ไม่ใช่อิจฉา...แค่อยากลืมว่าเป็นเพื่อเธอ

chapter 1“ไอ้ขี้เก๊ก ไอ้ขี้เก๊ก ตื่นได้แล้วววว”เสียงหญิงสาวคนนึงเคาะประตูเรียกคนที่อยู่ข้างในห้อง“อ้าวว น้องแก้ว เจ้าน้องชายตัวดีของพี่ยังไม่ตื่นหรอ ? พี่เห็นแก้วมาเคาะตั้งนานแล้วนะ”เสียงหญิงสาวอีกคนถาม“ยังเลยค่ะ พี่มากิ แก้วเคาะจนมือจะพังแล้วเนี้ย”หญิงสาวคนที่ชื่อว่าแก้วตอบหญิงสาวที่อายุมากกว่าตนที่ชื่อว่า มากิ“ไหน ถอยสิ เดี๋ยวพี่จัดการเอง”พี่มากิบอกพร้อมผลักแก้วออกไป“โทโมะ ตื่นเดี๋ยวนี้นะ แก้วมารอตั้งนานแล้วนะ จะไปมั้ยโรงเรียนอ่ะหะ!!!”พี่มากิตะโกนเรียกสักพัก“ตื่นแล้ว ตื่นแล้วอะไรกันนักกันหนาเนี้ย”ชายหนุ่มที่อยู่ในห้องออกมาพร้อมกับเสียงโวยวาย“ไม่ต้องมาโวยวายเลย ไปโรงเรียนได่แล้ว เดี๋ยวก็ไปสายหรอก”พี่มากิตะโกนกลับ“เออๆ เดี๋ยวไปอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวนี้แหละ กี่โมงแล้วอ่ะ”โทโมะถาม“7 โมงแล้ว”แก้วตอบ“อ่า ห๊ะ! 7 โมงแล้วหรอ งานเข้า เดี๋ยวอาบน้ำก่อนนะ”โทโมะพูดพร้อมปิดประตูดัง ปัง!ผ่านไป 10 นาที“ไปได้แล้วยัยแก้วหน้าหมาเดี๋ยวสาย”โทโมะตะโกนบอกแก้วที่นั่งอยู่ในโซฟาบ้านตน“ว่าใครหน้าหมาหะ ไอ้ขี้เก๊ก”แก้วตะโกนด่า“ไม่ใช่เวลามาทะเลาะกันนะ ไปเร็วๆ”โทโมะบอก(แล้วไอ้บ้าที่ไหนชวนทะเลาะฟะ : Kaew)จากนั้นโทโมะก็ลากแก้วขึ้นจักรยานขับไปโรงเรียนเช่นเคยที่โรงเรียน“เฮ้อ!พี่ฟางเมื่อไหร่ยัยแก้วจมาเนี้ย รอนานแล้วนะ”หญิงสาวผมสั้นถามหญิงสาวอีกคนผู้เป็นพี่ของตน“นั่งอยุ่ด้วยกันแล้วจะรู้มั้ยล่ะ ยัยเฟย์!”ผู้เป็นพี่ที่ชื่อฟางตอบน้องสาวที่ชื่อว่าเฟย์“พี่ใครเนี้ย กวนจังเลย”เฟย์ตอบอย่างหมดอารมณ์ผ่านไป 15 นาที“เห้ย!มาแล้วๆพี่ฟาง มากันเป็นคู่เหมือนเดิมเลย”เฟย์บอก“แฮ่กๆ โทษทีนะ พอดีมีใครก็ไม่รู้ตื่นสายเลยมาสายอ่ะ”แก้วบอกเพื่อนๆทั้ง 2 คนพร้อมกับเสียงเหนื่อยหอบจากการวิ่ง“นี่แหนะ โทษใครหะ”โทโมะพูดพร้อมกับผลักหัวเพื่อนสาวตนไปหนึ่งที“พอพอ สามีภรรยาคู่นี้ เจอกันทีไรทะเลาะกันทุกที”เฟย์บอก“ยัยเฟย์/เฟย์”โทโมะกับแก้วพูดพร้อมกัน“55555555 ล้อเล่น ปะขึ้นห้องเรียนกันเถอะ”เฟย์บอก“บายจ่ะ เฟย์”ฟางบอก“บายค่ะ พี่ฟาง ฝากความคิดถึงถึงป็อปด้วยน้า”เฟย์บอกเป็นเชิงแซวพี่สาว“บ้า ไปไหนก็ไปเลยไป”ฟางบอกพร้อมกับสีหน้าที่แดงขึ้นมาเรื่อยๆ“55555 แกล้งคนเนี้ยมีความสุขดีจังงงง”เฟย์ตะโกนออกมาอย่างอารมณ์ดีในห้องเรียน“นี้โทโมะ การบ้านเสร็จหรือยัง ?”แก้วถาม“การบ้านหรอ ? วิชา ?”โทโมะถาม“ภาษาอังกฤษไง”แก้วตอบพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้“เฮ้ย!มีการบ้านด้วยหรอ ? เสร็จยังอ่ะ ?”โทโมะถามกลับ“เสร็จแล้ว ให้ตายเถอะ นายนี้ขี้ลืมเหลือเกินอ๊ะนี้เอาไป”แก้วบอกอย่างเอือมระอา พร้อมยื่นการบ้านให้เพื่อนสนิท“แต๊งค์กิ้ววว เพื่อนเลิฟ”โทโมะบอกอย่างดีใจKAEW TALK :สวัสดี ฉันชื่อแก้วนะ เป็นเพื่อนกับนายหน้าหวานที่นั่งข้างๆฉันเนี้ยแหละ ฉันกับเขาเป็นเพื่อนกันมา ก็ประมาณ 4-5 ปีแล้วล่ะ ตั้งแต่ ม.1 อ่ะ ตอนนี้ก็ ม.5แล้ว นอกจากจะเป็นเพื่อนกันมานานแล้ว ฉันแอบชอบนายนี้มาก็เกือบ 3 ปีแล้วล่ะแต่ฉันยังไม่ได้บอกเขา เพราะกลัวจะเสียเพื่อนไปน่ะสิ แต่นายนี้ก็ฮอตนะ มีแต่คนรุมจีบแต่หมอนี้ไม่ค่อยสนใจใครเลยอ่ะEnd Kaew Talk “เสร็จแล้ววววววว”โทโมะตะโกนออกมาอย่างดีใจ“ปั่นเร็วดีเนอะ”แก้วแซว“อ่ะโห!ฉันอ่ะเซียนแล้วววว”โทโมะพูดออกมาอย่างอารมณ์ดี“เอ้า!ทุกคนนั่งที ครูมีเรื่องจะบอกก”ครูพูด“เอาล่ะ วันนี้เนื่องจากว่ามีครูโรงเรียนอื่นมาประชุมที่โรงเรียน ครึ่งเช้าเลยไม่ต้องเรียน เรียนแต่ครึ่งบ่ายนะ”ครูพูด“เย้!!!!!!!!!”เด็กในห้องตะโกนพร้อมกัน“แต่ว่า...ครูจะสั่งงานไว้นะจ่ะ”ครูพูด“โหวววววว!”เด็กนักเรียนพูดพร้อมกันจากนั้นคุณครูก็สั่งงานเด็กนักเรียนแล้วเดินออกจากห้องไป“นี้ยัยแก้วๆ”เฟย์เรียก“หืมม มีไร”แก้วถามเฟย์“ทำไมเขื่อนยังไม่มาอ่ะ”เฟย์ถาม“ฉันจะไปรู้หรอ ไม่ได้ตัวติดกะมัน แฟนใครปฟนมันไม่เกี่ยวเว้ยย!”แก้วตอบเฟย์“โหยย!เพื่อนยิ่งเครียดๆอยู่นะ ชิชิ”เฟย์บอกแล้วงอนกลับไป“อ้าววว อะไรว่ะเนี้ย อยู่ดีดีมางอนเฉยเลย”แก้วบ่นกับตนเอง“แก้ว แก้ว”โทโมะเรียก“มีอะไร ?”แก้วถามอย่างหาเรื่อง“อ่ะ!!”โทโมะบอกพร้อมยื่นช๊อคโกแลตให้“เฮ้ย!แกให้ฉันหรอ ?ขอบคุณนะ”แก้วบอกอย่างดีใจ“ไม่ใช่ๆ ฉันให้แกเอาไปให้น้องม.4คนนั้นเว้ย!”โทโมะบอก“อ้าวหรอ ? นึกว่าให้ฉัน”แก้วบอกอย่างอนๆ“โถ่ๆ งอนหรอ ? อย่างอนนะ”โทโมะพูดแบบอ้อนๆ“ไม่งอนเว้ย ฉันไม่มีสิทธิงอนแกอยู่แล้วนิ เดี๋ยวมานะไปห้องน้ำก่อน”แก้วบอกอย่างหงุดหงิดแล้วลุกออกไปจากโต๊ะ“อะไรว่ะ เฟย์แก้วเป็นไรอ่ะ ?”โทโมะถามเฟย์“ไม่รู้ไม่ชี้”เฟย์ตอบกลับไปแบบเฉยชา เพราะเฟย์รู้ว่าแก้วเป็นอะไร จากนั้นเฟย์ก็เดินตามแก้วไปที่ห้องน้ำ