Like a MaZe เป็นเพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ

10.0

เขียนโดย TomoKeawTk

วันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 14.05 น.

  8 บท
  52 วิจารณ์
  14.58K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
                               ตอนนี้ฉันและโทโมะมาถึงโรงเรียนแล้วแอบลุ้นอยู่เหมือนกันว่าพี่ป๊อปจะด่าแก้วใจมั๊ยหุหุ แก้วกลัวค่ะ >~<'
 
          ‘ยัยแก้วววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว’ เสียงตะโกนของยัยเฟย์ตั้งแต่ในโรงเรียนมาถึงหลังโรงเรียนเล่ยมั้งเนี้ย V_V มีแต่คนมองฉันก็อายเป็นเหมือนกันนะเฟ้ยยัยเฟย์
 
ตึก ตึก
 
เสียงรองเท้าของยัยเฟย์ดังมว่ากกกก >'< 
 
          “แก้ว ^^”  ทำไมยัยเฟย์ดีด๊าเป็นปกติสงสัยนัเนี้ย ?อ่าวแล้วพี่ป๊อปกับฟางไปไหนนะ ฮุฮุ ! ไม่อยู่ก็ดีแล้วฉันจะได้ไม่โดนบ่นจนหูชาแหง ๆ
 
          “่อ่าว.เฟย์แล้วทุกคนหายไปไหนหมดอ่ะ”
 
          “พี่ป๊อปกับพี่ฟางได้เป็นนักเรียนแรกเปลี่ยนหน่ะ ตั้งสองสามเดือน” ฮะ ? พี่ป๊อปเป็นนักเรียนแรกเปลี่ยนฮุฮุ !! ฉันก็ต้องอยู่บ้านคนเดียว อยู่บ้านคนเดียว!!! ม่ายอาววววววววว~ไม่อยากอยู่เล่ยงื้อ ๆ
 
          “ละ.แล้วพี่ป๊อปทำไมไม่บอกฉันเลยอ่ะ T^T” เศร้าสุด ๆ
 
          “แกก็ดูโทรศัพท์ของแกเส่ะ! เมื่อเช้าพี่ป๊อปโทร.หาแกจนมือจะหงิกอยู่แล้วไอ้บ้า :P” โทรศัพท์อยู่ไหนๆๆๆ ออกมาเดี๋ยวนี้นะ(ปัญญาอ่อนอีกล้ะ)เจอล้าว ๆ~ โอ้ว...[ P'Poppy ] 45 มิสคอล 
 
‘เฟย์เย่เขื่อนจ๋ามาแล้วววว~ >{}<’ มาทำไม(นั้นสิ)
 
           “โมะจ๋า.มาแล้วหรอจ๊ะ ? มาม๊ะมากินข้าวกันนะอิอิ >[]<” เขื่อนอย่าเรียกแบบนั้นขนแขนฉันแสตน์อัพหมดแล้วเนี้ย :( 
 
โป๊กก!
 
           “จ๋าบ้านแกสิไอ้เขื่อนขนฉันลุกหมดแล้วเฟ้ย!!อย่าไปเรียกให้ใครได้ยินนะเดี๋ยวคนอื่นเข้าใจผิดกันหมด”ถ้าไม่บอกฉันยังเข้าใจผิดเลย
 
           “ไม่เห็นต้องกลัวเล่ย จุ๊ฟ ๆ >3<” หยี๋เขื่อนนายทุเรศมากอ่ะ !
 
           “นี่!..ไอ้เขื่อนแตกไอบ้าไอ้ปัญญาอ่อนแกไปเล่นไกล ๆได้มั๊ยห๊า !!!” โอ้วว..เฟย์โหดสาดดด
 
           “หึงเค้าล่ะสิตัวเอง กิ้ว ๆ~” สรุปฉันไม่มีบทพูดใช่มั๊ยเนี้ย ???
 
           “พูดมาได้ไอ้เขื่อนแก....ตาย!!!!!!!” เขื่อนหน้าเหวอเล็กน้อยเมื่อรู้สึกว่าเฟย์กำลังจะก้าวยาวเดินไปหาเขื่อน และฉันหันหน้ามองหน้าเฟย์อีกที โฮ้.โหดว้ะ เมื่อหันหน้ามามองเขื่อนก็พอว่าเขื่อน...
 
เขื่อน...วิ่งไปแล้ว
 
นายมันเร็วจริงๆ
 
          “ฮึ ๆ” ฉันหัวเราะของใครบางคนทำให้ฉันเล่ตาไปดู เขายังอยู่อีกเหรอ ? ฉันไม่สนใจเสียงหัวเราะของโทโมะก่อนจะเอี่ยวตัวมุ่งหน้าไปยังโรงอาหารของโรงเรียน
 
.
.
.
.
 
โรงอาหาร
 
          “แฮ่ก ๆ เฟย์เย่พอแล้วเขื่อนเหนื้อยแล้วน้ะ!” ฉันนั่งดูพวกแกสองคนเล่นยังเหนื้อยกว่าอีกเล่ยไอ้บ้า O_O'
 
          “ไอ้เขื่อน.เฟย์พอแล้ววิ่งกันอยู่ได้เล่นกันเป็นเด็ก” โทโมะส่ายหน้าอย่างระอา
 
          “โอ้ย ๆๆๆ หิวข้าวเขื่อนแตกไปซื้อข้าวให้คนสวยหน่อยเส่ะ !” เฟย์สั่งเขื่อนเียงเข้มในขณะที่เขื่อนกำลังหอบลิ้นห้อยเหมือนหมา
 
          “เอาอะไรดีครับเฟย์เย่ >[]<” นี้พวกแกยังเห็นฉันกับโทโมะนั่งอยู่รึเปล่าว้าาา
 
          “เอาข้าวมันไก่ น้ำส้ม บลาๆๆๆๆๆๆๆๆ” ยัยหมูเอ้ย !~
 
          “แล้วแก้วเอาอะไรอ่ะ.เดี๋ยวโทโมะไปซื้อให้่” 
 
          “เอา กระเพราะได่ไข่ดาวแล้วกันนะ” โทโมะพยักหน้ารับก่อนจะเดินกอดคอเขื่อนไปซื้อข้าว
 
          “นี้ยัยแก้ว” เฟย์สะกิดยิก ๆ
 
          “อะไรอ่ะยัยเฟย์ ?????” ฉันหันหน้าไปตามเสียงเรียก
 
         “ถามอะไรหน่อยดิ ^______^” ฉันหน้างง มาก ๆ
 
         “ก็......”
 
 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา