เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ เพื่อนที่ฉันรู้ใจ

ตอนที่ 5 ตู้เสื้อผ้า“มีกระดาษอีกแล้ว”แก้วพูด‘ให้เลือกชุดที่อยู่ในตู้ใบนี้คนละชุด แต่งตัวให้เสร็จแล้วเดินตามรอยเท้าต่อไปข้อบังคับ ต้องใส่ทุกคน’ เนิ้อความในกระดาษ“โห! แต่ละชุด....”แก้วที่เป็นคนเปิดตู่พูดขึ้น“สวยเว่อร์ๆ”เฟย์ฟางพูดพร้อมกัน“ไม่เห็นสวยเลย เลี่ยนอ่ะ”แก้วพูด“อะไรกันแก้ว ไปใส่เลยๆ เฟย์ฟางได้ชุดแล้วนะ”ฟางพูด“แก้วไม่เอาอ่ะ ชุดอะไรไม่รู้”แก้วพูด“ไม่ได้ๆ สวยออก ฟางว่าชุดนี้เหมาะกับแก้วนะ”ฟางพูดพร้อมหยิบชุดชุดหนึ่งมาทาบกับแก้วชุดนั้นเป็นชุดกระโปรง(สายเดี่ยว)เหนือเข่าขึ้นมา ทรงบอลลูน สีขาว - ดำ“ไม่เอาอ่ะ หวานชะมัด”แก้วพูด“หรือแก้วจะเอาชุดนี้ เกาะอกซะด้วย”เฟย์พูดพร้อมหยิบเกาะอกสีแดงมาให้แก้วดู“เอาชุดฟางดีกว่านะ แหะๆ”แก้วพูดพร้อมหยิบชุดฟางไปแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำเมื่อ สามสาวแต่งตัวเสร็จสามสาวเดินตามรอยเท้าไปเรื่อยๆ จนกระทุ่งหยุดอยู่ที่หน้าบ้านสามหนุ่มต่างพากันแต่งตัวหล่อผิดปกติทันที่ทั้งสามหนุ่มเห็นสามสาวที่เดินออกมาต่างพากันอึ้ง เพราะความ...“น่ารัก”ป็อปปี้พูดและ“เซ็กซี่”เขื่อนพูดและ“สวย”ปิดท้ายด้วยโทโมะฟางที่ออกมาพร้อมชุดกระโปรงสีชมพูดหวานแหวว กับทรงที่ดัดเป็นลอนๆตรงปลายผมเฟย์ออกมาพร้อมชุดเกาะอกสีดำขาว ดัดลอนที่ปลายผมพร้อมติดมงกุฎเล็กๆ ไว้บนหัวพร้อมรองเท้าสีดำและแก้วที่ออกมาพร้อมชุดที่แอบเปรี้ยวเล็กน้อย กระโปรงสั้นทรงบอลลูน รองเท้าคัตชูสีดำผมสั้นที่ดัดให้หยิกแล้วเซ็ตผมให้ดูเปรี้ยวๆ (งงเนอะ)“จะยืนมองอีกนานมั้ย ? เขินเป็นนะเว้ย”แก้วพูด“ครับๆ”สามหนุ่มพูด“พวกนายทำอะไรกันเนี้ย ? ให้ฉันใส่ชุดนี้ทำไม ? อายนะ”แก้วโวย“สวยออกแก้ว นานๆจะเห็นแก้วใส่สักที”เฟย์พูด“ขอสาบานเลยว่าครั้งนี้ จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย”แก้วพูด“น่าๆ ใจเย็นๆ วันนี้พวกผมสามคนขอเป็นคนเลี้ยงข้าวสามสาวสุดสวยเองนะครับ”เขื่อนพูด“วันนี้พวกเราทำอาหารไว้เยอะแยะเลย อีกทั้งยังไปเลือกซื้อชุดที่น่าจะเหมาะกับสาวๆมาด้วย ผลเป็นไงนะโทโมะ”ป็อปปี้พูด“สามสาว ใส่ชุดที่เราเลือกไว้ให้แต่ละคนถูกต้องหมดเลย ชุดที่ฟางใส่คือชุดป็อปปี้เลือก ชุดที่เฟย์ใส่คือชุดที่เขื่อนเลือก และชุดที่แก้วใส่เป็นชุดที่โทโมะเลือกเอง”โทโมะพูด“พวกนายนี้!”แก้วพูด“น่าๆ ใจเย็นอยากเซอร์ไพร์สบ้างอะไรบ้าง กินข้าวกันดีกว่าเนอะๆ”เขื่อนพูดพร้อมกับเดินไปตักอาหารมาให้สามสาวกิน“อร่อยมาก!”สามสาวพูดพร้อมกัน“บอกแล้ว พวกเราซะอย่าง”ป็อปปี้พูด“ไม่น่าเชื่อว่าจะอร่อยขนาดนี้”เฟย์พูด“อร่อยก็กินเยอะๆนะ”เขื่อนพูด“อ่ะแก้ว อ้ำๆ”โทโมะจะป้อน“ไม่เอาอ่ะ อายเค้า”แก้วพูด“อายทำไม เพื่อนกันทั้งนั้น”โทโมะพูด“ก็ได้ๆ อ้ำๆ...”“อร่อยมั้ย ? โทโมะทำเองเลยนะ”โทโมะพูด“อร่อยมากเลย ขอบคุณนะ”แก้วพูด“นอกจากนี้พวกเรายังมีของมาให้ด้วยนะ”ป็อปปี้พูด“อะไรอ่ะ ?”สามสาวถาม“อ่ะ รับสิ”สามหนุ่มพูดพร้อมยื่นกล่องของขวัญให้สามสาว“ขอบคุณนะ”สามสาวรับพร้อมเปิดกล่องดู“ว้าววววว!สวยจัง”เฟย์พูด“ขอบคุณนะเขื่อน”เฟย์พูดอีกครั้งของที่เฟย์ได้คือ...พวงกุญแจที่สลักคำว่า ‘เขื่อนเฟย์’“น่ารักจัง ขอบคุณนะป็อป”ฟางพูดของที่ฟางได้คือ...เสื้อสีชมพูดอ่อนๆ ที่สกรีนคำว่า ‘ป็อปฟางงง’“เฮ้ย!น่ารักอ่ะ ขอบใจนะ”แก้วพูดของที่แก้วได้คือ ลูกหมาตัวเล็กๆขนสีขาวๆ พร้อมกับป้ายชื่อว่า ‘ดอลล่าร์’“โหย!โทโมะแอบไปซื้อมาเมื่อไหร่เนี้ย ? ถึงว่าทำไมกล่องใหญ่จริง”เขื่อนพูด“คิดไงซื้อหมามาเนี้ย ?”แก้วถาม“อืมมมม...มันเหมือนตัวแทนความรักของโทโมะไง ไม่สิๆ พยานรักมากกว่า จำไว้นะดอลล่าร์นี้คือแม่ ส่วนฉันคือพ่อนะ”โทโมะพูด“บ้า >///<”“ฉันก็มีของจะให้นายเหมือนกัน”แก้วพูด“อะไรอ่ะ ?”โทโมะถาม“มาใกล้ๆสิ”แก้วพูดพร้อมกับใบหน้าที่แดงขึ้นๆ“อ๊ะ ? อะไร”โทโมะถามพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้แก้วอีก“Chub ” แก้วหอมแก้มโทโมะ“นี้แหละของที่ฉันให้นาย ไปนอนแล้วนะ ฝันดี”แก้วพูดแล้วรีบวิ่งเข้าไปในบ้าน(บังกะโล)ของตัวเองทันที“เห้ย!ถึงกับอึ้งเลยหรอว่ะ ?”เขื่อนถาม“ไม่คิดว่าแก้วจะ...”โทโมะพูดพร้อมกับลูบแก้มตรงที่แก้วหอมไปเมื่อกี้ด้วยสีหน้าที่เริ่มแดงขึ้นมาเรื่อยๆ“ฟาง เค้าอยากได้บ้าง”ป็อปปี้อ้อน“ฝันไปเถอะ แบร่ๆ”ฟางพูดพร้อมกับเดินกลับไปยังที่พักของตน“เฟย์...”เขื่อนเรียก“นายก็ฝันไปเถอะย่ะ”เฟย์พูดแล้วเดินไป“ดอลล่าร์ราตรีสวัสดิ์นะ”แก้วพูดหลังจากที่ตนเองอาบน้ำเปลี่ยนชุดเสร็จแล้วเช้าวันรุ่งขึ้น“โทโมะรอด้วยสิ”แก้วเรียก“ตามมาให้ทันละกัน ฮ่าๆๆๆๆ”โทโมะพูดพร้อมกับปั่นจักรยานหนีไป“ดอลล่าร์ดูป๊าเราสิ แกล้งม๊าอ่ะ”แก้วฟ้องดอลล่าร์“อ่ะๆ ไม่แกล้งแล้วๆ ขึ้นมาๆ”โทโมะพูดขณะที่ตัวเองหยุดปั่นจักรยานแล้วตกเย็น“วันพรุ่งนี้ก็ต้องกลับแล้วสิเนี้ย”ฟางบ่น“นั้นสิ ยังไม่อยากกลับเลยอ่ะ”เฟย์พูดพลางยัดเสื้อผ้าเข้ากระเป๋าของตัวเอง“เอาน่าๆ งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา”แก้วพูด“งั้นวันนี้เราจัดปาร์ตี้กันมั้ย ?”เฟย์เสนอ“อีกแล้วหรอ ? เมื่อวานพึ่งจัดเองนะ”แก้วพูด“โธ่!แก้วก็นั้นมันเมื่อวานนี้น่า วันนี้ก็ส่วนของวันนี้สิ นะนะ”เฟย์อ้อน“ไม่เอาอ่ะ แก้วขี้เกียจจัด”แก้วบอกปัด“โธ่!ถือซะว่าเราจัดขอบคุณหนุ่มๆที่ทำให้เราเมื่อวานดีมั้ย ?”ฟางเสนอ“พูดแบบนี้อยากร่วมด้วยใช่มั้ย ฟาง ?”เฟย์พูด“แหะๆ ทำนองนั้น นะนะแก้ว”ฟางพูด“ก็ได้ๆ แล้วเราจะทำไงอ่ะ ?”แก้วถาม“อืมมม ไม่รู้สิ แก้วคิดว่าไงละ”เฟยืถามกลับ“เอางี้มะ ? ซุบซิบๆๆๆ”แก้ววางแผนเวลา 18.00 น.“เขื่อนจ๋าาาาาาา”เฟย์เรียก“ว่าไง ฮันนี่!”เขื่อนพูด“โทโมะกับป็อปปี้ละ”เฟย์ถาม“ป็อปทำงาน ส่วนโทโมะอาบน้ำอยู่ทำไมหรอ ?”เขื่อนถามในขณะที่กำลังกินขนมอยู่“อ๋ออออ ไม่มีไรหรอก งั้นเฟย์ไปแล้วนะบายๆ”เฟยืพูดแล้วรีบวิ่งไปแกร๊ก!“เสียงอะไรอ่ะ ?”เขื่อนสงสัย“ช่างมันเถอะ”เขื่อนพูด(คนเดียว)“เขื่อนเมื่อกี้ใครมาว่ะ ?”โทโมะถาม“เฟย์อ่ะ มีไร ?”เขื่อนถาม“ไม่มีไรอ่ะ ฉันว่าจะไปหาแก้วไปมั้ย ?”โทโมะพูด“เออๆ เดี๋ยวตามไป ไปกินน้ำก่อน”เขื่อนพูดแล้วเข้าห้องครัวไปจากนั้นโทโมะก็เดินไปที่ประตู“เฮ้ย! ทำไมประตูเปิดไม่ได้ว่ะ”โทโมะโวยวาย“ไหนๆ ทำไมจะเปิดไม่ได้เมื่อกี้เฟย์ยังเข้ามาอยู่เลย”เขื่อนพูดพร้อมกับเดินไปที่ประตูอย่างรวดเร็ว“เปิดไม่ได้จริงๆด้วยว่ะ ทำไงดี ป็อปๆ มานี้ดิ”เขื่อนเรียก“มีไรเนี้ย ? งานยิ่งยุ่งๆอยู่”ป็อปปี้พูดด้วยท่าทีที่หงุดหงิด“ประตูเปิดไม่ออกอ่าดิ”เขื่อนพูด“หลบไปดิ”ป็อปปี้พูด พร้อมทำท่าหมุนลูกบิดแต่ดันเปิดไม่ออกจริงๆ“จริงด้วย ใครอยู่ข้างนอกเปิดประตูให้หน่อย เฟย์ฟางแก้วอยู่มั้ย ?”ป็อปปี้ตะโกนเรียกทางด้านนอก“เอาไงดีแก้ว ? พวกนั้นจะพังประตูมั้ยอ่ะ ?”ฟางกังวล“ไม่หรอกน่า อีกแปปก็เสร็จแล้ว เฟย์ๆจัดโต๊ะสิ”แก้วพูด“อย่ามัวแต่กินได้มั้ย ? มาเร็วๆเลย”แก้วโวย“แหมม โทษทีๆ มันอร่อยนี่น่า”เฟย์พูดพร้อมกับเดินมาช่วยแก้วจัดโต๊ะ‘เนื่องจากตอนนี้มีคนคนนึงกำลังว้าวุ่นในใจ จะทนเก็บคำคำนั้นเอาไว้ได้นานแค่ไหนไม่รู้เลย’“ตายแล้วเฟย์ โทโมะโทร.มาทำไงดี ?”แก้วพูด“ทำไงดีฟาง ?”เฟยืถามฟางอีกคน“เอางี้ๆ แก้วรู้แล้ว”แก้วพูดทางด้านโทโมะ“ฮัลโหลแก้ว อยู่ไหนอ่ะ”โทโมะถาม‘แก้วไม่รู้อ่ะ โทโมะ แก้วอยู่ที่ไหนไม่รู้ โทโมะช่วยแก้วด้วย’แก้วตอบ“โทโมะออกไปไม่ได้ แต่โทโมะจะไปช่วยแก้วนะ เห้ย!หาหน้าต่างสิ”ประโยคแรกโทโมะพูดกับแก้วแต่ประโยคหลังโทโมะหันไปตะโกนใส่เพื่อนๆทางด้านแก้ว“มันจะดีหรอ ? แก้วโทโมะจะไม่ด่าหรอ ?”ฟางถาม“ไม่รู้สิ มันแวบขึ้นมาอ่ะ โทโมะไม่ว่าหรอก”แก้วตอบแบบกังวล“เค้าจะไม่โกรธเราหรอ ?”เฟยืถามต่อ“ไม่หรอกมั้ง ฉันว่าเรารีบไปที่จัดงานเหอะ เขียนจดหมายแล้วใช่มั้ย ?”แก้วถามฟาง“ไม่ได้เขียนเอง แต่ให้คนอื่นเขียนให้อ่ะ”ฟางพูด“ทำไมอ่ะ ?”เฟย์ถาม“พวกผู้ชายเค้ารู้ลายมือเรา เดี๋ยวก็จับได้พอดี”ฟางพูด“อ๋อๆๆ งั้นไปเถอะๆ”เฟย์พูด จากนั้นสามสาวก็ไปยังสถานที่ที่จัดงาน ซึ่งไม่ไกลจากบ้านพักสักเท่าไหร่“แก้ว แก้ว แก้วอยู่ไหน”โทโมะเรียก“ไอ้โมะ จดหมายเว้ย!”ป็อปปี้พูดพร้อมกับยื่นจดหมายไปให้โทโมะ‘ถ้าอยากรู้ว่าผู้หญิงในบ้านหลังนี้อยู่ไหน ถ้าอยากตามไปฉันมีแผนที่ให้ไปตามแผนที่นั้นซะ ก่อนตะวันตกดิน’เนื้อความในจดหมาย“ไปเร็วเว้ย!”โทโมะพูดแล้ววขับรถไปตามแผนที่ที่มีอยู่เมื่อมาถึง“แก้ว แก้ว เธออยู่ไหน ?”โทโมะเรียก“เฟย์ๆ where are u ?”เขื่อนเรียก“ฟาง ฟางอยู่ไหน ?”ป็อปปี้เรียกอีกคน“เฮ้ยๆ! ดูโน่นกระดาษอะไรอ่ะ ?”เขื่อนเรียก“ของคนอื่นหรือป่าว ?”โทโมะบอก“จะมีใครอยู่นี้เองล่ะ ดูดิ”เขื่อนพูด“เออ จริงว่ะ”โทโมะพูด จากนั้น 3 หนุ่มก็เดินไปที่โต๊ะที่มีจดหมายฉบับนั้นอยู่‘ถ้าได้อ่านจดหมายนี้แล้ว ลองหันไปมองข้างหลังสิ’“Surprise”3 สาวพูดพร้อมกัน พร้อมกับยื่นช่อดอกไม้ให้หนุ่มๆ“พวกเธอไม่ได้โดนจับตัวไปหรอ ?”โทโมะถาม“ไม่”แก้วตอบ“นี้พวกเธอหลอกพวกเราหรอ ?”เขื่อนถามต่อ“แหะๆ ไม่ได้หลอกนะ แค่ surprise เท่านั้นเอง”ฟางพูด“งั้นที่พวกเราติดอยู่ในบ้านก็ฝีมือพวกเธอใช่มั้ย ?”ป็อปปี้ถาม“ใช่...”สามสาวตอบด้วยน้ำเสียงที่เบาและอ่อนลง“พวกเราอุส่าต์เป็นห่วง แต่ผลคือพวกเธอหลอกเรางั้นหรอ ?”โทโมะถามต่อด้วยน้ำเสียงที่นิ่ง“เราไม่ได้หลอกนะ โทโมะ...”แก้วพูดแล้วเดินเข้าไปหาโทโมะ“พวกเธอทำไมทำแบบนี้ห๊ะ ? ทำไม ?”ป็อปกับเขื่อนพูดแล้วเดินไปเขย่าตัวเฟย์และฟางเหมือนจะคาดคั้นคำตอบ“ฮึก ฮือๆๆ ขอโทษๆๆๆๆ”เฟย์ฟางพูด“พวกนายพอได้แล้ว ฉันเป้นคนคิดเอง เฟย์ฟางไม่เกี่ยวนะ”แก้วพูดพร้อมกับวิ่งเข้าไปห้าม“ฮือๆๆๆๆ แก้วๆๆๆ”เฟย์ฟางพูดแล้วเดินไปหลบอยู่ข้างหลังแก้ว“ก็แค่เล่น ทำไมต้องโมโหด้วย”แก้วถาม“ก็พวกฉันเป็นห่วง แต่เธอกลับเอาความเป็นห่วงของพวกเรามาเล่นงั้นหรอแก้ว ?”โทโมะพูด“ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้นนะ ฉันแค่กะจะเซอร์ไพร์สพวกนายเฉยๆ”แก้วพูด“เธอเห็นว่าความเป็นห่วงของพวกเราเป็นเรื่องสนุกงั้นสิ”โทโมะพูด“ไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย”แก้วพูดพร้อมน้ำตาที่เอ่อล้น พร้อมตัวที่เริ่มเกิดอาการสั่นเทา เฟยืฟางที่หลบอยู่ข้างหลังก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าแก้วกำลัง...
ชุดแก้วใจ

ชุดเฟย์

ชุดฟาง