love ly dayต่อจากนี้รักเทอไม่เสื่อมคลาย
9.6
12) การกลับมา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโทโมะตื่นขึ้นหลังจากที่ได้นอนคึดจนกระทั่งหลับไปแล้วหันไปมองนาฬิกาทีหัวเตียงด้วยความเคยชินจึงลุกขึ้นอาบน้ำ
หลังจากอาบน้ำประมาณหนึ่งชั่วโมงอาบน้ำเสร็จแล้วโทโมะจึงเปิดประตูออกไปนอกห้องแล้วเดินมาเคาะประตูห้องแก้ว
เพราะต้องการอยากถามว่าจะกินอะไรตอนเช้า " ก๊อกๆๆๆ คุณแก้วครับ คุณแก้ว"
โทโมะรู้สึกใจคอไม่ดีจึงเปิดประตูเข้าไปโดยพละการทำให้แก้วที่นอนอยู่สะดุ้งตื่นด้วยความตกใจจึงเพลอพูดออกมา
ว่า "พี่คร้าช่วยแก้วด้วย" แต่พอแก้วรู้สึกตัวจึงเอ่ยปากถามทันที "มีอะไรรึเปล่าคร้า" โทโมะที่ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก
จึงตอบกลับไปว่า "ผมแค่มาปลุกคุณแก้วเฉยๆๆนร้าคร้าบ " "เออ ขอโทดนร้าคร้าบคุณแก้วมีพี่ด้วยหรอครับ "
แก้วตอบกลับทันที่ที่ลุกออกจากเตียงนอนแล้ว "คร้า แก้วมีพี่สาวที่รักมากแต่พี่หายตัวไปอย่างไร้วี่แววคร้า "
โทโมะรู้สึกว่าเค้าไม่สมควรถามแต่ด้วยความอยากรู้จึงถามออกไป " พี่คุณแก้วหายไปนานรึยังครับ" "ก็ประมาณ2ปี
มั้งคร้า" "หรอครับเสียใจด้วยนร้าคร้าบ " แก้วรู้สึกอยู่เสมอว่าพี่สาวของเธอไม่ได้หายตัวไปแต่พี่สาวของเธอไม่
อยากรับหน้าที่สืบทอดแก๊งต่างหากแต่แก้วก็ไม่แปลกใจเลยที่พี่สาวของเธอจะไม่ยอมรับเพราะขนาดเธอยังไม่อยาก
มีชีวิตเสี่ยงๆแบบนี้เลยแต่ทำไงได้ล่ะ
หลังจากที่โทโมะเข้าไปในห้องแก้วก็เดินออกมาจัดโต๊ะอาหารเพื่อรอให้หญิงสาวลงมากิน
แล้วขณะกำลังจัดโต๊ะอาหารนั่นเองเสียงโทรศัพธ์ก็ดังขึ้น ที่เธอรักไม่ได้ ที่จริงเธอไม่ได้รัก โทโมะเดินไปดูโทร
ศัพธ์แล้วกดรับทันทีเพราะเขื่อนโทรมา
ฮัลโหลเขื่อนแกมีไรว่ะ
โทโมะคุณหนูอยู่กับแกใช่ไหม<เสียงร้อนรน>
เออ คุณแก้วอยู่กับฉันมีอะไรรึเปล่า
แกต้องดูแลคุณหนูดีๆๆนร้า
เออ แน่นอนอยู่แล้วไม่ต้องห่วงว่าแต่แกมีเรื่องไรอ่ะ
แกช่วยพาคุณหนูหนีไปหน่อย เพราะคู่หมั้นของคุณหนูคือศัตรูของคุณหนู
จริงหรอ ทำไมแกไม่เคยบอกฉัน<โทโมะรู้สึกตกใจกับข่าวใหม่ที่เค้าได้ยินมา>
ก็ฉันกำลังสืบๆๆดูอยู่เลยไม่อยากบอกใคร
เออ แกไม่ต้องห่วงหรอก
อืมงั้นเดี่ยวฉันแวะไปหา
เออ รีบๆมานร้า
อืม
หลังจากโทโมะคุยโทรศัพธ์เสร็จแล้วก็กลับหลังหันไปเจอแก้วที่ยืนอยู่ทำให้โทโมะล้มทันทีทั้งสองคนล้มทับกันในสภาพที่แก้วทับอยู่บนตัวของโทโมะแต่ปากเรียวบางของแก้วก็อยู่บนแก้มใสๆๆของโทโมะด้วยเช่นกันทำให้แก้วต้องรีบลุกขึ้นทันที
ขอโทษคร้า
ผมต่างหากครับที่ต้องขอโทษคุณแก้วขอโทษจิงๆๆคร้าบ
คร้าแก้วก็ต้องขอโทษคร้า
ผมว่าเราไปกินข้าวกันดีกว่าครับคุณคงหิวแล้ว
คร้า
หลังจากโทโมะพูดเสร็จก็พาแก้วไปนั่งที่โต๊ะโยที่โทโมะเลื่อนเก้าอี้ให้แก้วนั่ง
หลังจากที่แก้วนั่งแล้วก็เอ่ยปากขอบคุณโทโมะทันที
ขอบคุณคร้า
ไม่เป็นไรครับ
หลังจาทั้งคู่นั่งลงก็ต่างคนต่างกินข้าวเช้าโดยไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลยจนกระทั่ง
...........................................................................................
หลังจากอาบน้ำประมาณหนึ่งชั่วโมงอาบน้ำเสร็จแล้วโทโมะจึงเปิดประตูออกไปนอกห้องแล้วเดินมาเคาะประตูห้องแก้ว
เพราะต้องการอยากถามว่าจะกินอะไรตอนเช้า " ก๊อกๆๆๆ คุณแก้วครับ คุณแก้ว"
โทโมะรู้สึกใจคอไม่ดีจึงเปิดประตูเข้าไปโดยพละการทำให้แก้วที่นอนอยู่สะดุ้งตื่นด้วยความตกใจจึงเพลอพูดออกมา
ว่า "พี่คร้าช่วยแก้วด้วย" แต่พอแก้วรู้สึกตัวจึงเอ่ยปากถามทันที "มีอะไรรึเปล่าคร้า" โทโมะที่ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก
จึงตอบกลับไปว่า "ผมแค่มาปลุกคุณแก้วเฉยๆๆนร้าคร้าบ " "เออ ขอโทดนร้าคร้าบคุณแก้วมีพี่ด้วยหรอครับ "
แก้วตอบกลับทันที่ที่ลุกออกจากเตียงนอนแล้ว "คร้า แก้วมีพี่สาวที่รักมากแต่พี่หายตัวไปอย่างไร้วี่แววคร้า "
โทโมะรู้สึกว่าเค้าไม่สมควรถามแต่ด้วยความอยากรู้จึงถามออกไป " พี่คุณแก้วหายไปนานรึยังครับ" "ก็ประมาณ2ปี
มั้งคร้า" "หรอครับเสียใจด้วยนร้าคร้าบ " แก้วรู้สึกอยู่เสมอว่าพี่สาวของเธอไม่ได้หายตัวไปแต่พี่สาวของเธอไม่
อยากรับหน้าที่สืบทอดแก๊งต่างหากแต่แก้วก็ไม่แปลกใจเลยที่พี่สาวของเธอจะไม่ยอมรับเพราะขนาดเธอยังไม่อยาก
มีชีวิตเสี่ยงๆแบบนี้เลยแต่ทำไงได้ล่ะ
หลังจากที่โทโมะเข้าไปในห้องแก้วก็เดินออกมาจัดโต๊ะอาหารเพื่อรอให้หญิงสาวลงมากิน
แล้วขณะกำลังจัดโต๊ะอาหารนั่นเองเสียงโทรศัพธ์ก็ดังขึ้น ที่เธอรักไม่ได้ ที่จริงเธอไม่ได้รัก โทโมะเดินไปดูโทร
ศัพธ์แล้วกดรับทันทีเพราะเขื่อนโทรมา
ฮัลโหลเขื่อนแกมีไรว่ะ
โทโมะคุณหนูอยู่กับแกใช่ไหม<เสียงร้อนรน>
เออ คุณแก้วอยู่กับฉันมีอะไรรึเปล่า
แกต้องดูแลคุณหนูดีๆๆนร้า
เออ แน่นอนอยู่แล้วไม่ต้องห่วงว่าแต่แกมีเรื่องไรอ่ะ
แกช่วยพาคุณหนูหนีไปหน่อย เพราะคู่หมั้นของคุณหนูคือศัตรูของคุณหนู
จริงหรอ ทำไมแกไม่เคยบอกฉัน<โทโมะรู้สึกตกใจกับข่าวใหม่ที่เค้าได้ยินมา>
ก็ฉันกำลังสืบๆๆดูอยู่เลยไม่อยากบอกใคร
เออ แกไม่ต้องห่วงหรอก
อืมงั้นเดี่ยวฉันแวะไปหา
เออ รีบๆมานร้า
อืม
หลังจากโทโมะคุยโทรศัพธ์เสร็จแล้วก็กลับหลังหันไปเจอแก้วที่ยืนอยู่ทำให้โทโมะล้มทันทีทั้งสองคนล้มทับกันในสภาพที่แก้วทับอยู่บนตัวของโทโมะแต่ปากเรียวบางของแก้วก็อยู่บนแก้มใสๆๆของโทโมะด้วยเช่นกันทำให้แก้วต้องรีบลุกขึ้นทันที
ขอโทษคร้า
ผมต่างหากครับที่ต้องขอโทษคุณแก้วขอโทษจิงๆๆคร้าบ
คร้าแก้วก็ต้องขอโทษคร้า
ผมว่าเราไปกินข้าวกันดีกว่าครับคุณคงหิวแล้ว
คร้า
หลังจากโทโมะพูดเสร็จก็พาแก้วไปนั่งที่โต๊ะโยที่โทโมะเลื่อนเก้าอี้ให้แก้วนั่ง
หลังจากที่แก้วนั่งแล้วก็เอ่ยปากขอบคุณโทโมะทันที
ขอบคุณคร้า
ไม่เป็นไรครับ
หลังจาทั้งคู่นั่งลงก็ต่างคนต่างกินข้าวเช้าโดยไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลยจนกระทั่ง
...........................................................................................
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ