หนุ่จอมห้าว กับ สาวจอมเฟี๊ยบ

(เขื่อน part)

 

 

ที่มหาลัย

 

 

ตึกๆๆๆๆ ปั๊ก!

 

 

ผมวิ่งชนใครบางคน เพราะผมมัวแต่วิ่งไปมองนาฬิกาไป

 

 

"นี่ เดินไม่มองคนเลยรึไง" ผมโวยวาย ทั้งๆที่ผมรู้ว่าผมเป็นคนผิด แต่คติของผมคือ 'ผมถูกเสมอ'

 

 

(แหม ยืดอกแบบภาคภูมิใจเชียวนะยะ:ice)

 

 

"ขอโทษนะครับ คุณเขื่อน เผอิญว่าผมยืนอยู่เฉยๆน่ะครับ คุณวิ่งมาชนผมเอง"

 

 

หือ? ทำไมคนๆนี้เขารู้จักผมด้วยล่ะ พอผมเงยหน้าขึ้นไปดู ถึงกับต้องชะงัก

 

 

"อะจะว๊าก..ขอโทษครับบบ!!" ว้ากกกก ซวยแล้วๆๆๆ วิ่งชนอาจาร์ยฝ่ายปกครอง

 

 

ไม่ขอโทษแล้วยังไปโทษเขาอีก ว้ากกก เอาไงดี

 

 

อาจาร์ยจ้องเขม้งมาที่ผมใหญ่เลย "ขอโทษครับ ผมรีบไปหน่อย "

 

 

ผมก้มดูนาฬิกา แก้ขัดก่อน แต่ถึงกับสดุ้ง นี่มันแปดโมงห้านาทีแล้วนี่ ว้ากกกกกกกกกก

 

 

ต้องรีบไป "อาจาร์ยครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ เดี๋ยวตอนเย็นผมมาหาครับ"

 

 

ว่าแล้วผมไม่รอช้า ผมรีบวิ่งปรู๊ดตัดหน้าอาจาร์ยไป ได้ยินอาจาร์ยตะโกนไล่หลังว่า

"นายเขื่อน !@##$%^&*()_+"

 

 

แต่ผมไม่ใส่ใจ เหอะๆ แล้วที่ผมบอกว่าจะไปหาตอนเย็นน่ะ เรื่องอะไรจะไป ถ้าไปก้อโดนอ่ะดิ หิๆ

 

 

พอผมวิ่งมาในห้องเรียน ว้าววววววว สวรรค์โปรด อาจาร์ยยังไม่เข้าห้อง

 

 

"เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ผมตะโกนไปสุดเสียง ทุกคนในห้องหันมามองผมเป็นตาเดียว

 

 

"นี่นายเขื่อน นายจะตะโกนทำไมยะ ครูแค่ก้มเก็บของ แหม..คงคิดว่าครูยังไม่เข้าล่ะเซ่ เหอะ!คิดผิดถนัด"

 

 

แป่ววววววววววว!!~ เอ๊ะๆๆๆ แต่นี่ยัยเฟย์นี่ ช่าย..ยัยนี่ก้ออยู่ห้องเดียวกะผมนี่ แต่ยัยนี่ออกมาทีหลังผมไม่ใช่หรอ

 

 

แล้วทำไมถึงมาถึงก่อนล่ะ "นี่ยัยเฟย์ ทำไมเธอถึงมาถึงก่อนฉันล่ะ"

 

 

"เอารถมา" โห ยัยนี่ตอบได้กวนมักมากกกกกกกก

 

 

"เออ ช่างเหอะ แล้วเงินที่นายยืมฉันไปอ่ะ 500 บาทอ่ะ ไม่ต้องคืนนะ ^^"

 

 

O_o เอ๋! เมื่อกี้ผมหูฝาดไปอ่ะปล่าว ยัยนี่หน้าเลือดจะตายไป

 

 

ผมจำได้ เมื่อตอนเด็กๆอ่ะ ผมเคยยืมเงินยัยนี่มา 5 บาท มาซื้อไอติม พอระหว่างเดินกลับบ้าน ยัยนี่ก้อเอาแต่ทวงๆๆๆๆ

 

 

แต่นี่ตั้ง 500 นะ ยัยนี่จะไม่เอาได้ไง เอ๊ะๆๆ มีอะไรทะแม่งๆๆ

 

 

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวคืนให้ก้อได้" ผมเอามือล้วงไปในกางเกงยีนส์ ของผมโดยไม่ละสายตาจากยัยนี่

 

 

O_= ว้ากๆๆๆๆๆๆๆๆ ลืมเอากระเป๋าตังค์มา ทำไงดีๆ

 

 

พอผมค้นไปทั่ว เงยหน้ามามองยัยเฟย์อีกที

 

 

ผมถึงกับค้างและช็อคเลย (อีกหน่อยโรคหัวใจคงตามมา ฮ่าๆ:ice)

 

 

ยัยเฟย์..ถือกระเป๋าตังค์ผมอยู่ในมือ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย

 

 

"อะ คืนให้" ยัยเฟย์ยื่นกระเป๋ามาให้ผม ผมรีบคว้ามา สิ่งแรกที่ผมทำคือ เช็คเงินในกระเป๋า

 

 

"*_*"ไม่เจง T^T จากเงิน 1500 เหลืออยุ่ 700 งั้นหรอ

 

 

"แต่ ฉันติดเทอแค่500เองนะ หายไปไหนตั้ง300อ่ะ"

 

 

"ก้อนายติดฉัน3อาทิตย์ ก้อาทิตย์ล่ะ100ก้อลงตัวเป๊ะๆ ^_^"

 

 

T^T ว้ากกกกกกกกก เงินตู เฝ้าเก็บมาเป็นเดือนฮือๆ ยัยเฟย์ ฝากไว้ก่อนเหอะ T^T

 

 

แล้วชั่วโมงนั้นทั้งชั่วโมง ผมก้อเฝ้าแต่นั่งค้อนยัยเฟย์ ไม่เป็นอันเรียน จนโดนครูปาชอล์คมาหลายรอบแล้ว

 

 

แต่มีอยู่ตอนหนึ่ง ครูปาแปรงลบกระดานมา แต่เผอิญผมเหลือบไปเห็นเหรียญ10ตกอยู่ก้อเลยก้มเก็บ

 

 

ยัยเฟย์ที่นั่งอยู่หลังผม ก้อเลยซวยไป เพราะแปรงมันโดนหัวยัยเฟย์ที่เงยหน้ามามองกระดานพอดิบพอดี

 

 

55+ โดนคราวนี้ ยัยเฟย์หัวโนเลย เลือดซิปเลย ผมก้อเลยต้องไปส่งยัยเฟย์ที่ห้องพยาบาล

 

 

เพราะอาจาร์ย โทษว่า ผมผิด เพราะผมดั้น..ไปหลบแปลงครูทำไม

 

 

ถ้าผมไม่หลบก้อคงไม่โดนยัยเฟย์หรอก

 

 

ผมฟังครูพูดนี่ช่างเหนื่อยใจ ทำไมผมถึงเอาชนะครูคนนี้ไม่ได้ซะทีนะ

 

 

แต่ตอนที่แบกยัยเฟย์ไปห้องพยาบาล (และเหตุที่ต้องอุ้มก้อเพราะยัยนี่ น็อคไปเลย)

 

 

(ชั้นว่าไม่ใช่แค่ใส่หมวกกันน็อคขับขี่นะ แต่นั่งเรียนเราก้อคงต้องใส่กันแล้วล่ะมั้ง เหอะๆ กันไว้:ice)

 

 

ผมได้ยินยัยนี่เพ้ออกมาว่า 'เขื่อน..เขื่อน นายอย่าไปไหนนะ ชั้นกลัว ชั้นรักนายนะ' แล้วยัยนี่ก้อฟุบลงไป

 

 

ถึงมันจะเป็นแค่การละเมอหรือเพ้อ แต่คนโบราณบอกว่าคนที่เพ้อละเมอออกมาพูดความจริงเสมอ

 

 

ประโยคนั้น ผมไม่รู้ว่าจริงหรือหลอก แต่เล่นเอาผมยิ้มแก้มปริทั้งวันเลยแหละ เหอะๆ ^////^

 

 

(จบ:เขื่อน part)