I melt นายกำลังทำให้ฉันใจละลาย

8.2

เขียนโดย pran_keedkean

วันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.47 น.

  12 kamikaze chapter
  74 วิจารณ์
  26.09K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2556 18.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) พากลับบ้าน(โทโมะ-แก้ว)/ความทรงจำที่แสนเจ็บปวด...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ในรถของโทโมะ
"เฮ้อ! ทำไมวะ...ทำไมแก้วถึงจำเราไม่ได้อย่างว่าเราไปเรียนนอกมานี่หว่าและดูเปลี่ยนลุคซะขนาดนี้จำได้ก็ถือว่าเก่งละ"โทโมะบ่นขึ้นมาหลังจากที่อุ้มแก้วเข้ามาในรถ
~ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ...ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่อนไหว...ได้แต่ทร...~
"ฮัลโหล"โทโมะกรอกเสียงใส่โทรศัพท์
(พี่โมะ นี่เกลเองนะค่ะ คือเกลอ่ะค่ะ จะไปอยู่กับเพื่อน 3 วันนะค่ะก็เลยอยากให้พี่ไปส่งพี่แก้วที่คอนโดแทนอ่ะค่ะ)
คนที่โทรมาก็ไม่ใช่ใครเกลสุดสวยของเรานี่เอง
"ครับ น้องเกล แล้วคอนโดของแก้วอยู่ที่ไหนคับ"โทโมะถามเกลไปเพราะไม่เคยรู้เลยว่าแก้วมีคอนโดด้วย
"อ๋อ!...คอนโดของพี่แก้วคือ The Park Chidlom ที่กลางกรุงเทพอ่ะค่ะ ไม่ห่างจากผับมากหรอกค่ะ อยู่ตรงข้ามมหา'ลัย ของพวกพี่และค่ะ เกลว่าพี่น่าจะรู้นะค่ะ แล้วก็ ห้องพี่แก้วเนี่ยอยู่ชั้น 54 ห้อง 543 นะค่ะ)
"ครับ แล้วเดี๋ยวพี่จะบอกแก้วให้นะครับ"โทโมะพอได้ยินสิ่งที่เกลพูดออกมาก็ยิ้มกว้างทันทีเพราะมันคือ คอนโดเดียวกับที่เขาอยู่ ชั้นเดียวกันอีกต่างหาก แต่แค่อยู่ไกลนิดหน่อยเอง ห้องของโทโมะเนี่ย คือ ห้อง 546 เอง
(ค่ะ แล้วก็บอกว่าไม่ต้องห่วงบ้านเพราะเกลจะกลับไปเก็บของที่บ้าน แล้วก็เดี๋ยวจะล็อกให้แน่นหนาเลยค่ะ)
"ครับ แล้วคีย์การ์ดละครับ"โทโมะยังคงถามต่อ
(ในกระเป๋าตังค์เลยค่ะ)
"ครับ"
(งั้นแค่นี้นะค่ะ ฝากดูแลพี่แก้วด้วยนะค่ะ) ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
พอเกลพูดจบก็วางสายไปเลย
ณ The Park Chidlom ชั้น 54 ห้อง 543 
"อ่ะเจอแล้ว คีย์การ์ด"โทโมะพูดออกมาเมื่อหาของที่ตนเองต้องการเจอ
กริ๊ก~
โทโมะเปิดประตูเข้าไป พร้อมกับอุ้มแก้วเข้าไปด้วย แล้วก็พาแก้วเดินเข้าไปในห้องนอน พอโทโมะวางแก้วลงที่เตียงเสร็จแล้ว ก็เงยหน้าขึ้นแล้วก็ต้อง O_O!!! อึ้ง...
"ทำไม...แก้วจำเราได้รึไง"ที่อึ้งไม่ใช่เพราะอะไรเลยนอกจาก รูปของโทโมะกับแก้วตอนที่ยังคบกันอยู่นั่นเองและรูปพวกนั้นก็ทำให้โทโมะนึกถึงวันเก่าๆที่ตัวเองเคยอยู่กับแก้ว ผู้หญิงที่เค้ารักที่สุด และไม่เคยคิดจะนอกใจเธอเลยแม้แต่นิดเดียว แต่แล้ววันนึงมันก็เิกิดเรื่องขึ้นที่ทำให้เธอและเขา ต้องเลิกกัน เหตุผลน่ะเหรอ ก็เพราะ
'ความเข้าใจผิดของเธอยังไงล่ะ '
เมื่อ 2 ปีก่อน 
"โทโมะ นี่มันอะไรกัน ไหนบอกว่าจะไม่นอกใจแก้วไง แล้วรูปนี่มันอะไรกัน ทำไมโทโมะ ถึงทำอย่างนี้ ทำไม ฮือๆๆๆๆ"แก้วที่เห็นรูปแฟนหนุ่มของตัวเองเดินควงสาวกลางห้าง
"ไม่จริงแก้ว ไม่ใช่พี่นะ แก้วๆต้องเชื่อพี่นะ พี่ขอร้องล่ะนะ"โทโมะพยยามออ้นแก้ว
"ไม่ แก้วเกลียดคนโกหก แก้วเกลียดพี่โมะ พี่โมะออกไปจากชีวิตแก้วซะ ต่อไปนี้เราไม่รู้จักกัน"แก้วพูดออกมาพร้อมกับน้ำตาที่นองหน้า
"แก้ว หมายความว่ายังไง"โทโมะถามแก้วด้วยความตกใจ
"เราเลิกกันเถอะ"แก้วพูดแล้วก็ผลักโทโมะด้วยความที่ว่า อึ้ง เหนื่อยล้าจนไม่มีแรงจึงล้มลงไปอย่างง่ายดาย แต่แก้วก็ไม่สนใจเดินผ่านโทโมะไปแบบเหมือนไม่รู้จักกัน 
หลังจากนั้น 2 สัปดาห์ โทโมะก็ตัดสินใจขอแม่ไปเรียน มหา'ลัย ที่อังกฤษ แต่ก็เรียนได้แค่ปีเดียวก็ถูกแม่ให้เรียกกลับมาอยู่ที่เมืองไทย และให้เข้าไปเรียนในมหา'ลัย ที่เดียวกันกับแก้ว
และมันก็เป็นอย่างนี้ แบบนี้ จนถึงปัจจุบัน
ปัจจุบัน ณ ห้อง 543 
"อื้อ...ปวดหัวจัง อ้าว..ที่นี่มันคอนโดนิ มาอยู่ที่นี่ได้ไงหว่า"แก้วที่ตื่นขึ้นมา ก็นั่งงงกับการที่ตัวเองมาที่นี่ได้ยังไง
แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรต่อ จึงเดินออกมาที่ห้องนั่งเล่น เห็น iphone 4s ตกอยู่จึงเก็บขึ้นมาดู
"ของใครล่ะเนี่ย ขออนุญาตดูหน่อยนะค่ะ"แก้วพูดเสร็จก็กดโทรศัพทลงไปก็ต้องตกใจเพราะหน้าจอ มันเป็นรูปของเธอที่ถ่ายกับโทโมะ ตอนที่เป็นแฟนกันอยู่
"ของโทโมะ โทโมะมาส่งเราที่ห้องเลยหรอ เอ่ โน๊ตไรหว่า"แก้วที่กำลังตกใจอยู่เหลือบไปเห็นโน๊ต ที่แปะอยู่ที่โต๊ะนั่งเล่น จึงเดินไปดู
"เรารออยู่ที่ ห้อง 546นะ แก้วใจ ถ้าหิวเมื่อไรก็ไปหา"
'โทโมะ'
"นายจริงๆด้วย เออ...เอาโทรศัพท์ไปคืนดีกว่า"แก้วนึกแล้วก็เดินออกจากห้องของเธอแล้วไปกดกริ่งหน้าห้องของโทโมะทันที
"ใครคับ อ้าว...แก้ว"โทโมะออกมาเปิดประตูก่อนที่จะทักฉัน
"เราเอาโทรศัพท์ มาคืน เออ หิวละ"แก้วพูดจบก็เอามือลูบท้องตัวเองทันที
"เข้ามาสิ เดี๋ยวเราทำให้กิน ทำไรเล่นไปก่อนก็ได้ แปปเดียว"โทโมะพูดเสร็จก็นำแก้วเข้าไปในห้อง แล้วตัวเองก็เดินไปในครัวเลย
'นายยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ โทโมะ'
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ป่านขอแค่กำลังใจ เม้น+โหวต เยอะๆนะค่ะ รักลีดเดอร์ทุกคนนะ่ค่ัะ บายๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา