Like a MaZe เป็นเพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ

 
                                    ฉันเปิดประตูรถและหย่อนสะโพกนั่งข้างๆคนขับเอื้อมมือไปเปิดเพลงคลอเบา ๆพอฟัง
ได้จนหลับไป
 
Tomo talk
 
                                    อะ.อ่าว ? แก้น้อยของผม(เขิน>//<)หลับไปแล้วหรอเนี้ย ว่าแล้วแก้วก็น่ารักเหมือน
กันนะ ผมชอบ(ตั้งแต่แรกเห้น) สเป็คเนี้ย น่ารักอ่ะ >O<'  ทำไมแก้วไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่น ? (ไม่รู้อ่ะ) ความไร้
เดียงสาของแก้วทำให้ผมยิ้มได้ ต่างจากคนเก่าที่ผมเคยเป็น ไม่เคยยิ้ม แต่ทำไมแก้วชอบเติมเต็มรอยยิ้มสดใสให้ผม
ได้(นั้นสิ) ผมว่าผมหลงรักแก้วน้อยไปซะและหล้ะ >/\<
 
                                   เวลานี้ก็ดึกมาสมควรแล้ว.แต่เอ้ะ.(?)ผมไม่รู้ว่าบ้านแก้วอยู่ไหนแล้วจะเอาไปไว้ไหนดี
เนี้ย(เหมือนแก้วเป็นขยะเลย) บ้านผมแล้วกัน
 
.
.
.
 
"แก้วตื่น >P<" 
 
"..." เงียบสงั่ดเหมือนผมกำลังคุยกับผีอยู่
 
"แก้ว แก้วตื่นสิ" 
 
"..." ไม่ตอบแหะ และจะขึ้นบ้านยังไงดีละ 
 
                                    เอาว้ะ !!!!!!!!!!!!! อุ้มก็อุ้ม
 
ฮึ่บบบบ!
                                   โอ๊ะ.ผมคิดว่าตัวจะหนักเสียอีก อุตส่าทำใจตั้งนาน แต่ที่ไหนได้เบาเหมือนปุยนุ่นเลย
หล้ะ กินอะไรเข้าไปเนี้ย เฮ้ย ๆๆๆ!! นั้นกระโปรงแก้ว O_o ขาวชิปเล่ย ไอ้บ้า! มองอะไรว้ะเนี้ย
 
                                    ผมอุ้มแก้วมาที่ห้องนอนของผมที่จัดของเป็นระเบียบไม่รกไม่รุงรังภายในห้องนอน
ของผมเป็นโทนสีน้ำตาขาว ผมชอบความรักสงบ(แต่บางที่ไปเที่ยวผับกับไอเขื่อนก็ไม่สงบหรอก) ไม่ค่อยคุยกับ
ใครมากนักหรอก
 
Tomo talk end'
 
"อะ..อื้ม" 
 
"อ่าว.ตื่นแล้วหรอ ?" 
 
"น่าจะตื่นแล้วนะ ^^;:" 
 
"ตื่นมาก็กวนเลยนะแก้ว"
 
"โทโมะเข้ามาในห้องแก้วทำไมเนี้ย เอ๊ะ! ทำไมห้องแก้วไม่มีน้องมิกกี้หล้ะ ?" ฉันมองรอบห้องด้วยตาปรือ ๆ ห้อง
ฉันไม่ได้ทาสีนี้หนิมันต้องเป็นสีชมพูอ่อนไม่ใช่หรอแล้วทำไมห้อง ของฉันถูกจัดแต่งอย่างเป็นระเบียบ ชั่งเถอะพี่
ป๊อปคงจัดห้องมาผิดมั้งแต่ ๆๆๆๆ น้องมิกกี้ไปไหนนะ!!
 
"ฮะๆ นี้ไม่ใช่ห้องของแก้ว แต่นี้ของของโทโมะต่างหาก" 
 
"อ่าว..?"
 
                                      น่าฟัดชะมัด!!
 
"โทโมะทำไมไม่พาแก้วกลับบ้านอ่ะ พี่ป๊อปคงวีนแตกแน่ ๆ" ฉันบ่น
 
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยบอกแล้วกัน" อ่าว?...นายไม่ใช่คนที่โดนนะโทโมะ แต่เป็นฉันอ่า....แก้วใจกลัวสุด ๆ หื้ม..ใครไม่
รู้ก็ต้องรู้เอาไว้เลย !! พี่ป๊อปนะ พอเวลาโหดยิ่งกว่าช้างตกมันส์เสียอีก(เอ่อ.ไม่เกี่ยวนะจ๊ะแก้ว) ฉันหล้ะเหลือ
เชื่อมาก ทำไมพี่ชายฉันถึงโหด
 
"แล้วจะให้แก้วนอนไหน ?"
 
สวบ!
 
O_o'
โทโมะอย่าไปนอนที่อื่นได้มั๊ย ? และจะให้แก้วนอนไหนเนี้ย งื้อ ๆ
 
"แก้วไปนอนโซฟาก็ได้โทโมะนอนนี้หล้ะ" 
 
"นอนนี้แหละแก้ว" โทโมะฉุดแขนฉันจนล้มลงตัวไปนอนที่แขนของเขาและหน้าของฉัน ... ใกล้กับเขาเกินไปเอา
เป็นว่า ถ้าขยับอีกนิดเดียว มี'จูบ'
 
"ทะ..โทโมะ เอาหน้าออกไปไกลๆหน่อยได้ม้าย >_<" ฉันรู้สึกแล้วว่าอาการเขินมันเป็นยังไง
 
"รังเกรียจ ?" โทโมะถามทั้งๆที่หลับตาอยู่
 
"ไม่ใช่ว่ารังเกรียจนะแต่ว่า..."เอิ่ม ๆ ไม่กล้าพูดแแฮะ ..
 
"ฮะๆ ให้ตายก็ไม่เอาออกหรอก ทำงี้หล้ะ 'ชอบ'" โทโมะยิ้มน้อยๆ ก่อนจะเอามือโอบรอบเอวเล็ก ๆ ของฉันเอ่อ...
แค่หน้าไม่พอยังจะกอดอีกหรอค่ะโทโมะ "ไม่ต้องพูดแล้ว จะนอนเดี๋ยวตื่นสาย" โทโมะร้องห้ามเมื่อเห็นว่าฉันกำ
ลังจะอ้าปากด่า
 
                               หลับตาแล้วรู้ได้ยังไงกัน !!! ฮึ่ยยย!
 
                                 ฉันเบ้ปากให้กับคนตรงหน้าให้เล็กน้อยและข่มตานอนตามไปเฝ้าพระอินทร์ตามโทโมะสุดท้ายก็หลับสนิทไป
 
                               ตอนหลับยังน่ารักเลยยัยตัวเล็ก
 
 

 
 
อ่ากกกกกกกกกกกกกกกส์เรามาอัพให้แล้วน้าาาา >"<
 
อย่าลืม คอมเม้นให่เราหล้ะ ไปหล้ะจุ๊บ >3<