BlackBoo!! แสบเกินพิกัด มัดใจนายจอมหยิ่ง
10.0
1) ตัวจริง กับ ตัวปลอม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ#เช้าสดใส ของใครหลายๆคน ยกเว้น ฉัน 'แก้วใจ สาวน้อยน่ารัก (น่าหยิก>O<)
แต่แสนมาดแมนนะเออ! สาวหล่อสุดสวย อิอิ (จะเอาไงกันแน่?)
วันนี้คือวันเปิดเทอมวันแรก ให้ตายสิ ร่างกายของฉันขยับไม่ได้เลย~
ฉันควรจะนอนต่อใช่ไหม? Zzz.........
.
.
.
เวลามันผ่านไปรวดเร็ว แต่แบตฯในตัวฉันมันยังชาร์ตไม่เต็มสักที
8 โมงแล้ว ... แล้วไง คนมันจกนอน มีปัญหารึไง --*
กริ๊ง!!!
เสียงเทเลโฟนดังขึ้นในห้องที่มีแต่เสียงหาววอดๆของร่างเล็กๆ
แก้ว : มีอะไร? ใครตายไม่ทราบ!
ใช่ ! เวลาที่เธแถูกจัดใจ เธอมักจะทำท่าทางตายด้าน ขวางโลก ใส่มนุษมนา อิโหน่อิเหน่!
ฟาง : แกน่ะสิจะตาย --+ ให้เวลา 3 วิ ถ้าไม่ถึงห้อง แกตาย!
เสียงแฟนสาวจอมแสบผู้แสนขยันดังขึ้น ปัดโธ่! จะมีใครเหมือนฟางตื่นตั้งแต่ไก่ยังไม่ลืมตา
แก้ว : คร้าบบบบบบบบ ที่รัก .__.!!
น่าเบื่อ! ถ้าไม่ติดว่าแฟนสุดที่รักเรียกล่ะก็ ...... เธอจะไม่ไปจริงๆด้วย รร.อะไรเนี่ยะ
.
.
.
.
.
เฟย์ : -0- แก้วแกจะหาวอีกนานไหม?
เสียงเฟย์เพื่อนรักติขึ้น หลังจากแมลงวันบินเข้าปากฉันไปหลายต่อหลายตัว
แก้ว: ฉันง่วง --? เมื่อไรป้าจะเลิกบ่นสักที
ฉันเอ็ดเบาๆ เพราะตอนนี้ฉันกำลังโดนเทศน์เรื่องมา รร. สาย
รวมถึงยายเฟย์ด้วย ยายนี่ตื่นสายพอๆกับฉัน ไม่แปลกที่เราจะสนิทกัน
เฟย์ : แล้วพี่ฟาง แฟนแกอ่ะ ไม่เอาแกตายหรอ?
เอิ่ม o.O! ลืมคิดว่ะ ฟางเกลียดมากเรื่องการมาสายเพราะมันไม่ดี แต่ฉันก็สายได้ทุกวัน
เฟย์ : นี่ล่ะนะ .... มีแฟนเป็นรุ่นพี่ และ เป็นถึงดาวรร. ต้องจู้จี้นิดนึงแหละ -3- แกมาคบกับฉันดีกว่า
ฮึ่ยยยยยยย! คิดได้เนาะยัยเฟย์ =( )=
แก้ว : จะเก็บไว้พิจราณา
เฟย์ : สาวๆแกเยอะอย่างนี้ แกจะมีเวลาพิจราณาฉันหรอยะ!!
เฟย์แว้ดขึ้นมาเสียงดังจนทั้งแถวมองมาที่เรา
แก้ว : โธ่ baby !! เธอน่ะสำคัญที่สุดเลยนะ เราเพื่อนกันหนิ ^^
เฟย์ : ใช่! เพื่อน ฉันเป็นเพื่อนแก -o- เพื่อนรัก ใช่ไหม?
แก้ว : แกจะตะคอกเพื่อ ._______.? เป็นไรอ่ะ?
เฟย์ : ช่างเถอะ ป้าเลิกบ่นแล้ว เราขึ้นห้องกัน
แก้ว : อืมๆ
.
.
.
.
ฟาง : แก้ว! มาสายอีกแล้วนะ -3- งอนแล้วๆ
ขณะที่ฉันและเฟย์จะขึ้นตึก พี่ฟางก็เดินมาหาฉันพอดี -0- จะโดนเทศน์ไหมเนี่ยะ?
แก้ว : โอ๋ คนดี อย่างอนนะ
เฟย์ : งั้นฉันขึ้นห้องก่อนนะ ไปนะคะพี่ฟาง
คำแรกพูดกับฉัน ส่วนประโยคหลังหันไปพูดกับฟาง ที่เดินมาเกาะแขนอย่างน่ารัก
ฟาง : บ๊าบบายค่ะน้องเฟย์ พี่ยืมตัวแก้วใจแป๊ปนึงนะ
แล้วที่ฟางก็จูงมือฉันไป .........
.
.
.
.
ทางด้านเฟย์
เดินขึ้นห้องมาอย่างเศร้าๆ มันท้อเหลือเกินที่ต้องทนรอ ทนดู ทนเฝ้า ทนเก็บ
ทุกคำบอกรักต่อเพื่อนสนิทที่เฟย์เฝ้าพูด มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นสักครั้ง มันออกมาจากใจ
แต่ทำไม เพื่อนอย่างแก้วถึงไม่เคยเห็นมันสักครั้ง ไม่เคยหันมามอง ใครอีกคนเลย
"เฮ้อ ! แกจะหวังอะไรยัยเฟย์ แก้วเค้ามีคนที่เค้ารักและรักเค้าแล้ว! ทำหน้าที่เพื่อนให้ดีที่สุดละกัน
เมื่่อไรแกจะรู้นะแก้ว ฉันรักแกว่ะ :( "
.
.
.
.
หึ ยัยตัวแสบ ! HOT เหมือนกันนะเรา ? นี่หรอ! คู่สมรสของฉัน ฝันไปเถอะ
ฉันไม่มีวันชอบเธอหรอก ยัยทอม! XX
..... : คนนี้หรอวะ คู่หมั้นแก ?
..... : ก็น่ารักดีนี่หว่า -///- แต่เป็นทอมหรอวะ น่าเสียดายชิบ!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ