ไม่ใช่อิจฉา...แค่อยากลืมว่าเป็นเพื่อเธอ
8.2
14) ความในใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 14
จากนั้นพองานปาร์ตี้เลิก โทโมะที่ไปส่งพิมกลับบ้านเสร็จแล้วก็กลับมาที่งานอีกครั้ง ”ฟางๆ แก้วอ่ะ ?”โทโมะถาม ”ไม่รู้!”ฟางตอบพร้อมเดินหนีไป ”เฟย์ๆ รู้มั้ยแก้วไปไหน ?”โทโมะถามเฟย์ ”ไม่รู้ ไม่ได้ตัวติดกัน”เฟย์บอกพร้อมเดินหนีอีกคน ”ไอ้เขื่อน ไอ้ป็อป เห็นแก้วมั้ย ?”โทโมะถามเพื่อนทั้ง 2 ของตน ”เห็นออกไปกับผู้ชายคนนึงอ่ะ”ป็อปปี้บอก ”ไปนานยังว่ะ ?”โทโมะถามต่อ ”สักพักแล้วอ่ะ”ป็อปปี้บอก ”เมื่อไหร่จะกลับว่ะ ?”โทโมะถามต่อ ”ไม่รู้เว้ย ไม่ใช่ไอ้แก้วมันนะ”ป็อปปี้ตอบพร้อมเดินหนี สักพักแก้วก็กลับมา พอโทโมะเห็นว่าแก้วกลับมาแล้ว จึงรีบเดินเข้าไปหา แต่แก้วกลับเดินหนี แต่ก็ไม่พ้นมือโทโมะ ”ไปไหนมา ?”โทโมะถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา ”ไปส่งนัททิวที่บ้านมา”แก้วบอก ”มันไม่มีขาหรือไง ? ถึงได้ต้องไปส่งมันอ่ะ”โทโมะถาม ”แล้วทำไม มันเกี่ยวอะไรกับนายไม่ทราบ”แก้วถาม ”แล้วอีกอย่างนะ ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับนาย ไปหาน้องพิมดิ มายุ่งวุ่นวายกะฉันทำไม ?”แก้วถามต่อ ”เหอะ!ออกตัวปกป้องมันขนาดนั้น ทำไมชอบมันหรือไง ?”โทโมะถามด้วยน้ำเสียงดุดัน ”ฉันจะชอบใครแล้วมันเกี่ยวอะไรกับนาย หัวใจมันก็หัวใจฉัน ไม่ใช่หัวใจนายสักหน่อย หลีกไปฉันจะเข้าบ้าน”แก้วบอก ”ไม่ จนกว่าจะคุยกันให้รู้เรื่อง”โทโมะบอก ”แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย หลีกไป”แก้วบอก ”แต่ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน ”ทำไม ? นายจะหวงฉันทำไม ? นัทอ่ะเค้าดีกว่านายตั้งเยอะ ขี้เก๊กมั้ย ? ก็ไม่ เย็นชามั้ย ? ก็ไม่ แถมยังรู้จักรักษาน้ำใจคนอื่นเค้าอีกตะหาก ไม่เหมือนนาย ที่ไม่รู้จักรักษาน้ำใจของคนอื่น”แก้วพูด ”ฉันไปทำอะไรให้เธอ”โทโมะถาม ”ก็ที่ทำอยู่นี้ไงล่ะ ? จะหวงกันทำไม ในเมื่อนายไม่ได้คิดอะไรกับฉัน ฉันจะคบใครมันก็เรื่องของฉัน นายไม่มีสิทธิมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉัน ถามหน่อย !! ฉันเคยไปยุ่งกับคนของนายมั้ย ? เคยไปเกี่ยวข้องกับชีวิตนายมั้ย ? ห๊ะ !!”แก้วพูดพร้อมน้ำตาที่ตอนนี้มันเอ่อล้นออกมา ”เธอชอบมันหรือไง ?”โทโมะถาม ”นายตอบไม่ตรงคำถาม”แก้วพูด ”ฉันถาม ว่าเธอชอบมันหรือไง ?”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงโมโห ”จะชอบหรือไม่ชอบก็ไม่เกี่ยวกับนาย”แก้วพูด ทันทีที่แก้วพูดจบโทโมะก็ดึงแก้วเข้ามาพร้อมกับประกบริมฝีปากของเค้าไว้กับเธอ แก้วพยายามดันตัวของเธออกมา แต่ไม่เป็นผลเพราะยังไงซะ ผู้ชายก็คงแรงเยอะกว่าผู้หญิง โทโมะจูบแก้วนานพอสมควร แก้วตอนนี้เธอกำลังร้องไห้ออกมา เป็นครั้งแรกที่เธอร้องไห้ให้โทโมะเห็นตั้งแต่รู้จักกันมา พอโทโมะถอนจูบออก ก็พบว่าแก้วร้องไห้ เพลี๊ยะ !! <<< เสียงแก้วตบโทโมะ ”แก้ว ฉันขอโทษ”โทโมะพูด ”ฉันไม่ให้อภัย !!”แก้วพูดพร้อมกับวิ่งเข้าไปในบ้านทั้งน้ำตา เฟย์ ฟาง ป็อปปี้ เขื่อน ที่เห็นเหตุการณ์ก็รีบวิ่งมาหาแก้ว แต่ฟางดึงทุกคนไว้ก่อน ”ป็อป เขื่อน นายไปดูโทโมะนะ แล้วช่วยพูดเตือนสติเค้าที ว่าจริงๆแล้วเค้าน่ะ รักใคร? ฉันคิดว่า นายน่าจะรู้นะป็อปว่าควรจะพูดยังไง ในสถานการณ์แบบนี้ ฟางฝากด้วยนะ”ฟางพูดกับป็อปปี้และเขื่อน ป็อปปี้และเขื่อนพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ จากนั้นเฟย์กับฟางก็ขึ้นไปบนห้องเพื่อไปหาแก้ว แก้วที่ตอนนี้กำลังร้องไห้อย่างหนักหน่วงอยู่ เพราะเหตุการณ์เมื่อสักครู่ ”แก้ว พวกเราเข้าไปนะ”ฟางบอก จากนั้น 2 พี่น้องก็เดินเข้ามา ”เฟย์ ฟาง”แก้วพูดพร้อมกับเข้าไปกอดเฟย์ และฟาง ”แก้วใจเย็นนะ ไหนแก้วลองเล่าให้ฟางฟังสิว่าทำไมแก้วถึงร้องไห้”ฟางบอก ”แก้วไม่รู้ อยู่ดีดีแก้วก็อยากร้องไห้ออกมา”แก้วพูด ”แล้วแก้วร้องไห้เพราะอะไร ดีใจ หรือเสียใจ”ฟางถามต่อ ”ไม่รู้สิ แก้วไม่รู้”แก้วพูดพร้อมกับการร้องไห้ที่หนักกว่าเก่า ”แก้วอยากร้องเท่าไหร่ ร้องออกมาให้หมด แต่ต่อจากนี้สัญญากับฟางและเฟย์ได้มั้ย ? ว่าจะไม่ร้องไห้อีกแล้ว”ฟางบอก ”ได้ !! แก้วสัญญา”แก้วพูด ทางด้านโทโมะ ”ไอ้โทโมะ แกทำอะไรลงไปว่ะ ?”เขื่อนถาม ”ไม่รู้ว่ะ ฉันรู้สึกหงุดหงิด ไม่ชอบให้แก้วไปหัวเราะกับใคร ไม่ชอบให้แก้วไปส่งยิ้มให้กับใครนอกจากฉัน”โทโมะพูด ”งั้นฉันถามหน่อย แกรักน้องพิมเค้าจริงๆหรอว่ะ ?”ป็อปปี้ถาม ”รักจริงดิ”โทโมะตอบ ”แต่การกระทำเมื่อกี้ มันเหมือนแกรักแก้วนะ”เขื่อนพูด ”บ้าน่า ฉันแค่หวง”โทโมะพูด ”แกหวง หรือแกหึง”ป็อปปี้ถามต่อ ”แกอย่าหนีจากใจตัวเองดิ ลองถามใจแกดูว่าแกรักใครกันแน่ คนที่อยู่ข้างนายมาตลอด 5 ปี หรือคนที่แกพึ่งเจอแค่ ไม่กี่เดือน”ป็อปปี้พูด ”แล้วใครกันที่ทำให้แกมีความสุขมากที่สุด อยากอยู่ใกล้เค้า อยากปกป้องเค้า เป็นห่วงเค้า”เขื่อนเสริม ”เรื่องแบบนี้ไม่มีใครคนอื่นตัดสินให้แกได้หรอกนะว่าแกชอบใคร รักใคร สิงเดียวที่จะตัดสินได้คือ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าหัวใจ ของแกเท่านั้นแหละ”ป็อปปี้พูด ”แล้วอีกอย่างนะ แกแน่ใจหรอว่าแกรักน้องพิมจริงๆ แกรักน้องเค้าไม่ใช่เพราะแกต้องการให้แก้วเป็นแบบนั้นหรอ ?” ป็อปปี้พูด ”สิ่งที่พวกฉันทำได้ก็แค่นี้แหละ แค่เตือนสติแกก่อนที่แกจะทำร้ายจิตใจคนที่รักแกไปมากกว่านี้”เขื่อนบอก ”อะไรนะ ?”โทโมะถาม ”ไอ้เขื่อน !! แกพูดอะไรออกไปว่ะ ?”ป็อปปี้บอก ”ขอโทษคร้าบบบ ผมเผลอน่ะ มันกำลังซึ้งเลยหลุดปากออกไป”เขื่อนบอกป็อปปี้ ”เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะ ? แกพูดว่าแก้วชอบฉันหรอ ?”โทโมะถาม ”ก็อย่างที่แกได้ยินอ่ะ ? ถามหน่อยตอนนี้รู้สึกยังไงว่ะ “ป็อปปี้ถาม
จากนั้นพองานปาร์ตี้เลิก โทโมะที่ไปส่งพิมกลับบ้านเสร็จแล้วก็กลับมาที่งานอีกครั้ง ”ฟางๆ แก้วอ่ะ ?”โทโมะถาม ”ไม่รู้!”ฟางตอบพร้อมเดินหนีไป ”เฟย์ๆ รู้มั้ยแก้วไปไหน ?”โทโมะถามเฟย์ ”ไม่รู้ ไม่ได้ตัวติดกัน”เฟย์บอกพร้อมเดินหนีอีกคน ”ไอ้เขื่อน ไอ้ป็อป เห็นแก้วมั้ย ?”โทโมะถามเพื่อนทั้ง 2 ของตน ”เห็นออกไปกับผู้ชายคนนึงอ่ะ”ป็อปปี้บอก ”ไปนานยังว่ะ ?”โทโมะถามต่อ ”สักพักแล้วอ่ะ”ป็อปปี้บอก ”เมื่อไหร่จะกลับว่ะ ?”โทโมะถามต่อ ”ไม่รู้เว้ย ไม่ใช่ไอ้แก้วมันนะ”ป็อปปี้ตอบพร้อมเดินหนี สักพักแก้วก็กลับมา พอโทโมะเห็นว่าแก้วกลับมาแล้ว จึงรีบเดินเข้าไปหา แต่แก้วกลับเดินหนี แต่ก็ไม่พ้นมือโทโมะ ”ไปไหนมา ?”โทโมะถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา ”ไปส่งนัททิวที่บ้านมา”แก้วบอก ”มันไม่มีขาหรือไง ? ถึงได้ต้องไปส่งมันอ่ะ”โทโมะถาม ”แล้วทำไม มันเกี่ยวอะไรกับนายไม่ทราบ”แก้วถาม ”แล้วอีกอย่างนะ ฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน ไม่เกี่ยวกับนาย ไปหาน้องพิมดิ มายุ่งวุ่นวายกะฉันทำไม ?”แก้วถามต่อ ”เหอะ!ออกตัวปกป้องมันขนาดนั้น ทำไมชอบมันหรือไง ?”โทโมะถามด้วยน้ำเสียงดุดัน ”ฉันจะชอบใครแล้วมันเกี่ยวอะไรกับนาย หัวใจมันก็หัวใจฉัน ไม่ใช่หัวใจนายสักหน่อย หลีกไปฉันจะเข้าบ้าน”แก้วบอก ”ไม่ จนกว่าจะคุยกันให้รู้เรื่อง”โทโมะบอก ”แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับนาย หลีกไป”แก้วบอก ”แต่ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน ”ทำไม ? นายจะหวงฉันทำไม ? นัทอ่ะเค้าดีกว่านายตั้งเยอะ ขี้เก๊กมั้ย ? ก็ไม่ เย็นชามั้ย ? ก็ไม่ แถมยังรู้จักรักษาน้ำใจคนอื่นเค้าอีกตะหาก ไม่เหมือนนาย ที่ไม่รู้จักรักษาน้ำใจของคนอื่น”แก้วพูด ”ฉันไปทำอะไรให้เธอ”โทโมะถาม ”ก็ที่ทำอยู่นี้ไงล่ะ ? จะหวงกันทำไม ในเมื่อนายไม่ได้คิดอะไรกับฉัน ฉันจะคบใครมันก็เรื่องของฉัน นายไม่มีสิทธิมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉัน ถามหน่อย !! ฉันเคยไปยุ่งกับคนของนายมั้ย ? เคยไปเกี่ยวข้องกับชีวิตนายมั้ย ? ห๊ะ !!”แก้วพูดพร้อมน้ำตาที่ตอนนี้มันเอ่อล้นออกมา ”เธอชอบมันหรือไง ?”โทโมะถาม ”นายตอบไม่ตรงคำถาม”แก้วพูด ”ฉันถาม ว่าเธอชอบมันหรือไง ?”โทโมะพูดด้วยน้ำเสียงโมโห ”จะชอบหรือไม่ชอบก็ไม่เกี่ยวกับนาย”แก้วพูด ทันทีที่แก้วพูดจบโทโมะก็ดึงแก้วเข้ามาพร้อมกับประกบริมฝีปากของเค้าไว้กับเธอ แก้วพยายามดันตัวของเธออกมา แต่ไม่เป็นผลเพราะยังไงซะ ผู้ชายก็คงแรงเยอะกว่าผู้หญิง โทโมะจูบแก้วนานพอสมควร แก้วตอนนี้เธอกำลังร้องไห้ออกมา เป็นครั้งแรกที่เธอร้องไห้ให้โทโมะเห็นตั้งแต่รู้จักกันมา พอโทโมะถอนจูบออก ก็พบว่าแก้วร้องไห้ เพลี๊ยะ !! <<< เสียงแก้วตบโทโมะ ”แก้ว ฉันขอโทษ”โทโมะพูด ”ฉันไม่ให้อภัย !!”แก้วพูดพร้อมกับวิ่งเข้าไปในบ้านทั้งน้ำตา เฟย์ ฟาง ป็อปปี้ เขื่อน ที่เห็นเหตุการณ์ก็รีบวิ่งมาหาแก้ว แต่ฟางดึงทุกคนไว้ก่อน ”ป็อป เขื่อน นายไปดูโทโมะนะ แล้วช่วยพูดเตือนสติเค้าที ว่าจริงๆแล้วเค้าน่ะ รักใคร? ฉันคิดว่า นายน่าจะรู้นะป็อปว่าควรจะพูดยังไง ในสถานการณ์แบบนี้ ฟางฝากด้วยนะ”ฟางพูดกับป็อปปี้และเขื่อน ป็อปปี้และเขื่อนพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ จากนั้นเฟย์กับฟางก็ขึ้นไปบนห้องเพื่อไปหาแก้ว แก้วที่ตอนนี้กำลังร้องไห้อย่างหนักหน่วงอยู่ เพราะเหตุการณ์เมื่อสักครู่ ”แก้ว พวกเราเข้าไปนะ”ฟางบอก จากนั้น 2 พี่น้องก็เดินเข้ามา ”เฟย์ ฟาง”แก้วพูดพร้อมกับเข้าไปกอดเฟย์ และฟาง ”แก้วใจเย็นนะ ไหนแก้วลองเล่าให้ฟางฟังสิว่าทำไมแก้วถึงร้องไห้”ฟางบอก ”แก้วไม่รู้ อยู่ดีดีแก้วก็อยากร้องไห้ออกมา”แก้วพูด ”แล้วแก้วร้องไห้เพราะอะไร ดีใจ หรือเสียใจ”ฟางถามต่อ ”ไม่รู้สิ แก้วไม่รู้”แก้วพูดพร้อมกับการร้องไห้ที่หนักกว่าเก่า ”แก้วอยากร้องเท่าไหร่ ร้องออกมาให้หมด แต่ต่อจากนี้สัญญากับฟางและเฟย์ได้มั้ย ? ว่าจะไม่ร้องไห้อีกแล้ว”ฟางบอก ”ได้ !! แก้วสัญญา”แก้วพูด ทางด้านโทโมะ ”ไอ้โทโมะ แกทำอะไรลงไปว่ะ ?”เขื่อนถาม ”ไม่รู้ว่ะ ฉันรู้สึกหงุดหงิด ไม่ชอบให้แก้วไปหัวเราะกับใคร ไม่ชอบให้แก้วไปส่งยิ้มให้กับใครนอกจากฉัน”โทโมะพูด ”งั้นฉันถามหน่อย แกรักน้องพิมเค้าจริงๆหรอว่ะ ?”ป็อปปี้ถาม ”รักจริงดิ”โทโมะตอบ ”แต่การกระทำเมื่อกี้ มันเหมือนแกรักแก้วนะ”เขื่อนพูด ”บ้าน่า ฉันแค่หวง”โทโมะพูด ”แกหวง หรือแกหึง”ป็อปปี้ถามต่อ ”แกอย่าหนีจากใจตัวเองดิ ลองถามใจแกดูว่าแกรักใครกันแน่ คนที่อยู่ข้างนายมาตลอด 5 ปี หรือคนที่แกพึ่งเจอแค่ ไม่กี่เดือน”ป็อปปี้พูด ”แล้วใครกันที่ทำให้แกมีความสุขมากที่สุด อยากอยู่ใกล้เค้า อยากปกป้องเค้า เป็นห่วงเค้า”เขื่อนเสริม ”เรื่องแบบนี้ไม่มีใครคนอื่นตัดสินให้แกได้หรอกนะว่าแกชอบใคร รักใคร สิงเดียวที่จะตัดสินได้คือ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าหัวใจ ของแกเท่านั้นแหละ”ป็อปปี้พูด ”แล้วอีกอย่างนะ แกแน่ใจหรอว่าแกรักน้องพิมจริงๆ แกรักน้องเค้าไม่ใช่เพราะแกต้องการให้แก้วเป็นแบบนั้นหรอ ?” ป็อปปี้พูด ”สิ่งที่พวกฉันทำได้ก็แค่นี้แหละ แค่เตือนสติแกก่อนที่แกจะทำร้ายจิตใจคนที่รักแกไปมากกว่านี้”เขื่อนบอก ”อะไรนะ ?”โทโมะถาม ”ไอ้เขื่อน !! แกพูดอะไรออกไปว่ะ ?”ป็อปปี้บอก ”ขอโทษคร้าบบบ ผมเผลอน่ะ มันกำลังซึ้งเลยหลุดปากออกไป”เขื่อนบอกป็อปปี้ ”เมื่อกี้แกพูดว่าอะไรนะ ? แกพูดว่าแก้วชอบฉันหรอ ?”โทโมะถาม ”ก็อย่างที่แกได้ยินอ่ะ ? ถามหน่อยตอนนี้รู้สึกยังไงว่ะ “ป็อปปี้ถาม
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ