อ๊าก!! ผมหลงรักลูกสาวมาเฟีย

สำนักงานใต้ดิน
     ระหว่างทางที่เรา3พี่น้องเดินมาพวกพนักงานที่นี่เมื่อเห็นชั้น3คนก้อโค้งคำนับให้กับพวกชั้น3คนมันไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกก้อเพราะเรา3คนเป็นลูกเจ้าของสำนักงานนี้นี่หน่า
เฟย์:"พี่แก้วบอกหน่อยซิว่าอะไรหรอที่พี่บอกว่าเรื่องสนุกๆเฟย์อยากรู้แล้วนะ"
ฟาง:"นั่นซิ บอกหน่อยนะขี้เกียจเดา แล้วไอ้เรื่องสนุกของพี่มันวันไหนอ่ะ"
แก้ว:"บอกตอนนี้ก้อไม่สนุกนะซิ แล้วถ้าเป็นวันไหนพี่ก้อจะบอกเอง" เอาอีกแล้วพี่แก้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์อีกแล้วน่ากลัวจริงๆพี่ชั้น
เฟย์:"อืมก้อได้ แล้วเฟย์จะรอดูว่ามันจะสนุกสมกับการรอคอยรึเปล่า"
แก้ว:"เดี๋ยวก้อรู้ว่าจะสนุกสมกับการรอรึเปล่า" เอาอีกแล้วยิ้มแบบเจ้าเล่ห์อีกแล้ว โว้ย!!ขนลุก
ฟาง:"แล้ว ทำไมพี่แก้วถึงตกลงเรียกคุณน้าว่าแม่ล่ะ"
แก้ว:"ก้อคุณแม่เค้าขอร้อง เราจะปฏิเสธได้ยังไงล่ะ"
เฟย์:"โกหก ตอนที่คุณแม่เค้าขอร้องไม่เห็นพี่แก้วจะมีท่าทีอึดอัดอะไรเลย แถมยังยิ้มอีกแล้วก้อตอบตกลงเร็วมาก เฟย์เชื่อว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านั้นบอกมานะ"
แก้ว:"โอเค บอกก้อได้ถ้าพี่เรียกคุณแม่ว่าแม่พี่ก้อจะสนิทกับคุณแม่มากขึ้นแล้วดูท่าทางท่านจะเอ็นดูพี่ด้วย แล้วเมื่อไหร่ที่พี่กับนายผีดิบมีเรื่องกันเมื่อไหร่พี่ก้อจะเป็นฝ่ายถูกในสายตาท่านเสมอ แล้วนายผีดิบก้อจะหาเรื่องทะเลาะกับพี่ได้น้อยลงแล้วก้ออีกอย่างนะนายผีดิบก้อจะไม่มีทางชนะพี่แน่นอน เวลาพี่อยู่ต่อหน้าคุณแม่แล้วไอ้ผีดิบมาหาเรื่องพี่พอดี ไอ้โคโดโมะก้อไม่สามารถทำอะไรพี่ได้ โฮ๊ะๆๆๆ แค่นี้พี่ก้อเหนือมันทุกอย่าง เวลาพี่อยู่รร.ถ้าพี่จะทำอะไรมันก้อง่ายขึ้นกว่าทุกครั้ง" โห ร้ายจริงๆพี่สาวชั้น คิดการไกลในด้านเรื่องชั่วร้าย โชคดีจังที่เกิดมาเป็นน้องพี่แก้วถ้าชั้นเกิดมาเป็นศัตรูกับพี่แก้วนะ บรึ๋ย ไม่อยากจะคิด ถ้าใครคิดจะลองดีกับพี่แก้วนะถือว่าโง่มากเลยนะเนี่ย ดูอย่างไอ้พวกโทโมะเป็นตัวอย่างแล้วกัน555
ฟาง:"ว่าแล้วเชียว ว่ามันต้องมีอะไรมากว่านั้น"
ห้องขัง122
      หลังจากที่คุยกัยมาระหว่างทางก้อเดินมาถึงหน้าห้อง122ซะทีแล้วพวกเราก้อเดินเข้ามาในห้องแล้วพวกเราก้อเดินเข้ามาในห้อง ภายในห้องเป็นสีดำสนิทมีแค่หลอดไฟดวงเดียวแสงไฟออกสีส้มอ่อน มีโต๊ะ1ตัว เก้าอี้2ตัว ในห้องมีพนักงาน2คนใส่เสื้อผ้าสีดำมีหน้าที่เค้นความจริงออกจากปากผู้ถูกจองจำ และก้อผู้ที่ถูกจองจำที่ถูกตรึงที่ข้อมือด้วยโซ่ทั้ง2ข้างทั้งที่สลบอยู่ด้วยท่ายืนอยู่ซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหนไอ้เคนั่นเอง พอชั้นเห็นไอ้เคชั้นก้อรีบวิ่งไปหามันทันทีแต่ว่าพี่แก้วก้อมาจับแขนชั้นก่อนชั้นหันไปมองพี่แก้วเชิงถามว่าจะห้ามทำไม พี่แก้วก้อมองชั้นแล้วส่ายหัวเบาๆเชิงบอกว่าอย่าเพิ่งทำอะไรเดี๋ยวพี่จัดการเองแล้วพี่แก้วก้อเข้าผู้ชายคนนึง
ผู้ชายคนที่1:"สวัสดีครับคุณหนู ผมไม่ทราบว่าคุณหนูถูกเรียกตัวมา" ผู้ชาย2คนที่อยู่ในห้องโค้งคำนับชั้น3คน แล้วก้อเริ่มพูดขึ้น
แก้ว:"พวกชั้นไม่ได้ถูกเรียกตัว แต่ชั้นมาเอง มันบอกรึยังว่าของอยู่ไหน"
ผู้ชายคนที่2:"ยังครับ มันปากแข็งมากเลยครับคุณหนู"
ฟาง:"นายทรมานไอ้เคยังไง"
ผู้ชายคนที่2:"ตอนแรกก้อพูดดีๆครับแต่มันไม่ยอมบอก เอาปืนขู่มัน มันก้อไม่บอก ผมเลยใช้เครื่องช๊อตไฟฟ้าตั้งหลายทีจนมันสลบไปหลายรอบแล้วมันก้อยังไม่บอกเลยครับ"
เฟย์:"อืม พวกนายไปเถอะเดี๋ยวพวกชั้นจะจัดการเอง"
ผู้ชายคนที่1/2:"ครับ" ทั้ง2คนโค้งคำนับให้ก่อนเดินออกไป
ฟาง:"พี่แก้วจะเอายังไงกับไอ้เค มันสลบอยู่" ฟางหันไปถามพี่แก้วที่กำลังนั่งบนโต๊ะแล้วนั่งกอดอกไขว่ห้าง(เก้าอี้มีทำไมไม่นั่ง/ไรเตอร์)(ก้อนั่งบนโต๊ะแล้วมันเหมือนในหนังอ่ะเท่ดี/แก้ว)(อ๋อ/ไรเตอร์) เท่ซะไม่มีอ่ะพี่สาวชั้น
แก้ว:"เอาน้ำสาดมัน" แล้วฟางก้อไปหยิบถังน้ำสาดไอ้เคจนตื่น "ไง ตื่นแล้วหรอจำได้มั๊ยว่าชั้นเป็นใคร" แล้วไอ้เคมันก้อเพ่งมองพี่แก้วแล้วคิดอยู่ซักพัก
เค:"เธอ!!" ไอ้เคตะโกนออกมาด้วยความตกใจทันทีที่มันนึกออก "เธอใช่มั๊ยที่เป็นคนจับชั้นมา"
แก้ว:"ใช่!!แล้วจะทำไม แต่แกกล้ามากเลยนะที่เอาเครื่องดื่มที่มียาปลุกเซ็กซ์ให้ชั้นกิน"พี่แก้วมองไอ้เคด้วยแววตาที่เยือกเย็นหน้ากลัวจังพี่สาวชั้น แต่ชั้นว่าไอ้เคมันก้อกลัวนะแต่มันทำใจดีสู้เสือไปงั้นแหล่ะทำเป็นไม่กลัวจ้องตาพี่แก้วกลับ
เค:"ใช่ เป็นไงบ้างล่ะคืนนั้นคงสนุกทั้งคืนเลยล่ะซิ555" ไอ้เคที่กำลังเยาะเย้ยพี่แก้วอยู่โดยหารู้ไม่ว่าหายนะกำลังมาเยือน
แก้ว:"ทำปากดีไปเถอะเดี๋ยวแกก้อคงจะไม่มีโอกาสได้ปากดีแบบนี้อีกแล้วล่ะ" หลังจากที่แก้วพูดจบ จากที่ไอ้เคหัวเราะเมื่อกี้ก้อหยุดหัวเราะทันที "เงียบทำไมล่ะ ไม่หัวเราะต่อหรอ" แล้วพี่แก้วก้อแสยะยิ้ม "เข้าเรื่องเลยดีกว่า ของอยู่ไหน" พี่แก้วถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่แฝงไปด้วยอันตราย
เค:"ชั้นไม่บอก!!" มันตะคอกใส่พี่สาวชั้น ถือว่ามันกล้ามาก
แก้ว:"ดี ชั้นพูดกับนายดีๆแล้วนะ" พี่แก้วพูดขึ้นมา "เฟย์" พี่แก้วหันมาเรียกชั้นแล้วก้อพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ ชั้นเดินออกไปนอกห้องซักพักแล้วเดินเข้ามาในห้องเหมือนเดิมพร้อมกับ'แส้'ที่อยู่ในมือชั้น
เค:"แส้งั้นหรอ ของเด็กเล่นอย่างนี้ชั้นไม่ยอมบอกง่ายๆหรอก"
แก้ว:"หึ มันไม่ได้มีแค่นี้หรอกนะ บอกมาของอยู่ไหน"
เค:"ไม่!!" ไอ้เคตวาดใส่พี่แก้ว แล้วพี่แก้วก้อหันมาพยักเพยิดหน้าทางชั้นซึ่งชั้นก้อเข้าใจว่าพี่แก้วให้ชั้นทำอะไร ชั้รเดินตรงไปหาไอ้เคแล้วจัดการเอาแส้ฟางไปที่หลังไอ้เคแบบเต็มแรง1ที แล้วพี่แก้วก้อถามคำถามเดิม ส่วนไอ้เคก้อตอบแบบเดิมๆ
แก้ว:"เฟย์!! ฟาดมันไปจนกว่ามันจะยอมบอก" พี่แก้วหันมาสั่งชั้น ชั้นก้อทำตามที่พี่แก้วบอกไปเรื่อยๆจนชั้นเหนื่อย ตอนนี้ตัวไอ้เคเสื้อผ้าขาดหลุดลุ้ย ตามเนื้อตัวก้อมีรอยอยู่เยอะมากและมีเลือดจำนวนมากพอสมควรที่กำลังไหลอยู่ "ปากแข็งจริงนะ ยัยฟาง" พี่แก้วเรียกฟาง ฟางก้อพยักหน้าอย่างเข้าใจก่อจะออกไปจากห้องซักพัก แล้วเข้ามาไนห้องพร้อมกับถังน้ำส่วนนายเคก้อมองอย่างงง "สาดมัน" พี่แก้วสั่งฟาง ฟางก้อสาดเข้าไปที่ไอ้เคจนไอ้เคร้องออกมาอย่างทรมานที่จริงแล้วสิ่งที่อยู่ในถังน้ำก้อคือ'น้ำเกลือ'ยังไงล่ะ โอ๊ยแค่เห็นก้อแสบแทนไอ้เคแล้ว "เป็นไงล่ะ ทีนี้จะบอกรึยังว่าของอยู่ไหน" พี่แก้วพูดพร้อมแสยะยิ้มอย่างสะใจ
เค:"ชะ ชั้นไม่ ไม่ บะ บอก" ไอ้เคพูดด้วยความยากลำบาก แต่ว่าทำไมมันดื้อด้านแบบนี้นะ
แก้ว:"งั้นหรอ เฟย์ฟาง ทรมานมันไปจนกว่ามันจะบอก" ชั้นกับฟางก้อทรมานไอ้เคเกือบเช้ากว่ามันจะบอกว่าของอยู่ไหนก้อเอาชั้นเหนื่อยแบบเลือดตาแทบกระเด็นเชียว แล้วพี่แก้วก้อโทรไปบอกพวกนักสืบให้ไปหาว่าอยู่ที่นั่นจริงรึเปล่า พวกสายสืบก้อโทรมารายงานว่าได้ของแล้ว พอพี่แก้วได้ยินอย่างนั้นก้อยิ้มออกมาอย่างพอใจ "เอาล่ะ ทีนี้ก้อเข้าเรื่องของเราซะที"
เค:"เธอทำชั้นถึงขนาดนี้แล้ว ยังต้องอะไรอีกห๊ะ"
แก้ว:"ชีวิตแกไง ชั้นต้องการชีวิตแก ปั้ง" พอพี่แก้วพูดจบเท่านั้นแหล่ะ พี่แก้วก้อหยิบปืนที่เหน็บอยู่ข้างหลังออกมายิงใส่ที่สมองไอ้เคทันที ซึ่งชั้นกับฟางก้อมองไอ้เคด้วยสายตานิ่งๆแต่จริงๆแล้วสะใจมากเลยต่างหาก ไม่แปลกหรอกที่พวกเราไม่หวาดกลัวเมื่อมีคนถูกฆ่าตายต่อหน้าเพราะเราถูกฝึกมาโหดกว่านี้เยอะ น่ากลัวกว่านี้ยังเคยเห็นมาแล้วเลย "เฮ้ย!! ใครอยู่ข้างนอกเอาไอ้เคไปฝังที" พี่แก้วตโกนออกไปนอกห้อง แล้วก้อมีผู้ชาย2คนเดินเข้ามาแบกศพไอ้เคไปฝังทันที