love ly dayต่อจากนี้รักเทอไม่เสื่อมคลาย

9.6

เขียนโดย janjiraThailand

วันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 13.51 น.

  14 ตอน
  46 วิจารณ์
  21.02K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) การกลับมา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โทโมะตื่นขึ้นหลังจากที่ได้นอนคึดจนกระทั่งหลับไปแล้วหันไปมองนาฬิกาทีหัวเตียงด้วยความเคยชินจึงลุกขึ้นอาบน้ำ

หลังจากอาบน้ำประมาณหนึ่งชั่วโมงอาบน้ำเสร็จแล้วโทโมะจึงเปิดประตูออกไปนอกห้องแล้วเดินมาเคาะประตูห้องแก้ว

เพราะต้องการอยากถามว่าจะกินอะไรตอนเช้า    " ก๊อกๆๆๆ  คุณแก้วครับ  คุณแก้ว"

โทโมะรู้สึกใจคอไม่ดีจึงเปิดประตูเข้าไปโดยพละการทำให้แก้วที่นอนอยู่สะดุ้งตื่นด้วยความตกใจจึงเพลอพูดออกมา

ว่า   "พี่คร้าช่วยแก้วด้วย" แต่พอแก้วรู้สึกตัวจึงเอ่ยปากถามทันที  "มีอะไรรึเปล่าคร้า"  โทโมะที่ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูก

จึงตอบกลับไปว่า  "ผมแค่มาปลุกคุณแก้วเฉยๆๆนร้าคร้าบ "   "เออ  ขอโทดนร้าคร้าบคุณแก้วมีพี่ด้วยหรอครับ "

แก้วตอบกลับทันที่ที่ลุกออกจากเตียงนอนแล้ว  "คร้า  แก้วมีพี่สาวที่รักมากแต่พี่หายตัวไปอย่างไร้วี่แววคร้า "

โทโมะรู้สึกว่าเค้าไม่สมควรถามแต่ด้วยความอยากรู้จึงถามออกไป  " พี่คุณแก้วหายไปนานรึยังครับ"  "ก็ประมาณ2ปี

มั้งคร้า"  "หรอครับเสียใจด้วยนร้าคร้าบ "    แก้วรู้สึกอยู่เสมอว่าพี่สาวของเธอไม่ได้หายตัวไปแต่พี่สาวของเธอไม่

อยากรับหน้าที่สืบทอดแก๊งต่างหากแต่แก้วก็ไม่แปลกใจเลยที่พี่สาวของเธอจะไม่ยอมรับเพราะขนาดเธอยังไม่อยาก

มีชีวิตเสี่ยงๆแบบนี้เลยแต่ทำไงได้ล่ะ  

หลังจากที่โทโมะเข้าไปในห้องแก้วก็เดินออกมาจัดโต๊ะอาหารเพื่อรอให้หญิงสาวลงมากิน

แล้วขณะกำลังจัดโต๊ะอาหารนั่นเองเสียงโทรศัพธ์ก็ดังขึ้น    ที่เธอรักไม่ได้ ที่จริงเธอไม่ได้รัก  โทโมะเดินไปดูโทร

ศัพธ์แล้วกดรับทันทีเพราะเขื่อนโทรมา

ฮัลโหลเขื่อนแกมีไรว่ะ

โทโมะคุณหนูอยู่กับแกใช่ไหม<เสียงร้อนรน>

เออ  คุณแก้วอยู่กับฉันมีอะไรรึเปล่า

แกต้องดูแลคุณหนูดีๆๆนร้า

เออ  แน่นอนอยู่แล้วไม่ต้องห่วงว่าแต่แกมีเรื่องไรอ่ะ

แกช่วยพาคุณหนูหนีไปหน่อย เพราะคู่หมั้นของคุณหนูคือศัตรูของคุณหนู

จริงหรอ  ทำไมแกไม่เคยบอกฉัน<โทโมะรู้สึกตกใจกับข่าวใหม่ที่เค้าได้ยินมา>

ก็ฉันกำลังสืบๆๆดูอยู่เลยไม่อยากบอกใคร

เออ  แกไม่ต้องห่วงหรอก

อืมงั้นเดี่ยวฉันแวะไปหา

เออ  รีบๆมานร้า

อืม

หลังจากโทโมะคุยโทรศัพธ์เสร็จแล้วก็กลับหลังหันไปเจอแก้วที่ยืนอยู่ทำให้โทโมะล้มทันทีทั้งสองคนล้มทับกันในสภาพที่แก้วทับอยู่บนตัวของโทโมะแต่ปากเรียวบางของแก้วก็อยู่บนแก้มใสๆๆของโทโมะด้วยเช่นกันทำให้แก้วต้องรีบลุกขึ้นทันที

ขอโทษคร้า

ผมต่างหากครับที่ต้องขอโทษคุณแก้วขอโทษจิงๆๆคร้าบ

คร้าแก้วก็ต้องขอโทษคร้า

ผมว่าเราไปกินข้าวกันดีกว่าครับคุณคงหิวแล้ว

คร้า  

หลังจากโทโมะพูดเสร็จก็พาแก้วไปนั่งที่โต๊ะโยที่โทโมะเลื่อนเก้าอี้ให้แก้วนั่ง

หลังจากที่แก้วนั่งแล้วก็เอ่ยปากขอบคุณโทโมะทันที

ขอบคุณคร้า

ไม่เป็นไรครับ

หลังจาทั้งคู่นั่งลงก็ต่างคนต่างกินข้าวเช้าโดยไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลยจนกระทั่ง

...........................................................................................

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา