เเก้วใจฉันรักเธอ
8.7
16)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความร้าน mk
เเก้ว // นั่นมันยัยหวายนี่หว่า
โทโมะ // ฮ่ะอะไรน่ะ
เเก้ว // ป่าว เเร้วยัยฟางอยู่ไหนเนีย
.... // เเก้วๆๆทางนี้
เเก้ว // นั่นไง
ฟาง // ทัมมัยมาช้าจัง
เเก้ว // ก่อนายนี่อ่ะเดินช้าเดินอย่า่งกะคาน
โทโมะ // ไม่ชั่ยซะหน่อยก่ออ่ะมั่วเเวะดูมิกกี๊เมาเองอ่ะเเร้วจะมาโทดฉันได้ไง
ฟาง // ป่ะๆไม่ต้องเถียงกันเเร้วคนอื่นเขาจะอิ่มหมดเเร้ว
แก้ว // อืม
ด้านหวาย
หวาย // เเกจะเเย่งของทุกย่างของฉันเลยชั่ยมัยเนีย
พิม // เเกก่อต้องเเย่งคืนสิ
หวาย // ไม่ต้องห่วงฉันเเย่งคืนเเน่
พิม // เเร้วจะเริ่มเมือรัยล่ะ
หวาย // เดียวนี่เลย
ด้าน เฟย์ ฟาง เเ้ก้ว
เฟย์ // นี่ๆสั่งอาหารเลยสิ
เเก้ว // เออนี่นายอ่ะเอารัย
โทโมะ // รัยก่อได้
เเก้ว // งั่นเอา %#*@&//**##$
ฟาง // นี่ๆเเก้วพวกฉันอ่ะสั่งเเร้วน่ะเกจะกินหมดหรอ
เเก้ว // ไม่หมด
ฟาง // มันเปลืองเงินน่ะเเก
เเก้ว // ไม่เป็นรัยฉันมีคนเลี้ยง
เฟย์ // คัยอ่ะ
เเก้ว // ก่อนายนี่ไง
ฉันบอกพางชี้ไปที่โทโมะ
โทโมะ // นี่ฉันบอกเหมือรัย
เเก้ว // นานเเร้วจำไม่ได้เหมือนกัน ^^
โทโมะ // เธอนี่มันร้ายจิงๆ
เเก้ว // ^^
หวาย // อ่าวโทโมะมากับคัยอ่ะ
โทโมะ // อ่อมากับเเก้ว เฟย์ ฟาง เเร้วก่อพวกไอ่เขื่อนอ่ะ
หวาย // งั่นหวายนั่งด้วยคนน่ะ
เเก้ว // คงจะไม่ได้หลอกจ๊ะเพราะว่าที่นั่งเต็ม
ฟาง // ชั่ยๆๆนั่นเเหละที่นั่งเต็มถึงมีก่อไม่ให้นั่ง
โทโมะิ // อืมนั่งก่อได้
เเก้ว // งั่นฉันไม่กินเเร้วน่ะไม่หิวเเรว
เฟย์ // ฉันด้วย
ฟาง // งั่นฟางไปน่ะ
โทโมะ // หวายนั่งไปเลยน่ะโมะอิ่มเเร้ว
หวาย // โทโมะจะไปไหนค่ะ
โทโมะ // อ่อจะไปส่งเเก้วน่ะคับ
หวาย // งั่นไปส่งหวายด้วยได้ไม
โทโมะ // อืม
โทโมะ // เเก้วๆๆรอด้วย
เเก้ว // มีรัย
โทโมะ // เดียวฉันไปส่ง
เเก้ว // เเร้วลิงข้างหลังนายล่ะ
หวาย // โทโมะจะไปกันยังค่ะ
เเก้ว // ไปไหน
หวาย // อ่อพอีโทโมะจะไปส่งหวายที่บ้านน่ะ
เเก้ว // งั่นนายก่อไปส่งหวายเหอะเดียวฉันกับเองได้
โทโมะ //เีดียวฉันไปส่งพอดีฉันมีเรื่องจะคุยด้วยอ่ะ
เเก้ว // หวายล่ะ
โทโมะ // เดียวฉันไปส่งหวายก่อนเเร้วค่อยส่งเทอ
เเก้ว // อืม
ว่าเเร้วฉันก่อเดินไปที่รถของโทโมะ
(ข้ามจากการไปส่งหวายเลยน่ะขี่เกรียจพิม ^^)
หวาย // ขอบคุนน่ะค่ะที่มาส่ง
โทโมะ // คับ
เเก้ว // ลากันเสดยัง
โทโมะ // อืม
ว่าเเร้วโทโมะก่อออกรถเอที่จะมาส่งฉนที่บ้านเเต่ทางนี่มันไม่ชั่ยทางกับบ้านฉันนี่
เเก้ว // นี่มันไม่ชั่ยทางไปบ้านฉันนี่
โทโมะ // อืม ฉันจะพาเทอไปกินข้าวมือกี่ยังไม่ได้กินรัยเลยนิ
เเก้ว // ที่ไหน
โทโมะ // บ้านฉัน
เเก้ว // ฮะอะรัยน่ะ
โทโมะ // ฉันจะพาเทอไปกินข้าวกัับพ่อเเม่ฉัน
เเก้ว // เเร้วทัมมัยฉันต้องไป
โทโมะื // ไม่มีเหตุผล
เเก้ว // งั่นฉันไม่ไป
โทโมะ // ไม่ทันเเร้วถึงเเร้ว ^^
เเก้ว // ชิ
บ้านโทโมะ
พ่อโทโมะ // อ่าวกับมาเเร้วหรอ
เเม่โทโมะ // ดีเเร้วนี่ก่อ 19.00 น เเร้วมากินข้าวกัน
โทโมะ // ครับ
เเก้ว // นี่มันเป็นเวลาขงครอบครัวั่นฉันกับก่อน
ฉันบอกพรางหลันหลังเเร้วก่อวิ่ง
โทโมะ // นี่หยุดน่ะจะหยุดไม่หยุดถ้าฉันจับได้เทอเจ็บ
เออๆๆหยุดก่อได้ชิ
โทโมะ // เทอนี่มันจิงๆเลยน่ะ
เเก้ว // ก่อฉันอยากกับบ้าอ่ะ
โทโมะ // ก่อเเค่กินข้าวกับครอบครัวฉันเเร้วเดียวฉันจะพากับบ้าน
เเก้ว // เเร้วทัมมัยไมพายัยหวายมาเล่า
โทโมะ // ก่อเทอเป็นฉัน
เเก้ว // ยังจำได้ด้วยหรอว่าเราเป็นเเฟนกัน
โทโมะ // เทอหิ่งฉัน
เเก้ว // ไม่มีทางย่ >///<
โทโมะ // ป่ะเข้าบ้านกันพ่อเเม่ฉันรออยู่
เเก้ว // อืม
ณ บ้านโทโมะอีกครั้ง
พ่อโทโมะ // อ่าวมากันเเร้วหรอ
โทโมะ // ครับ นี่เเก้วเเฟนผมครับ
นายนี่นิบอกอย่างเดียวก่อได้ย่ะไม่ต้องมาโอบเอวหลอกย่ะ
โทโมะ // โอ๊ยยยยยยยย!
เเก้่ว // สมน้ำหน้าอยากฉวยโอกาสดีนัก คิคิคิ
เเม่โทโมะ // คู่นี่นิน่ารักจิงๆ
พ่อโทโมะ // น่าจะให้คู่นี่หมั่นกันก่อนมะพอเรียนจบเเร้วค่อยเเต่ง
เคนตะ // คัยหมั่นคัยคับ
พ่อโทโมะ // คู่นั่นไง
พ่อโทโมะไม่พูดป่าวเเต่ชี้ไปทางโทโมะกับเเก้วที่นั่งคุยกันอย่างมีความสุข
เคนตะ // นั่นมันน้องยัยกิ่งหักนี้คับ
เเม่โทโมะ // รู้จักครอบครัวนู๋เเก้วด้้วยหรอลูก
เคนตะ // ก่อต้องรู้จักสิคับน้องสาวเเฟนทั่งคน
เเม่โทโมะ // เเร้วทัมมัยไม่พาเเฟนมาให้เเม่รู้จักบางล่ะน้องเเซงหน้าเเร้วเนีย
เคนตะ // อันที่จิงวันนี่ผมก่อกะว่าจพามาเเต่เขาไม่ว่างเลยไม่มาคับ
โทโมะ // กินข้าวกันหิ่วเเร้ว
เเม่โทโมะ // จร้างั่นไปเรียกนู๋เเก้วกินข้าวกัน
โทโมะ // ครับ เเก้วกินข้าวกัน
เเก้ว // อืมเเปปน่ะคุยโทรสัพก่อน
โทโมะ // เร็วๆน่ะ
เเก้ว // อืม
(สามโหลสี่สิบ)
(เเก้วเเกยู่ไหนกลับบ้านเร็ว)
(เดียวๆมีรัยพี่กิ่ง)
(เเม่น่ะสิมีเรื่องจ๊ะคุยด้วยเรื่องงานหมั่นของเเกอ่ะ)
(ฮ่ะหมั่นหมั่นกับคัย)
(ฉันก่อไม่รู้เหมือนกัน)
(งั่นเดียวเเก้วรีบกลับน่ะ)
เอาล่ะสิเเก้วจะหมั่นกับคัยเนีย
เเก้ว // นั่นมันยัยหวายนี่หว่า
โทโมะ // ฮ่ะอะไรน่ะ
เเก้ว // ป่าว เเร้วยัยฟางอยู่ไหนเนีย
.... // เเก้วๆๆทางนี้
เเก้ว // นั่นไง
ฟาง // ทัมมัยมาช้าจัง
เเก้ว // ก่อนายนี่อ่ะเดินช้าเดินอย่า่งกะคาน
โทโมะ // ไม่ชั่ยซะหน่อยก่ออ่ะมั่วเเวะดูมิกกี๊เมาเองอ่ะเเร้วจะมาโทดฉันได้ไง
ฟาง // ป่ะๆไม่ต้องเถียงกันเเร้วคนอื่นเขาจะอิ่มหมดเเร้ว
แก้ว // อืม
ด้านหวาย
หวาย // เเกจะเเย่งของทุกย่างของฉันเลยชั่ยมัยเนีย
พิม // เเกก่อต้องเเย่งคืนสิ
หวาย // ไม่ต้องห่วงฉันเเย่งคืนเเน่
พิม // เเร้วจะเริ่มเมือรัยล่ะ
หวาย // เดียวนี่เลย
ด้าน เฟย์ ฟาง เเ้ก้ว
เฟย์ // นี่ๆสั่งอาหารเลยสิ
เเก้ว // เออนี่นายอ่ะเอารัย
โทโมะ // รัยก่อได้
เเก้ว // งั่นเอา %#*@&//**##$
ฟาง // นี่ๆเเก้วพวกฉันอ่ะสั่งเเร้วน่ะเกจะกินหมดหรอ
เเก้ว // ไม่หมด
ฟาง // มันเปลืองเงินน่ะเเก
เเก้ว // ไม่เป็นรัยฉันมีคนเลี้ยง
เฟย์ // คัยอ่ะ
เเก้ว // ก่อนายนี่ไง
ฉันบอกพางชี้ไปที่โทโมะ
โทโมะ // นี่ฉันบอกเหมือรัย
เเก้ว // นานเเร้วจำไม่ได้เหมือนกัน ^^
โทโมะ // เธอนี่มันร้ายจิงๆ
เเก้ว // ^^
หวาย // อ่าวโทโมะมากับคัยอ่ะ
โทโมะ // อ่อมากับเเก้ว เฟย์ ฟาง เเร้วก่อพวกไอ่เขื่อนอ่ะ
หวาย // งั่นหวายนั่งด้วยคนน่ะ
เเก้ว // คงจะไม่ได้หลอกจ๊ะเพราะว่าที่นั่งเต็ม
ฟาง // ชั่ยๆๆนั่นเเหละที่นั่งเต็มถึงมีก่อไม่ให้นั่ง
โทโมะิ // อืมนั่งก่อได้
เเก้ว // งั่นฉันไม่กินเเร้วน่ะไม่หิวเเรว
เฟย์ // ฉันด้วย
ฟาง // งั่นฟางไปน่ะ
โทโมะ // หวายนั่งไปเลยน่ะโมะอิ่มเเร้ว
หวาย // โทโมะจะไปไหนค่ะ
โทโมะ // อ่อจะไปส่งเเก้วน่ะคับ
หวาย // งั่นไปส่งหวายด้วยได้ไม
โทโมะ // อืม
โทโมะ // เเก้วๆๆรอด้วย
เเก้ว // มีรัย
โทโมะ // เดียวฉันไปส่ง
เเก้ว // เเร้วลิงข้างหลังนายล่ะ
หวาย // โทโมะจะไปกันยังค่ะ
เเก้ว // ไปไหน
หวาย // อ่อพอีโทโมะจะไปส่งหวายที่บ้านน่ะ
เเก้ว // งั่นนายก่อไปส่งหวายเหอะเดียวฉันกับเองได้
โทโมะ //เีดียวฉันไปส่งพอดีฉันมีเรื่องจะคุยด้วยอ่ะ
เเก้ว // หวายล่ะ
โทโมะ // เดียวฉันไปส่งหวายก่อนเเร้วค่อยส่งเทอ
เเก้ว // อืม
ว่าเเร้วฉันก่อเดินไปที่รถของโทโมะ
(ข้ามจากการไปส่งหวายเลยน่ะขี่เกรียจพิม ^^)
หวาย // ขอบคุนน่ะค่ะที่มาส่ง
โทโมะ // คับ
เเก้ว // ลากันเสดยัง
โทโมะ // อืม
ว่าเเร้วโทโมะก่อออกรถเอที่จะมาส่งฉนที่บ้านเเต่ทางนี่มันไม่ชั่ยทางกับบ้านฉันนี่
เเก้ว // นี่มันไม่ชั่ยทางไปบ้านฉันนี่
โทโมะ // อืม ฉันจะพาเทอไปกินข้าวมือกี่ยังไม่ได้กินรัยเลยนิ
เเก้ว // ที่ไหน
โทโมะ // บ้านฉัน
เเก้ว // ฮะอะรัยน่ะ
โทโมะ // ฉันจะพาเทอไปกินข้าวกัับพ่อเเม่ฉัน
เเก้ว // เเร้วทัมมัยฉันต้องไป
โทโมะื // ไม่มีเหตุผล
เเก้ว // งั่นฉันไม่ไป
โทโมะ // ไม่ทันเเร้วถึงเเร้ว ^^
เเก้ว // ชิ
บ้านโทโมะ
พ่อโทโมะ // อ่าวกับมาเเร้วหรอ
เเม่โทโมะ // ดีเเร้วนี่ก่อ 19.00 น เเร้วมากินข้าวกัน
โทโมะ // ครับ
เเก้ว // นี่มันเป็นเวลาขงครอบครัวั่นฉันกับก่อน
ฉันบอกพรางหลันหลังเเร้วก่อวิ่ง
โทโมะ // นี่หยุดน่ะจะหยุดไม่หยุดถ้าฉันจับได้เทอเจ็บ
เออๆๆหยุดก่อได้ชิ
โทโมะ // เทอนี่มันจิงๆเลยน่ะ
เเก้ว // ก่อฉันอยากกับบ้าอ่ะ
โทโมะ // ก่อเเค่กินข้าวกับครอบครัวฉันเเร้วเดียวฉันจะพากับบ้าน
เเก้ว // เเร้วทัมมัยไมพายัยหวายมาเล่า
โทโมะ // ก่อเทอเป็นฉัน
เเก้ว // ยังจำได้ด้วยหรอว่าเราเป็นเเฟนกัน
โทโมะ // เทอหิ่งฉัน
เเก้ว // ไม่มีทางย่ >///<
โทโมะ // ป่ะเข้าบ้านกันพ่อเเม่ฉันรออยู่
เเก้ว // อืม
ณ บ้านโทโมะอีกครั้ง
พ่อโทโมะ // อ่าวมากันเเร้วหรอ
โทโมะ // ครับ นี่เเก้วเเฟนผมครับ
นายนี่นิบอกอย่างเดียวก่อได้ย่ะไม่ต้องมาโอบเอวหลอกย่ะ
โทโมะ // โอ๊ยยยยยยยย!
เเก้่ว // สมน้ำหน้าอยากฉวยโอกาสดีนัก คิคิคิ
เเม่โทโมะ // คู่นี่นิน่ารักจิงๆ
พ่อโทโมะ // น่าจะให้คู่นี่หมั่นกันก่อนมะพอเรียนจบเเร้วค่อยเเต่ง
เคนตะ // คัยหมั่นคัยคับ
พ่อโทโมะ // คู่นั่นไง
พ่อโทโมะไม่พูดป่าวเเต่ชี้ไปทางโทโมะกับเเก้วที่นั่งคุยกันอย่างมีความสุข
เคนตะ // นั่นมันน้องยัยกิ่งหักนี้คับ
เเม่โทโมะ // รู้จักครอบครัวนู๋เเก้วด้้วยหรอลูก
เคนตะ // ก่อต้องรู้จักสิคับน้องสาวเเฟนทั่งคน
เเม่โทโมะ // เเร้วทัมมัยไม่พาเเฟนมาให้เเม่รู้จักบางล่ะน้องเเซงหน้าเเร้วเนีย
เคนตะ // อันที่จิงวันนี่ผมก่อกะว่าจพามาเเต่เขาไม่ว่างเลยไม่มาคับ
โทโมะ // กินข้าวกันหิ่วเเร้ว
เเม่โทโมะ // จร้างั่นไปเรียกนู๋เเก้วกินข้าวกัน
โทโมะ // ครับ เเก้วกินข้าวกัน
เเก้ว // อืมเเปปน่ะคุยโทรสัพก่อน
โทโมะ // เร็วๆน่ะ
เเก้ว // อืม
(สามโหลสี่สิบ)
(เเก้วเเกยู่ไหนกลับบ้านเร็ว)
(เดียวๆมีรัยพี่กิ่ง)
(เเม่น่ะสิมีเรื่องจ๊ะคุยด้วยเรื่องงานหมั่นของเเกอ่ะ)
(ฮ่ะหมั่นหมั่นกับคัย)
(ฉันก่อไม่รู้เหมือนกัน)
(งั่นเดียวเเก้วรีบกลับน่ะ)
เอาล่ะสิเเก้วจะหมั่นกับคัยเนีย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ