love ly dayต่อจากนี้รักเทอไม่เสื่อมคลาย

9.6

เขียนโดย janjiraThailand

วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 13.51 น.

  14 ตอน
  46 วิจารณ์
  21.04K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) การกลับมา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
โทโมะตื่นขึ้นหลังจากที่ได้นอนคึดจนกระทั่งหลับไปแล้วหันไปมองนาฬิกาทีหัวเตียงด้วยความเคยชินจึงลุกขึ้นอาบน้ำ
หลังจากอาบน้ำประมาณหนึ่งชั่วโมงอาบน้ำเสร็จแล้วโทโมะจึงเปิดประตูออกไปนอกห้องแล้วเดินมาเคาะประตูห้องแก้ว
เพราะต้องการอยากถามว่าจะกินอะไรตอนเช้า    " ก๊อกๆๆๆ  คุณแก้วครับ  คุณแก้ว"
โทโมะรู้สึกใจคอไม่ดีจึงเปิดประตูเข้าไปโดยพละการทำให้แก้วที่นอนอยู่สะดุ้งตื่นด้วยความตกใจจึงเพลอพูดออกมา
ว่า   "พี่คร้าช่วยแก้วด้วย" แต่พอแก้วรู้สึกตัวจึงเอ่ยปากถามทันที  "มีอะไรรึเปล่าคร้า"  โทโมะที่ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก
จึงตอบกลับไปว่า  "ผมแค่มาปลุกคุณแก้วเฉยๆๆนร้าคร้าบ "   "เออ  ขอโทดนร้าคร้าบคุณแก้วมีพี่ด้วยหรอครับ "
แก้วตอบกลับทันที่ที่ลุกออกจากเตียงนอนแล้ว  "คร้า  แก้วมีพี่สาวที่รักมากแต่พี่หายตัวไปอย่างไร้วี่แววคร้า "
โทโมะรู้สึกว่าเค้าไม่สมควรถามแต่ด้วยความอยากรู้จึงถามออกไป  " พี่คุณแก้วหายไปนานรึยังครับ"  "ก็ประมาณ2ปี
มั้งคร้า"  "หรอครับเสียใจด้วยนร้าคร้าบ "    แก้วรู้สึกอยู่เสมอว่าพี่สาวของเธอไม่ได้หายตัวไปแต่พี่สาวของเธอไม่
อยากรับหน้าที่สืบทอดแก๊งต่างหากแต่แก้วก็ไม่แปลกใจเลยที่พี่สาวของเธอจะไม่ยอมรับเพราะขนาดเธอยังไม่อยาก
มีชีวิตเสี่ยงๆแบบนี้เลยแต่ทำไงได้ล่ะ  
หลังจากที่โทโมะเข้าไปในห้องแก้วก็เดินออกมาจัดโต๊ะอาหารเพื่อรอให้หญิงสาวลงมากิน
แล้วขณะกำลังจัดโต๊ะอาหารนั่นเองเสียงโทรศัพธ์ก็ดังขึ้น    ที่เธอรักไม่ได้ ที่จริงเธอไม่ได้รัก  โทโมะเดินไปดูโทร
ศัพธ์แล้วกดรับทันทีเพราะเขื่อนโทรมา
ฮัลโหลเขื่อนแกมีไรว่ะ
โทโมะคุณหนูอยู่กับแกใช่ไหม<เสียงร้อนรน>
เออ  คุณแก้วอยู่กับฉันมีอะไรรึเปล่า
แกต้องดูแลคุณหนูดีๆๆนร้า
เออ  แน่นอนอยู่แล้วไม่ต้องห่วงว่าแต่แกมีเรื่องไรอ่ะ
แกช่วยพาคุณหนูหนีไปหน่อย เพราะคู่หมั้นของคุณหนูคือศัตรูของคุณหนู
จริงหรอ  ทำไมแกไม่เคยบอกฉัน<โทโมะรู้สึกตกใจกับข่าวใหม่ที่เค้าได้ยินมา>
ก็ฉันกำลังสืบๆๆดูอยู่เลยไม่อยากบอกใคร
เออ  แกไม่ต้องห่วงหรอก
อืมงั้นเดี่ยวฉันแวะไปหา
เออ  รีบๆมานร้า
อืม
หลังจากโทโมะคุยโทรศัพธ์เสร็จแล้วก็กลับหลังหันไปเจอแก้วที่ยืนอยู่ทำให้โทโมะล้มทันทีทั้งสองคนล้มทับกันในสภาพที่แก้วทับอยู่บนตัวของโทโมะแต่ปากเรียวบางของแก้วก็อยู่บนแก้มใสๆๆของโทโมะด้วยเช่นกันทำให้แก้วต้องรีบลุกขึ้นทันที
ขอโทษคร้า
ผมต่างหากครับที่ต้องขอโทษคุณแก้วขอโทษจิงๆๆคร้าบ
คร้าแก้วก็ต้องขอโทษคร้า
ผมว่าเราไปกินข้าวกันดีกว่าครับคุณคงหิวแล้ว
คร้า  
หลังจากโทโมะพูดเสร็จก็พาแก้วไปนั่งที่โต๊ะโยที่โทโมะเลื่อนเก้าอี้ให้แก้วนั่ง
หลังจากที่แก้วนั่งแล้วก็เอ่ยปากขอบคุณโทโมะทันที
ขอบคุณคร้า
ไม่เป็นไรครับ
หลังจาทั้งคู่นั่งลงก็ต่างคนต่างกินข้าวเช้าโดยไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลยจนกระทั่ง
...........................................................................................

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา