BlackBoo!! แสบเกินพิกัด มัดใจนายจอมหยิ่ง

10.0

เขียนโดย nicewonderTK

วันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 19.01 น.

  3 ตอน
  26 วิจารณ์
  8,894 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) ตัวจริง กับ ตัวปลอม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

#เช้าสดใส ของใครหลายๆคน ยกเว้น ฉัน 'แก้วใจ สาวน้อยน่ารัก (น่าหยิก>O<)

แต่แสนมาดแมนนะเออ! สาวหล่อสุดสวย อิอิ (จะเอาไงกันแน่?)

วันนี้คือวันเปิดเทอมวันแรก ให้ตายสิ ร่างกายของฉันขยับไม่ได้เลย~

ฉันควรจะนอนต่อใช่ไหม? Zzz.........

.

.

.

เวลามันผ่านไปรวดเร็ว แต่แบตฯในตัวฉันมันยังชาร์ตไม่เต็มสักที

8 โมงแล้ว ... แล้วไง คนมันจกนอน มีปัญหารึไง --* 

กริ๊ง!!!

เสียงเทเลโฟนดังขึ้นในห้องที่มีแต่เสียงหาววอดๆของร่างเล็กๆ

แก้ว : มีอะไร? ใครตายไม่ทราบ!

ใช่ ! เวลาที่เธแถูกจัดใจ เธอมักจะทำท่าทางตายด้าน ขวางโลก ใส่มนุษมนา อิโหน่อิเหน่!

ฟาง : แกน่ะสิจะตาย --+ ให้เวลา 3 วิ ถ้าไม่ถึงห้อง แกตาย!

เสียงแฟนสาวจอมแสบผู้แสนขยันดังขึ้น ปัดโธ่! จะมีใครเหมือนฟางตื่นตั้งแต่ไก่ยังไม่ลืมตา

แก้ว : คร้าบบบบบบบบ ที่รัก .__.!! 

น่าเบื่อ! ถ้าไม่ติดว่าแฟนสุดที่รักเรียกล่ะก็ ...... เธอจะไม่ไปจริงๆด้วย รร.อะไรเนี่ยะ 

.

.

.

.

.

เฟย์ : -0- แก้วแกจะหาวอีกนานไหม?

เสียงเฟย์เพื่อนรักติขึ้น หลังจากแมลงวันบินเข้าปากฉันไปหลายต่อหลายตัว

แก้ว: ฉันง่วง --? เมื่อไรป้าจะเลิกบ่นสักที

ฉันเอ็ดเบาๆ เพราะตอนนี้ฉันกำลังโดนเทศน์เรื่องมา รร. สาย 

รวมถึงยายเฟย์ด้วย ยายนี่ตื่นสายพอๆกับฉัน ไม่แปลกที่เราจะสนิทกัน

เฟย์ : แล้วพี่ฟาง แฟนแกอ่ะ ไม่เอาแกตายหรอ?

เอิ่ม o.O! ลืมคิดว่ะ ฟางเกลียดมากเรื่องการมาสายเพราะมันไม่ดี แต่ฉันก็สายได้ทุกวัน

เฟย์ : นี่ล่ะนะ .... มีแฟนเป็นรุ่นพี่ และ เป็นถึงดาวรร. ต้องจู้จี้นิดนึงแหละ -3- แกมาคบกับฉันดีกว่า

ฮึ่ยยยยยยย! คิดได้เนาะยัยเฟย์ =( )= 

แก้ว : จะเก็บไว้พิจราณา

เฟย์ : สาวๆแกเยอะอย่างนี้ แกจะมีเวลาพิจราณาฉันหรอยะ!!

เฟย์แว้ดขึ้นมาเสียงดังจนทั้งแถวมองมาที่เรา 

แก้ว : โธ่ baby !! เธอน่ะสำคัญที่สุดเลยนะ เราเพื่อนกันหนิ ^^

เฟย์ : ใช่! เพื่อน ฉันเป็นเพื่อนแก -o- เพื่อนรัก ใช่ไหม?

แก้ว : แกจะตะคอกเพื่อ ._______.? เป็นไรอ่ะ?

เฟย์ : ช่างเถอะ ป้าเลิกบ่นแล้ว เราขึ้นห้องกัน 

แก้ว : อืมๆ 

.

 

.

 

.

 

.

 

 

ฟาง : แก้ว! มาสายอีกแล้วนะ -3- งอนแล้วๆ

ขณะที่ฉันและเฟย์จะขึ้นตึก พี่ฟางก็เดินมาหาฉันพอดี -0- จะโดนเทศน์ไหมเนี่ยะ?

แก้ว : โอ๋ คนดี อย่างอนนะ 

เฟย์ : งั้นฉันขึ้นห้องก่อนนะ ไปนะคะพี่ฟาง

คำแรกพูดกับฉัน ส่วนประโยคหลังหันไปพูดกับฟาง ที่เดินมาเกาะแขนอย่างน่ารัก

ฟาง : บ๊าบบายค่ะน้องเฟย์ พี่ยืมตัวแก้วใจแป๊ปนึงนะ 

แล้วที่ฟางก็จูงมือฉันไป ......... 

 

.

 

.

 

 

.

 

.

ทางด้านเฟย์

เดินขึ้นห้องมาอย่างเศร้าๆ มันท้อเหลือเกินที่ต้องทนรอ ทนดู ทนเฝ้า ทนเก็บ

ทุกคำบอกรักต่อเพื่อนสนิทที่เฟย์เฝ้าพูด มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นสักครั้ง มันออกมาจากใจ

แต่ทำไม เพื่อนอย่างแก้วถึงไม่เคยเห็นมันสักครั้ง ไม่เคยหันมามอง ใครอีกคนเลย 

"เฮ้อ ! แกจะหวังอะไรยัยเฟย์ แก้วเค้ามีคนที่เค้ารักและรักเค้าแล้ว! ทำหน้าที่เพื่อนให้ดีที่สุดละกัน 

เมื่่อไรแกจะรู้นะแก้ว  ฉันรักแกว่ะ :( " 

 

.

 

.

 

.

 

.

 

หึ ยัยตัวแสบ ! HOT เหมือนกันนะเรา ? นี่หรอ! คู่สมรสของฉัน ฝันไปเถอะ

ฉันไม่มีวันชอบเธอหรอก ยัยทอม! XX

..... : คนนี้หรอวะ คู่หมั้นแก ?

..... : ก็น่ารักดีนี่หว่า -///- แต่เป็นทอมหรอวะ น่าเสียดายชิบ!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา