รักวุ่นๆของนายเพลบอย

โทโมะ//เธอมีสิทอะไรมาเรียกฉันว่าไอ้ตุ๊ด ฮะ
แก้ว//ทีนายยังเรียกฉันว่ายัยทอมได้เลย
โทโมะ//นี่เธอ
แก้ว//อะไร
ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตู
แก้้ว,โทโมะ//ใครย่ะ
โทโมะ//แก้วเธอไปเปิดประตูซิ
แก้ว//เออ
...//พอดีว่าห้องเต็ม ครูเลยให้มานอนห้องนี้นอนด้วยคนนะ
แก้ว,โทโมะ//เคนตะ
เคนตะ//ใช่ฉันเอง
โทโมะ//ทำไมแกได้มานอนหอวะ ตอนแรกแกไม่ได้นอนไม่ไช่เรอ
เคนตะ//ก็ใช่แต่พ่อกับแม่ฉันไปทำงานที่ญี่ปุ่น เลยให้กูมานอนใจไหม
แก้ว//แล้วนายจะนอนตรงไหน
เคนตะ//ฉันก็จะนอนเตียงกับไอ้โมะไง(คนสวย)
แก้ว//เฮ้ย..แล้วฉันล่ะ
โทโมะ//เอางี้ เธอนอนกลาง ฉันนอนฝั่งซ้าย ไอ้เคนนอนฝั่งขวา โอเคไหม
เคนตะ//ตกลง
แก้ว//ไม่ตกลง..นายฉันเปนผู้หญิงนะ จะให้นอนผู้ชาย 2คนเลยรึไง นอนกับนายคนเดียวฉันก็จะตายหยุแล้ว
โทโมะ//งั้นเธอก็ต้องนอนพื้น
แก้ว//ก็ได้
21.00น.
แก้ว//นอนดีกว่า ป่านนี้2คนนั้นคงหลับแล้วล่ะ
แล้วแก้วก็ล้มตัวลงนอน
21.30
แก้ว//อะไรน่ะ
แก้วรู้สึกว่ามีอะไรมารัดเอวเธอไว้ ทั้งข้างซ้ายและข้างขวา
แก้ว//เอาวะ
แก้วค่อยๆก้มดูว่าอะไรรัดตัวเธออยูแล้วปรากฏว่าเปน
แก้ว//ว๊าย
แขนของเคนตะและวโทโมะกำลังกอดเธออยู่เธอพยามดิ้นจนหมดแรง แต่ก็ไม่เกิดผล แก้วจึงยอมนอนหลับไป