สงครามจันทราTK
8.7
6)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แก้ว"
"....."
"แก้ว"
"......."
"แกฟีลาลี่"
"ฮึ ใครบอกให้เรียกชื่อนี้แจ๊ค"
"ก็เธอไม่หันหนิ เป็นอะไรฉันเห็นเธอมองไอ้หนุ่มนั่นตั้งนาน"พูดพร้อมมองไปทางป๊อบปี้
"เปล่า"
"หึ ชอบเพื่อนฉันล่ะสิ"เสียงนี้ไม่ใช่เสียงของโทโมะ
"ปากเสีย"
"หรือว่ามันไม่จริงเห็นจ้องอยู่ตั้งนาน"
"ไม่รู้เรื่องอย่าพูด"
"หึ"
กริ๊ง~
"แก้ว"
"ฟาง เฟย์"
"พักเที่ยงแล้วไปกินข้าวป่ะ"
"ไม่ล่ะ ฟางฉันไม่หิว"
"เธอเป็นอะไรรึเปล่าแก้ว"
"ปล่าวหรอกแจ๊ค พวกเธอไปกินข้าวกันเถอะ"
ตอนนี้ทุกคนออกไปกินข้าวหมดแล้ว ในห้องตอนนี้เหลือแค่ แก้ว โทโมะ ป๊อบปี้ เขื่อน
โต๊ะ3หนุ่ม
"ไอ้ป๊อบ"
"อะไร"
"ฉันว่ายัยแก้วชอบแก"
"คนไหนอะ"
"โถ่พี่ป๊อบก็คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นไง"เขื่อนพูดพร้อมกับชี้นิ้ว
"อ๋อ คนที่ฉันชนตอนนั้น"
"ยัยนั่นเป็นแม่มด"
"อะไรนะไอ้โมะ"
"ไอ้ป๊อบฟังชัดๆนะ ยัย-นั่น-เป็น-แม่-มด"โทโมะพูดย้ำทีละคำ
"ยัยนั่นเป็นแม่มดหรอ ดีเลยพี่ป๊อบจีบเลย"
"เฮ้ย จะบ้าเหรอไอ้เขื่อน"
"ไม่หรอกน่าพี่ป๊อบเพราะถ้าพี่จีบติดอะไรๆ มันก็ง่ายขึ้นไง"
"ยังไงวะ"
"ก็พวกนั้นมาที่นี่เพราะสะเก็ดจันทราเหมือนพวกเรา แล้วถ้าเวลาต่อสู้กันยัยนั่นก็จะได้ไม่กล้าทำร้ายพี่ไง ถือว่าเป็นการตัดกำลังด้วยนะ"
"ไอ้เขื่อนพูดถูกนะไอ้ป๊ํอบ"
"อืมๆ จะลองดูละกัน"
หลังจากนั้นป๊อบก็เดินไปที่โต๊ะแก้ว
"แก้ว"
"นาย"
"เราชื่อป๊อบนะ คนที่ชนแก้ววันนั้นน่ะ"
"อืม แล้วรู้ชื่อเราได้ไงอะ"
"ไอ้โมะมันบอกน่ะ"
"อืม"
"อยู่กันคนละโลกแต่ทำไมหน้าตาถึงเหมือนกันได้ขนาดนี้ ถ้าถึงเวลาต่อสู้กันจริงๆฉันจะกล้าทำร้านนายมั๊ย"หญิงสาวคิดในใจ
"แล้วทำไมแก้วไม่ไปกินข้าวล่ะ"
"ไม่หิวอะ"
"แล้วไม่กลัวเป็นโรคกระเพาะหรอ"
"ไม่อะ แล้วทำไมนายไม่ไปล่ะ"
"ฉันไม่หิวเหมือนกันน่ะ"พูดพร้อมยิ้มมาให้
"นายนิสัยดีนะ ไม่เหมือนกับเพื่อนนาย"
"โทโมะน่ะหรอ"
"ใช่ และจะดีกว่านี้ด้วยถ้านายไม่ใช่พวกเดวิล"
"เธอรู้"
"ใช่ ฉันรู้ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะสงครามมันยังไม่มาถึง ตอนนี้เรายังเป็นเพื่อนกันได้"
"ขอบใจนะแก้ว"
***********************************************************************
ไรเตอร์มาอัพแล้วน้า เม้นกันหน่อยนะคะ ไรเตอร์จะได้มีกำลังใจเพราะว่าตอนนี้สมองไรเตอร์ตันมากๆเลยค่ะ
"....."
"แก้ว"
"......."
"แกฟีลาลี่"
"ฮึ ใครบอกให้เรียกชื่อนี้แจ๊ค"
"ก็เธอไม่หันหนิ เป็นอะไรฉันเห็นเธอมองไอ้หนุ่มนั่นตั้งนาน"พูดพร้อมมองไปทางป๊อบปี้
"เปล่า"
"หึ ชอบเพื่อนฉันล่ะสิ"เสียงนี้ไม่ใช่เสียงของโทโมะ
"ปากเสีย"
"หรือว่ามันไม่จริงเห็นจ้องอยู่ตั้งนาน"
"ไม่รู้เรื่องอย่าพูด"
"หึ"
กริ๊ง~
"แก้ว"
"ฟาง เฟย์"
"พักเที่ยงแล้วไปกินข้าวป่ะ"
"ไม่ล่ะ ฟางฉันไม่หิว"
"เธอเป็นอะไรรึเปล่าแก้ว"
"ปล่าวหรอกแจ๊ค พวกเธอไปกินข้าวกันเถอะ"
ตอนนี้ทุกคนออกไปกินข้าวหมดแล้ว ในห้องตอนนี้เหลือแค่ แก้ว โทโมะ ป๊อบปี้ เขื่อน
โต๊ะ3หนุ่ม
"ไอ้ป๊อบ"
"อะไร"
"ฉันว่ายัยแก้วชอบแก"
"คนไหนอะ"
"โถ่พี่ป๊อบก็คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นไง"เขื่อนพูดพร้อมกับชี้นิ้ว
"อ๋อ คนที่ฉันชนตอนนั้น"
"ยัยนั่นเป็นแม่มด"
"อะไรนะไอ้โมะ"
"ไอ้ป๊อบฟังชัดๆนะ ยัย-นั่น-เป็น-แม่-มด"โทโมะพูดย้ำทีละคำ
"ยัยนั่นเป็นแม่มดหรอ ดีเลยพี่ป๊อบจีบเลย"
"เฮ้ย จะบ้าเหรอไอ้เขื่อน"
"ไม่หรอกน่าพี่ป๊อบเพราะถ้าพี่จีบติดอะไรๆ มันก็ง่ายขึ้นไง"
"ยังไงวะ"
"ก็พวกนั้นมาที่นี่เพราะสะเก็ดจันทราเหมือนพวกเรา แล้วถ้าเวลาต่อสู้กันยัยนั่นก็จะได้ไม่กล้าทำร้ายพี่ไง ถือว่าเป็นการตัดกำลังด้วยนะ"
"ไอ้เขื่อนพูดถูกนะไอ้ป๊ํอบ"
"อืมๆ จะลองดูละกัน"
หลังจากนั้นป๊อบก็เดินไปที่โต๊ะแก้ว
"แก้ว"
"นาย"
"เราชื่อป๊อบนะ คนที่ชนแก้ววันนั้นน่ะ"
"อืม แล้วรู้ชื่อเราได้ไงอะ"
"ไอ้โมะมันบอกน่ะ"
"อืม"
"อยู่กันคนละโลกแต่ทำไมหน้าตาถึงเหมือนกันได้ขนาดนี้ ถ้าถึงเวลาต่อสู้กันจริงๆฉันจะกล้าทำร้านนายมั๊ย"หญิงสาวคิดในใจ
"แล้วทำไมแก้วไม่ไปกินข้าวล่ะ"
"ไม่หิวอะ"
"แล้วไม่กลัวเป็นโรคกระเพาะหรอ"
"ไม่อะ แล้วทำไมนายไม่ไปล่ะ"
"ฉันไม่หิวเหมือนกันน่ะ"พูดพร้อมยิ้มมาให้
"นายนิสัยดีนะ ไม่เหมือนกับเพื่อนนาย"
"โทโมะน่ะหรอ"
"ใช่ และจะดีกว่านี้ด้วยถ้านายไม่ใช่พวกเดวิล"
"เธอรู้"
"ใช่ ฉันรู้ แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกเพราะสงครามมันยังไม่มาถึง ตอนนี้เรายังเป็นเพื่อนกันได้"
"ขอบใจนะแก้ว"
***********************************************************************
ไรเตอร์มาอัพแล้วน้า เม้นกันหน่อยนะคะ ไรเตอร์จะได้มีกำลังใจเพราะว่าตอนนี้สมองไรเตอร์ตันมากๆเลยค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ