หนุ่จอมห้าว กับ สาวจอมเฟี๊ยบ

(เขื่อน part)
 
 
ที่มหาลัย
 
 
ตึกๆๆๆๆ ปั๊ก!
 
 
ผมวิ่งชนใครบางคน เพราะผมมัวแต่วิ่งไปมองนาฬิกาไป
 
 
"นี่ เดินไม่มองคนเลยรึไง" ผมโวยวาย ทั้งๆที่ผมรู้ว่าผมเป็นคนผิด แต่คติของผมคือ 'ผมถูกเสมอ'
 
 
(แหม ยืดอกแบบภาคภูมิใจเชียวนะยะ:ice)
 
 
"ขอโทษนะครับ คุณเขื่อน เผอิญว่าผมยืนอยู่เฉยๆน่ะครับ คุณวิ่งมาชนผมเอง"
 
 
หือ? ทำไมคนๆนี้เขารู้จักผมด้วยล่ะ พอผมเงยหน้าขึ้นไปดู ถึงกับต้องชะงัก
 
 
"อะจะว๊าก..ขอโทษครับบบ!!" ว้ากกกก ซวยแล้วๆๆๆ วิ่งชนอาจาร์ยฝ่ายปกครอง
 
 
ไม่ขอโทษแล้วยังไปโทษเขาอีก ว้ากกก เอาไงดี
 
 
อาจาร์ยจ้องเขม้งมาที่ผมใหญ่เลย "ขอโทษครับ ผมรีบไปหน่อย "
 
 
ผมก้มดูนาฬิกา แก้ขัดก่อน แต่ถึงกับสดุ้ง นี่มันแปดโมงห้านาทีแล้วนี่ ว้ากกกกกกกกกก
 
 
ต้องรีบไป "อาจาร์ยครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ เดี๋ยวตอนเย็นผมมาหาครับ"
 
 
ว่าแล้วผมไม่รอช้า ผมรีบวิ่งปรู๊ดตัดหน้าอาจาร์ยไป ได้ยินอาจาร์ยตะโกนไล่หลังว่า
"นายเขื่อน !@##$%^&*()_+"
 
 
แต่ผมไม่ใส่ใจ เหอะๆ แล้วที่ผมบอกว่าจะไปหาตอนเย็นน่ะ เรื่องอะไรจะไป ถ้าไปก้อโดนอ่ะดิ หิๆ
 
 
พอผมวิ่งมาในห้องเรียน ว้าววววววว สวรรค์โปรด อาจาร์ยยังไม่เข้าห้อง
 
 
"เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ผมตะโกนไปสุดเสียง ทุกคนในห้องหันมามองผมเป็นตาเดียว
 
 
"นี่นายเขื่อน นายจะตะโกนทำไมยะ ครูแค่ก้มเก็บของ แหม..คงคิดว่าครูยังไม่เข้าล่ะเซ่ เหอะ!คิดผิดถนัด"
 
 
แป่ววววววววววว!!~ เอ๊ะๆๆๆ แต่นี่ยัยเฟย์นี่ ช่าย..ยัยนี่ก้ออยู่ห้องเดียวกะผมนี่ แต่ยัยนี่ออกมาทีหลังผมไม่ใช่หรอ
 
 
แล้วทำไมถึงมาถึงก่อนล่ะ "นี่ยัยเฟย์ ทำไมเธอถึงมาถึงก่อนฉันล่ะ"
 
 
"เอารถมา" โห ยัยนี่ตอบได้กวนมักมากกกกกกกก
 
 
"เออ ช่างเหอะ แล้วเงินที่นายยืมฉันไปอ่ะ 500 บาทอ่ะ ไม่ต้องคืนนะ ^^"
 
 
O_o เอ๋! เมื่อกี้ผมหูฝาดไปอ่ะปล่าว ยัยนี่หน้าเลือดจะตายไป
 
 
ผมจำได้ เมื่อตอนเด็กๆอ่ะ ผมเคยยืมเงินยัยนี่มา 5 บาท มาซื้อไอติม พอระหว่างเดินกลับบ้าน ยัยนี่ก้อเอาแต่ทวงๆๆๆๆ
 
 
แต่นี่ตั้ง 500 นะ ยัยนี่จะไม่เอาได้ไง เอ๊ะๆๆ มีอะไรทะแม่งๆๆ
 
 
"ไม่เป็นไรเดี๋ยวคืนให้ก้อได้" ผมเอามือล้วงไปในกางเกงยีนส์ ของผมโดยไม่ละสายตาจากยัยนี่
 
 
O_= ว้ากๆๆๆๆๆๆๆๆ ลืมเอากระเป๋าตังค์มา ทำไงดีๆ
 
 
พอผมค้นไปทั่ว เงยหน้ามามองยัยเฟย์อีกที
 
 
ผมถึงกับค้างและช็อคเลย (อีกหน่อยโรคหัวใจคงตามมา ฮ่าๆ:ice)
 
 
ยัยเฟย์..ถือกระเป๋าตังค์ผมอยู่ในมือ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย
 
 
"อะ คืนให้" ยัยเฟย์ยื่นกระเป๋ามาให้ผม ผมรีบคว้ามา สิ่งแรกที่ผมทำคือ เช็คเงินในกระเป๋า
 
 
"*_*"ไม่เจง T^T จากเงิน 1500 เหลืออยุ่ 700 งั้นหรอ
 
 
"แต่ ฉันติดเทอแค่500เองนะ หายไปไหนตั้ง300อ่ะ"
 
 
"ก้อนายติดฉัน3อาทิตย์ ก้อาทิตย์ล่ะ100ก้อลงตัวเป๊ะๆ ^_^"
 
 
T^T ว้ากกกกกกกกก เงินตู เฝ้าเก็บมาเป็นเดือนฮือๆ ยัยเฟย์ ฝากไว้ก่อนเหอะ T^T
 
 
แล้วชั่วโมงนั้นทั้งชั่วโมง ผมก้อเฝ้าแต่นั่งค้อนยัยเฟย์ ไม่เป็นอันเรียน จนโดนครูปาชอล์คมาหลายรอบแล้ว
 
 
แต่มีอยู่ตอนหนึ่ง ครูปาแปรงลบกระดานมา แต่เผอิญผมเหลือบไปเห็นเหรียญ10ตกอยู่ก้อเลยก้มเก็บ
 
 
ยัยเฟย์ที่นั่งอยู่หลังผม ก้อเลยซวยไป เพราะแปรงมันโดนหัวยัยเฟย์ที่เงยหน้ามามองกระดานพอดิบพอดี
 
 
55+ โดนคราวนี้ ยัยเฟย์หัวโนเลย เลือดซิปเลย ผมก้อเลยต้องไปส่งยัยเฟย์ที่ห้องพยาบาล
 
 
เพราะอาจาร์ย โทษว่า ผมผิด เพราะผมดั้น..ไปหลบแปลงครูทำไม
 
 
ถ้าผมไม่หลบก้อคงไม่โดนยัยเฟย์หรอก
 
 
ผมฟังครูพูดนี่ช่างเหนื่อยใจ ทำไมผมถึงเอาชนะครูคนนี้ไม่ได้ซะทีนะ
 
 
แต่ตอนที่แบกยัยเฟย์ไปห้องพยาบาล (และเหตุที่ต้องอุ้มก้อเพราะยัยนี่ น็อคไปเลย)
 
 
(ชั้นว่าไม่ใช่แค่ใส่หมวกกันน็อคขับขี่นะ แต่นั่งเรียนเราก้อคงต้องใส่กันแล้วล่ะมั้ง เหอะๆ กันไว้:ice)
 
 
ผมได้ยินยัยนี่เพ้ออกมาว่า 'เขื่อน..เขื่อน นายอย่าไปไหนนะ ชั้นกลัว ชั้นรักนายนะ' แล้วยัยนี่ก้อฟุบลงไป
 
 
ถึงมันจะเป็นแค่การละเมอหรือเพ้อ แต่คนโบราณบอกว่าคนที่เพ้อละเมอออกมาพูดความจริงเสมอ
 
 
ประโยคนั้น ผมไม่รู้ว่าจริงหรือหลอก แต่เล่นเอาผมยิ้มแก้มปริทั้งวันเลยแหละ เหอะๆ ^////^
 
 
(จบ:เขื่อน part)