Like a MaZe เป็นเพื่อนที่เธอไม่รู้ใจ

 
"อ่าว.พี่ซีแก้วคิดถึงจัง ^^"
 
"พี่ก็คิดถึงแก้วเหมือนกันนะ" พี่ซีรุ่นพี่รุ่นน้องฉันเอง ฉันแอบปลื้มพี่เขามากกกกกกกกก ๆ เล่ยหล้ะอต่ก็ไม่ถึงขนาด
ชอบหลอกนะ
 
"แล้วพี่ซีกลับมาตอนไหนทำไมไม่บอกแ้ก้ว" พี่ซีทำหน้าเนือยใจก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ ฉัน
 
"พี่แค่อยากกลับหน่ะ" ทำไมต้องหลบสายตา ทำไมต้องทำหน้าเศร้าด้วยหล้ะค่ะพี่ซี
 
Tomo Talk
 
                            ผมนั่งฟังแก้วกับ เอ่อ...ชื่ออะไรนะ ซีมั้งนะ น่าจะถูกอย่าคิดว่าผมไม่สนใจถึงผมก้มหน้า
ก้มตากินตลอดแต่หูก็ฟังนะครับ ไม่เหมือนไอ้เคนตะยัดแล้วกิน ยัดแล้วกิน ใครก็ไ้ด้บอกทีผมไม่รู้จักมันใช่มั๊ย ???
 
                            ท่าทางแก้วกับนายซี รู้จักกันมานานแล้วแน่เลยถึงคุยกันถูกปาก
 
"พี่ซีเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ ?" แก้วเอียงคอถามด้วยหน้าที่ไร้เดียงสา ทำไมมันน่ารักจริง ๆ "เรารู้จักกันมานานแล้ว
นะค่ะ.มีอะไรก็พูดออกมาเถอะค่ะ"
 
"พี่เพิ่งเลิกกับแฟนหน่ะแก้ว" เหรอ ?
 
"โอะโอ๋..พี่ซีอย่าเศร้าไปเลยค่ะ เดี๋ยวแก้วช่วยหาใหม่ก็ได้นะ แฟนหน่ะ ไม่ตายก็หาใหม่ได้นะอย่าไปแคร์เลยคน
อื่นมีให้รักอีกตั้งเยอะนะ" นี้หล้ะแม่ของลูกผม~
 
"นั้นสิน้ะขอบคุณมากนะแก้วพี่ไปก่อนล้ะ มีโอกาศจะได้เจอกันอีก" และแล้วซีก็เดินไป
 
ติ๊ด ติ๊ด~ (เสียงโทรศัพท์ของเคนตะ)
 
"ฮัลโหลว่าไง...เออเดี๋ยวเรื่องนั้นฉันจัดการเองแค่นี้หล้ะ"
 
"ว่าไง ?" ผมถามมัน ที่กำลังเก็บของเข้ากระเป๋าตัวเองอยู่
 
"ต้องกลับไปทำงานแล้วว้ะ" พูดจบมันก็เดินออกจาร้านไป สรุปผมจ่ายใช่มั๊ยเนี้ย ????
 
Tomo talk end
 

 
ข้างเอาไว้ 50% ก่อนนะพรุ่งนี้จะมาอัพให้ใหม่ :3. รักทุกคนนะจิบิๆ แล้วจะมาอัพต่อให่
บับบุยยยยย!!~



 
 
~กับสิ่งที่เธอถามฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้งต้องนานเท่าไหร่ บลาๆๆๆ~
 
[ P'Poppy ] 
 
"ว่าไงค่ะพี่ป๊อป ?" 
 
(อยู่ไหนกันเมื่อไหร่จะกลับมา มีคนรอรอทานข้าวอยู่นะเฟ้ย)
 
"บ่นเป็นคนแก่ไปได้ แก้วกินข้าวแล้วพี่ป๊อปกินไปคนเดียวแล้วกันนะ ^^"
 
(รีบกลับบ้านได้แล้วนะเว้ย)
 
"โอเคจะกลับแล้ว แค่นี้หล้ะ ตู๊ด ตู๊ด"
 
                                          ฉันเก็บโทรศัพท์ไอโฟนลงในกระเป๋าเป้ของโรงเรียน(อะไรไม่รู้)และเก็บของ
อื่น ๆ ลงกระเป๋าไปด้วย
 
"โทโมะ แก้วกลับบ้านก่อนนะ"  ฉันบอก >3<
 
"แล้วจะกลับยังไง ?"
 
"เอิ่ม...ไม่รู้สิ แต่นั่งแท๊กซี่กลับก็ได้ ง่ายๆสบายๆ ^___^"
 
                 จะน่ารักไปไหนนะ !!!
 
"มันอะไรอันตรายนะเดี๋ยวให้โทโมะไปส่งดีกว่า" โทโมะพูดและเรียกเด็กเสิร์ฟมาเก็บตังก่อนที่เรา(ทั้งสองคน
>///< ) จะเดินออกจากร้าน
 
ลานจอดรถ
 
"โทโมะไปต้องไปส่งแก้วก็ได้นะ" (โหม๊าจะถึงรถแล้วเพิ่งมาพูด)
 
"ได้ไง.เดี๋ยวก็โดนฉุดหลอก ดึกๆแบบนี้พวกเด็กแว้นเยอะตายไป"เป็นห่วงฉันหล้ะสิ(ไม่ค่อนจะหลงตัวเองเลย
ว้ะ)
 
"อะ ๆไปก็ได้ >///<"
 



คิดได้แค่นี้อ่ะ >{}<'
ว่างๆจะมาอัพให้ใหม่น้าาาาา