Story of Love. รักอลเวง

 
มาดูทางฝั่งของป๊อปและฟางมั่งดีกว่า

                                                     ด้านฟาง
แม่ฟาง. ฟางเสดยังลูก จะถึงเวลานัดแล้วนะลูก
ฟาง. เสดแล้วคะแม่ [วันนี้ฟางแต่งตัวปกติธรรมดาทั่วไป แค่ชุดเดรสสีขาวน่ารักๆๆ. (ชุดเรียบร้อยมากๆๆ ) แต่งหน้าอ่อนๆๆ (นึกภาพเอาเองนะ ลงภาพไม่ได้ ไรเดอร์ขอโทษ)]
   ฟางที่เดินลงมาจากห้อง และเดินลงมาหาแม่ที่รออยู่ข้างล่่ง
แม่ฟาง. วันนี้ลูกสวยมากเลยเหมือนแม่ตอนสาวๆๆเลยนะลูก
ฟาง. แม่อะ ฟางคงสวยสู้แม่ไม่ได้หรอก และไปกันยังอะคะ
แม่ฟาง. แม่เชื่อว่าพี่เขาต้องอึ้งแน่ๆๆ ลูกแม่สวยขนาดนี้
ฟาง. คะ
    
                                       ด้านป๊อปปี้
ป๊อปปี้. แม่คับ เสดยังคับ จะได้เวลาแล้วนะคับ
แม่ป๊อป. เสดแล้วลูก
  พอแม่ลงมาจากห้อง ก็มองชุดที่ป๊อปปี้ใส่ แม่พอใจกับชุดที่ใส่มากเพราะป๊อปปี้แต่งตัวเรียบร้อยไร้ที่ติ
แม่ป๊อป. ไปเรวป๊อปเดะทางนู้นเขาจะรอนาน
ป๊อปปี้. คับแม่


ร้านอาหาร PF
    ตอนนี้แม่ของฟางและแม่ของป๊อปกอดกันและก็คุยกันตามภาษาเพื่อนเก่่า
แม่ฟาง. นี่ลูกฉัน ชื่อฟาง
ฟาง. สวัสดีคะ คุณ...(ตามด้วยชื่อแม่ป๊อป. ไรเดอร์ขอโทษไรเดอร์ไม่รู้จิงๆๆ)
แม่ป๊อป. เรียกแม่ดีกว่าลูกเดะเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว
ฟาง. คะคุณแม่
แม่ป๊อปปี้. ส่วนนี้ลูกชายของฉัน ชื่อว่าป๊อปปี้
ป๊อปปี้. สวัสดีคับ คุณน้า...(ตามด้วยชื่อแม่ฟาง ไรเดอร์ไม่รู้อีกแล้ว ไรเดอร์ของโทษ)
แม่ฟาง. เรียกแม่สิลูกป๊อปปี้
ป๊อปปี้. ครับ คุณแม่
แม่ฟางกับแม่ป๊อปปี้. แม่คิดว่าลูกไปนั่งโต๊ะนู้นดีกว่าแม่จองไว้ให้แล้ว [แม่ป๊อปกะแม่ฟางบอกลูกของตัวเอง เพื่อที่จะได้คุยถึงเรื่องงานหมั้นและงานแต่งงานว่าจะจัดวันไหน]
ป๊อปปี้/ฟาง. คับ/ค่ะ

    และป๊อปปี้กะฟางก็เดินไปนั่งโต๊ะที่แม่ของพวกเธอเตรียมเอาไว้ให้.  
        

และพอนั่งไปสักพัก ฟางเริ่มหนาวเลยเอามือมาลูบแขนตัวเอง และกำลังจะหยิบผ้าในกระเป๋ามาคลุม

ป๊อปปี้. เธอฟางใช่ไหม ฉันป๊อปปี้นะเรียกป๊อปเฉยๆๆก็ได้ไม่เป็นไร. ส่วนนี้[ป๊อปถอดสู่แล้วเอามาคลุมฟางที่เห็นว่ากำลังหนาวอยู่]เสื้อคลุมฉัน เห็นหนาวเลยเอามาให้คลุมนะ (ยิ้มให้ฟาง) 
ฟาง. ขอบคุณนะ แต่ไม่เป็นไร ฉันมีผ้านะ เอาไปเหอะ (พูดพร้อมกำลังจะเอาสูทของป๊อปปี้ออกจากตัว)
ป๊อปปี้. ไม่เป็นไร เราเห็นผ้าแล้ว มันบางเราคิดว่าสูทเราน่าจะอุ่นกว่าและอีกอย่าง แม่เรากะแม่เธอคงคุยกันอีกนานนะ
ฟาง. ขอบคุณมากนะ(ยิ้ม)
     ทั้งป๊อปปี้ฟางก็คุยกันสนุกสนาน (เรียกว่าคุยถูกคอว่างั้นแหละ)

  ส่วนของแม่ฟางกับแม่ป๊อปเห็นว่าทั้งคู่คุยกันดี เลยดีใจและต่างคนก็ต่างชอบลูกของอีกฝ่ายหนึ่ง

      หลังจากคุยเสร็จ
แม่ป๊อป. ลูกป๊อป ฝากไปส่งหนูฟางด้วยนะ
ป๊อป. ได้คับ
แม่ฟาง. ลูกกลับกะพี่ป๊อปได้ใช่ไหมลูก
ฟาง. ได้คะ
แม่ป๊อปแม่ฟาง. งั้นแม่ไปช๊อปปิ้งก่อนนะ ฝากหนูฟางด้วยนะลูก

หลังจากที่แม่ป๊อปกะแม่ฟางออกไป
ฟาง. พี่ป๊อปคะ ไม่ต้องไปส่งฟางก็ได้นะคะฟางเกรงใจอะคะ เดะฟางให้พี่แก้วมารับก็ได้คะ 
ป๊อป. ไม่ต้องเกรงใจหรอก (พูดพร้อมยิ้มอย่างอบอุ่น)
ฟาง. งั้นก็ได้คะ. 
ป๊อป. ฟาง หิวไหม อยากกินอะไรหรือป่าว
ฟาง. ไม่ดีกว่าคะ  ฟางขอโทดนะคะที่ถาม ข้องใจจิงๆๆ. ถ้าพี่ป๊อปไม่ได้รักฟางไม่ต้องแต่งงานกับฟางก็ได้นะคะ เดะฟางจะไปบอกคุณแม่ให้ยกเลิกงานนี้เอง (พูดพร้อมทำหน้าเศร้าเพราะว่า ป๊อปกะฟางเพิ่งเจอกันแค่ไม่กี่ครั้ง ไม่ได้รักกันแต่ต้องมาแต่งงานกันเพราะว่าแม่ของทั้งสองสัญญากันไว้)
ป๊อปปี้. เรื่องนี้ พี่ไม่รู้กันนะ เพราะพี่ไม่เคยชอบใคร แต่พี่อยู่กะฟางและพี่สบายใจแล้วฟางละรู้สึกยังไงกับพี่
ฟาง. ไม่รู้สิคะ พี่เหมือนพี่แก้วเลย
ป๊อปปี้. แก้วคือใครหรอ. พี่เริ่มหึงและสิ เห็นพูดถึงบ่อย (พูดพร้อมยิ้มนิดๆๆแต่ในใจกัวว่าจะเป็นผู้ชายที่ฟางรัก)
ฟาง. พี่แก้วคือพี่สาวของแก้วเองคะ พี่อยู่ด้วยและอบอุ่นดีอะคะ เหมือนตอนที่ฟางอยู่กับพี่แก้วเลย. พี่ไม่ต้องห่วงคะ ฟางไม่เคยรักใครอะคะเพราะพี่สาวฟางหวง


Poppy talk::::
(ตอนนี้รู้สึกเหมือนโล่งเมื่อตอนที่ฟางบอกว่าแก้วคือพี่สาวของฟาง). นี่คือความรักหรืปาวจนะ

Fang talk :::
อยูกับพี่ป๊อปแล้วอบอุ่น นี่เรียกว่าความรักหรือป่าวนะ

ป๊อปปี้. ฟาง ถึงบ้านแล้วนะ พี่ไปแล้วนะ บาย
ฟาง. คะ บายคะ
ป๊อปปี้. งั้นเดะพรุ่งนี้พี่มารับไปทำงานนะ
ฟาง. คะ มาปะมาน 8 โมงนะคะเผื่อรถติด
ป๊อปปี้. เจอกันพรุ่งนี้คับ

....................
เม้นโหวตด้วยะคะ.   จะมาอัพใหมีนะค่ะ