หมายความว่า เธอจะเซอร์ไพร์สหรือเล่นกับฉันไม่ได้ แต่ที่เธอทำมันมากไปนะ
เธอเอาความห่วงใยฉันไปเล่นนะแก้ว”โทโมะพูด
“แต่ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นซะหน่อย ทีแรกฉันก็แค่จะขังนายไว้แล้วค่อยไปเปิดให้นายออกมาแล้วมาเจอพวกฉัน แต่นายดันโทร.มาหาเอง ฉันก็เลยต้องเปลี่ยนแผน”แก้วพูด
“แต่มันก็แรงไป”โทโมะพูด
“แทนที่นายจะดีใจที่ฉันไม่ได้เป็นอะไร แต่นายกลับมาด่าฉันงั้นหรอ ? นายรักฉันจริงๆหรือป่าว ?”แก้วถามด้วยน้ำตาที่เอ่อล้น
“ฉันรักเธอนะแก้ว โอเคๆ ฉันผิดเอง เธออย่าพูดแบบนั้นอีกนะว่าฉันเคยรักเธอหรือป่าว มันเหมือนกับว่าเธอกำลังจะบอกเลิกฉัน”โทโมะพูดแล้วค่อยๆเดินเข้าไปหาแก้ว

“ฮึกฮือๆๆๆ”

“อย่าร้องนะคนดี โทโมะขอโทษต่อไปนี้โทโมะจะไม่ตวาดแก้วอีกแล้ว จะไม่ด่าแก้วอีกแล้ว หยุดร้องนะ โทโมะไม่อยากเห็นน้ำตาของแก้วอีก”โทโมะพูดแล้วเดินเข้าไปกอดแก้วอย่างอ่อนโยน

“ฉันขออยู่คนเดียวก่อนนะโทโมะ”แก้วพูดแล้ววิ่งหนีไป

สวนสาธารณะหลังมหาวิทยาลัย

“แก้ว เป็นไงบ้าง เคลียร์กับโทโมะยัง ?”

“เคลียร์แล้วล่ะฟาง เฟย์ แล้วพวกเธอล่ะ ?”แก้วถาม
“พวกเราก็เคลียร์แล้วเรียบร้อย ว่าแต่ว่าโทโมะไปไหนล่ะ ? ไม่มาด้วยกันหรอ ?”ฟางถาม
“ไม่อ่ะ แก้วว่าแก้วกลับห้องดีกว่า คิดถึงดอลล่าร์”แก้วพูดแล้วเดินไป

ณ ห้อง

“ดอลล่าร์เป็นไง คิดถึงม๊ามั้ย ?”แก้วพูดพร้อมวิ่งไปหาดอลล่าร์
“ถ้ามันตอบได้นะ ฉันคงจะขอหวยกับมันแล้วละ”.....
“โทโมะ มาทำไม ?”แก้วถาม
“ทำไมฉันจะมาไม่ได้ล่ะ ฉันก็เป็นเจ้าของมันเหมือนกันนะ”
“ว่าแต่แก้วเหอะ ยังไม่หายโกรธโทโมะอีกหรอ ?”โทโมะถาม
“..................”แก้วเงียบใส่
“นะนะ ยกโทษให้โทโมะนะๆๆๆๆ”โทโมะพูดพร้อมส่งสายตาอ้อนวอนไปให้แก้ว
“................”แก้วก็ยังคงเงียบเหมือนเดิม
“ไม่หายหรอ ? แก้วจะให้โทโมะทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น”โทโมะพูด
“จริงหรอ ?”แก้วถาม
“จริงสิ ขอแค่แก้วเป็นคนสั่ง โทโมะทำตามทุกอย่างเลย”โทโมะพูดอย่างคนมีความหวัง
“งั้น นายก็ต้องเลี้ยงหนังเรื่องบางกอกกังฟูฉันตลอด 1 เดือนเต็ม ทำได้มั้ย ?”แก้วพูด
“ได้สิๆ ได้ข่าวว่าคนที่ชื่อกาเนี้ยหล่อน่าดูเลย”โทโมะพูด
“แต่น้อยกว่าโทโมะนิดนึง”โทโมะพูด
“ใครบอกๆ กาหล่อกว่านายอีกล้านเท่าเลย (555555 :ไรท์เตอร์) ส่วนกอหญ้าก็สวยโคตรๆ ฉันล่ะอยากดูจริงๆ”แก้วพูด
“งั้นหนังเข้าเราค่อยไปดูกันนะ”โทโมะพูด
“โอเค แต่ฉันว่าตอนนี้พาดอลล่าร์เข้าหอเหอะ เหมือนฝนจะตกนะ”แก้วพูด
“โอเคๆ งั้นดอลล่าร์ป่ะ วันนี้ไปนอนห้องป๊านะ”โทโมะพูดพร้อมกับอุ้มดอลล่าร์ขึ้นมา
“เรื่องอะไรอ่ะ ห้องฉันสิ”แก้วพูดพร้อมกับแย่งดอลล่าร์มาจากโทโมะ
“อะไรอ่ะ ไม่เอาอ่ะ”โทโมะพูด
‘มีแต่คนรุมรัก’ดอลล่าร์

ผลสรุปคือ ได้นอนห้องแก้ว 555555
“ดอลล่าร์ มามากินข้าวเร็ว”แก้วเรียก
“อ้าว! กลับมาแล้วหรอเนี้ย ? เฟย์ตามหาทั่วเลยรู้มั้ยแก้ว”เฟย์พูดทันทีที่มาถึง
“แก้วได้ข่าวว่าแก้ว บอกเฟย์ฟางไปแล้วนะว่าแก้วจะกลับหออ่ะ ?”แก้วพูด
“อ้าวหรอ ?”เฟย์พูด
“ฟางบอกแล้วเฟย์ก็ไม่เชื่อ”ฟางพูดพร้อมกับวางกระเป๋าลงพื้น

“สาวๆ สวัสดีครับ”
“พวกนายมาทำไมเนี้ย ?”แก้วถาม
“มาหาที่รักของพวกเราไง”ป็อปปี้บอก

“ใครที่รักนาย ?”ฟางพูด
“อย่ามาทะเลาะกันในนี้นะ”แก้วพูด
“ว่าแต่ว่าเฟย์ไปไหนอ่ะแก้ว ?”เขื่อนถาม

“ไปไหนไม่รู้ ห้องน้ำมั้ง”แก้วตอบ

“พวกนายว่างมากหรือไง ถึงได้มาอยู่นี้อ่ะ”แก้วถามต่อ

“ครับ”โทโมะคอบ

“ถ้าว่างมากล่ะก็ ไปทำอะไรที่มันมีประโยขน์กว่านี้หน่อยได้มะ ?”แก้วพูด
“แร๊งงงงส์!”ฟางกับเขื่อนและป็อปปี้พูดพร้อมกัน

“ก็เนี้ยมีประโยชน์แล้ว”โทโมะพูด
“ยังไง ?”แก้วถาม
“ก็เวลาได้อยู่ใกล้แก้วแล้ว หัวใจมันได้สูบฉีด เนี้ยเห็นมะ ? มีประโยชน์จะตาย”โทโมะพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย แต่คำพูดไม่ได้เรียบเฉยตามสีหน้า คำพูดมันกลับทำให้คนที่ได้ฟังเกิดอาการใจเต้นแรง

“บ้า >///<”แก้วพูด
“แหมๆ คืนดีกันแล้วสวีตกันเชียวนะ”ป็อปปี้พูด
“ชดเชยเวลาที่หายไปเว้ย”โทโมะพูด
“แก้ว แล้วลูกของเราล่ะ ?”โทโมะถามแก้ว
“ห๊ะ ? ลูกหรอ แก้วกับโทโมะ อิคึ อิคึ กันแล้วหรอ ?”ฟางถาม
“ห๊า อะไรคือ อิคึอิคึ อ่ะฟาง ?”แก้วถาม
“ก็แบบว่า ... แล้วมีลูกอ่ะ”ฟางตอบ

“บ้าหรอ ? ฟาง โทโมะหมายถึงลูกหมาอ่ะ”แก้วตอบด้วยสีหน้าที่แดงชึ้นเรื่อยๆ

“นึกว่า อิคึ อิคึ กันแล้วซะอีก”ฟางพูด
“ช่างสรรหาคำพูดเนอะคนเรา”แก้วพูด
“จำเค้ามาอีกทีอ่ะ แหะๆ”ฟางพูด
“คุยไรกันหรอ ?”เฟย์ผู้มาใหม่ถาม

“เรื่องไร้สาระอ่าเฟย์ แล้วนี้ไปไหนมาเนี้ย ?”
“ไปเข้าห้องน้ำมา”เฟย์ตอบ
“ไปหาอะไรกินหรอ ?”แก้วแซว
“เอ๋...ในห้องน้ำมีของให้กินด้วยหรอ ?”เฟย์ถาม
“เธอนี้ อินโนเซนต์จริงๆ”แก้วพูด
“อะไรอ่า ?”เฟย์งง