กับดักหัวใจ ของนายเพลย์บอยด์

          หลังจากที่ฉันกินข้าวเสร็จฉันเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ รู้อีกทีก็ตอนที่มีคนมาคร่อมร่างฉันที่นอนอยู่บนเตียง ห๊ะ!! คร่อม

          “นี่นาย!!! ลงไปนะ!!” ฉันตวาดนายป๊อปปี้เสียงดังทันทีที่เห็นเค้าชัดเต็มตา

          “นิดหน่อยหน่า” นายป๊อปปี้พูดแล้วก้มลงจูบฉัน ....จะ จูบ =O= เมื่อคืนเค้าทำอะไรฉันหรือเปล่าไม่รู้ ตอนนั้นฉันไม่มีสติ แต่ตอนนี้ฉันมีสติ  ครบถ้วนเค้าทำแบบนี้ไม่ได้น้าาา

          “แฮกๆ ไอ้บ้าพอแล้ว” หลังจากที่เค้าปล่อยให้ฉันเป็นอิสระ ฉันก็ทุบเค้าทันที

          “นี่เอามือถือฉันมา”

           “.....” เค้าเงียบเมื่อฉันทวงมือถือคืน เห้ย!! อย่าบอกนะว่านายทำไอโฟนฉันหาย ไม่ได้นะเว่ย มันแพงนะ

          “นี่”

          “อยู่ห้องฉันมีใครมาหรือเปล่า” นายป๊อปปี้ไม่เอามือถือให้ฉัน แต่มันเปลี่ยนเรื่อง เออ!! ให้มันรู้ไปสิ ชิ!! จะว่าไปก็มีคนมาหาเค้าเหมือนกันนะ

          “มี เห็นบอกว่าชื่อเอมมี่” ฉันตอบแล้วเค้าก็หันหน้ามามองฉัน เหมือนฉันทำอะไรซักอย่างผิด

         “ฉันหมายถึงเพื่อนฉัน” นายป๊อปปี้พูดจบก็ปรายตาดุๆมามองฉัน เค้าตกมันหรือไงนะ ทำไมตาลุกเป็นไฟอย่างนั้นล่ะ

          “ไม่เห็นมี มีผู้หญิงชื่อเอมมี่คนเดียว เค้าเป็นแฟนนายหรอ” พอฉันเอ่ยปากถามเรื่องนี้เท่านั้นแหละ เค้าก็ตวัดสายตาคมมามองฉันอีกครั้งแล้วเดินออกไป ฉันอาจจะยุ่งเรื่องของเขาเกินไปก็ได้นะ แต่!!! มือถือฉันล่ะ?

          “นายป๊อปปี้~ เอามือถือคืนมาน้า” ฉันเดินตามเค้าออกมาแล้วทวงมือถือของฉันอีกครั้ง ก่อนที่เค้าจะหยิบมันขึ้นมาให้ฉันแล้วพูดบางสิ่งที่ฉันได้ยินแล้วอยากจะร้องกรี๊ดดดดดดด

          “ช่วงที่มือถือเธออยู่กับฉันแม่เธอโทรมา”

          “แล้วนายได้รับมั้ย” ฉันตรงเข้าไปเขย่าเขาอย่างร้อนรน ซึ่งเค้าเพียงแค่พยักหน้าน้อยๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

          “นายพูดว่าอะไรบ้าง” ใจฉันเริ่มกระตุกซะแล้วซิ หวังว่าเค้าคงไม่ไปพูดอะไรให้แม่ฉันโกรธหรอกนะ

          “ก็.......”

          ~แม่โทรมาแล้ว แม่โทรมาแล้ว แม่โทรมาแล้ว แม่เราโทรมา~

          นายป๊อปปี้พูดยังไม่ทันจบ เสียงริงโทนที่ตั้งไว้เฉพาะของแม่ก็ดังขึ้น มันเพราะมากใช่มั้ย?

           “เธอถามแม่เธอเอาเองแล้วกัน คุยเสร็จช่วยเปลี่ยนเสียงริงโทนด้วย” นายป๊อปปี้ส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนจะหันไปสนใจทีวีต่อ ทิ้งให้ฉันยืนน้ำตาซึมอยู่คนเดียว หวังว่านายป๊อปปี้คงไม่ไปสร้างเรื่องให้ฉันหรอกนะ T^T

           “สะ..สวัดดีค่ะแม่”

          ‘ยัยฟาง เมื่อเช้าใครรับโทรศัพท์แก!! เมื่อเช้าเค้าบอกว่าแกยังนอนอยู่ในห้องเค้าไม่ยอมตื่น’ ว่าแล้วเชียว นายป๊อปปี้นี่ เจอกันไม่ถึง 2 วันก็สร้างเรื่องให้ฉันซวยซะแล้ว

          “เอ่อ.. แม่ค่ะ...”

          ‘แกไม่ต้องพูด เพื่อเป็นการดัดนิสัยที่แกเที่ยวไปนอนห้องชาวบ้านเค้า แม่จะตัดเงินค่าขนมแก 3 เดือน ระหว่างนี้ก็หากินเองแล้วกัน แค่นี้นะ แม่จะขึ้นเครื่องไปเยเมน’

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ๆ ๆ ๆ

          แม่พูดจบก็ชิ่งวางสายเอาซะดื้อๆ บอกว่าจะไปเยเมน แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับที่แม่จะตัดเงินฉัน 3 เดือน!!! 3 เดือนเชียวนะ แล้วฉันจะเอาเงินที่ไหนกินข้าว งานก็ยังไม่มีทำ รายได้ก็ไม่มีสักบาท กระเป๋าชาแนลดันออกใหม่อีก แล้วค่าคอนโดฉันล่ะ T^T โอ๊ยยยย คิดแล้วท้องไส้ปั่นป่วนขึ้นมาทันที ทำไมแม่ถึงใจร้ายขนาดนี้เนี่ย

          “เป็นไง แม่เธอว่าไงบ้าง” นายป๊อปปี้หันมาถามฉันหลังจากที่ฉันวางสายจากแม่

           “T^T” ฉันไม่ได้ตอบอะไรเขาไป ได้ตีหน้าเศร้าแล้วเดินลงไปทิ้งตัวลงบนโซฟาข้างๆเค้า

           “เห้ย!! เธอเป็นไรเนี่ย แม่ไม่ให้กลับบ้านหรือไง” นายป๊อปปี้เอียงคอถามอีกครั้ง หลังจากที่คำถามแรกปราศจากคำตอบ เอ่อ... เค้าทำแบบนี้แล้ว.... น่ารักจัง =///=

          “ปล่าว ฉันนอนคอนโด”

          “แล้วเธอเป็นอะไรกันแน่” นายป๊อปปี้ถามแล้วดึงฉั้นขึ้นไปนั่งบนตักเค้า เอาอีกแล้ว เค้าจะแทะเล็มฉันอีกแล้ว =*=

          “แม่ฉันตัดเงินเดือนฉัน 3 เดือน” พอฉันตอบเค้าก็หัวเราะในลำคอเบาๆ

          แล้วจู่ๆ เค้าก็ประทับจูบที่ริมฝีปากของฉัน ฉันไม่ได้ขัดขืนอะไร เพราะรู้ว่ายิ่งดิ้น ยิ่งห้าม มันก็เหมือนยิ่งยุ ทางที่ดี ปล่อยให้เค้าทำจนพอใจดีกว่า แล้วเค้าก็จะหยุดมันเอง อืมมม ว่าแต่เมื่อกี้เขาดื่มกาแฟหรือไง ทำไมฉันถึงได้กลิ่นกาแฟที่ติดอยู่ที่ปลายลิ้นเค้าหล่ะ

          “แล้วเธอสนใจมาอยู่กับฉันสัก 3 เดือนมั้ยหล่ะ” ป๊อปปี้ถามหลังจากที่เค้าจูบฉันจนพอใจแล้ว

          “ไม่ดีกว่าฉันจะไปพักกับเพื่อน” ฉันตอบ แม้จะรู้ว่าเป็นภาระยัยเฟย์ก็เถอะ แต่ถ้าให้ฉันมาพักกับนายเนี่ย ฉันยอมให้ยัยเฟย์มันด่าดีกว่า

          “เหอะ!!... เอาเถอะฟาง ยังไงเธอก็หนีฉันไม่พ้นหรอก” นายป๊อปปี้ส่งเสียงในลำคออย่างขัดใจ ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ทำให้ฉันตกใจ นี่เค้ารู้ว่าฉันจะหนีเขางั้นหรอ เหอะ!! ฉันคิดว่าเขาจะโง่ซะอีก =O=

____________________________________________

เอามาหยอดอีกตอน หวังว่ายังมีคนคอยเม้นให้นะ โหวตให้ด้วย ไม่มีคนโหวตเลย T^T แล้วเจอกันตอนหน้าค่ะ ^^